-
1 σήθω
Grammatical information: v.Meaning: `to sieve, to sift' (Hp., Dsc., hell. a. late pap. a. o.).Derivatives: σῆσις (Suid.), σᾶσις (Delph.) f. `sieving'; σῆστρα κόσκινα H. with σηστρίδιον n. (pap. IIp).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Beside the θ-present in σήθω, Dor. *σά̄θω (as πλή-θω a. o.; cf. esp. the synonym ἠ-θ-έω) stands σῶσι 3. pl. pres. (Hdt. 1, 200) as from σά-ω (EM σῶ); to this Att. δια-ττάω (EM τῶ). Also the aorist σῆσαι etc. and (with anal. - σ-) σησθῆναι etc. may be explained from σά-ω. -- Etymology unknown; hypothesis s. διαττάω.Page in Frisk: 2,695Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σήθω
-
2 σήθω
σήθω, sieben, sichten, durchsieben, durchbeuteln; ϑάλασσαν δικτύοις, Sp.; übh. schütteln, rütteln, Lob. Phryn. p. 151; Her. hat σῶσι von σάω.
-
3 σήθω
-
4 σήθω
σήθω, sieben, sichten, durchsieben, durchbeuteln; ϑάλασσαν δικτύοις; übh. schütteln, rütteln -
5 σήθω
(→κατασήθω,,) -
6 κατα-σήθω
-
7 δια-σήθω
-
8 ἀπο-σήθω
-
9 ἐπι-σήθω
-
10 ἐν-σήθω
-
11 σινιάζω
-
12 σάω
-
13 σής
σής, ὁ, gen. σεός, plur. σέες, σέων, Ar. Lys. 731, σέας, Luc. adv. ind. 1, Thom. Mag. 790; erst Sp. auch gen. σητός; die Motte, Kleidermotte, welche wollene Zeuge zerfrißt, auch die Büchermotte, σὴς κεῖνον οὐ δάπτει, Pind. frg. 243. In der Anth. heißen die Gramm. spöttisch σῆτες ἀπ' Ἀριστάρχου, σῆτες ἀκανϑῶν, gleichsam Bücherwürmer, Antiphan. 5 (XI, 322), Philp. 44 (XI, 347). Vielleicht mit σήϑω zusammenhangend.
-
14 ἀλευρό-τησις
ἀλευρό-τησις, εως, ἡ, Mehlsieb, nach Poll. 6, 74 aus Linnen gemacht, nach Suid. auch seines Mehl. (Nach den Alten von σήϑω.)
-
15 ἄ-σηστος
-
16 μισηθώ
-
17 μισηθῶ
-
18 σάω
σάω,------------------------------------ -
19 σηστέον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σηστέον
-
20 σηστός
II σηστὸν καρύων Ποντικῶν, perh. name of a measure, PCair.Zen.13.22, cf. 12.9 (iii B.C.).
- 1
- 2
См. также в других словарях:
σήθω — ΜΑ κοσκινίζω. [ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. σή θω (αμάρτυρος δωρ. τ. *σᾱθω), με επίθημα θω (πρβλ. ἀλήθω, νήθω) ανάγεται σε ΙΕ ρίζα *tuā «κοσκινίζω» (πρβλ. αρχ. ινδ. titau «κόσκινο») και συνδέεται με το ρ. δια ττάω* «κοσκινίζω καλά». Χωρίς επίθημα θω μαρτυρείται … Dictionary of Greek
σω — (I) σῶ, άω, Α σήθω*. κοσκινίζω. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. σήθω]. (II) έω, Ν σείω, κουνώ. [ΕΤΥΜΟΛ. < Διαλ. τ. τού ρ. σείω]. (III) σῷ, οἱ, Α (αττ. συνηρημένος τ.) σῷοι … Dictionary of Greek
Σηστός — Πόλη της αρχαίας Θράκης, απέναντι από την Άβυδο της ασιατικής ακτής. Ήταν αποικία των Αιολέων και αναφέρεται αρχικά από τον Όμηρο. Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως το 513 π.Χ. ο Δαρείος είχε περάσει από τη Σ. όταν γύριζε από την εκστρατεία του εναντίον… … Dictionary of Greek
άσηστος — ἄσηστος, ον (Α) ο ακοσκίνιστος. [ΕΤΥΜΟΛ. < α στερ. + σηστός < σήθω «κοσκινίζω»] … Dictionary of Greek
αλώ — ἀλῶ ( έω) (Α) 1. (στον Όμηρο μόνο ως κατ αλῶ) συντρίβω, μεταβάλλω σε σκόνη, αλέθω 2. φρ. «βίος ἀληλεμένος», ζωή πολιτισμένη, άνετη (δηλ. πολιτιστική κατάσταση, όπου γίνεται χρήση αλεσμένου σιταριού και όχι καρπών στη φυσική τους κατάσταση).… … Dictionary of Greek
επισήθω — ἐπισήθω (Α) [σήθω] επιπάσσω, πασπαλίζω («ψῆγμα χρυσίου ἐπέσηθον ταῑς κόμαις», Ιώσ.) … Dictionary of Greek
κατασήθω — (AM) περνώ κάτι από λεπτό κόσκινο, κοσκινίζω αρχ. διασπείρω, διασκορπίζω. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + σήθω «κοσκινίζω»] … Dictionary of Greek
σάφα — Α επίρρ. (ποιητ. τ.) 1. σαφώς, φανερά, ολοφάνερα 2. (με γνωστικά και λεκτικά ρήματα) βεβαίως («σάφ οἶδα ὑπό τε τῶν ἀγαθῶν πεπανθήσεσθαι», Ξεν.) 3. φρ. «σάφα λέγω» λέω την αλήθεια («ἐπιστάμενος σάφα εἰπεῑν», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Το… … Dictionary of Greek
σήσις — ήσεως και δωρ. τ. σᾱσις, άσεως, ἡ, Α [σήθω] το κοσκίνισμα … Dictionary of Greek
σήστρον — τὸ Α λεπτό κόσκινο, σήτα. [ΕΤΥΜΟΛ. < σήθω «κοσκινίζω» + επίθημα τρον (πρβλ. ἄρο τρον)] … Dictionary of Greek
σήτα — και παλ. τ. σήττα, η, Ν 1. λεπτό κόσκινο, η κρησάρα 2. τεχνολ. λεπτό δικτυωτό πλέγμα, κατασκευασμένο από συρμάτινες ή πλαστικές ίνες, το οποίο χρησιμοποιείται για τον διαχωρισμό διαφόρων υλικών σε κόκκους ή στα κουφώματα τών κατοικιών για να… … Dictionary of Greek