-
1 συν-απο-κλίνω
συν-απο-κλίνω, mit od. zugleich abbiegen, ablenken, auch intrans., mit abbiegen, abgehen, ἐπ' ἀμφότερα, Plut. an seni 12.
-
2 συναποκλίνω
συν-απο-κλίνω, mit od. zugleich abbiegen, ablenken; intrans., mit abbiegen, abgehen -
3 κλείς
Grammatical information: f.Meaning: `bar, bolt' (sec. `rowing bench', Leumann Hom. Wörter 209), ` hook, key, collar bone' (Il.).Other forms: κλειδός, κλεῖν (late κλεῖδα), older κλῄς, κλῃδός, κλῃ̃δα (on the notation Schwyzer 201f.), ep. Ion. κληΐς, - ῖδος, - ῖδα, Dor. κλᾱΐς, - ῖδος beside - ίδος (Simon., Pi.; Aeol.?, cf. Schwyzer 465), besides κλᾳξ (Theoc.), κλαικος, - κα (Epid., Mess.)Dialectal forms: Myc.. karawiporo = κλαϜι-φόροςCompounds: Compp., e. g. κλειδ-οῦχος ( κλῃδ-) m. f. `key-holder' (inscr.), κατα-κλείς, - κληΐς `lock, case, quiver' (Att.; from κατα-κλείω);Derivatives: Diminut. κλειδίον (Ar., Arist.); κλειδᾶς m. `lock-smith' (pap., inscr., Empire); late denomin. κλειδόω (Smyrna, pap.) with κλείδωσις (sch.), - ωμα (Suid.). - Old denomin. κλείω, Oldatt. κλῄω, Ion. κληΐω (Hdt.), late κλῄζω ( Hymn. Is., AP), Theoc. κλᾳζω, aor. ep. Ion. κληϊ̃σαι, κληΐσσαι (Od.), Oldatt. κλῃ̃σαι, Att. κλεῖσαι, pass. κληϊσθῆναι, κλῃσθῆναι, κλεισθῆναι (Ion. resp. Att.), κλᾳσθῆναι (Theoc.), fut. κλῄσω (Th.), κλείσω, perf. κέκλῃκα (Ar.), κέκλεικα (hell.), midd. κέκλῃμαι (-ήϊμαι), κέκλειμαι, Dor. κέκλᾳνται (Epich.); after it Dor. aor. ( κλαΐξαι) κλᾳ̃ξαι, pass. κλαιχθείς, fut. κλᾳξῶ (Theoc., Rhod.), backformed present ποτι-κλᾳγω (Heracl.), often with prefix, esp. ἀπο-, κατα-, συν-, `shut, block'. From there κλήϊθρον, κλῃ̃θρον, κλεῖθρον, κλᾳ̃θρον `lock, block' (IA. h. Merc. 146, Dor.) with κλειθρίον (Hero), κλειθρία `key-hole' (Luc.; cf. Scheller Oxytonierung 54), κλάϊστρον (Pi.), κλεῖστρον (Luc.) `lock', κλῃ̃σις, κλεῖσις (Th., Aen. Tact.), κλεῖσμα, κλεισμός (hell.; also ἀπόκλῃσις etc. from ἀπο-κλείω etc.); verbal adj. κληϊστός, κλῃστός, κλειστός (ep. IA.), κλαικτός ( κλᾳκτός) `what can be locked' (Argiv., Mess.). - On κλεισίον s. κλίνω.Etymology: Ion. Att. κλη(Ϝ)ῑ-δ- and Dor. κλᾱ(Ϝ)ῑ-κ- are dental- resp. velar enlargements of an ῑ-stem, which can still be seen in κληΐω. (Diff. Debrunner Mus. Helv. 3, 45ff.: κληΐω backformation from κληι̃̈̈ (δ)-σαι, from κληϊ̄δ-, cf. κληϊσ-τός). Att. κλεῖν can be easily explained (with Debrunner l. c.; also Schulze Kl. Schr. 419) as analogical to κλείς ( ναῦς: ναῦν a. o.). The ῑ-stem is based on a noun *κλᾱϜ(-ο)- like e. g. κνημί̄-δ- on κνήμη, χειρί̄-δ- on χείρ (Schwyzer 465, Chantraine Formation 346f.). - An exact agreement of the basic word can be found in Lat. clāvus `nail, pin', beside which, with the same meaning as the derived κληΐς, clāvis `key, block'; because of the semantic identity a loan from Greek has been considered, cf. Ernout-Meillet s. v. and (rejecting) W.