-
1 παών
παόςbecome a: masc gen plπαόωbecome a: pres part act masc voc sg (doric aeolic)παόωbecome a: pres part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)παόωbecome a: pres part act masc nom sgπαόωbecome a: pres inf act (doric)πᾱῶν, πηόςkinsman by marriage: masc gen pl (doric) -
2 παῶν
παόςbecome a: masc gen plπαόωbecome a: pres part act masc voc sg (doric aeolic)παόωbecome a: pres part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)παόωbecome a: pres part act masc nom sgπαόωbecome a: pres inf act (doric)πᾱῶν, πηόςkinsman by marriage: masc gen pl (doric) -
3 πάων
-
4 Παιάν
Παιάν, ᾶνος, ὁ, [dialect] Ep. [full] Παιήων, ονος, [dialect] Att., [dialect] Ion. [full] Παιών, ῶνος (v. sub fin.), [dialect] Aeol. [full] Πάων, ονος, Sapph.Supp. 20c.5:— Paean or Paeon, the physician of the gods, Il.5.401, 899, cf. Pi.P.4.270; Παιήονος γενέθλη, i.e. physicians, Od.4.232.2 title of Apollo (later as epith.,Ἀπόλλωνι Παιᾶνι BCH11.94
([place name] Hierocaesarea);ὦ βασιλεῦ Π... Ἄπολλον BMus.Inscr.1151
);ἰὴ Παιήον' ἄειδον h.Ap. 517
, cf. Call.Hec.1.1.10 (in Id.Ap. 103 ἱὴ ἱὴ Παιήον', ἵει βέλος an etym. from ἵημι may be suggested); ἰὴ Παιών GDIiv p.884 (Erythrae, iv B. C.);ἰήϊε Παιάν A. Ag. 146
(lyr.), S.OT 154(lyr.); (lyr.), Ar.Ach. 1212; ὦναξ Π. E.Alc. 220, etc.; τὸν Παίωνά (better Παιῶνά)τε καὶ τὰς Μούσας ἐπικαλούμενος Pl.Criti. 108c
, cf. Lg. 664c, A.Ag. 1248;Πάον' ὀνκαλέοντες Sapph.
l.c.; also of other gods,Ἀσκληπιὸς Παιών Ar. Pl. 636
, cf. Pae.Erythr.1; of Zeus at Rhodes, Hsch.; of Dionysus, Philod.Scarph.5, al., Orph.H.52.11; of Helios, ib.8.12; of Pan, ib. 12.11.II [full] παιάν, [dialect] Ep. [full] παιήων, [dialect] Att., [dialect] Ion. [full] παιών, paean, i.e. choral song, addressed to Apollo or Artemis (the burden being ἰὴ or ἰὼ Παιάν, v. supr. 1.2), in thanksgiving for deliverance from evil,μολπῇ θεὸν ἱλάσκοντο, καλὸν ἀείδοντες παιήονα Il.1.473
;Κρητῶν παιήονες h.Ap. 518
;παιᾶν' ἐπευφήμησεν A.Fr.350.4
, cf. B. 15.8, Procl. ap. Phot.Bibl.p.320 B.: hence opp. θρῆνοι, A.Ch. 343 (anap.), cf. Sch.Ar.Pl. 636 (but v. infr. 4); addressed to other gods, as to Poseidon after an earthquake, X.HG4.7.4.2 song of triumph after victory, prop. to Apollo, Il.22.391 sq.;ἁλώσιμος π. A.Th. 635
, etc.; also, battle-song,παιᾶν' ἐφύμνουν σεμνὸν Ἕλληνες Id.Pers. 393
, cf. Lys.2.38, X.Cyr.4.1.6; addressed to Ares, Sch.Th.1.50; ἐξάρχειν τὸν π. or τοῦ παιᾶνος, X. Cyr.3.3.58, Plu.Rom.16;π. ποιεῖσθαι X.HG7.4.36
.3 any solemn song or chant, esp. on beginning an undertaking, Th.7.75 (pl.);π. γαμήλιος Ar.Th. 1035
(lyr.);τριτόσπονδος π. A.Ag. 247
(lyr.);ἔγχει κἀπιβόα τρίτον παιῶνα Pherecr.131.5
, cf. Antiph.4, 85.5.4 by oxymoron, π. Ἐρινύων, π. τοῦ θανόντος, A.Ag. 645, Ch. 151; π. στυγνός, of a dirge, E.Tr. 126 (lyr.); παιᾶνα στενάζειν ib. 577;π. τῷ κάτωθεν θεῷ Id.Alc. 424
