-
1 σάρδιον
-
2 σάρδιον
σάρδιον, τό, ein bes. zu Siegelringen gebrauchter Edelstein; der durchsichtige, rötliche, unser Carneol, hieß der weibliche, der bräunliche, unser Sarder, der männliche -
3 σαρδώ
См. также в других словарях:
σάρδιον — the Sardian stone neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σαρδίοις — σάρδιον the Sardian stone neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σαρδίου — σάρδιον the Sardian stone neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σαρδίων — σάρδιον the Sardian stone neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σαρδίῳ — σάρδιον the Sardian stone neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σάρδια — σάρδιον the Sardian stone neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Sardoine — La sardoine (du grec ancien σάρδιον / sárdion, probablement « de la ville de Sardes »[1]) est une pierre de couleur rouge brun, plus ou moins translucide. Il s agit en fait d une variété de calcédoine. Utilisation dans l art On en… … Wikipédia en Français
SARDA — gemma rubricae concolor, unde etiam nomen, rubrica enim Hebraeis est sered, unde Phoenices sarda fecêre, Graeci σαρδώ et σάρδιον. Certe rubere sardium, in confesso est. Hinc Orpheus in Achate, σάρδια θ᾿ αἱματόεντα, Sardiaque sanguinea, dixit. Et… … Hofmann J. Lexicon universale
сардий — агат телесного или коричневатого цвета , русск. цслав., сербск. цслав. сардии. Из греч. σάρδιον – то же (Аристофан, Платон, Нов. Зав.), первонач., вероятно, σάρδιος λίθος от Σάρδεις камень из Сард в Лидии ; см. Фасмер, Гр. сл. эт. 175; Гофман, Gr … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
сердолик — род. п. а название камня , др. русск. сердоликъ, Сказ. о Вавилонск. царстве (Соболевский, ИРЯ 1, 395), сердоничныи, прилаг. (Дух. грам. Ивана Калиты, 1327–1328 гг.; см. Срезн. III, 335), цслав. сардониксъ, сардоникии. Из греч. σαρδόνυξ – то же.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
STROBILUS — Graece ςτρόβυλος seu ςτροβύλιον, proprie pineam nucem siguificat, qualem in insignibus suis Augustam Vindelicorum praeferre, ex Velsero diximus, suô locô: ob similitudinem, Inauris genus, gestamen ex auro Barbarorum quorundam. Ideo Beatus… … Hofmann J. Lexicon universale
