-
1 σοφιστής
σοφιστής, ὁ, ursprünglich wie σοφός, ein Jeder, der im Besitz einer besondern Geschicklichkeit od. Kunst ist; bes. der Ton- oder Gesangkundige, Hesych. σοφιστὰς ἔλεγον τοὺς περὶ μουσικὴν διατρίβοντας καὶ τοὺς μετὰ κιϑάρας ᾄδοντας, Ath. XIV, 632 c πάντας τοὺς χρωμένους τῇ τέχνῃ ταύτῃ (μουσικῇ) σοφιστὰς ἀπεκάλουν, aus Aesch. anführend εἴτ' οὖν σοφιστὴς καλὰ παραπαίων χέλυν; auch Eur. nennt den Orpheus σοφιστὴς Θρ ῄξ, Rhes. 924, wie es auch Pind. I. 4, 28 zu nehmen ist; der Etwas geschickt erfindet (vgl. σόφισμα), ἵνα μάϑῃ σοφιστὴς ὢν Διὸς νωϑέστερος, Aesch. Prom. 62, vgl. 946; πολλῶν σοφιστὴς πημάτων ἐγιγνόμην, Eur. Heracl. 993; τῶν ἱερῶν μελῶν σοφισταί, Ael. H. A. 11, 1; οἱ τὴν ἱππείαν σοφισταί, 13, 9; ὀψοποιητικῆς πραγματείας σοφισταί, Poll. 6, 71; vgl. Ath. IX, 377 f. – Ueb. der in Angelegenheiten des öffentlichen und häuslichen Lebens gewandte und erfahrene Mann, von praktischer Lebensklugheit; so heißen bei Her. die sogenannten sieben Weisen immer σοφισταί, z. B. 1, 29 (vgl. Euphro bei Ath. IX, 379 v. 10); eben so Pythagoras, 4, 95; daher es zuweilen auch den Weisen im höheren Sinne des Wortes bezeichnet, den Gelehrten, der sich durch Kenntnisse und Nachdenken vor der großen Menge auszeichnet, vgl. D. L. prooem. 12. – Bei den Athenern bes. der für Geld die Kunst zu denken und zu sprechen, Philosophie u. Beredrsamkeit lehrt, der Redekünstler, σοφιστῶν ἀκροαταί, Thuc. 3, 38; in diesem Sinne hießen Protagoras, Gorgias, Hippias, Prodikus und Thrasvmachus Sophisten; und weil diese sich hauptsächlich mit der Beredtsamkeit beschäftigten, hießen auch Redner, bes. diejenigen, welche wie Isokrates Reden schrieben, σοφισταί, Isocr. 4, 3, im Ggstz der Dichter, 4, 82. – Die Erklärung des Arist. elench. Soph. 1, 2, ἔστι γὰρ ὁ σοφιστὴς χρηματιστὴς ἀπὸ φαινομένης σοφίας, ἀλλ' οὐκ οὐσης, wird von Sokrates Zeit an geltend, der durch seine scharfsinnigen Unterhaltungen mit ihnen ihr lediglich auf den äußern Schein gerichtetes Streben bloßstellte, wie sie durch Trugschlüsse und Redekunststücke die Zuhörer zu überreden suchten, ihnen aber keine wahre Weisheit mittheilten, nur auf eignen Ruhm u. Gewinn bedacht waren. Dah. von Aristophanes u. Platon an das Wort auch den Nebenbegriff des Großprahlers, Aufschneiders, ja des gauklerischen Betrügers erhält, Dem. 18, 276 δεινὸν καὶ γόητα καὶ σοφιστὴν καὶ τὰ. τοιαῠτ' ὀνομάζων. – Später, als die alte, ächte Beredtsamkeit verschwunden war, kam der Sophist wieder zu Ehren und bezeichnete, ungefähr gleichbedeutend mit ῥήτωρ, den Lehrer u. Meister im prosaischen Ausdruck, der nicht sowohl des Inhalts, als der schönen Form wegen schreibt, gleichviel ob Reden, Briefe, Geschichtswerke oder Anderes, vgl. Villois. praef. ad Long.
