-
1 ἀ-στεργ-άνωρ
ἀ-στεργ-άνωρ, παρϑενία, Aesch. Prom. 900, ohne Liebe zum Manne, oder die Ehe nicht liebend.
-
2 στέργηθρον
A love-charm, applied to various plants; = ἀείζωον μέγα, Dsc.4.88; also, = κοτυληδών, Ps.-Dsc.4.91, Gloss.II love itself, affection, in sg., A.Ch. 241: pl., Id.Pr. 492;ἑορτῆς στέργηθρ' ἔχουσαι Id.Eu. 192
;στέργηθρα φρενῶν E.Hipp. 256
(anap.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στέργηθρον
-
3 στέργημα
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στέργημα
-
4 αστεργανωρ
-
5 στλέγγιστρον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στλέγγιστρον
-
6 ἀστεργάνωρ
ἀ-στεργ-άνωρ, ohne Liebe zum Manne, od. die Ehe nicht liebend -
7 στέργω
Grammatical information: v.Meaning: `to show affection, to cherish sympathy, to love tenderly', of family-members, of subordinates towards superiors and the other way round etc., rarely of physical love; `to be content, to content onself' (Thgn. IA.).Other forms: Aor. στέρξαι, fut. στέρξω (IA.), perf. ἔστοργα (Hdt.), pass. ἔστεργμαι (Emp., AP), aor. στερχθῆναι (Lyc., Plu. a.o.)Compounds: ἀπο-στέργω `cease to love, to abhor' (Terp., A., Theoc., LXX a.o.). As 2. member e.g. φιλό-στοργος `cherishing sympathy, loving tenderly' with - έω, - ία (att., hell. a. late).Derivatives: στέργ-ηθρον n. "means of love", `love-herb' as plantname (Dsc.; Strömberg 92 a. 147), `love' (A., E.); - ημα n. `love-charm' (S.); στοργή f. `affection, love' (Emp., Antipho, rarely hell. a. late).Origin: IE [Indo-European] [1032] *sterg- `with care, love wait for'Etymology: Of old connected (Stokes BB 23, 58) with a Celt. word for `lovee', OIr. serc, Welsh serch (and Bret. serc'h `concubine'), IE * sterkā; so change k στέργω g. Thus lastly Pok. 1032 (against the doubt by WP. 2, 642), E. Lewy Festschr. Dornseiff 226 f. One also compares Slav., e.g. OCS strěgǫ, strěšti `guard, tend' (IE * sterg-); s. Vasmer s. steregú w. further lit.Page in Frisk: 2,790Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στέργω
См. также в других словарях:
θορύβηθρον — θορύβηθρον, τὸ (Α) το φυτό λεοντοπέταλο(ν). [ΕΤΥΜΟΛ. < θορυβώ + επίθημα ηθρον (πρβλ. ελκ ηθρον, στέργ ηθρον)] … Dictionary of Greek
μίσηθρον — και μίσητρον, τὸ (Α) μαγικό μέσο το οποίο εγείρει μίσος εναντίον κάποιου. [ΕΤΥΜΟΛ. < μισῶ* + κατάλ. θρον/τρον (πρβλ. στέργ ηθρον)] … Dictionary of Greek
σκανδάληθρο — το / σκανδάληθρον, ΝΑ επικαμπές τεμάχιο ξύλου στις παγίδες, όπου τοποθετείται το δόλωμα και το οποίο, καθώς τό ακουμπά το ζώο, αναπηδά κλείνοντας την παγίδα, το ρόπτρο αρχ. φρ. «σκανδάληθρ ἱστὰς ἐπῶν» μτφ. στήνοντας παγίδες λόγων, δηλαδή… … Dictionary of Greek
τράγημα — το, ΝΑ, και τράγιμα Α 1. επιδόρπιο 2. (κυρίως στον πληθ.) τα τραγήματα ξηροί καρποί που συνήθως τρώγονται μετά το κυρίως φαγητό, τρωγάλια. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τραγ τού τρώγω* (πρβλ. απρμφ. αορ. τραγ εῖν) + κατάλ. ημα (πρβλ. πάθ ημα, στέργ ημα)] … Dictionary of Greek
