-
1 BRAG
• Brag is a good dog, but Holdfast is better - Нужны дела, а не слова (H)• Old brag is a good dog, but hold fast is a better one - Нужны дела, а не слова (H)• They brag most that can do least - Кто много говорит, тот мало делает (K) -
2 BRAGÐ
n.1) sudden or brisk movement; moment; bragðs, af bragði, at once; af (or á) skömmu bragði, shortly, quickly, in a short time;2) fig., in many phrases, verða fyrri (skjótari) at bragði, to make the first move, to be beforehand with (þeir hafa orðit fyrri at bragði at stefna en vér); vera í bragði með em, skerast í bragð með em, to lend one a helping hand; taka et bragðs or til bragðs, to take some step (to get out of difficulties); úviturligt bragð, a foolish step; úheyriligt bragð, an unheard of proceeding; gerðist þar at sví mikit bragð, at, it went so far that; lítit bragð mun þá at (it must be very slight), ef þú finnr ekki;3) trick, scheme, device, chiefly in pl.; beita en bröðum, hafa brögð við en, to deal cunninly with, impose upon; ferr at fornum brögðum, in the old way; búa yfir brögðum, to brood over wiles; leika em bragð, to play or serve one a trick hefir hann miklu bragði á oss komit, he has played a bad trick upon us;4) countenance, look, expression þannig ertu í bragði sem, thou lookest as if; með betra bragði, in a better mood; bleyðimannligr í bragði, having the look of a coward; Sturla gerði þat bragð á (made as if), at hann hefði fundit Pál prest;5) embroidered figure (hekla saumuð öll brögðum).* * *n. [cp. bregða].I. the fundamental notion is that of a sudden motion:1. temp. a while, moment, cp. auga-bragð; in adverb, phrases, af bragði, at once, Hrafn. 17, Gs. 18, Am. 2; af (á) skömmu bragði, shortly, Fms. vi. 272, viii. 236, 348; í fyrsta bragði, the first time (rare), Gþl. 532, Js. 129; skams bragðs, gen. used as adv. quickly, in a short time, Bs. i. 336, 337, Fms. viii. 348, v. l.; cp. ‘at a brayd,’ ‘in a brayd,’ Engl. Ballads.2. loc. a quick movement; við-bragð (cp. bregða við), knífs-bragð (cp. bregða sverði), a slash with a knife.3. metaph. in many phrases, verða fyrri (skjótari) at bragði, til bragðs, to make the first move; þeir hafa orðit fyrri at b. at stefna en vér, Nj. 241, Bs. ii. 106; svá at þú verðir skjótari at b. at veiða þenna níðing, Fms. i. 206, ix. 288; vera í bragði með e-m, to lend one a helping hand, mostly in something uncanny, Gísl. 5, Bs. i. 722; snarast í bragð með e-m, id., Ld. 254; taka e-t bragðs, til bragðs or bragð, to take some step to get clear out of difficulties, Nj. 263, 199, Fms. ix. 407, Grett. 75 new Ed.; þat var b. (step, issue) Atla, at hann hljóp …, Háv. 53; úvitrligt b., a foolish step, Nj. 78; karlmannligt b., a manly issue, 194; gott b., Fs. 39; úheyriligt b., an unheard-of thing, Finnb. 212.II. [bregða A. III], a ‘braid,’ knot, stitch, chiefly in pl.; hekla saumuð öll brögðum, a cloak braided or stitched all over, Fms. ii. 70; fáguð brögðum, all broidered, v. 345, Bret. 34; rístu-bragð, a scratched character.2. in wrestling, bragð or brögð is the technical phrase for wrestlers’ tricks or sleights; mjaðmar-bragð, leggjar-bragð, hæl-bragð, klof-bragð …, the ‘bragð’ of the hip, leg, heel …, Edda 33; [fang-bragð, wrestling], hence many wrestling terms, fella e-n á sjálfs síns bragði, to throw one on his own bragð.3. gen. a trick, scheme, device, [A. S. brægð, bræd; Engl. braid = cunning, Shakesp.], chiefly in pl., með ymsum brögðum, margskyns brögð, Fas. i. 274, Fms. x. 237; brögð í tafli, a trick in the game, a proverb, when things go not by fair means, Bs. ii. 318; ferr at fornum brögðum, in the old way, Grett. 