-
2 σοφιστής
σοφιστής, ὁ, ursprünglich wie σοφός, ein jeder, der im Besitz einer besondern Geschicklichkeit od. Kunst ist; bes. der Ton- oder Gesangkundige; der etwas geschickt erfindet. Überh. der in Angelegenheiten des öffentlichen und häuslichen Lebens gewandte und erfahrene Mann, von praktischer Lebensklugheit; so heißen die sogenannten sieben Weisen immer σοφισταί; daher es zuweilen auch den Weisen im höheren Sinne des Wortes bezeichnet, den Gelehrten, der sich durch Kenntnisse und Nachdenken vor der großen Menge auszeichnet. Bei den Athenern bes. der für Geld die Kunst zu denken und zu sprechen, Philosophie u. Beredtsamkeit lehrt, der Redekünstler; in diesem Sinne hießen Protagoras, Gorgias, Hippias, Prodikus und Thrasymachus Sophisten; und weil diese sich hauptsächlich mit der Beredtsamkeit beschäftigten, hießen auch Redner, bes. diejenigen, welche wie Isokrates Reden schrieben, σοφισταί, im Ggstz der Dichter. Die Erklärung, ἔστι γὰρ ὁ σοφιστὴς χρηματιστὴς ἀπὸ φαινομένης σοφίας, ἀλλ' οὐκ οὐσης, wird von Sokrates Zeit an geltend, der durch seine scharfsinnigen Unterhaltungen mit ihnen ihr lediglich auf den äußeren Schein gerichtetes Streben bloßstellte, wie sie durch Trugschlüsse und Redekunststücke die Zuhörer zu überreden suchten, ihnen aber keine wahre Weisheit mitteilten, nur auf eignen Ruhm u. Gewinn bedacht waren. Dah. von Aristophanes u. Platon an das Wort auch den Nebenbegriff des Großprahlers, Aufschneiders, ja des gauklerischen Betrügers erhält. Später, als die alte, echte Beredtsamkeit verschwunden war, kam der Sophist wieder zu Ehren und bezeichnete, ungefähr gleichbedeutend mit ῥήτωρ, den Lehrer u. Meister im prosaischen Ausdruck, der nicht sowohl des Inhalts, als der schönen Form wegen schreibt, gleichviel ob Reden, Briefe, Geschichtswerke oder anderes -
3 σοφιστης
- οῦ ὅ1) сведущий человек, знаток2) мастер, художникσ. Θρῄξ Eur. — фракийский художник, т.е. Орфей
3) создатель, изобретатель(πολλῶν πημάτων Eur.)
4) мудрец5) софист, платный учитель философии и риторики(Thuc., Plat.; τέν σοφίαν τοὺς ἀργυρίου πωλοῦντας σοφιστὰς ἀποκαλοῦσιν Xen.)
6) ( начиная с Платона) софист, лжефилософ, шарлатан(ἔστι ὅ σ. χρηματιστές ἀπὸ φαινομένης σοφίας Arst.)
-
4 σοφιστής
σοφιστήςmaster of one's craft: masc nom sg -
5 σοφιστής
A master of one's craft, adept, expert, of diviners, Hdt.2.49; of poets,μελέταν σοφισταῖς πρόσβαλον Pi.I.5(4).28
, cf. Cratin.2; of musicians,σοφιστὴς.. παραπαίων χέλυν A.Fr. 314
, cf. Eup.447, Pl.Com. 140; σοφιστῇ Θρῃκί (sc. Thamyris) E.Rh. 924, cf. Ath.14.632c: with modal words added,οἱ σ. τῶν ἱερῶν μελῶν Ael.NA11.1
; of the Creator of the universe ([etym.] ὁ δημιουργός) , πάνυ θαυμαστὸν λέγεις ς. Pl.R. 596d; of cooks,εἰς τοὺς σ. τὸν μάγειρον ἐγγράφω Alex.149.14
, cf. Euphro 1.11; οἱ τὴν ἱππείαν ς. skilled in.., Ael.NA13.9: metaph., σ. πημάτων deviser, contriver of pains, E.Heracl. 993:—then,2 wise, prudent or statesmanlike man, in which sense the seven Sages are called σοφισταί, Hdt.1.29, cf. Isoc.15.235, Arist.Fr.5, D.61.50; of Pythagoras, Hdt.4.95; of natural philosophers, Hp.VM20; of Isocrates and Plato, D.H.Comp.25; of the Βραχμᾶνες, Arr.An.6.16.5, cf. γυμνοσοφισταί; freq. with a slightly iron. sense,ἵνα μάθῃ σ. ὢν Διὸς νωθέστερος A.Pr.62
, cf. 944;ψυχή.. κρείσσων σοφιστοῦ παντὸς εὑρέτις S.Fr. 101
, cf. E.Hipp. 921: prov., : of the philosophic sage, Aristid.2.311 J.II from late v B.C., a Sophist, i.e. one who gave lessons in grammar, rhetoric, politics, mathematics, for money, such as Prodicus, Gorgias, Protagoras,τὴν σοφίαν τοὺς ἀργυρίου τῷ βουλομένῳ πωλοῦντας σοφιστὰς ἀποκαλοῦσιν X.Mem.1.6.13
, cf. Cyn.13.8, Th.3.38, Pl.Prt.31 3c, Euthd. 271c, La. 186c, Men. 85b, Isoc.15.148, Arist.SE 165a22;σ. ἄχρηστοι καὶ βίου δεόμενοι Lys.33.3
; but sts. even of Socrates (though he did not teach for money), Aeschin.1.173; so of Christ, Luc.Peregr.13: hence (from the ill repute of the professed sophists at Athens),2 sophist (in bad sense), quibbler, cheat, Ar.Nu. 331, 1111, al., Pl.Sph. 268d;γόητα καὶ σοφιστὴν ὀνομάζων D.18.276
.3 later of the ῥήτορες, Professors of Rhetoric, and prose writers of the Empire, such as Philostratus and Libanius, Suid.;Ἀπολλωνίδῃ σοφιστῇ PLips. 97
X 18 (iv A.D.); freq. as a title in epitaphs, IG3.625,637,680,775, 14.935.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σοφιστής
-
6 σοφιστής
ο софист -
7 σοφιστής
-οῦ ὁ N 1 1-0-0-8-0=9 Ex 7,11; DnLXX 1,20; 2,14.18.24wise man, diviner, sophist (in pejor. sense)Cf. LE BOULLUEC 1989, 36-37 -
8 σοφιστής
[софистис] ουσ α софист. -
9 κατα-σοφιστής
κατα-σοφιστής, ὁ, der mit sophistischen Künsten gegen Etwas kämpft, Eust.
