-
1 στρηνής
Grammatical information: adj.Meaning: `raw, hard, shrill', esp. of sounds (A. R., AP).Other forms: attested only - ές as adv.; also στρηνός `id.' (Nicostr. Com.); στρηνό-φωνος (Call. Com.).Compounds: στρηνό-φωνος (Call. Com.).Derivatives: στρην-ύζω `to trumpet', of an elephant (Juba 37; cod. στρυν-), after ὀλολ-ύζω a.o. (or old, with the σ-stem interchanging υ as in Lat. strēnuus [s. bel.]?). Besides στρῆνος n. `recklessness, outrageousness, wantonness' (LXX, Apoc., AP), m. `outrageous, strong desire' (Lyc.) with στρην-ιάω `to revel, to live unrestrained' (middl. com., Apoc., pap. IIIp a.o.; after the verbs of disease in - ιάω, Schwyzer 732). From H.: στρηνύεται στρηνιᾳ̃; ἀστρηνές δύσθετον, σκαιόν, ὀξύ.Origin: IE [Indo-European]X [probably]Etymology: Semantically stand στρηνής, - ές and στρῆνος, both poetic-popular and almost only postclass. attested, rather far from each other. Orig. meaning approx. `powerful, power', from where `severe, hard' (after ἀπηνής, σαφής a.o.), resp. `exuberant power, recklessness'? -- Phonetically agrees with this Lat. strēnuus `powerful, unruly, active' and also semantically it can be connected with στρηνής, στρῆνος. Further connection with στερεός (s. v.) a. cogn. is possible; s. also W.-Hofmann s. strēnuus w. lit., where with Fick a.o. also Welsh trin `struggle, labour' is adduced.Page in Frisk: 2,809-810Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στρηνής
-
2 στρηνής
στρηνής, ές, auch στρηνός, streng, scharf, rauh, bes. von der Stimme und dem Schalle, στρηνὲς βρέμεν ἀκτή, Ap. Rh. 2, 323; eben so στρηνὲς φωνεῠσα ϑάλαττα, Antp. Th. 69 (VII, 287); u. von der Trompete, στρηνὲς φϑέγγεσϑαι, Crinag. 10 (VI, 350). – Auch stark, kraftvoll, strenuus, Sp.
-
3 στρηνής
στρηνήςrough: masc /fem nom sg -
4 στρηνής
στρηνής, ές,A rough, harsh, esp. of sounds: hence neut. as Adv., [ὕδωρ] στρηνὲς περὶ στυφελῇ βρέμει ἀκτῇ A.R.2.323
; στρηνὲς φωνεῦσα [θάλασσα] AP7.287 (Antip.); σάλπιγξ στρηνὲς φθεγξαμένη piercing, ib.6.350 (Crin.): cf. στρηνός, στρηνύζω. (Perh. connected with στερεός, Lat. strenuus.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στρηνής
-
5 στρηνής
στρηνής, ές, streng, scharf, rauh, bes. von der Stimme und dem Schalle; von der Trompete. Auch stark, kraftvoll, strenuus -
6 στρηνές
στρηνήςrough: masc /fem voc sgστρηνήςrough: neut nom /voc /acc sg -
7 strenuus
strēnuus, a, um (vgl. στρηνος, Kraft, στρηνής, kräftig), voll rüstiger Tatkraft, betriebsam, tüchtig in seinen Geschäften, unternehmend, entschlossen, hurtig, munter, tätig, wacker, brav (Ggstz. iners, ignavus, imbellis, timidus), a) eig., v. Pers. (oft verb. mit fortis [tüchtig], s. Fabri Sall. Cat. 51, 16 u. Liv. 21, 4, 4. Heräus Tac. hist. 2, 86, 8): α) im guten Sinne: mercator, Cato: vir fortis ac strenuus, Nep.: fortis ac strenuus socius (Bundesgenosse), Liv.: strenuus et fortis, Hor.: nunc i, rem strenuus auge! mach' brav gute Geschäfte! Hor.: iners pro strenuo in manipulum redibat, Tac. – m. Abl., strenuus bello, ein tüchtiger (wackerer) Kriegsmann, Tac.: manu fortis et bello strenuus, Nep.: strenuus manu, ein tüchtiger Haudegen, Tac. u. Iustin.: strenuus ingressu, Ruf. Fest.: gens linguā magis strenua quam factis, Liv.: obeundis proeliis strenui et sagittis eminus vel ensibus comminus, Apul. flor. 6. p. 6, 12 Kr. – m. Genet., strenuus militiae, ein tüchtiger Kriegsmann, Tac. hist. 3, 43 in. ( aber Capit. Clod. Albin. 