-
1 σκύφου
σκύφοςcup: masc gen sg -
2 πίτυλος
πίτυλος, ὁ, die rasche, regelnäßige Bewegung der Hände und Ruder nach dem Takte des κελευστής, od. das mit dem Schlagen der Ruder verbundene Geplätscher des Wassers übh., das Rudern; νεώς, Eur. I. T. 1050 Tr. 1123. 1346; auch πίτυλος Ἀργείου δορός, Heracl. 834, vgl. Tr. 817. – Uebertr. von den Schlägen der Trauernden gegen Brust u. Wangen, ἐρέσσετ' ἀμφὶ κρατὶ πόμπιμον χεροῖν πίτυλον, Aesch. Spt. 838, vgl. Pers. 937; πιτύλους διδοῠσα χειρός, Eur. Troad. 1235, Poll. 2, 147 erkl. συνεχὴς τῶν χειρῶν συναγωγὴ πυκνῶς εἰς πλῆϑος ἐπιφερομένων, wenn dies nicht auf die schnell auf einander folgenden Streiche der Faustkämpfer geht, von denen Theocr. 22, 127, αἰεὶ δ' ὀξυτέρῳ πιτύλῳ δαλεῖτο πρόσωπον, zu verstehen ist; u. noch kühner übertr. Eur. πολλῶν δακρύων ἔσται πίτυλος, Hipp. 1464, wo der Schol. φορά, πλημμύρημα erkl.; Hesych. πιτύλοις, καταφοραῖς ὑδάτων, das Geriesel der fallenden Regentropfen, wie das Herabtröpfeln der Thränen, auch das Träufeln des sprudelnden Weines in den Becher, σκύφου, Eur. Alc. 801. – Auch eine Art Leibesbewegung, wobei man auf den Zehen stand, die Hände emporhob u. schnell abwechselnd die eine vorwärts, die andere rückwärts bewegte. – Uebertr., μανίας, φόβου, die heftige, innere Bewegung der Raserei, der Furcht u. dgl., von jeder leidenschaftlichen Gemüthsbewegung; vgl. Eur. I. T. 307 Herc. f. 816. 1187. – Die Ableitung der Alten, dem Sinne nach richtig, von τύπτω, als Umstellung von τύπτιλος, τύπιλος, ist gewiß falsch; es scheint onomatopoetisch od. hängt vielleicht mit πτίσσω zusammen, od. einfach mit πίτυς, so daß »Ruder« die ursprüngliche Bedeutung wäre.
-
3 πιτυλος
(ῐ) ὅ1) мерный плеск весел(νεὼς π. εὐήρης Eur.)
2) νεὼς π. Eur. = ναῦς См. ναυς3) падение (капель), капаниеπ. δακρύων Eur. — потоки слез;
π. σκύφου Eur. — плеск (вина) в чашах4) удар(ы)(Ἀργείου δορός Eur.)
δυοὴν πιτύλοιν Eur. — двумя ударами;5) приступ, припадок(μανίας π. Eur.)
εἰς τὸν πίτυλον ἥκειν φόβου Eur. — быть охваченным страхом -
4 πίτυλος
πῐτῠλ-ος, ὁ,A sweep of oars, νεὼς π. εὐήρης, periphr. for a ship and its oars, E.IT 1050, cf. 1346, Tr. 1123: pl., Hp. ap. Gal.19.131;ναῦς ὅταν ἐκ πιτύλων ῥοθιάζῃ Ar.Fr.84
: metaph., ἑνὶ π. with one sweep, all together, A.Pers. 976 (lyr.).2 shower, torrent, (anap.); of blows, Theoc.22.127, cf. Poll.2.147; (lyr.).3 onslaught,π. Ἀργείου δορός Id.Heracl. 834
, cf. Fr.495.11;δὶς δὲ δυοῖν πιτύλοιν τείχη.. κατέλυσεν αἰχμά Id.Tr. 817
(lyr.); with allusion to signf. 1, ἐρέσσετ' ἀμφὶ κρατὶ πόμπιμον χεροῖν π. A.Th. 856 (lyr.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πίτυλος
См. также в других словарях:
σκύφου — σκύφος cup masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
PANTHER — Graece Πανθὴρ, Poetis pro Panthera, quasi Πανὸς θὴρ Panis fera, quia in deliciis Pani et Baccho, ut lynces et tigres: unde in scenis Veter. versatilibus semper ante Bacchi pedes, et inter satyricas vestes pantherina quoque pellis Polluci… … Hofmann J. Lexicon universale
πίτυλος — ον, Α μανιώδης, παράφορος, παράφρων. [ΕΤΥΜΟΛ. Το ουσ. πίτυλος* με σημ. «μανία, πάθος, λύσσα» ως επίθ.]. ο, ΝΑ νεοελλ. ο ήχος που προκαλείται από τη σύγκρουση βραχέων κυμάτων μεταξύ τους ή πάνω στο κύτος τού πλοίου ή πάνω στην ακτή, κν. αναμόμολα… … Dictionary of Greek
ροπάλιον — τὸ, Α [ῥόπαλον] 1. μικρό ρόπαλο 2. τμήμα κύλικα ή σκύφου … Dictionary of Greek
σκυφών — ῶνος, ὁ, Α πιθ. επικάλυμμα σκύφου ή κοίλωμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < σκύφος + κατάλ. ών, ῶνος (πρβλ. πυλ ών)] … Dictionary of Greek
Μουσείο, Αρχαιολογικό Πύλου Αντωνοπούλειο — Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Πύλου χτίστηκε το 1956, με έξοδα του οδοντίατρου Χρήστου Αντωνόπουλου, για να στεγάσει τα πλούσια ευρήματα της Πυλίας που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη. Στο μουσείο στεγάζονται αγγεία, έργα μικροτεχνίας,… … Dictionary of Greek
