-
1 πάνοιζυς
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πάνοιζυς
-
2 ὀϊζύ̄ς
ὀϊζύ̄ςGrammatical information: f.Meaning: `bale, wailing, suffering' (Il.).Other forms: οἰζύ̄ς (trag., Herod.), - ύος.Compounds: πάν-οιζυς `consisting of nothing but wailing, filled with wailing' (A. in lyr.).Derivatives: ὀϊζῡ-ρός (- ρώτερος, - ρώτατος metr. length., Chantraine Gramm. hom. 1, 102 a. 258), sec. οἰζῠρός `woeful, miserable, poor' (ep. ion. Il., Ar.); ὀϊζύω (ῡ̆), aor. - ῦσαι `to wail, to suffer'.Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations].Etymology: Expressive word, finally from the interj. οἴ (Ion. ὀΐ after Ar. Pax 933), prob. through a verb οἴζω, ὀΐζω (only A.D. Adv 128, 7 ff.). Wrong explanations by Bq, Brugmann IF 29, 209, Schwyzer Glotta 5, 197 (cf. WP. 1, 667 n.). -- Cf. οἰμώζω and οἶκτος.Page in Frisk: 2,359Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀϊζύ̄ς
См. также в других словарях:
πάνοιζυς — υ, Α πάρα πολύ δυστυχής, αθλιότατος, δυστυχέστατος («ἰὼ πάνοιζυς ἑστία», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + ὀϊζύς «αθλιότητα, δυστυχία»] … Dictionary of Greek
Πανέλληνες — οι, ΝΑ όλοι οι Έλληνες, οι Έλληνες στο σύνολο τους, όλο το ελληνικό έθνος («ὡς Πανελλήνων ὀιζὺς ἐς Θάσον συνέδραμεν», Στράβ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + Ἕλληνες] … Dictionary of Greek
