-
1 σφέτερος
σφέτερος, 1) possessives adj. der dritten Pers. plur., vom Pronomen σφεῖς, ihr, ihrig; ἄστυ σφέτερον, Il. 17, 287. 419 u. öfter; Pind., Tragg.; u. in Prosa, περαίνουσι τὸ σφέτερον αὐτῶν ἕκαστοι, Plat. Soph. 243 a, doch im Att. selten. – 2) adj. der dritten Person sing., sein, seinig; Hes. Sc. 90; Pind. Ol. 13, 61 P. 4, 83 I. 5, 33 u. öfter; Aesch. Ag. 738; Pol. 4, 61, 5. – Ungewöhnlich als adj. der zweiten Person, euer, euer eigen, statt ὑμέτερος, Hes. O. 2, Ap. Rh. 4, 1327; vgl. Wolf proleg. p. CCXLIX; – u. der ersten Person sing., mein, = ἐμός, Theocr. 25, 163; – wie der zweiten Person, = σός, 22, 67; – u. statt ἡμέτερος, unser, Pol. 2, 31, 6; s. Schneid. Xen. Cyr. 6, 1, 10. – Vgl. σφός.
-
2 σφέτερος
-
3 σφός
-
4 σφωΐτερος
σφωΐτερος, possess. Adj. 1) der zweiten Person im, dual., σφῶϊ, euer beider, euch beiden eigen, Il. 1, 216. – 2) der dritten Person, im dual., ihrer beider, ihnen beiden eigen, Antimach. bei Apoll. D. de pron. 373. – 3) = σφέτερος, Ap. Rh., sowohl in gerader Form als reflexiv, sein, 1, 643. 3, 600; auch für die 2. Pers. sing., dein, 3, 395; vgl. Theocr. 22, 67.
-
5 σφεῖς
σφεῖς, σφέα, äol. auch σφές, pronom. person. der dritten Person, sie; Hom. hat den gen. σφέων, der einsylbig zu sprechen und auch enklitisch gebraucht ist, ἐκ γάρ σφεων φρένας εἵλετο Παλλὰς Ἀϑήνη, Il. 18, 311, u. öfter; die zusammengezogene Form findet sich in der Vrbdg σφῶν αὐτῶν, 12, 155. 19, 302; σφείων 4, 535. 5, 626. 13, 148. 688, in der Vrbdg ὦσαν ἀπὸ σφείων; sonst gew. σφῶν, Tragg. u. in Prosa; – dat. σφίσι, auch enkl., Hom. u. Folgde; dafür ion. u. poet. σφί u. σφίν, Hom. oft; Aesch. Prom. 252 Spt. 909 u. öfter, u. a. Tragg., immer entl.; nur Her. 7, 149 orthotonirt; das ι wird auch elidirt, αὐτὸς δέ σφ' ἀγόρευε, Il. 8, 4, vgl. 14, 304, öfter; äol. u. dor. auch φιν u. ψιν; – accus. σφέας, einsylbig zu lesen 2, 96 u. öfter, bes. überall, wo es entl. ist, μάλα γάρ σφεας ὦκ' ἐλέλιξεν, 17, 278, u. ἐπεί σφεας ὕπνος ἀνῆκεν, Od. 24, 440; selten eine kurze Sylbe bildend u. dann σφας zu schreiben, Il. 5, 567 μέγα δέ σφας ἀποσφήλειε πόνοιο, wie Parmenid. 12; aber orthotonirt ist es auch bei Hom. zweisylbig, σφέας αὐτούς, Il. 12, 43. 86 Od. 12, 225; καὶ σφέας ὠΐσϑην τοὺς ἔμμεναι, 16, 475, vgl. 23, 66; dah. scheint 8, 480. 13, 276 die einsylbig zu lesende enklitische Form vorzuziehen; σφείας steht Od. 13, 213 (sollte σφεῖας accentuirt sein); äol. u. dor. auch ψέ. – Sehr selten ist der Gebrauch von σφιν für οἱ als dat. sing., H. h. 18, 19. 30, 9, Aesch. Pers. 756, Soph. O. C. 1490, vgl. Reisig enarr. p. 181, Lob. Soph. Ai. 801; Od. 15, 523 wird richtiger auf alle Freier bezogen, wie Hes. Sc. 113 auf Ares u. Kyknos. Vgl. noch Buttm. Lexil. I p. 60, wo ἐμίν, τίν, ἴν als Analogieen dafür angeführt werden. – Σφε s. oben besonders. – Eigenthümlich ist der Gebrauch für die zweite Person, βουλεύοιτε μετὰ σφίσιν statt μεϑ' ὑμῖν, Il. 10, 398, wo aber Bekker βουλεύουσιν lies't; vgl. noch Hes. O. 56 u. Ap. Rh. 2, 1277; in späterer Prosa für die erste Person, vgl. Luc. Soloec. 8 u. s. Wolf prol. p. CCXLVII. Vgl. σφέτερος u. ἑός.
-
6 σφέος
-
7 ἑός
ἑός, ή, όν, ion. u. ep. = ὅς, sein, ihr, Hom. u. sp. D.; auch Eur. El. 1206; verstärkt: ἑοὶ αὐτοῦ ϑῆτες, seine eigenen Taglöhner, Od. 4, 643; ἑῷ αὐτοῦ ϑυμῷ, in seinem eignen Gemüthe, Il. 10, 204, was später ἑαυτοῦ. – Bei Hes. O. 58 = σφέτερος, u. so öfter bei sp. Ep., wie Ap. Rh. Auch = ἐμός, Ap. Rh. 1, 285. 2, 226; = σός, 2, 634. 3, 140 u. öfter; Theocr. 17, 50; Mosch. 4, 77 u. a. sp. D.; = ἡμέτερος, Ap. Rh. 4, 203; = ὑμέτερος, 2, 332. 3, 267; vgl. Wolf proleg. CCXLVII ff.
-
8 σφός
См. также в других словарях:
σφέτερος — their own masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφέτερος — έρα, ον, Α (κτητ. αντων.) 1. (γ πληθ. πρόσ.) δικός τους («φρόνεον δὲ μάλιστα ἄστυ ποτὶ σφέτερον ἐρύειν», Ομ. Ιλ.) 2. (γ εν. πρόσ.) δικός του («ἠστόχει δὲ τῆς σφετέρας προαιρέσεως», Πολ.) 3. (β πληθ. πρόσ.) δικός σας 4. (β εν. πρόσ.) δικός σου 5.… … Dictionary of Greek
σφετέρω — σφέτερος their own masc/neut nom/voc/acc dual σφέτερος their own masc/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφετέρων — σφέτερος their own fem gen pl σφέτερος their own masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφετέρως — σφέτερος their own adverbial σφέτερος their own masc acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφέτερον — σφέτερος their own masc acc sg σφέτερος their own neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφετέραιν — σφέτερος their own fem gen/dat dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφετέραις — σφέτερος their own fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφετέραισιν — σφέτερος their own fem dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφετέρη — σφέτερος their own fem nom/voc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφετέρην — σφέτερος their own fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)