-
1 σοφιη
-
2 σοφίη
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > σοφίη
-
3 σοφίη
σοφίαcleverness: fem nom /voc sg (epic ionic)——————σοφίαcleverness: fem dat sg (epic ionic) -
4 σοφίῃ
Βλ. λ. σοφίη -
5 σοφίηι
σοφίῃ, σοφίαcleverness: fem dat sg (epic ionic) -
6 σοφία
σοφία, ἡ, ion. σοφίη, ursprünglich das Wissen, Verstehen; zuerst von körperlicher, mechanischer Fertigkeit in Handwerken und Künsten, ὅς ῥά τε πάσης εὖ εἰδῇ σοφίης, von der Kunst des Zimmermanns, Il. 15, 412 (ἅπαξ εἰρ.); Geschicklichkeit im Saiten- u. Flötenspiel u. in der Tonkunst übh., H. h. Merc. 483. 511; eben so von der Dichtkunst, σοφίαι αἰπει-ναί, Pind. Ol. 9, 107, welche in ältester Zeit auch der Hauptträger des Wissens war; Ath. XIV, 622 c τὸ δὲ ὅλον ἔοικεν ἡ παλαιὰ τῶν Ἑλλήνων σοφία τῇ μο υσικῇ μάλιστα εἶναι δεδομένη; so heißt es auch Xen. An. 1, 2, 8 λέγεται Ἀπόλλων ἐκδεῖραι Μαρσύαν, νικήσας ἐρίζοντά οἱ περὶ σοφίας; mit der Sangeskunde hing auch die Kunst zusammen, die Einwirkung verderblicher Zauberkräfte abzuwehren und böse Geister zu bannen, Ath. XIV, 614 d πλῆϑος δ' ἦν Ἀϑἠνῃσι τῆς σοφίας ταύτης, die Kunst der., ὲλωτοποιοί; dei Pind. nimmt das Wort aber schon die allgemeine Bdtg der Kunst und Wissenschaft im döheren Sinne an, vgl. N. 7, 23 I. 6, 18 P. 6, 49; σοφίᾳ γὰρ ἔκ του κλεινὸν ἔπ ος πέφανται, Soph. Ant. 616; u. so bes. in Vrosa; Plat. vrbdt auch noch ταύτην τὴν σοφίαν, ᾑ τὰ ἅρματα κυβερνῶσιν, Lach. 123 c; ἐπεϑύμησα ταύτης τῆς σοφίας, ἣν δὴ καλοῠσι περὶ φύσεως ἱστορίαν, Phaed. 96 a. – Erfahrung u. Gewandtheit in den Geschäften des öffentlichen und häuslichen Lebens, gesunder Menschenverstand, der steh im richtigen praktischen Urtheil ausspricht, wie bei den sogenannten sieben Weisen; auch Schlauheit, List, Her. 1, 68 u. oft; σοφίῃ Ggstz von βίῃ 3, 127, vgl. Eur. Or. 710. – Dann aber Kenntniß in den höheren Wissenschaften, Gelehrsamkeit, und zulegt auch Weisheit in unserm Sinne, welche durch die Philosophen auf verschiedene Art bestimmt wird.
-
7 σοφια
эп.-ион. σοφίη ἥ1) мастерство, искусство (sc. τέκτονος Hom.)σ. δημηγορική Plat. — искусство убеждения;
οὐ σοφίᾳ, ἀλλὰ φύσει Plat. — не искусством, а в силу врожденного дара;ἥ σ. ἐν ταῖς τέχναις Arst. — мастерство в области искусств2) сметливость, изворотливость, ловкость(σοφίᾳ, μέ βίᾳ τῶν κρεισσόνων Eur.)
σοφίῃ χρᾶσθαι Her. — пускать в ход хитрость3) разумность, рассудительность, житейская мудрость, практический ум Her.ἡ περὴ τὸν βίον σ. Plat. — житейский ум
4) ученость, просвещенность, знание(ἥ σ. καὴ ἀμαθία τινός Plat.)