13, 2 Peter armorum sciens prorsus). – m. in u. Abl., itidem in hac re ut in aliis strenuus homo, Ter.: imperator in proeliis strenuus et fortis, Quint. – Compar., vilicus paulo strenuior si evaserit, Lucil. 532: u. so strenuior, Ggstz. deterior, Plaut. Epid. 442 G. – Superl., vir strenuissimus, Eutr.: viri fortissimi et milites strenuissimi, Cato: strenuissimus quisque aut occĭderat in proelio etc., Sall.: sumi bellum etiam ab ignavis strenuissimique cuiusque periculo geri, Tac. (vgl. Neue-Wagener Formenl.3 2, 203). – β) in üblen Sinne, unternehmend, multi in utroque exercitu sicut modesti quietique, ita mali et strenui, Tac. hist. 1, 52: neque fidei constans neque strenuus in perfidia, Tac. hist. 3, 57. – b) übtr., v. lebl. Subjj.: navis, Ov.: corpus, Gell.: manus, Cels.: toxicum, stark wirkendes, starkes, drastisches, Colum.: u. so remedium, Curt.: mors, rascher, Curt.: inertia, geschäftiger Müßiggang, Hor.: militia, Tüchtigkeit im Kriegsdienste, Eutr.
-
8 στρηνός
στρηνός, = στρηνής, E. M.
-
9 strenuus
strēnuus, a, um (vgl. στρηνος, Kraft, στρηνής, kräftig), voll rüstiger Tatkraft, betriebsam, tüchtig in seinen Geschäften, unternehmend, entschlossen, hurtig, munter, tätig, wacker, brav (Ggstz. iners, ignavus, imbellis, timidus), a) eig., v. Pers. (oft verb. mit fortis [tüchtig], s. Fabri Sall. Cat. 51, 16 u. Liv. 21, 4, 4. Heräus Tac. hist. 2, 86, 8): α) im guten Sinne: mercator, Cato: vir fortis ac strenuus, Nep.: fortis ac strenuus socius (Bundesgenosse), Liv.: strenuus et fortis, Hor.: nunc i, rem strenuus auge! mach' brav gute Geschäfte! Hor.: iners pro strenuo in manipulum redibat, Tac. – m. Abl., strenuus bello, ein tüchtiger (wackerer) Kriegsmann, Tac.: manu fortis et bello strenuus, Nep.: strenuus manu, ein tüchtiger Haudegen, Tac. u. Iustin.: strenuus ingressu, Ruf. Fest.: gens linguā magis strenua quam factis, Liv.: obeundis proeliis strenui et sagittis eminus vel ensibus comminus, Apul. flor. 6. p. 6, 12 Kr. – m. Genet., strenuus militiae, ein tüchtiger Kriegsmann, Tac. hist. 3, 43 in. ( aber Capit. Clod. Albin. 13, 2 Peter armorum sciens prorsus). – m. in u. Abl., itidem in hac re ut in aliis strenuus homo, Ter.: imperator in proeliis strenuus et fortis, Quint. – Compar., vilicus paulo strenuior si evaserit, Lucil. 532: u. so strenuior, Ggstz. deterior, Plaut. Epid. 442 G. – Superl., vir strenuissimus, Eutr.: viri fortissimi et milites strenui-————ssimi, Cato: strenuissimus quisque aut occĭderat in proelio etc., Sall.: sumi bellum etiam ab ignavis strenuissimique cuiusque periculo geri, Tac. (vgl. Neue- Wagener Formenl.3 2, 203). – β) in üblen Sinne, unternehmend, multi in utroque exercitu sicut modesti quietique, ita mali et strenui, Tac. hist. 1, 52: neque fidei constans neque strenuus in perfidia, Tac. hist. 3, 57. – b) übtr., v. lebl. Subjj.: navis, Ov.: corpus, Gell.: manus, Cels.: toxicum, stark wirkendes, starkes, drastisches, Colum.: u. so remedium, Curt.: mors, rascher, Curt.: inertia, geschäftiger Müßiggang, Hor.: militia, Tüchtigkeit im Kriegsdienste, Eutr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > strenuus
-
10 στρηνός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στρηνός
-
11 στρηνύζω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στρηνύζω