.III in Prosody, paeon, a foot consisting of 3 short and 1 long syll., [pron. full] ¯ ?ΠαιάνX?ΠαιάνX?ΠαιάνX, [pron. full] ?ΠαιάνX ¯ ?ΠαιάνX?ΠαιάνX, [pron. full] ?ΠαιάνX?ΠαιάνX ¯ ?ΠαιάνX, or [pron. full] ?ΠαιάνX?ΠαιάνX?ΠαιάνX ¯, Arist.Rh. 1409a2 (in form παιάν; later παιών), Heph.3.3, etc.; also π. διάγυιος, the foot [pron. full] ¯ ?ΠαιάνX ¯ , and π. ἐπιβατός, a foot of 5 long sylls., Aristid. Quint.1.16.— Attic form: Παιών is used of the god in IG12.310.229 (v B. C.), and in codd. of [dialect] Att. Prose and Com.; παιάν is used of the song in IG22.1338.19 (i B. C.), but this may be Hellenistic; codd. have παιών in Pherecr.131.5, Ar.Th. 1035, Pl. Ion 534d, Lg. 700b, 700d, Ep. 348b (prob. also in Smp. 177a), παιάν in Antiph.4, D.19.338, Aeschin.2.162, and freq. in X., HGIl. cc., al. (cf. παιωνίζω); the metrical foot is always παιών; the [dialect] Ion. forms are παιών, Παιών, SIG57.12 (Milet., v B. C.), GDIivp.884 (Erythrae, iv B. C.):—Accentuation: Παιών (the pr. n.) An.Ox.1.276; παιών (the song) Theognost.Can.38, Eust.138.10, 1109.11, Suid.; παίων is sts. found in codd., and Παίων (the god) is right acc. to Suid. Cf. παιανίζω, -ανισμός, παιωνίζω, -ωνισμός. -
5 προσπίπτω
A : for ποτιπεπτηυῖαι, v. προσπτήσσω:—fall upon, strike against, ἔς τι v.l. in S.Ant. 855; τινι X.Eq.7.6, etc.; , al.; fall against, as a mound against a wall, Th.2.75; but πρὸς τὸ οὖς προσπίπτων is dub. l. in Thphr. Char.2.10 ( προσκύπτων cj. Valckenaer).2 fall upon, attack, assault, πόλεσιν, ὁπλίταις, Th.1.5, X.HG3.2.3, etc.: abs., Th.3.30, 103, X.Cyr.7.1.38.3 simply, run to, Hdt.2.2, X. Cyr.1.4.4.4 fall upon, embrace, τινι E. l.c., IA 1191: hence, π. τινί join the party of another, X.HG7.1.42; also, fasten on, in argument,τῇ διαφορᾷ Phld.Sign.36
.5 fall in with, meet with, encounter,μὴ λάθῃ με προσπεσών S.Ph.46
, cf. 156 (lyr.), Pl.Phdr. 270a: c. dat. rei, Id.Tht. 154b; fall in with,δυστυχεστάτῳ κλήρῳ E. Tr. 291
(lyr.);αἰσχρᾷ ἐπιθυμίᾳ X.Ap.30
;μεγίσταις ἡδοναῖς Pl.Lg. 637a
; δήγματι to be bitten, Ael.NA6.51: c. acc.,μείζω βροτείας π. ὁμιλίας E.Hipp.19
: with a Prep.,πρὸς τὰς τῶν φυλάκων ψυχάς Pl.Lg. 906b
; εἰς βράχεα, πρὸς τὰ κοινά, Plb.1.39.3, Plu.2.788c.II of things,1 of events, accidents, etc., come suddenly upon, befall one, τινι E.Med. 225, IT 1229 (troch.), Antipho 3.3.8, Pl.Cra. 396d;τὰ προσπίπτονθ' ἡμῖν δείματα Id.Lg. 791c
, etc.: abs.,ἄτην προσπεσοῦσαν ἐνεῖκαι Hdt. 1.32
; αἱ συμφοραὶ προσπίπτουσαι misfortunes by befalling, Id.7.46, cf. Isoc.Ep.5.4;αἱ π. χρεῖαι PCair.Zen.31.7
(iii B.C.);αἱ π. τύχαι Th.1.84
;τὰ προσπεσόντα E.Fr. 505
;γενναίως φέρειν τὰ προσπίπτοντα Stob.4.44
tit.;οἱ τὰ π. κρίναντες χρηματισταί PPetr.3p.53
(iii B.C.);ἡ π. ἐπιθυμία Pl.R. 561c
; πρὸς τὰ προσπίπτοντα according to circumstances, Arist.Pol. 1286a11;οἱ προσπίπτοντες κίνδυνοι Hyp.Fr. 117
