-
1 πρῶρα
πρῶρα, ἡ, ion. u. ep. πρώρη; nach E. M. πρῷρα zu schreiben, wie es sich auch in mss. findet, vgl. Poppo ad Thuc. 7, 34, 5; auch πρώρα betont (πρό, nicht von προοράω); das vordere Ende des Schiffes, Schiffsvordertheil; νηῠς πρώρη, Od. 12, 230; Aesch. Spt. 130; πάροιϑεν πρώρας, Ch. 385; ἐπειδὰν πνεῠμα τοὐκ πρώρας ἀνῇ, Soph. Phil. 635, d. i. der widrige Wind; Μαλέᾳ προςίσχων πρῶραν, Eur. Or. 362; auch übertr., βιότου, Troad. 103; κυανέμβολος, Ar. Ran. 1314; Her. 1, 194 u. oft, wie in attischer Prosa; ποιεῖν ἐν πρώρᾳ τὰ σκάφη, Pol. 16, 4, 12. Uebh. die Vorderseite, ἀμπέλου, Theophr.
-
2 πρῶρα
πρῶρα, ἡ, das vordere Ende des Schiffes, Schiffsvorderteil; ἐπειδὰν πνεῠμα τοὐκ πρώρας ἀνῇ, der widrige Wind. Übh. die Vorderseite -
3 πρόσθεν
πρόσθεν, ion. u. poet. auch πρόσϑε (vgl. Lob. Phryn. 284), – a) als praepos. = πρό, c. genit., – 1) vom Orte oder Raume, vor; Hom., Hes. u. Folgde; bes. vor Einem, zu seinem Schutze, zu seiner Vertheidigung, (σάκος) τὸ πρόσϑε στέρνοιο φέρων, Il. 7, 224. 16, 321; ὅςτε ἑῆς πρόσϑεν πόλιος λαῶν τε πέσῃσιν, der für die Vaterstadt fällt, Od. 8, 524; Il. 21, 587, draußen, vor, πυλάων, πόλιος, 7, 145. 22, 464 u. sonst; Aesch. Spt. 507; u. übh. von der nächsten, unmittelbaren Nähe, Il. 19, 13; πρόσϑε ποδός, 23, 877; νῆσός τις ἔστι πρόσϑε Σαλαμῖνος τόπων, Aesch. Pers. 439, vgl. Eum. 46; εἰς τὸ πρόσϑεν σφῶν ϑεῖναι ἐπὶ τὴν γῆν, Plat. Rep. X, 618 a; Phil. 62 e. – 2) von der Zeit, vor, eher als, πρόσϑ' ἄλλων, eher als die Andern, Il. 2, 359; ἐάνπερ δεῠρ' ἐμοῠ πρόσϑεν μόλῃ, Aesch. Pers. 521; ἐμοί τε καὶ τῷ πρόσϑ' ἐμοῠ κεκτημένῳ, Soph. Phil. 769. – Zuweilen steht πρόσϑεν seinem gen. nach, Il. 4, 54. 16, 833; τῶν πρόσϑ' Ἰαπετοῖο πάϊς ἔχετ' οὐρανὸν εὐρύν, Hes. Theog. 746. – Πρόσϑεν ἑσπέρας, Xen. Cyr. 7, 5, 43. – b) häufiger als adv. ohne Casus, – 1) räumlich, vor, vorn; Hom. oft, auch bei Verbis der Bewegung, nach vorn, vorwärts, ἵππους πρόσϑε βαλεῖν, die Pferde vorwärts treiben, Il. 23, 572; auch πρόσϑε βαλεῖν = zuvorkommen, einholen, 23, 639; πρόσϑεν ἔχειν, zum Schutze vorhalten, Hom. oft c. dat., πρό σϑε δέ οἱ δόρυ τ' ἔσχε καὶ ἀσπίδα, ihm zum Schutz, Il. 5, 300 (ein dat. steht auch dabei, als dat. commodi zu fassen, Il. 20, 95, ἥ οἱ πρόσϑεν ἰοῠσα τίϑει φάος, u. Od. 5, 452, πρόσϑε δέ οἱ ποίησε γαλήνην); so auch Tragg.: πρώρα πρόσϑεν ὄμμασιν βλέπουσ' ὁδόν, Aesch. Suppl. 