79 new Ed.: but also sing., sér konungr nú bragð hans allt, Fms. xi. 106; hafði hann svá sett bragðit, x. 305, Eg. 196 ( a trick); ek mun finna bragð þar til, at Kristni mun við gangast á Íslandi, Hkr. i. 290; bragð hitta þeir nú í, Lv. 82.β. with a notion of deceit, a trick, crafty scheme; með brögðum, with tricks, Hkr. ii; búa yfir brögðum, to brood over wiles, Fas. i. 290; hafa brögð undir brúnum, to have craft under one’s eyebrows, look crafty, Band. 2; undir skauti, under one’s cloak, id., Bs. i. 730; beita e-n brögðum, metaphor from hunting, to deal craftily with one, Rm. 42, Ísl. ii. 164; hafa brögð við e-n, Njarð. 382, 378; vera forn í brögðum, old in craft, of witchcraft, Ísl. ii. 399: hence such phrases as, bragða-karl, a crafty fellow, Grett. 161; bragða-refr, a cunning fox; brögðóttr, crafty, etc. In Swed. ‘bragder’ means an exploit, action, whilst the Icel. implies some notion of subtlety or craft; yet cp. phrases as, stór brögð, great exploits, Fb. ii. 299; hreysti-brögð, hetju-brögð, great deeds, (above I. 3.)III. [bregða C; cp. A. S. bræd, Engl. breath], countenance, look, expression; hón hefir hvíti ok b. várt Mýramanna, Ísl. ii. 201, v. l.; þannig er bragð á þér, at þú munir fás svífast, thou lookest as if …, cp. brögð undir brúnum above, Fms. ii. 51; heilagleiks b., to look like a saint, Bs. i. 152; þat b. hafði hann á sér sem, Ld. 24; ekki hefir þú b. á þér sem hérlenzkir menn, Fms. x. 227; þannig ertu í bragði sem …, thou lookest as if …, Ísl. ii. 149; með illu bragði, ill-looking, Sturl. i. 170; með hýru, glöðu b., Bs. ii. 505; með beztu bragði, stern, Pass. 21. 1; með hryggu bragði, with gloomy look; með betra bragði, in a better mood, Nj. 11; bleyði-mannligr í b., cowardly, Fms. ii. 69: metaph., Sturla görði þat bragð á, at hann hefði fundit …, S. put that face on a thing, Sturl. ii. 176.IV. [bergja, gustare], taste; vatns-bragð, beisku-bragð, bitter taste, of water; ó-bragð, a bad flavour, etc.2. [= bragr], mode, fashion; in vinnu-brögð, working; hand-bragð, handicraft; lát-bragð, manners; trúar-brögð, pl. religion, mode of faith; afla-brögð, mode of gaining one’s livelihood, etc.: very freq. in mod. usage, but in old writers no instance bearing clearly upon the subject is on record; cp. however the phrase, bragð er at e-u, a thing is palpable, tangible: lítið bragð mun þar at ( it must be very slight) ef þú finnr ekki, Ld. 136; ærit b. mun at því, Nj. 58; görðist þar at svá mikit b., it went so far that …, Fms. i. 187, Grett. 158 new Ed. -
3 bragða
(að), v.1) to move, stir (þat bragðar alit, sem kvikt er);2) to flicker, flash (of light).* * *að,II. [Engl. to breathe], to give signs of life, of a new-born babe, of one swooning or dying; þá fæddi hón barnit, ok fanst eigi líf með, ok hér eptir bragðaði fyrir brjóstinu, i. e. the infant began to draw breath, Bs. i. 618, ii. 33; þat bragðar sem kvikt er, Þiðr. 114.III. to taste = bergja, freq. in mod. usage. -
4 brag
bang, clash, crash, peal, report, slam, smash, thud* * *(et -) crash; bang;( om torden) crash,( længere) peal;(fig: have fiasko) be a complete flop;[ lukke med et brag] slam, bang. -
5 brag
تَبَجَّحَ \ boast: to praise oneself; speak proudly: He boasts of his success. She boasted that she had several boyfriends. brag: to speak in praise of oneself (often claiming what is not true): He brags about how much he earns. -
