-
1 σκαίρω
Grammatical information: v.Meaning: `to hop, to jump, to dance' (ep. Il.), only pres. a. ipf.Other forms: καρθμοί κινήσεις H.Derivatives: σκαρ-θμός m. `jump' (hell. epic), as 2. member a. o. in ἐύ-, πολύ-σκαρθμος `with fair, resp. many jumps' (Il.; cf. Porzig Satzinhalte 237); σκάρος n. `id.' (EM) with ἀ-σκαρές ἀκίνητον H.; σκαρία παιδιά H. Also σκάρος m. `Scarus cretensis, parrot-fish' (Epich., Arist., pap a. o.), after its lively movements (Strömberg Fischn. 52), with σκαρῖτις f. name of a stone, after the colour (Plin.; Redard 61). Dimin. - ιον n. (pap.). -- Secondary verb formation σκαρ-ίζω `to hop, to tap, to flounce' (Gp.) - ισμός m. (Eust., H.); also ἀσκαρίζω (Hp., Cratin.); on ἀ- s. ἀσπαίρω w. lit. -- On ἀσκαρίς and σκιρτάω s. v.; cf. also σκαρδαμύσσω.Etymology: Primary yot-present without immediate non-Greek agreement. Nearest is the full grade secondary formation OHG scerōn `be reckless, exuberant', MHG a. MLG scheren `rum, hutty', NHG sich scheren; to this several verbal nouns in Germ. and Balto-Slav., e.g. MLG holt-schere `jay', OE secge-scēre `locust', Lith. skėrỹs `id.', Slav., e.g. OCS skorь, Russ. skóryj `quick, robust'. Further forms w. lit. in Fraenkel a. Vasmer s. vv. -- If one removes the s-, adds diff. root-determinatives (e.g. -d-) and assumes a gen. meaning `jump (around), move (turning) etc.' one can stretch the lines of connection as far as one likes; cf. WP. 2, 566 ff., Pok. 933 ff.Page in Frisk: 2,714-715Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σκαίρω
См. также в других словарях:
σπαρίζω — Α αναπηδώ, τινάζομαι. [ΕΤΥΜΟΛ. < σπαίρω «σφαδάζω, σπαρταρώ» + κατάλ. ίζω (πρβλ. σκαρ ίζω: σκαίρω)] … Dictionary of Greek
ασκαρίζω — ἀσκαρίζω (Α) σκαρίζω*, σκιρτώ, χοροπηδώ. [ΕΤΥΜΟΛ. < α (προθετικό) (πιθ. αναλογικά προς το ρ. ασπαίρω) + σκαρ , σκαίρω «χοροπηδώ, σκιρτώ, χορεύω» + (κατάλ.) ίζω] … Dictionary of Greek
σκαρίζω — ΝΜΑ νεοελλ. 1. (για βοσκήματα) βγαίνω σε βοσκή 2. βγάζω κοπάδι σε βοσκή 3. μτφ. διασκορπίζομαι μσν. αρχ. αναπηδώ, σκιρτώ («ὥσπερ τι μέρος ἑρπετοῡ ἔτι σκαρίζοντος», Γεωπ.) αρχ. (κατά τον Ησύχ.) «σκαρίζεται ταράσσεται βράζει». [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σκαρ … Dictionary of Greek
