-
1 πανάπαλος
A all-tender or delicate,ἀνδρὶ δέμας εἰκυῖα νέῳ.., παναπάλῳ Od.13.223
[ πᾱν-, metri gr.];γυναῖκες Ph.2.432
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πανάπαλος
-
2 πανάπαλος
παν - άπαλος: all-tender, delicate, Od. 13.223.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > πανάπαλος
-
3 θρύπτω
θρύπτω, [tense] aor. 1 ἔθρυψα ([etym.] ἐν-) Hp.Mul.1.75:—[voice] Pass. and [voice] Med., [tense] fut.Aθρυφθήσομαι Arr.An.4.19.2
;θρύψομαι Ar.
(v. infr. 11.2c), Luc.Symp. 4: [tense] aor. 1 , ([etym.] ὑπ-) dub. in AP5.293.15 (Agath.): [tense] aor. 2 ἐτρύφην [pron. full] [ῠ] ([etym.] δι-) Il.3.363,ἐθρύβην Dsc.5.123
: [tense] pf.τέθρυμμαι Hp.Vict.2.48
: (akin to θραύω):—break in pieces, break small, Pl.Cra. 426e, A.Ag. 1595; Νεῖλος βώλακα θ. Theoc.17.80:—[voice] Pass., to be broken small, , cf. AP12.61; χιόνος τὰ μάλιστα θρυφθησόμενα Arr.l.c.; of dried leguminous seeds, split, Thphr.HP8.11.3, cf. Sens.51; of air, to be dispersed, Arist.de An.l.c., Theo Sm.p.50 H.: the literal sense is more common in compds. ἀπο-, διαθρύπτω, etc.II metaph. in moral sense, enfeeble, esp. by debauchery and luxury,θ. τὰν ψυχάν Ti.Locr.103b
; corrupt, [ τινα] Pl.Lg. 778a, Phld.Mus.p.79K.;θ. τὰς ψυχὰς καὶ τὰ σώματα Jul.Or.1.10c
; [οἱ κόλακες] ἀποκναίουσι τῶν κολακευομένων τὰ ὦτα θρύπτοντες Ph.1.453
; θ. ἑαυτόν,= θρύπτεσθαι (v. infr.), Ael.Ep.9.2 more freq. in [voice] Pass., with [tense] fut. [voice] Med., to be enervated, unmanned,μαλακίᾳ θρύπτεσθαι X.Smp.8.8
;ἁπαλός τε καὶ τεθρυμμένος Luc.Charid.4
; θρύπτεται ἡ ὄψις is enfeebled, Plu.2.936f; οἱ τεθρυμμένοι τὰς ὄψεις weak-sighted people, A.D.Synt.199.5.b wanton, riot, ὅλην ἐκείνην εὐφρόνην ἐθρύπτετο f.l. in [S.]Fr.1127.9, cf. Luc.Pisc.31, Anach.29; display moral weakness, POxy.471.80 (ii A.D.); ἡδοναῖς ἀνάνδροις θ. Plu.2.751b;ἐπὶ τῷ κάλλει Phld.Hom.p.55
O.; ὄμμα θρυπτόμενον a languishing eye, AP5.286.8 (Agath.).c to be coy and prudish, bridle up, esp. when asked a favour, ;ὡρᾳζομένη καὶ θρυπτομένη Eup.358
; ἁβρὰ καὶ θ. Charito 5.3;ἐθρύπτετο ὡς οὐκ ἐπιθυμῶν λέγειν Pl.Phdr. 228c
, cf. 236c, X.Smp.8.4; or when one pretends to decline an offer, Plu.Mar.14, Ant.12; θρύπτεσθαι πρός τινα give oneself airs to ward him, Id.Flam. 18, Luc.DMeretr.12.1.d grow conceited, τινι in or of a thing, AP 7.218.2 (Antip. Sid.);ἐσθῆτι πολυτελεῖ Ael.VH1.19
, etc.; brag, Hld. 2.10.
См. также в других словарях:
πανάπαλος — πανάπαλος, ον (Α) απαλότατος, τρυφερότατος («πανάπαλοι γυναῑκες», Φίλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + ἁπαλός] … Dictionary of Greek