6 brag
تَفَاخَرَ \ boast: to praise oneself; speak proudly: He boasts of his success. She boasted that she had several boyfriends.. brag: to speak in praise of oneself (often claiming what is not true): He brags about how much he earns.. swank: to talk or behave in a foolishly proud way (because of one’s success or wealth): He’s always swanking about his new cars. -
7 brag
[bræg]Australian slang: big-note oneself, skite -
8 brag
(Lewis), a sudden creeking noise, Norse brak. -
9 brag
-
10 brag n
bang -
11 bragð-alr
m. a brad-awl, used in Icel. for producing fire, bragðals-eldr, m. fire produced by a b., Bs. i. 616; hann tók b. millum tveggja trjó, ii. 176. -
12 bragðalseldr
m. fire produced by a bragðalr. -
13 bragð-illr
adj. ill-looking, Fms. x. 174. -
14 bragð-lauss
adj. (-leysi, f., medic. pallor), pale, insipid. -
15 bragð-ligr
adj. expedient, Karl. 451: mod. well-looking. -
16 bragð-mikill
adj. expressive looking, Sturl. iii. 129. -
17 bragð-samr
adj. crafty, El. -
18 bragð-vísi
f. craft, subtlety, Edda 110. -
19 bragð-vísligr
(and - víss), adj. cunning, Fms. ii. 140. -
20 brag-löstr
m. a metrical fault, Sighvat.
См. также в других словарях:
brag — brag·ga·do·cian; brag·ga·do·cio; brag·gart·ism; brag·ger; brag·get; brag·ging·ly; brag·gy; brag·less; brag; brag·gart; brag·gart·ly; … English syllables
Brag — Brag, n. 1. A boast or boasting; bragging; ostentatious pretense or self glorification. [1913 Webster] C[ae]sar . . . made not here his brag Of came, and saw, and overcame. Shak. [1913 Webster] 2. The thing which is boasted of. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
Brag — Brag, a. [See {Brag}, v. i.] Brisk; full of spirits; boasting; pretentious; conceited. [Archaic] [1913 Webster] A brag young fellow. B. Jonson. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Brag — or BRAG may refer to: *to boast * Brag, a being from the folklore of Northumbria, England. *Three card brag, a British card game *Bicycle Ride Across Georgia … Wikipedia
brag — [bræg] v past tense and past participle bragged present participle bragging [I and T] to talk too proudly about what you have done, what you own etc used to show disapproval = ↑boast ▪ I came out top in the test, he bragged. brag about ▪ Ben s… … Dictionary of contemporary English
brag — [ bræg ] verb intransitive to talk about your achievements or possessions in a proud way that annoys other people: BOAST: I don t mean to brag, but my pecan pie is the best. brag about: I wish she d stop bragging about her famous father. brag… … Usage of the words and phrases in modern English
brag — sb., et, brag, ene; døren gik op med et brag; et brag af en fest … Dansk ordbog
Brag — Brag, v. i. [imp. & p. p. {Bragged}; p. pr. & vb. n. {Bragging}.] [OE. braggen to resound, blow, boast (cf. F. braguer to lead a merry life, flaunt, boast, OF. brague merriment), from Icel. braka to creak, brak noise, fr. the same root as E.… … The Collaborative International Dictionary of English
brag|ga|do|ci|o — «BRAG uh DOH shee oh», noun, plural ci|os. 1. a boasting; bragging. 2. a boaster; braggart. ╂[< Braggadochio, the name of a boastful character in Spenser s Faerie Queene, made up from the word brag] … Useful english dictionary
Brag — Brag, v. t. To boast of. [Obs.] Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Brag — Brag, adv. Proudly; boastfully. [Obs.] Fuller. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English