-
1 πεπονθα
-
2 πασχω
[πάθος и πένθος] (fut. πείσομαι; aor. 2 ἔπᾰθον - эп. πάθον, эп. 2 л. sing. conjct. πάθῃσθα = πάθῃς, 3 л. sing. conjct. πάθῃσι = πάθῃ; pf. πέπονθα - эп. 2 л. pl. πέποσθε; inf.: дор. πασχέμεν, эп. aor. παθέειν; эп. part. pf. f πεπᾰθυῖα = πεπονθυῖα)1) претерпевать, терпеть, страдать, переносить(ἄλγεα Hom.)
διὰ τέν διαβολέν π. Lys. — страдать из-за ложного обвинения;παθὼν ἔγνως ἄν Soph. — пострадав, ты узнал бы, т.е. на своем горьком опыте ты узнал бы;ὅ παθών Plat. — пострадавший;δείδια μή τι πάθῃσιν Hom. — боюсь, как бы с ним чего-л. не случилось;εἴ τι πείσεται ἅδε γᾶ Eur. — если на этот край обрушится какое-л. несчастье;τί πάθω ; Hom. — что будет со мной?;τί (χρῆμα) πάσχεις ; Arph. — что с тобой?;τί παθόντε λελάσμεθα ἀλκῆς ; Hom. — что случилось с нами (обоими), что мы забыли о мужестве?;τὸ τοῦ Ὁμήρου ἐπεπόνθη Plat. — со мной приключилось то (самое), о чем говорит Гомер;ὅπερ ἂν οἱ πολλοὴ πάθοιεν Thuc. — что случается с многими2) испытать, изведатьκακῶς π. Aesch., Thuc. — страдать;
ὅπερ νῦν ἐς Λακεδαιμονίους πεπόνθατε Thuc. — то, что вы испытали теперь со стороны лакедемонян;εὖ π. ὑπό τινος Plat. — пользоваться чьими-л. услугами;φιλικὰ π. ὑπό τινος Xen. — быть предметом чьих-л. дружеских чувств;τοιοῦτόν τι πάθος πεπονθότες Plat. — испытывающие нечто подобное;π. τι πρός τινα Plat. — иметь какое-л. впечатление о ком-л.;ὅ μέ πάσχων Arst. — бесстрастный человек3) нести наказание(παθεῖν ἢ ἀποτίνειν Plat.)
-
3 σχετλιος
1) неутомимый, ретивый, рьяный(γεραιός Hom.)
2) непреклонный, неумолимый(Ἀχιλλεύς, θεοί Hom.)
3) хищный (sc. τὰ θηρία Her.)4) преступный, жестокий, ужасный(ἄνθρωπος Dem.; ἔργα Hom.)
5) страшный, роковой(ὕπνος Hom.)
σχέτλια πέπονθα πράγματα Arph. — меня постигли страшные несчастья6) несчастный, жалкий Soph.σ. παθέων Eur. — несчастный страдалец - см. тж. σχέτλιον
-
4 πάσχω
πάσχω ←*πνθ|σκω) 1. (о лицах) претерпевать что; 2. (о событиях) выпадать кому (ουδέν ἔπαθον ничего с ними не случилось) πάσχω, πείσομαι, ἔπαθον, πέπονθα
См. также в других словарях:
πέπονθα — πάσχω have perf ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πεπόνθασ' — πεπόνθᾱσι , πάσχω have perf ind act 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πεπόνθασι — πεπόνθᾱσι , πάσχω have perf ind act 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πεπόνθασιν — πεπόνθᾱσιν , πάσχω have perf ind act 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πέπονθ' — πέπονθα , πάσχω have perf ind act 1st sg πέπονθε , πάσχω have perf imperat act 2nd sg πέπονθε , πάσχω have perf ind act 3rd sg πέπονται , πίνω Aër. perf ind mp 3rd pl πέποντο , πίνω Aër. plup ind mp 3rd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Перфект — или прошедшее совершенное особый вид прошедшего времени. Основное первичное значение П., по определению Кольманна ( Ueber das Verhältniss der Tempora des lateinischen Verbums zu denen des griechischen , Эйслеб., 1881), есть выражение известного… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Аблаут в праиндоевропейском языке — Аблаут в праиндоевропейском языке система регулярных чередований гласных, существовавшая в самом праязыке и перешедшая в его потомки. Термин аблаут (от нем. Ablaut, тж. нем. Abstufung der Laute «чередование звуков»[1]; также… … Википедия
κίνυγμα — κίνυγμα, τὸ (Α) [κινύσσομαι] καθετί που είναι μετέωρο, που αιωρείται πέρα δώθε («νῡν δ αἰθέριον κίνυγμ ὁ τάλας ἐχθροῑς ἐπίχαρτα πέπονθα», Αισχύλ.) … Dictionary of Greek
κα — Ένα από τα στοιχεία που αποτελούν τον άνθρωπο, σύμφωνα με την αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία. Τα στοιχεία αυτά ήταν αρχικά όλο το σώμα, έπειτα η ψυχή, την οποία φαντάζονταν σαν πουλί με ανθρώπινο κεφάλι (μπα), το πνεύμα (αχ) και τέλος, το κ.… … Dictionary of Greek
μάχιμος — η, ο (ΑM μάχιμος, ον και μάχιμος, η, ον) 1. ικανός, επιτήδειος για μάχη, πολεμικός, αξιόμαχος («αἱ μάχιμοι μυριάδες», Ηρόδ.) 2. πολίτης ικανός για πόλεμο, οπλίτης, στρατιώτης νεοελλ. 1. αυτός που ανήκει σε στρατιωτικό σώμα ή σε στρατιωτική δύναμη … Dictionary of Greek
πεπονθώ — έω, Μ πάσχω. [ΕΤΥΜΟΛ. < παρακμ. πέπονθα τού πάσχω*, κατά τα συνηρημένα σε έω / ώ] … Dictionary of Greek
