-
1 συμ-ποτικός
συμ-ποτικός, ή, όν, zum Gaste od. zum Gastmahle gehörig, dazu sich passend; προςμάνϑανε ξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικός, Ar. Vesp. 1208; συμποτικὰ τὰ πράγματα, Ach. 1107; νόμοι συμποτικοί, Plat. Legg. II, 671 c; ἁρμονίαι, Rep. III, 398 e; Folgde; ὁ σ., ein guter, unterhaltender Trinkgenoß, Gast, Pol. 31, 21, 8.
-
2 συμποτικός
συμ-ποτικός, ή, όν, zum Gaste od. zum Gastmahle gehörig, dazu sich passend; ὁ σ., ein guter, unterhaltender Trinkgenoß -
3 συμποτικος
I3пиршественный(πράγματα Arph.; νόμοι Plat.)
συμποτικαὴ ἁρμονίαι Plut. — застольные песниIIὅ приятный собутыльник Arph., Polyb.