πρὸς+τὸ+ὄρος

(τινὰ εἰς Ὄλυμπον Eur.; πελταστὰς πρὸς τὸ ὄρος Xen.; ἐπὴ τὰ ἄκρα τῆς χώρας Plut.)

(τέν φάλαγγα Plut.)

ἀ. χορόν Hes., Thuc., Eur. — водить хоровод

(νῆας Her.)

(πρὸς τέν ἤπειρον, ἐπὴ τὰς ἄλλας νήσους Her.; ὁλκὰς ἀναγομένη ἐπ΄ Ἰωνίας Thuc.)

ὁρῶν αὐτὸν ἀναγόμενον ὡς ἀδολεσχήσοντα περί τινος Plat. — видя, что он собирается пуститься в разговоры о чем-то;

(εἰς τέν Ἀκρόπολίν τι Plat.)

(γυναῖκ΄ ἐξ ἀπίης γαίης Hom.; κτέατα Τρωΐαθεν Pind.; τοὺς ξυνειλημμένους Xen.)

(τινὰ ἐς Ἄργος Hom.)

(τέν πόλιν, τὸν χάρακα Plut.)

(κάρα Soph.; ὄμμα ἄνω Plat.; перен. κωκυτόν Eur.)

(τινὰ εἰς μεγάλα πράγματα καὴ τιμάς Plut.)

παιᾶνα ἀνάγετε Soph. — запойте пеан

(πολύδακρυν ἀδονάν Eur.)

(τι εἴς τινα Arst., Dem.)

(θυσίας Her.)

(τέν ὁρτέν τῇ Ἴσι Her.)

πλῆθος αἵματος ἀνήγαγε Plut. — у него открылось сильное кровотечение

(τάφρον περὴ τὸ τεῖχος Plut.)

τὸν λόγον ἐπ΄ ἀρχέν ἀ. Plat. — свести к принципу, т.е. принципиально обосновать положение;

σκοταῖος ἀναγαγών Xen. — уйдя с наступлением темноты;

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(часто in crasi: ὅ ἀνήρ = ἁνήρ - эол. ὤνηρ, τοῦ ἀνδρός = τἀνδρός, οἱ ἄνδρες = ἅνδρες - ион. ὤνδρες, τὸ ἕτερον = θάτερον - ион. τοὔτερον, дор. θώτερον и т.д.)

(ὅ Εὐφράτης ποταμός, τὸ Αἰγάλεων ὄρος, ἥ Αἴτνη τὸ ὄρος Thuc.; Νέστωρ ὅ γέρων Hom.)

τὸ πρίν Hom. etc. — прежнее время, прошлое;

τὸ τοῦ Σόλωνος Her. (лат. illud Solonis) — изречение Солона;

Ἡρακλῆς ὅ (sc. υἱός) Διός — Геракл, сын Зевса;

τά, ὅσα γῇ κεράννυται Plat. — элементы, примешивающиеся к земле, т.е. входящие в состав земли;

τὰ τῶν πολεμίων Xen. — имущество (средства) неприятеля;

(φύσας ἐς πῦρ, κεφαλέν πρὸς ἠέλιον Hom.; βέλος εἴς τινα Aesch.)

(ἥρωας Ἀχαιούς Hom.; τὸ τοῦ Ἀριστέως κέρας Thuc.)

πεσόντων πολλῶν ἐτράποντο οἱ Λυδοί Her. — когда многие пали (в бою), лидяне обратились в бегство

(ἀπὸ τείχεος, sc. τινά Hom.)

(χρώματα Plut.)

(ἐπὴ γεωργίας τραπέσθαι Plat.)

(θεῶν θώκους Hom. или ἕδραν Pind.; ὄρος ἐπ΄ Αἰγίπλαγκτον и πρὸς πεδία Κισθήνης Aesch.)

(ὀχετὸς ἐξικνεύμενος ἐς τέν ἄνυδρον Her.; εἴς τὰς ἄκρας τιμάς Plut.)

(πρὸς τὸν γενόμενον ἄεθλον Her.)

(εἴς τι Xen.)

(τέν πόλιν τῇ θαλάττῃ Plut.)

προσμῖξαί τινι Soph. — подойти к кому-л.;

(τοῖσι βαρβάροισι Her.)

(τῇ Ἀσίῃ Her.; τῷ Τάραντι Thuc.)

(τῷ τείχει τῶν πολεμίων Thuc.; μέλαθρα Eur.)

(τῶν Ἄλπεων и πρὸς τὰς Ἄλπεις Polyb.)

(αἱ εἰς τὸ ὄρος ἀναβολαί Polyb.)

κόσμιος τέν ἀναβολήν Luc. — изящно одетый

ἀναβολέν ποιεῖν Plat. и ποιεῖσθαι Thuc., Men., Plut., тж. ἐς ἀναβολὰς ποιεῖσθαι Her. или πράττειν Thuc. — откладывать, задерживать, медлить;

(ἥ ὑπέρζεσίς ἐστιν ἥ ἀ. τῶν πομφολύγων Arst.)

(θάλαμος Hom.; τάξις Soph.)

(Αἰθίοπες ἔσχατοι ἀνδρῶν Hom.; γᾶς τόπος Aesch.)

(Θρήϊκες ἔσχατοι ἄλλων Hom.; Νείλου κέρας Pind.)

(στήλη Soph.; τέλος καὴ πέρας Arst.)

ἐσχάτη πυρά Soph. — верхушка могилы или насыпи

(ἀδικία Plat.; δημοκρατία Arst.; κίνδυνος Dem.)

(ἔ. Ἑλλήνων, Ῥωμαίων Plut.; ἡμέρα NT.)

