-
1 Σκιροφοριώνος
-
2 Σκιροφοριῶνος
-
3 σκιροφοριώνος
-
4 σκιροφοριῶνος
-
5 ἔνος
ἔνος (A), ὁ,A year, Lyd.Mens.4.1, Hsch.------------------------------------ἔνος (B), η, ον, found only in oblique cases of fem., gen. ἔνης, [dialect] Ep. ἔνηφι, dat. ἔνῃ, acc. ἔνην, in the sense of εἰς τρίτην,A the day after tomorrow:ἔς τ' αὔριον ἔς τε ἔνηφιν Hes.Op. 410
(v.l. ἔς τ' ἔννηφι); gen. , [dialect] Dor.ἔνας Theoc.18.14
; ; ; ἐς ἔνης ἡ prob. l. (for ἐς ἔνης ἡ σή ) in D.C. 47.41; cf. ἔναρ· ἐς τρίτην ([dialect] Lacon.), Hsch., and v. ἐπέναρ. (Demonstr. stem eno- (ono-), cf. Umbr. enom 'tum', Slav. on[ucaron] 'he'.)------------------------------------ἕνος (C), η, ον (so [dialect] Att. Inscrr., Ar.Nu. 1134, Pl.Cra. 409b; in codd. freq. written [full] ἔνος, as Hes. Op. 770, etc.),A belonging to the former of two periods (τὸ ἕνον..· τὸ πρότερον καὶ παρεληλυθὸς δηλοῖ, Harp.; ἔνην· τὴν παλαιάν, Suid.), ὁ νόμος ἐπὶ Κρόνου ἕνος (opp. νεωστί) Dam. Pr. 348: hence, last year's, ἕναι ἀρχαί last year's magistrates, D.25.20, prob. in Arist.Pol. 1322a12;στρατηγοὶ ἕνοι Id.Ath.4.2
;Ἑλληνοταμίαι ἕνοι IG12.324.26
; ἕνης ἐπιφορᾶς ib.218i38; ἕνος [καρπός] last year's fruit, Thphr.HP3.4.6; also ἕνος ὄνος a year old, BGU 806: generally, old, by-gone,νέον δέ που καὶ ἕνον ἀεί ἐστι περὶ τὴν σελήνην τοῦτο τὸ φῶς Pl.Cra. 409b
:—in Ar.Ach. 610 ἤδη πεπρέσβευκας σὺ πολιὸς ὢν ἕνη, the Sch. takes ἕνη as an Adv. = ἐκ πολλοῦ, long ago; but the passage is prob. corrupt.2 ἕνη καὶ νέα (sc. ἡμέρα) the old and new day, i.e. the last day of the month, IG12.374.276, Ar.Nu. 1134sq., Lys.23.6: first used by Solon, acc. to D.L.1.57;Σκιροφοριῶνος ἕνῃ καὶ νέᾳ IG22.916.10
, cf. Decr. ap. D.18.29; ἕνη alone, Hes. Op. 770. (Cf. Lith. s[etilde]nas 'old', Lat. senex, etc.)
См. также в других словарях:
Σκιροφοριῶνος — Σκιροφοριών masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκιροφοριῶνος — σκιροφοριών masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκίρον — και σκίρρον και εσφ. γρφ. σκῡρον, τὸ, ΜΑ μσν. εσχάρα έλκους, κρούστα, κάκαδο αρχ. 1. ο εξωτερικός φλοιός τού τυριού 2. αποξηραμένες βρομιές, ακαθαρσίες. [ΕΤΥΜΟΛ. < σκῖρος, (ὁ) «σκληρή γη» με αλλαγή γένους. Ο τ. σκῦρον είναι εσφ. γρφ., πιθ. κατ … Dictionary of Greek
ένος — (I) ἔνος, ο (Α) το έτος. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ένος είναι μτγν. και προήλθε πιθ. κατ απόσπαση από τα σύνθετα δίενος, τρίενος, τετράενος κ.ά. (Για την ετυμολ. τού ενος βλ. λ. ενιαυτός)]. (II) ἔνος, η, ον (Α) (μόνο σε πλάγ. πτώσεις τού θηλ.) μεθαύριο («ἐς… … Dictionary of Greek