-
12 ἀρρηνής
Grammatical information: adj.Meaning: `growling', only Theoc. 25, 83 ζάκοτόν τε καὶ ἀρρηνές (scil. θηρίον; of a dog); = ἄγριον, δυσχερές H.Origin: XX [etym. unknown]Page in Frisk: 1,151Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀρρηνής
-
13 στερεός
Grammatical information: adj.Meaning: `stiff, hard, firm, tenacious, steady, solid, normal, by the rules' (of money and measure) Il., `cubic' (s. Mugler Dict. géom. 378f.), rarely `infertile' (E., Arist.).Other forms: Att. also στερρός.Compounds: As 1. member a.o. in στερεο-μετρ-ία f. `the measuring of cubic bodies, stereometry' (Pl. Epin., Arist. a.o.).Derivatives: στερε-ότης (- ρρ-) f. `hardness, firmness', also `infertility' (Pl., Arist. etc.); στερε-όομαι (- ρρ-), - όω, also w. ἀπο-, κατα-, `to become, make firm, hard etc., to harden' (Hp., X., Arist. a.o.) with στερέ-ωμα n. `firmness, solid component, firmament' (Hp., Arist. etc.), - ωσις f. `to harden' (LXX, Str. a.o.), - ωματίζω, - ωτικός, - ωτής. Enlarged στερέ-ϊνος `hard' (pap. Ip, after πέτρ-, ξύλ-ινος a.o.). -- Besides στέριφος `hard, firm, infertile' (Att., Arist. etc.) with στεριφ-ότης (sch.), - όομαι `to solidify' (Ph.) with - ώματα n. pl. `solid foundation', - ευομένη παρθενευομένη H. -- Also στερέμνιος `hard, firm, solid' (Pl. Epin., Epicur., Phld. a.o.) with - ιώδης (Porph.), - ιόομαι (Zeno).Etymology: If from *στερεϜός, στερεός, from where στερρός (details in Scheller Oxytonierung 114 w. n.4; diff. Forbes Glotta 36, 269 f.), would agree with ἐτε(Ϝ)ός, κενε(Ϝ)ός a.o. In στεριφος `unfertile' Leummann Glotta 42, 118 wants to see a derivation from the phonetic antecedent of στεῖρα after the animal names in - φος ( ἔριφος, ἔλαφος a.o.) with change from `unfertile' to `hard'. For στερέμνιος a μ(ε)ν-derivation must be supposed (*στέρεμνον, *στέρεμα); cf. βέλε-μν-α, ἔρυ-μα (Schwyzer 489), also the synonymous ἀ-τέρα-μνος (s. v.). -- The above formations are based on an unattested word IE * ster-, to which with o-derivation the Germ. word for `starr', a.o. in OHG stara-blint `blind' with OHG starēn `stare', with expressive gemination NHG starr with MHG starren, NHG ( er)starren. Toch. B ścire `hard, stiff' is unclear (* stero- or *stĩro-), s. Duchesne-Guillemin BSL 41, 167f., Pedersen Zur toch. Sprachgesch. 19 w. lit. -- Here also 2. στεῖρα `stem' and, with very ancient special meaning, 1. στεῖρα `unfertile' (s. vv.). -- To the same family belong numerous further words with varying formation and different enlargements, s. στέρφος, στρηνής, στόρθυγξ, στηρίζω, στριφνός and WP. 2, 627ff., Pok. 1022ff. -- The group of words is unclear and needs further research.Page in Frisk: 2,790-791Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στερεός
-
14 στρυφνός
Grammatical information: adj.Meaning: `bitter, of taste, sour, astringent, severe' (Pl., Ar., Arist. etc.).Derivatives: - ότης f. `bitterness, severity' (Arist., Plu. a.o.), - όω `to astringe' (Plu. [v. l.], Eust.).Origin: IE [Indo-European]X [probably]Etymology: Expressive adj., which reminds in form and meaning στύφω (s. v.); anl. στρ- as in στριφνός, στρηνής, στράγξ. Connection outside Greek is however not excluded: Germ., e.g. OS strūf `upright, stiff, raw', OHG strūbēn `be stiff, strauben'; also Slav., e.g. OCS strъpъtъ `rawness, harshness', Russ. strúp `scab, crust of a wound' etc.; all uncertain; s., except Bq, WP. 2. 635, Pok. 1027, Vasmer s. v., also Fraenkel s. strùbas; everywhere w. further lit.Page in Frisk: 2,811-812Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στρυφνός
