-
1 θρῑπ-ήδεστος
θρῑπ-ήδεστος, wurmstichig; Theophr.; φυτά Ael. H. A. 16, 14; σφραγίδια Ar. Th. 427, σφραγῖδες Luc. Lexiph. 13, wurmstichiges Holz als Siegelring gebraucht, nach Schol. Ar. ξύλα ὑπὸ ϑριπῶν βεβρωμένα, οἷς ἐσφράγιζον, so auch Hesych., oder nach Lessing: mit so seinem Stich, als hätte sie der Wurm zernagt; Harpocr. aus Hyperid. führt Ἑλλάδα ϑριπήδεστον an, für διεφϑαρμένην. Die Lesart ϑριπηδέστατος scheint falsch, s. aber Pausan. bei Eust. 1403, 38 u. vgl. ϑριπώδης.
-
2 ἐξ-άπτω
ἐξ-άπτω, 1) anknüpfen, anhängen; ἱμάντας Il. 22, 397; πεῖσμα κίονος ἐξάπτειν, das Seil so an die Säule binden, daß es von dieser herunterhängt, Od. 22, 466; vgl. Il. 24, 51; διὰ τῆς ϑυρίδος τὸ καλῴδιον Ar. Vesp. 379; ἐκ νηοῦ σχοινίον ἐς τεῖχος Her. 1, 26; 4, 64; ἐξαμμέναι ἐκ σώματος Tim. Locr. 102 e, daran geknüpft, davon abhängig sein; vgl. τὴν ἀπόῤῥησιν ἐξάπτουσι δεισιδαιμονίας Plut. qu. Rom. 61; τῆς τύχης τὰ πραττόμενα, davon abhängig machen, Sull. 6; – ἀπό τινος, Xen. Cyn. 10, 7; τὴν πόλιν ἐξῆψε τοῦ Πειραιῶς, verband er damit, Plut. Them. 19; übertr., στόματος ἐξάπτων λιτάς Eur. Or. 382, womit ἱκετηρίαν δὲ γόνασιν ἐξάπτω σέϑεν I. A. 1216 zu vergleichen. – 2) anlegen, umhüllen; μηδ' ἀμφὶ κείναις μέλανας ἐξάψῃς πέπλους Eur. I. A. 1449; δεσμὰ χεροῖν Herc. Fur. 1342; κόσμον νεκρῷ Tr. 1208. – Med., sich woran hängen, πάντες ἐξάπτεσϑε, hängt euch alle daran, Il. 8, 20; häufiger = sich an-, umhängen, τί πέπλους μέλανας ἐξήψω χροός Eur. Hel. 1186; ἐξάψασϑαι κώδωνας Dem. 25, 90, sich Schellen anlegen; σφραγίδια ἐξαψάμενος. sich Petschafte anhängen, am Gurte tragen, Ar. Th. 428; περὶ τὴν κεφαλὴν ἐξήμμεϑα πηνίκην fr. inc. 3; gefangene Schiffe ins Schlepptau nehmen, D. Sic. 14, 74. – Auch = sich an Einen machen, ihn angreifen, τινός, Pol. u. a. Sp.; πολέμου, den Krieg anfangen, D. Hal. 6, 25; anzünden, anstecken, Tim. Locr. 97 e; oft übertr., ἐξημμένος ὑπὸ φιλοσοφίας ὥσπερ πυρός Plat. Ep. VII, 340 b, vgl. Rep. VI, 498 b; ὑπ' ὀργῆς καὶ φιλονεικίας ἐξαφϑέντες D. Hal. 5, 38; ἐξήφϑη πόλεμος Strab. IX, 420; oft bei Ael. u. a. Sp.
-
3 ἐξάπτω
ἐξ-άπτω, (1) anknüpfen, anhängen; πεῖσμα κίονος ἐξάπτειν, das Seil so an die Säule binden, daß es von dieser herunterhängt; ἐξαμμέναι ἐκ σώματος, daran geknüpft, davon abhängig sein; τῆς τύχης τὰ πραττόμενα, davon abhängig machen; τὴν πόλιν ἐξῆψε τοῦ Πειραιῶς, verband er damit. (2) anlegen, umhüllen; sich woran hängen, πάντες ἐξάπτεσϑε, hängt euch alle daran; häufiger = sich an-, umhängen; ἐξάψασϑαι κώδωνας, sich Schellen anlegen; σφραγίδια ἐξαψάμενος. sich Petschafte anhängen, am Gurte tragen; gefangene Schiffe ins Schlepptau nehmen. Auch = sich an einen machen, ihn angreifen; πολέμου, den Krieg anfangen; anzünden, anstecken
См. также в других словарях:
Σφραγίδια — Σφραγίδιον signet neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφραγίδια — σφραγίδιον signet neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
GEMMA — Aeolice quicquid ad ornarum induitur, ab εἷμα, Aeol. ἕμμα, et addito digamma γἐμμα. Unde Latini videri queant fecisse vocem gemma de lapillo pretioso ac pellucido, qui auribus collo et digitis induitur ad ornatum. At maior ceteris, qui ad ornatum … Hofmann J. Lexicon universale
LACONICAE Claves — cum tribus erant dentibus, cum communes, i. e. βαλανάγραι, unico tantum praeditae essent, qui in βάλανον infigebatur, ad eam extrahendam; adeoque frqaudibus minus erant obnoxiae: unde quiritantur mulieres apud Aristoph. ςθεσμοφόριαξ usum… … Hofmann J. Lexicon universale
θριπήδεστος — θριπήδεστος, ον (Α) 1. σκουληκοφαγωμένος φρ. «σφραγίδια θριπήδεστα» τα πρώτα σκουληκοφαγωμένα ξύλα, που χρησίμευαν ως σφραγίδες. [ΕΤΥΜΟΛ. < θριψ, ιπός + ήδεστος < εδεστός (< έδω «τρώω»), με έκταση τής αρχικής συλλαβής λόγω τής συνθέσεως] … Dictionary of Greek