697; ὀλίγον τοῦ ποιήματος εἰς τὸ πρόσϑεν προελϑών, Plat. Prot. 339 b; ἡ εἰς τὸ πρόσϑεν κίνησις, Bewegung nach vorwärts, Tim. 40 b; παραγενέσϑαι εἰς τὸ πρόσϑεν, Xen. An. 3, 4, 38; εἰς τὸ πρόσϑεν προϊέναι, 2, 1, 2 u. Folgde, wie Pol. u. Plut. Uebtr., εἰ τοὺς ὄπισϑεν εἰς τὸ πρόσϑεν ἄξομεν, d. i. vorziehen, Soph. Ai. 1228; vgl. λέκτρα πρόσϑεν ϑήσειν λόγχης, Eur. Hec. 131; αἰσχρὰ κέρδη πρόσϑε τοῠ καλοῠ ζητεῖν, frg.; so πρόσϑεν ποιεῖσϑαι, Plat. Legg. V, 732 b; ἥ τι τῶν ὑστέρων εἰς τὸ πρόσϑεν τιμαῖς τάτ-τουσα, III, 697 c; u. so auch Folgde. – 2) von der Zeit, vormals, ehedem, zuvor; Hom. u. Hes. oft; οὐ πρόσϑεν, nicht eher, nicht früher, Od. 17, 7; οἱ πρόσϑεν ἄνδρες, die Männer der Vorzeit, Il. 9, 524; oft Tragg.: οὓς πρόσϑε Μαραϑὼν βαρβάρων ἀπώλεσεν, Aesch. Pers. 467; u. bei subst., τῶν πρόσϑε πόνων μνασαμένα, der frühern Leiden, Suppl. 51; τὸ πρόσϑεν, τὰ πρόσϑεν, Hom. u. Folgde, wie Aesch. Ag. 19. 1409; πρόσϑε ποτέ, Pind. Ol. 11, 31; πρόσϑε – πρίν, P. 2, 91 (vgl. Xen. Cyr. 6, 4, 11); auch πρόσϑεν ἤ, Soph. O. R. 736. 852; auch auf die Zukunft bezüglich, πότερα τἀμαυτοῠ κακὰ πρόσϑεν δακρύσω, O. C. 1257; τοῦ πρόσϑε Κάδμου, O. R. 268; auch τὸν πρόσϑε γεννηϑέντα, den ältern, O. C. 375; τὴν πρόσϑεν ἄνασσαν, Eur. Hec. 61; οἱ πρόσϑεν εἰρηκότες, Plat. Conv. 194 e; ἐν τῷ πρόσϑεν u. ἐν τοῖς πρόσϑεν, in dem Frühern, oft, wie ὁ πρόσϑεν λόγος, Xen. An. 3, 1, 1; ἡ πρόσϑεν ἡμέρα, 2, 3, 1; οἱ πρόσϑεν ἄρχοντες, 3, 2, 31; im Ggstz von τότε, Cyr. 1, 4, 25, von νῠν, 8, 8, 4; οὐ πρόσϑεν πρίν, 6, 4, 11; τεϑνάναι πρόσϑεν ἤ, An. 2, 1, 10; wie Pol. 3, 109, 8.
-
4 προ-έμ-βολος
προ-έμ-βολος, ὁ, Schiffsschnabel, mit dem man in die Seiten der feindlichen Schiffe einrannte, um zu entern; auch τὸ προέμβολον; Suid. erkl. τὰ πρὸς τῇ πρώρᾳ τῆς νεὼς ὥςπερ ἀκρόστομα; nur Sp., im Ggstz von ἀκροστόλιον.
-
5 κυβερνήτης
κυβερνήτης, ὁ, der Steuermann, zunächst des Schiffes; Od. 3, 279; τὰς (νῆας) δ' ἄνεμός τε κυβερνῆταί τ' ἴϑυνον 9, 78; φιλεῖ ὠδῖνα τίκτειν νὺξ κυβερνήτῃ σοφῷ Aesch. Suppl. 751; a. D., wie in Prosa; κυβερνήτεα im acc., Her. 8, 18; ihm entspricht der πρωρεύς auf der πρώρα, Xen. An. 5, 8, 20. – Uebertr., bes. vom Lenker des Staates; πόλις κακῶς κλύουσα διὰ κυβερνήτην κακόν Eur. Suppl. 880; κυβερνήτῃ νῷ χρῆται Plat. Phaedr. 247 c.
-
6 μασχάλη
μασχάλη, ἡ (vgl. μάλη, Achsel), die Achselhöhlung unter dem Oberarm, H. h. Merc. 242; λύκοι νεβρὸν φέρουσιν ἀμφὶ μασχάλαις, Aesch. frg. bei Schol. Il. 13, 198; μασχάλην αἴρειν, sprichwörtlich von Zechern, die mit emporgehobenen Armen unbändig lachen (vgl. Od. 18, 100, χεῖρας ἀνασχόμενοι γέλω ἔκϑανον), Cratin. bei Poll. 6, 26; Zenob. 5, 7; Hesych. – Uebertr., jede Höhlung, Einbiegung: – a) Einbug bei einem Vorgebirge, Strab. 6, 2, 7 (vgl. ἀγκών). – b) am Schiffe, der Theil der πρώρα, wo sich der ἀρτέμων befindet, Hesych. – c) an Pflanzen, die Höhlung unter einem hervorgebrochenen Blatte oder jungen Schößlinge, Theophr., Diosc., ala, axilla, Plin., u. dah. auch der junge Schößling einer Pflanze, bes. junge Palmzweige, aus denen man Körbe flocht u. Stricke drehte, vgl. μασχάλιος. – Auch ein Theil am Olivenblatte, Hesych.