-Hofmann 1, 230. (But clātrī pl. `lattice-work' from pl. Dor. κλᾳ̃θρα). Further there is a Celtic word, e. g. OIr. clō, pl. clōi `nail' (Lat. LW [loanword]?). Slavic has a few words with an eu-diphthong, IE. *klē̆u-, e. g. OCS a. Russ. ključь `key', SCr. kljȕka `hook, ey, clamp'. - The original meaning of the word was prob. `nail, pin, hook', instruments, of old use for locking doors. - More forms in Pok. 604f., W.-Hofmann s. claudō, Fraenkel Lit. et. Wb. s. kliū́ti.Page in Frisk: 1,867-868Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κλείς
См. также в других словарях:
συναπονεύω — και αττ. τ. ξυναπονεύω Α 1. κλίνω, γέρνω μαζί με άλλον («τοῑς σώμασιν αὐτοῑς ἴσα τῇ δόξῃ... ξυναπονεύοντες», Θουκ.) 2. αποκλίνω από ευθεία ή από κάθετη γραμμή μαζί με κάτι άλλο 3. κάμπτομαι για να ενωθώ με κάτι («ἡ κόμη ξυναπονεύουσα ταῑς τοῡ… … Dictionary of Greek
όγκος — Από στοιχειώδη άποψη, ο όρος χαρακτηρίζει την «έκταση ενός στερεού» ως προς μια μονάδα μέτρησης μ3, π.χ. το κυβικό μέτρο, το κυβικό εκατοστό κλπ. Για ορισμένα απλά στερεά υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες, που μας επιτρέπουν τον υπολογισμό του όγκου … Dictionary of Greek
Liste unregelmäßiger Verben im Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben des Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben im Neugriechischen — sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden. Inhaltsverzeichnis 1 Vorbemerkungen und Statistik 2… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige neugriechische Verben — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
γίνομαι — (AM γίγνομαι και γίνομαι) 1. δημιουργούμαι, αποκτώ ζωή, υπόσταση 2. (για γεωργικά προϊόντα) παράγομαι 3. συμβαίνω, πραγματοποιούμαι 4. καθίσταμαι, αποβαίνω 5. είμαι, υπάρχω 6. (για αριθμητικά ποσά) προκύπτω, εξάγομαι από πράξεις ή υπολογισμό 7.… … Dictionary of Greek
τίθημι — ΝΜΑ (μέσ. παθ.) τίθεμαι τοποθετούμαι νεοελλ. (κυρίως σε φρ.) α) «τίθεμαι επικεφαλής» i) μπαίνω πρώτος στη σειρά ii) μτφ. γίνομαι αρχηγός, προΐσταμαι β) «τίθεμαι επί ποδός» δραστηριοποιούμαι, κινητοποιούμαι γ) «τίθεμαι επί το έργον» καταπιάνομαι… … Dictionary of Greek
κιγκλίδα — ἡ (ΑΜ κιγκλίς, ίδος) 1. καθεμιά από τις σιδερένιες ή ξύλινες ράβδους ενός φράγματος, ενός κιγκλιδώματος 2. συν. στον πληθ. κιγκλίδες ξύλινο ή σιδερένιο κιγκλίδωμα, κάγκελα (α. «τα γραφεία χωρίζονται με κιγκλίδες» β. «τὸν νεκρὸν εἰς μέσον… … Dictionary of Greek
ρέω — ῥέω, ΝΜΑ, και επικ. τ. ῥείω Α 1. χύνομαι, τρέχω, κυλώ (α. «τα δάκρυά της έρρεαν ποτάμι» β. «ἔρρεεν αἷμα», Ομ. Ιλ.) 2. αναβλύζω, ξεχύνομαι (α. «το νερό τής βρύσης έρρεε άφθονο» β. «[πηγὴ] ὕδατι ῥέει», Ομ. Ιλ.) 3. φρ. «τα πάντα ρει» τα πάντα κυλούν … Dictionary of Greek