5) наукаἔστι δὲ σ. τις ἥ φυσική Arst. — естествознание есть некая наука;
ἥ σοφία περὴ ἀρχάς Arst. — наука о первоначалах, т.е. философия6) (высшая) мудрость, философское знание, т.е. философия(ἥ σ. περί τινας αἰτίας καὴ ἀρχάς ἐστιν ἐπιστήμη Arst.)
-
8 περι-έρχομαι
περι-έρχομαι (s. ἔρχομαι), herumkommen, -gehen; Hom. nur in tmesi; wie περίειμι, in der Reihe herumkommen und auf denselben Punkt zurück, übh. endlich wohin gelangen, ἡ ἡγεμονίη περιῆλϑε ἐς τὸ γένος τοῠ Κροίσου, Her. 1, 7, wie ἐς Δαρεῖον περιῆλϑε ἡ βασιληΐη, 1, 187, vgl. 3, 65. 140. 6, 111; auch ἐς φϑίσιν περιῆλϑε ἡ νοῠσος, 7, 88; καὶ ἀπῖκται ὁ πόλεμος ἐς ὑμᾶς, 7, 158; u. mit dem bloßen accus., ἡ τίσις περιῆλϑε τὸν Πανιώνιον, endlich kam die Rache über ihn, traf ihn, 8, 106; ὡς εἰς αὐτὸν περιεληλυ ϑὸς τὸ μίασμα, Plat. Legg. IX, 866 b; Folgde; περιελϑεῖν εἰς ἅπαντας τὸν λόγον, Plut. sept. sap. conv. 6; auch πάντα εἰς Καίσαρα, Alles ging auf ihn über, Anton. 56; bes. Sp. – Herumgehen, περιελϑόντες πάντοϑε περισταδόν, Her. 7, 225; περιελϑὼν ἔλαϑεν, Thuc. 4, 36, τὴν πόλιν, in der Stadt, Andoc. 1, 99; πᾶσαν γῆν μαστεύοντες, Xen. Ages. 9, 3; τὴν ἀγορὰν κύκλῳ, Dem. 19, 225; auch τινά, um Einen herumgehen, ihn umsteilen, listig umgehen, um ihn zu überfallen oder zu fangen, überlisten, betrügen, Ar. Equ. 1138; σοφίῃ μιν περιῆλϑε, Her. 3, 4; δι' ἀπάτης καὶ ὅρκων, Plut. Nic. 10; u. so auch ταῠτα ἰσχυρῶς περιελήλυϑε τοὺς πολλούς, diese Vorstellungen haben die Menge befangen, Luc. de luct. 10; absolut, οὐδὲν γὰρ ἄλλο πράττων ἐγὼ περιέρχομαι ἢ πείϑων, Plat. Apol. 30 a; περιέρχεται ἀπέραντον ὁδόν, Theaet. 147 c; ἐν κύκλῳ, polit. 283 c; auch ὅταν ἥλιος τὸν ἑαυτοῠ περιέλϑῃ κύκλον, Tim. 39 c, öfter; u. von der Zeit, wie περιιέναι, verstreichen, vorübergehen, Xen. Cyr. 8, 6, 19, vgl. Her. 2, 93. – Auch wie περιπίπτω, εἰς δυςτυχίαν, in ein Unglück hineingerathen, so daß man rings davon umgeben ist.