; τὰπ. εἰς τὸν ἀνθρώπινον βίον Id.Epit.43
;ὅ τι ἂν προσπέσῃ ἰχθύδιον Arist. HA 590a27
, cf. PCair.Zen.186.15 (iii B.C.); προσπεσούσης μοι τῆς.. ἐπιστολῆς when the letter came to hand, PStrassb.111.2 (iii B.C.), cf. PPetr.3p.71 (iii B.C.), PCair.Zen.240.9 (iii B.C.).2 of expenses, to be incurred, Th.7.28, PCair.Zen.60.3 (iii B.C.).3 of money, to be paid in to an account, ib.701.9 (iii B.C.), PPetr.3p.290 (iii B.C.).4 of rights and duties, etc., pass to, devolve or fall upon,ὅταν λειτουργία προσπέσῃ ἀπολύειν αὐτούς PHib.1.78.4
(iii B.C.); (iii B.C.); (iii A.D.).5 come to one's ears, be told as news,εἴ τισιν ἀπιστότερος προσπέπτωκεν ὁ λόγος Aeschin.3.59
, cf. PSI6.614.13 (iii B.C.), UPZ9.9 (ii B.C.), Plb.5.101.3, Plu.Per. 16, etc.;εἰς τὴν Ῥώμην Plb.9.6.1
: impers., προσέπεσε news came that.., c. acc. et inf., Id.24.14.10, cf. 31.14.8; προσπέπτωκεν Παῶν ἀναπλεῖν Wilcken Chr.10 (ii B.C.); .b π. δι' ἑαυτοῦ or αὐτόθεν to be self- evident, S.E.P.2.168, M.1.300;τὰ ποτιπίπτοντα ποτὶ τὰν αἴσθησιν Archyt.1
, cf. Thphr.Sens.5,41.7 Geom., meet,πόλος πρὸς ὃν αἱ γραμμαὶ προσπίπτουσιν Arist.Mete. 376a19
, cf. Archim.Spir. 6; of lines, to be drawn to meet,πρὸς κύκλον Euc.3.37
; π. ἐπὶ.. pass through a point, Archim.Spir.14.8 of the pulse, = ὑποπίπτω, Ruf.Puls.6.2; of the womb, ἔνθα καὶ ἔνθα π. Hp.Nat.Mul.44, cf. Mul. 2.125,al.III fall down at another's feet, prostrate oneself,προσπίπτων προσκυνέει τὸν ἕτερον Hdt.1.134
;προσπεσὼν ἔχου S.Aj. 1181
;ἱκέτης προσπίπτω X.Cyr.4.6.2
: c. dat.,π. βωμοῖσι S.Tr. 904
, cf. OC 1157;τινὸς γόνασι E.Or. 1332
, Andr. 860 (lyr.), etc.;προσπεσὼν αὐτῷ.. ἱκέτευε Pl.Ep. 349a
;θεῶν πρὸς βρέτας Ar.Eq.31
;πρὸς γόνυ E. HF79
: also c. acc.,π. βρέτη δαιμόνων A.Th.94
(lyr.); cf. προσπίτνω.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προσπίπτω
-
6 παιάν
παιάν, - ᾶνοςGrammatical information: m.Meaning: name of a hail-song and hymn, esp. for Apollo, paean; also personified as divine physician (Hom.), later surn. of Apollo, appellat. `physician, saviour'; also name of a verse-foot (Arist., Heph.).Other forms: παιήων, - ονος (Il.). παιών, - ῶνος (IA.; cf. Wackernagel Glotta 14, 61ff. = Kl. Schr. 2, 869 ff.), πάων, - ονος (Aeol.); παιάν, - ᾶνος (Dor., trag., hell.).Derivatives: 1. παιών-ιος `belonging to paean, healing, saving' (A., S., Ar.), f. - ιάς (AP), - ίς (S. E.); also - ία f. surn. of Athena (Paus.), appellat. plantname `peony' (Thphr., Ps.-Dsc.; Strömberg 99); παιαν-ίδες pl. adjunct of ἀοιδαί (Pi.); Παιηόν-ιος = Παιώνιος ( APl.); παιαν-ίας m. `paean-singer' (Sparta). 2. παιων-ικός = παιώνιος (Plu., Gal.), παιαν-ικός `paean-like' (Ath.). 3. παιηοσύνη ἰατρεία H. 4. παιων-ίζω (IA.), - αν-ίζω (Dor.) `to strike up a paean, to worship with a p.' with - ισμός m. (Th., Str., D. H.), - ισταί m. pl. `guild of the paean-singers' (Rome, Piräus, II--IIIp). On the unclear Att. name of a deme Παιανία Wackernagel l.c.