-
15 καταστρηνιάω
καταστρηνιάω (στρηνιάω ‘run riot/wild, become/wax wanton’) 1 aor. κατεστρηνίασα be governed by strong physical desire (B-D-F §181; Mlt-H. 316) ὅταν καταστρηνιάσωσιν τοῦ Χριστοῦ when they feel sensuous impulses that alienate them from Christ 1 Ti 5:11 (cp. Ps.-Ignatius, Ad Antioch. 11).—DELG s.v. στρηνής. TW.Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > καταστρηνιάω
См. также в других словарях:
στρηνής — rough masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρηνής — ές, Α 1. (για ήχο) οξύς και δυσάρεστος, διαπεραστικός 2. (το ουδ. ως επίρρ.) στρηνές με οξύ και δυσάρεστο τρόπο. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η σύνδεση τού επιθ. με το λατ. strēnuus «δραστήριος, φιλόπονος» δεν ικανοποιεί από σημασιολογική άποψη. Κατ … Dictionary of Greek
στρηνές — στρηνής rough masc/fem voc sg στρηνής rough neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρηνός — Πόλη της αρχαίας Κρήτης για την οποία δεν έχουμε ιστορικές πληροφορίες και αγνοούμε την ακριβή θέση της. Οι κάτοικοι της ονομάζονταν Στρήνιοι. * * * ή, όν, ΜΑ στρηνής*. [ΕΤΥΜΟΛ. Παράλληλος δευτερόκλιτος τ. τού επιθ. στρηνής*] … Dictionary of Greek
стараться — стараюсь, укр. старатися, болг. старая се стараюсь , сербохорв. ста̏рати се, ста̏ра̑м се заботиться, хлопотать; стараться , словен. stȃrati sе – то же, чеш. starati sе – то же, слвц. stаrаt᾽ sа, польск. starac się, в. луж. starac sо, н. луж.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
страда — сенокос, жатва, тяжелая работа , арханг. (Подв.), вологодск., владим., псковск. (Даль), страдать, аю, также стражду (цслав.), диал. страдать косить сено, собирать урожай , арханг. (Подв.), др. русск. страдати стараться, добиваться , страдалъ за… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
αρρηνής — ἀρρηνής, ές (Α) (για σκύλους) άγριος. [ΕΤΥΜΟΛ. Εκφραστικός τ. άγνωστης προελεύσεως. Συνδέεται πιθ. με το ρ. αράζω (II)* ή αρράζω «γαυγίζω, γρυλίζω», ονοματοποιημένη λ. από τον ήχο ρρρ , ο οποίος αποδίδει το γαύγισμα του σκύλου. Ως προς την… … Dictionary of Greek
στερεός — και στερρός, ά, ό / στερεός και στερρός, ά, όν, ΝΜΑ, θηλ. και στερεή και στερρή, και στέρεος, η ο, και στέριος, α, ο, Ν 1. αυτός που έχει πυκνή σύσταση, συμπαγής, σκληρός (α. «στερεά ουσία» β. «στερεὸν κέρας», Αριστοτ.) 2. ισχυρός, δυνατός, γερός … Dictionary of Greek
στρήνος — Πόλη της αρχαίας Κρήτης για την οποία δεν έχουμε ιστορικές πληροφορίες και αγνοούμε την ακριβή θέση της. Οι κάτοικοι της ονομάζονταν Στρήνιοι. * * * και στρῑνος, ὁ, ΜΑ, και ως ουδ. στρήνεος, τὸ, Α ακολασία αρχ. 1. υπερηφάνεια, αλαζονεία 2. θερμή… … Dictionary of Greek
στρηνύζω — Α (για τους ελέφαντες) ηχώ σαν σάλπιγγα, έχω τραχιά και ηχηρή φωνή. [ΕΤΥΜΟΛ. < στρηνής «οξύς διαπεραστικός» πιθ. κατά τα κελαρύζω, ὀλολύζω] … Dictionary of Greek
(s)ter-1, (s)terǝ- : (s)trē- — (s)ter 1, (s)terǝ : (s)trē English meaning: stiff, immovable; solid, etc.. Deutsche Übersetzung: ‘starr, steif sein, starrer, fester Ghegenstand, especially Pflanzenstamm or stengel; steif gehen, stolpern, fallen, stolzieren” Note … Proto-Indo-European etymological dictionary