-
9 ΑἸΠύς
ΑἸΠύς, εῖα, ύ, hoch, tief, jäh, steil; Hom. oft, z. B. ὄρος Il. 2, 603, κολώνη 2, 811, πέτρη Od. 3, 293, Ὄλυμπος Il. 5, 367, Σκῠρος 9, 668, Ἴλιον 15, 71, πτολίεϑρον 2, 538, τεῖχος 6, 327; βρόχος Od. 1 l, 278; – ὄλεϑρος Il. 6, 57 u. oft, φόνος Od. 4, 843, χόλος Il. 15, 223, πόνος Il, 1 6, 651; αἰπύ οἱ ἐσσεῖται – νῆας ἐνιπρῆσαι Il. 13, 317 vgl. Scholl. Aristonic. Zenodot schrieb Iliad. 3, 364. 15, 192 οὐρανὸν αἰπύν, Aristarch εὐρύν, s. Scholl. Aristonic., Lehrs Aristarch. p. 168; – οὐρανὸς αἰπύς Soph. Ai. 832; – ἀκρέμων Antiph. 8 (IX, 256); – Hes. Th. 682 ἰωή, 589 δόλος; – Pind. Ol. 11, 44 ϑάνατος, frgm. 252 σκότος; – Agath. 70 (XI, 354) αἰπυτάτη σοφίη, sehr tiefe Weisheit.
-
10 κρουματικός
κρουματικός, zum Schlagen, bes. zum Spielen eines Saiteninstruments, das mit dem Plektrum geschlagen wird, gehörig; κρουματικὴ σοφίη, die Kunst des Saitenspiels, Agath. 68 (XI, 352); διάλεκτος κρ., der Ausdruck im Spielen eines Instruments, Plut. de mus., v. l. κρουσματικός, w. m. s.
-
11 εἰκαῖος
εἰκαῖος, wer εἰκῇ, unüberlegt, aufs Gerathewohl handelt; Pol. neben ϑρασύς, 15, 25, 4; neben παράνομος, 7, 7, 5; εἰκαιότατοι καὶ χείριστοι 32, 21, 8; von Sachen, die planlos, von Ungefähr geschehen, σχολή Soph. frg. 288; σκύλματα κόμης Haec. 3 (V, 130); σοφίη Leon. Al. 3 (IX, 80); der erste beste, Luc.; vergeblich, Luc. Iup. conf. 6 u. a. Sp.; VLL. μωρόν, μάταιον. – Adv. εἰκαίως, D. L. 2, 128 u. A.; εἰκαῖα, Lycophr. 748.
-
12 δεξιότης
-
13 ἀ-γνωμοσύνη
ἀ-γνωμοσύνη, ἡ, Unverstand: a) Unwissenheit, Plat. Theaet. 199 d, der ἐπιστήμη entgegengesetzt. – b) unüberlegtes Handeln, Her. 2, 172; entgegensteht σοφίη 4, 93 (wie Xen. Mem. 3, 9, 5); πρὸς ἀγ, τραπόμενοι, unverständigen Widerstand leisten, 6, 10; Härte ist es Soph. Tr. 1256; wie τύχης ἀγ. Dem. 18, 207. – Schlechtigkeit bei den Rednern und Sp., z. B. Dem. ἀγν. καὶ βασκανία 18, 252; Unverschämtheit, Luc. Merc. cond. 26. Im plur. Mißverständnisse, Xen. An. 2, 5, 6; aber bei Plut. Pericl. 2 = Fehler.
-
14 ἀν-αρύτω
ἀν-αρύτω, od. ἀναρύω, herauf-, herausschöpfen, σοφίη ψυχὴν ἀναρύεται παϑῶν, reinigt sie von Leidenschaften (od. s. ἀναῤῥύω), Hippocr.; ϑριάμβους Cratin. bei Suid.
-
15 ἐρι-ούνιος
ἐρι-ούνιος, ὁ ( ὀνίνημι), heißt Hermes, der sehr Nützende, Gewinnbringende, Il. 20, 72. 24, 679; h. Herc. 3 u. sp. D., wie Orph. h. 27, 8; Ar. Ran. 1144 setzt Ἑρμῆς ἐριούνιος dem δόλιος entgegen. Vgl. ἀκάκητα. Dah. Ἀριούνιος allein für Hermes steht, Il. 24, 360. 440. Nur Orph. Lith. pr. 69 σοφίη u. 2, 9 νόος, d. i. mild.
