-
1 συν-όχωκα
συν-όχωκα, altep. u. ion. parl. zu συνέχω, für συνόκωχα, sich zusammenhalten, sich verbinden; ὤμω ἐπὶ στῆϑος συνοχωκότε, gegen die Brust zusammengebogene Schulterknochen, Il. 2, 218; einzeln bei sp. D., zusammenfallen, niedersinken, Qu. Sm. 7, 502, τείχεος ὡς ἤδη συνοχωκότος ἐν κονίῃσιν.
См. также в других словарях:
συνοκωχά — συνοκωχά̱ , συνοκωχή joining fem nom/voc/acc dual συνοκωχά̱ , συνοκωχή joining fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