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Probably disjoined from the exclamation ἰη παιήων, ἰὼ παιάν (as initial of a song), first as appellative, basis *παιά-(Ϝ)ων like Ιά(Ϝ)ονες, κοινά(Ϝ)ων (s. Ἴωνες a. κοινός w. lit.), but further unclear. After Schwyzer IF 30, 445 f. to παίω `beat' through *παῖϜα, *παϜίᾱ `blow' as "who heals illnesses through magic (Apollon)". Also to παίω, but with different (less probable) argumentation Diehl RhM 89, 90 a. 109 ff. Diff. (to παύω) Pisani Rend. Acc. Lincei 6:5, 208. -- The similarity with the peoples name Παίονες may be not accidental (Macurdy Glotta 6, 297ff. Tribal god of the P.; thus Kretschmer Glotta 21, 176f.). - The word may well be of Pre-Greek origin; cf. Ruijgh l.c.Page in Frisk: 2,460-461Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > παιάν
См. также в других словарях:
πάων — ωνος, ὁ, Α το παγώνι. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. pavō, onis] … Dictionary of Greek
παῶν — παός become a masc gen pl παόω become a pres part act masc voc sg (doric aeolic) παόω become a pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) παόω become a pres part act masc nom sg παόω become a pres inf act (doric) πᾱῶν , πηός kinsman by… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιάνας — Αρχαία ελληνική σύνθεση, η οποία καταγόταν από ένα αρχικό ιερό τραγούδι προς τον Παιήονα Απόλλωνα (θεραπευτή). Ο π. κατόπιν χρησιμοποιήθηκε όχι μόνο για την αποτροπή ασθενειών, αλλά και για να υμνήσει τη νικηφόρα έκβαση ενός πολέμου, σύμφωνα με… … Dictionary of Greek
Paian — (dorisches Griechisch Παιάν), Paion (ionisches Griechisch Παιών), Paon (aiolisches Griechisch Πάων) oder Paieon (episch Παιήων), lateinisch Paean, deutsch auch Päan oder Päon ist: in der griechischen Mythologie: Paian (Gott), ein Heilgott der… … Deutsch Wikipedia
Pan — PAN, is, Gr. Πὰν, Πανὸς, (⇒ Tab. XV.) 1 §. Namen. Diesen hat er von πᾶν, alles, weil er ein Bild der gesammten Natur ist; Phurnut. de N.D. c. 27. oder auch, weil alle Götter im Himmel über ihn lachten, als ihnen Mercurius denselben zum ersten… … Gründliches mythologisches Lexikon
Paian (Gott) — Paian (griechisch Παιάν) oder Paion (Παιών oder Πάων), episch auch Paieon (Παιήων) ist ein Heilgott der griechischen Mythologie. Ob Paian ursprünglich die Personifikation des in der Liedgattung Paian vorkommenden Ausrufs ie paian (ἰὴ παιάν)… … Deutsch Wikipedia
παγώνι — και, δ. γρφ·, παγόνι, το (Μ παγώνι[ν]) κοινή, σήμερα, ονομασία πανέμορφων ορνιθόμορφων πουλιών τών γενών pavo και afropavo νεοελλ. φρ. «φουσκώνει σαν παγώνι» λέγεται για άτομο που περπατά καμαρωτά και επιδεικτικά ή για άτομο που αυτοθαυμάζεται.… … Dictionary of Greek