-
10 μεριμνο-σοφιστής
μεριμνο-σοφιστής, ὁ, = μεριμνοφροντιστής, Schol. Ar. Nubb. 102.
-
11 μετεωρο-σοφιστής
μετεωρο-σοφιστής, ὁ, ein Sophist, der sich mit Beobachtung der Himmels- u. Lufterscheinungen abgiebt, Ar. Nubb. 360.
-
12 μεγαλο-σοφιστής
μεγαλο-σοφιστής, ὁ, großer Sophist, Ath. III, 113 d.
-
13 δειπνο-σοφιστής
δειπνο-σοφιστής, ὁ, der beim Essen gelehrte Gespräche führt; - σταί, der Titel des Werkes des Athenäus.
-
14 ἀντι-σοφιστής
ἀντι-σοφιστής, ὁ, der durch sophistische Künste zu widerlegen sucht, Luc. Alex. 43 u. öfter.
-
15 ὑπερ-σοφιστής
ὑπερ-σοφιστής, ὁ, der Ueberweise, Phrynich. com. bei Ath. II, 44 d.
-
16 ἰᾱτρο-σοφιστής
ἰᾱτρο-σοφιστής, ὁ, ein Arzneigelehrter, Sp.
-
17 σοφισταί
σοφιστήςmaster of one's craft: masc nom /voc pl -
18 σοφιστήν
σοφιστήςmaster of one's craft: masc acc sg (attic epic ionic) -
19 σοφιστά
σοφιστά̱, σοφιστήςmaster of one's craft: masc nom /voc /acc dualσοφιστήςmaster of one's craft: masc voc sgσοφιστήςmaster of one's craft: masc nom sg (epic) -
20 σοφιστάς
σοφιστά̱ς, σοφιστήςmaster of one's craft: masc acc plσοφιστά̱ς, σοφιστήςmaster of one's craft: masc nom sg (epic doric aeolic)
См. также в других словарях:
σοφιστής — master of one s craft masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σοφιστής — ο, ΝΑ, θηλ. σοφίστρια Α 1. (στην κλασ. αρχαιότητα) δάσκαλος με ευρεία παιδεία που συνήθως περιόδευε στον ελληνόφωνο κόσμο προσφέροντας τις γνώσεις του και διδάσκοντας έναντι αμοιβής ανώτερα μαθήματα γραμματικής, φυσικών επιστημών, ποίησης,… … Dictionary of Greek
σοφιστής — ο 1. αυτός που μεταχειρίζεται σοφίσματα: Είναι σοφιστής και θα σας πείσει. 2. (στην αρχαιότητα), δάσκαλος της ρητορικής, της πολιτικής και της κοινωνικής φιλοσοφίας … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Πωλέων — Σοφιστής που επονομαζόταν Τραλλιανός, γιατί καταγόταν από τις Τράλλεις της Μικράς Ασίας. Έζησε στη Ρώμη τα χρόνια του Πομπηίου (106 48 π.Χ.). Ανάμεσα σε άλλα, έγραψε και Περί του εμφυλίου της Ρώμης πολέμου … Dictionary of Greek
Φαβωρίνος — Σοφιστής και φιλόσοφος από την Αρελάτη της Γαλατίας, που έδρασε τον 2o αι. μ.Χ. Ταξίδεψε στην Ελλάδα, στην Ιταλία και στη Μικρά Ασία και συνδέθηκε με τον Ηρώδη Αττικό και τον Πλούταρχο. Ο τελευταίος αφιέρωσε στον Φ. δύο πραγματείες του. Η… … Dictionary of Greek
σοφισταῖς — σοφιστής master of one s craft masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σοφισταί — σοφιστής master of one s craft masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σοφιστοῦ — σοφιστής master of one s craft masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σοφιστᾶν — σοφιστής master of one s craft masc gen pl (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σοφιστῇ — σοφιστής master of one s craft masc dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σοφιστῇσιν — σοφιστής master of one s craft masc dat pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)