-
16 αιπυς
- εῖα -ύ1) высоко вздымающийся, высокий; крутой; отвесный(ὄρος, πέτρη, τεῖχος Hom.)
ὅ αἰ. ούρανός Soph. — небесная высь;βρόχος αἰ. Hom. — отвесно висящая петля;αἰπυτάτου ἐπ΄ ἀκρέμονος Anth. — на самой высокой ветке2) стремительный, быстрый(ὄλεθρος, φόνος Hom.; θάνατος Pind.)
3) бурный, яростный(χόλος Hom.)
4) глубокий(σκότος Pind.; σοφίη Anth.)
αἰπεῖα ἰωή Hes. — глухой шум;ὁρμαίνων δόλον αἰπὺν ἐνὴ φρεσίν HH. — глубоко в душе замышляя хитрость5) трудный, тяжелый(πόνος Hom.)
αἰπύ οἱ ἐσσεῖται Hom. — трудно ему будет -
17 ενεκα
Iреже ἕνεκε(ν), эп.-ион. тж. εἵνεκα и εἱνεκε(ν), эол. Theocr. ἔννεκα, v. l. ἔνεκα ( с долгим ἔ) praep. cum gen. (и преимущ. после него)1) из-за, радиἕ. μισθοῦ Xen. — ради вознаграждения;
τοῦ ἕ. τηνικάδ΄ ἀφίκου ; Plat. — зачем ты пришел так рано?;ἕ. του καὴ διά τι Plat. — с какой-л. целью и по какой-л. причине;τὸ οὖ ἔ. филос. Arst. — конечная причина (лат. causa finalis);τίνος δέ χάριν ἕ. ταῦτα ἐλέχθη ; усил. Plat. — для какой же такой цели это было сказано?2) вследствие, по причине(ὧν ἕ. Hom.; σοφίη; εἵνεκεν τῆς σῆς Her.)
3) с помощью, посредством, благодаря(χρημάτων Her.)
ἀπὸ βοῆς ἕ. ὀργίζεσθαι Thuc. — сердиться только для виду (досл. только криком)4) в отношении, касательноτοῦ φυλάσσοντος εἵνεκεν Her. — насколько это зависит от охраняющего лица;
ἐμοῦ γ΄ ἕ. Arph., Dem. — что же касается меня;ἕ. γε τῶν ἡμετέρων ὀφθαλμῶν Xen. — поскольку речь идет о наших глазах - см. тж. οὕνεκαIIэп.-ион. εἵνεκεν conj. так как, потому что(εἵ. πεπρωμένον ἦν Pind.)
-
18 κρουματικος
v. l. κρουσμᾰτικός 31) касающийся игры на струнном инструменте(σοφίη Anth.)
αἱ κρουσματικαὴ διάλεκτοι Plut. — музыкальные фразы2) пустозвонный, бессодержательный(λέξεις Polyb.)
-
19 περιερχομαι
(fut. περιελεύσομαι, aor. 2 περιῆλθον, pf. περιελήλυθα)1) ходить вокруг, обходить(τέν ἀγοράν Dem.; κατὰ τέν ἀγοράν Arph.; τὰς οἰκίας NT.)
2) проходить(ἀπέραντον ὁδόν Plat.; στάδια χίλια Arph.)
3) доходить, достигатьτὸν περὴ κτύπος ἦλθε ποδοῖ΄ιν Hom. — до него донесся топот ног;
Κύκλωπα περὴ φρένας ἤλυθεν οἶνος Hom. — вино ударило Киклопу в голову4) окружать(τοὺς πολεμίους Plut.)
5) перен. обходить, перехитрять(τινα σοφίῃ Her.; τινα ἀπάτης καὴ ὅρκων Plut.)
6) (вновь) приходить, переходить, возвращаться(αὖτις ἐς τυραννίδας Her.)
ἥ ἡγεμονίη περιῆλθε ἐς τὸ γένος τοῦ Κροίσου Her. — власть перешла к роду Креза;ἐς φθίσιν περιῆλθε ἥ νοῦσος Her. — болезнь перешла в чахотку7) захватывать, постигать(Πανιώνιον οὕτω περιῆλθε ἥ τίσις Her.)