τὸ λεγόμενον, Μυσῶν ὅ ἔ. Plat. — как говорится, последний из мисийцев

ἔσχαται σάρκες Soph. — внутренние органы тела

(πόνος καὴ ἀγών Xen.; ἀλγηδόνες Plat.). - см. тж. ἔσχατον и ἔσχατα

(εἰς τὰ βασίλεια, ἐπὴ τέν κοίτην, πρὸς ὄρος Diod.; εἰς λιμένας τινάς Arst.; ἀντικρὺ Χίου NT.)

(ἐπὴ λογισμοὺς τοιούτους Polyb.)

(εἰς τέν ἑνότητα, εἴς τινα NT.)

(τὰ τέλη τῶν αἰώνων NT.)

κ. εἰς δοτικήν — образовать конструкцию с дательным падежом

πότε καὴ πῶς καὴ ποῦ καταντήσει Polyb. — (знать) когда, как и где (что-л.) произойдет

(σθένος Hom.; πλοῦτος Aesch.)

(ἀγέλη NT.)

(καλός τε μ. τε Hom.)

(σῦς Hom.; αἰετός Pind.)

ὅτε μ. ἐσσί Hom. — так как ты (уже) взрослый

(οὐρανός, πύργος, ὄρος Hom.; δένδρον NT.)

(πέλαγος, αἰγιαλός Hom.)

(αὐλή Hom.)

(τάφρος Hom.)

(ἄνεμος, ἰαχή Hom.; σεισμός NT.)

(μῦθος Soph.)

(Ζεύς Aesch.)

(εἴς или πρός τι Xen.; ἐπαγγέλματα NT.)

μέ μέγα λέγε Plat. — не говори громких слов

φρονεῖ, ὡς γυνή, μέγα Soph. — (Иокаста) полна женской гордости - см. тж. μείζων, μέγιστον и μέγιστος

(κατὰ πτόλιν, ἐν πόλει, περὴ ὄρος, παρὰ ποταμόν, Φρυγίῃ Hom.; πρὸς Ἡλίου πηγαῖς Aesch.; ἐπὴ ξένῳ χθονί Eur.)

(Τροίην Hom.; πόλιν Pind.)

(ἐν Ἄργει τινά Pind.)

(πατέρ ἐμὸς Ἄργεϊ νάσθη Hom.; νάσσατο ἄγχ΄ Ἑλικῶνος ἐνί κώμῃ Hes.)

(αἵ ναίουσι πέρην ἁλός, sc. νῆσοι Hom.; ὁδὸς ἐγγύθι ναίει Hes.): (θεοὴ)

(νηὸν ξεστοῖσιν λάεσσιν HH.)

(κρέα, μοίρας, σῖτον, μέθυ Hom.; τὰ πάντα δίχα Plut.; πλεῖστα μέρη νενεμημένος Plat.)

(ὄλβον ἀνθρώποισιν Hom.)

(ἀφελείᾳ τινὴ τέν παρρησίαν Plut.)

(φίλον τινὰ μέγιστον Soph.)

(προστάτην τινά Isocr., Arst.)

(ν. τε καὴ ἀροῦν Plat.)

(κτήνη Plat.; τέν δάμαλιν Luc.)

(τὰ ὄρη Xen.)

(τὸν χόλον Soph.)

(πυρὴ πόλιν Her.)

(ἄνθεα ποίης Hom.)

(τὸ φῦμα ἐνέμετο πρόσω Her.)

(ἄλσεα, ἔργα, πατρώϊα Hom.)

(Ἰθάκην Hom.; γῆ, τέν νέμονται Σκύθαι Her.)

(πόλεις, αἱ τὸν Ἄθων νέμονται Her.)

(τὸ χωρίον κοινῇ ν. Thuc.)

(τὰ μέταλλα Her.; τὰ ἐμπόρια Thuc.)

(χωρίον Thuc.; τὸν Πακτωλόν Soph.; τὰς Ἀθήνας, med. τἄλλα Her.; ἄστυ Arst.)

(ἁμέραν παρὰ πατρί, ἄδακρυν αἰῶνα Pind.)

(τέν κἰχμέν ἐν μετώπῳ Hom.; ξίφος διὰ φρενῶν Pind.; δόρυ ἐν κραδίῃ ἐπεπήγει Hom.)

(σκῆπτρον Soph.; σταύρωμα Thuc.; κεφαλέν ἀνὰ σκολόπεσσι Hom.)

(ὄμματα κατὰ χθονός Hom. и ἐπὴ χθονός Theocr.; πρός τι παγῆναι Plat.)

(νῆας Hom., Her.; ἅμαξαν Hes.)

(πᾶν ῥέεθρον Aesch.; τοὺς ποταμούς Arph.)

τυροὺς πήγνυσθαι Luc. — приготовлять себе сыры;

ὅρχος παγείς Eur. — (торжественно) подтвержденная клятва;

πρώτῃ ἐν ὑσμίνῃ Hom. — в первом (же) бою;

(πρῶτοι πάντων ἀνθρώπων Her.; ἔσονται οἱ ἔσχατοι πρῶτοι NT.)

τὸν πρῶτον τοῦ χρόνου Xen. — с самого (же) начала;

(τέν πρώτην ἀγαπέν ἀφεῖναι NT.)

(πρώτη οὐσία Arst.)

(τὰ πρῶτα τῶν ἐναντίων Arst.)

(δῶμα Διός Pind.; ὄρος Diod.)

ἐν πυρῇ ὑπάτῃ Hom. — на самый верх костра;

μόρων ἐμῶν ὕ. Soph. — предел моей жизни

(ὕ. θεῶν Hom.)

θεοὴ ὕπατοι, χθόνιοι Aesch. — боги небес (и) земли

(πρὸς ἀρετήν Pind.)

(ἀρχή Polyb.)

(χώρας Aesch.)