-
7 μιλτο-πάρῃος
μιλτο-πάρῃος, rothwangig, bei Hom. Beiwort der Schiffe, an denen die Seitentheile der πρώρα und πρύμνα roth angestrichen waren, Il. 2, 637 Od. 9, 125, wie Apoll. L. H. bemerkt, nur von den Schiffen des Odysseus gesagt; nachgeahmt von Spätern, wie Opp. Cyn. 3, 509; Luc. Charid. 25.
-
8 ἀντλία
ἀντλία, ἡ, (das Ausschöpfen) das im untern Schiffsraume angesammelte, stinkende Meerwasser, sentina; ἐξ ἀντλίας ἥκειν Dionys. com. Ath. IX, 405 b (v. 41); übh. Schlamm, Koth, Ar. Ran. 17; – der untere Schiffsraum selbst, Soph. Phil. 480, neben πρώρα u. πρύμνη.
-
9 ἀντί-πρωρος
ἀντί-πρωρος ( πρώρα), mit entgegengekehrtem Vordertheil, Her. 8, 11; ἀντίπρωρον συγκροῠσαι Thuc. 7, 36, vgl. 34; Plut. Them. 14; übh. gerade entgegengerichtet, βέλη Eur. El. 846; τὰ ἀντίπρωρα, das dem Gesichte Vorliegende, Soph. Tr. 222; die Vorderseite, Eur. Rhes. 136.
-
10 μασχάλη
μασχάλη, ἡ ( μάλη, Achsel), die Achselhöhlung unter dem Oberarm; μασχάλην αἴρειν, sprichwörtlich von Zechern, die mit emporgehobenen Armen unbändig lachen. Übertr., jede Höhlung, Einbiegung, (a) Einbug bei einem Vorgebirge; (b) am Schiffe: der Teil der πρώρα, wo sich der ἀρτέμων befindet; (c) an Pflanzen: die Höhlung unter einem hervorgebrochenen Blatte oder jungen Schößlinge; ala, axilla u. dah. auch der junge Schößling einer Pflanze, bes. junge Palmzweige, aus denen man Körbe flocht u. Stricke drehte. Auch ein Teil am Olivenblatte -
11 μιλτοπάρῃος
μιλτο-πάρῃος, rotwangig. Beiwort der Schiffe, an denen die Seitenteile der πρώρα und πρύμνα rot angestrichen waren
См. также в других словарях:
πρῷρα — forepart of a ship fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πρώρα — η, ΝΜΑ, και πλώρη Ν, και επικ. και ιων. τ. πρῴρη και πρῷρα και ποιητ. τ. πρώϊρα και άχρηστος ασυναίρ. τ. στον Ηρωδιανό πρώειρα και πρώρρα Α το πρόσθιο σφηνοειδές άκρο τού πλοίου, το προορισμένο να διασχίζει το νερό νεοελλ. (κατ επέκτ.) το πρόσθιο … Dictionary of Greek
πρῴρα — πρῴ̱ρᾱ , πρῷρα forepart of a ship fem nom/voc/acc dual πρῴ̱ρᾱ , πρῷρα forepart of a ship fem nom/voc/acc dual (ionic) πρῴ̱ρᾱ , πρῷρα forepart of a ship fem nom/voc sg (attic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πρῴρᾳ — πρῴ̱ρᾱͅ , πρῷρα forepart of a ship fem dat sg (attic doric aeolic) πρῴ̱ρᾱͅ , πρῷρα forepart of a ship fem dat sg (attic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πρῷρᾳ — πρῷραι , πρῷρα forepart of a ship fem nom/voc pl πρῷραι , πρῷρα forepart of a ship fem nom/voc pl (ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλώρη ή πρώρα — Το μπροστινό άκρο ενός σκάφους και κατ’ επέκταση όλο το πρωραίο τμήμα προς διάκριση από την κεντρική και την πρυμναία ζώνη. Βασικό δομικό στοιχείο της είναι το κοράκι (στείρα), σχήματος γενικά καμπύλου (με την κοιλότητα προς τα έξω), αλλά συχνά… … Dictionary of Greek
πρῶιρα — πρῷρα , πρῷρα forepart of a ship fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πρῷραι — πρῷρα forepart of a ship fem nom/voc pl πρῷρα forepart of a ship fem nom/voc pl (ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πρῳρατεῦσαι — πρῳρᾱτεῦσαι , πρῳρατεύω to be a aor inf act … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πρῳρατεύειν — πρῳρᾱτεύειν , πρῳρατεύω to be a pres inf act (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πρῳράτην — πρῳρά̱την , πρῳράτης masc acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)