8) ( о времени) проходить, протекать(ἐπεὴ δὲ περιῆλθεν ὅ ἑνιαυτός Xen.)
-
20 αἰπύς
A high and steep, in Hom. mostly of cities on rocky heights, esp. of Troy, Od.3.485, al.; of hills, Il.2.603; later of the sky,αἰθήρ B.3.36
; ; on high,ποδῶν αἰ. ἰωή Hes.Th. 682
; ἁψαμένη βρόχον αἰπύν hanging high, Od.11.278.2 metaph., sheer, utter, αἰ. ὄλεθρος freq. in Hom., death being regarded as the plunge from a high precipice; φόνος αἰ. Od.4.843;θάνατος Pi.O.10(11).42
; σκότος utter darkness, Id.Fr. 228; of passions, etc., αἰ. χόλος towering wrath, Il.15.223; δόλος αἰ. h.Merc.66, Hes.Th. 589;αἰπυτάτη σοφίη AP11.354
(Agath.); arduous,πόνος Il.11.601
, 16.651; αἰπύ οἱ ἐσσεῖται 'twill be hard work for him, 13.317.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
σοφίη — ἡ, Α ιων. τ. βλ. σοφία … Dictionary of Greek
σοφίη — σοφία cleverness fem nom/voc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σοφίῃ — σοφία cleverness fem dat sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σοφίηι — σοφίῃ , σοφία cleverness fem dat sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Heraclitus — Heraklit in der Gestalt Michelangelos, Detailansicht aus Raphaels Die Schule von Athen (1510–1511), Fresko in der Stanza della Segnatura (Vatikan) Heraklit von Ephesos (griechisch … Deutsch Wikipedia
Herakleitos — Heraklit in der Gestalt Michelangelos, Detailansicht aus Raphaels Die Schule von Athen (1510–1511), Fresko in der Stanza della Segnatura (Vatikan) Heraklit von Ephesos (griechisch … Deutsch Wikipedia
Heraklit von Ephesos — Heraklit in der Gestalt Michelangelos, Detailansicht aus Raphaels Die Schule von Athen (1510–1511), Fresko in der Stanza della Segnatura (Vatikan) Heraklit von Ephesos (griechisch … Deutsch Wikipedia
σοφία — I Όνομα αγίων της Αν. Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Καταγόταν από την Ιταλία. Πέθανε από τη λύπη της μετά τον μαρτυρικό θάνατο των τριών θυγατέρων της επί Αδριανού (117 138). Η μνήμη της τιμάται στις 17 Σεπτεμβρίου. 2. Λέγεται ότι είχε ιατρικές γνώσεις … Dictionary of Greek
Heraklit — in der Gestalt Michelangelos, Detailansicht aus Raphaels Die Schule von Athen (1510–1511), Fresko in der Stanza della Segnatura, Vatikan Heraklit von Ephesos (griechisch Ἡράκλειτος ὁ Ἐφέσιος Herákleitos ho … Deutsch Wikipedia
Thrasymachos — von Chalkedon (griechisch Θρασύμαχος, ursprünglich jedoch Θραϻύμαχοϻ, mit San statt Sigma[1]) war ein griechischer Vorsokratiker um 450 v. Chr., der zu der Gruppe der Sophisten zählte. Der Rhetor Thrasymachos ist vor allem bekannt durch seine… … Deutsch Wikipedia
επικοινωνός — ἐπικοινωνός, όν (Α) [επικοινωνώ] αυτός που έχει επικοινωνία, συνάφεια με κάτι («ταύτῃ μὲν οὖν ἐπικοινωνός σοφίῃ τις», Ιπποκρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < επικοινωνώ, υποχωρητικός σχηματισμός (πρβλ. κοινωνός < κοινωνώ)] … Dictionary of Greek