-
1 ηδονη
дор. ἁδονά и ἡδονά ἥ1) удовольствие, наслаждение, удовлетворение, радостьαἱ τοῦ σώματος ( или περὴ τὸ σῶμα) ἡδοναί Xen., αἱ κατὰ τὸ σῶμα ἡδοναί Plat. и αἱ σωρατικαὴ ἡδοναί Arst., NT. — физические (чувственные) наслаждения;
ἥ ἀπὸ τοῦ εἰδέναι ἡ. Plat. — удовольствие от (по)знания;ἥ ἐπὴ κακοῖς ἡ. Plat. — злорадство;μεθ΄ ἡδονῆς Thuc. — с удовольствием, охотно;ἐν ἡδονῇ ἔχειν τινά Thuc. — (высоко) ценить кого-л.;ἐν ἡδονῇ ἐστί μοι Her. или καθ΄ (и πρὸς) ἡδονέν ἐστί μοι Aesch. — мне хочется, мне нравится, мне угодно;κότεροι ἀληθηΐῃ χρήσομαι ἢ ἡδονῇ ; Her. — говорить мне по правда или для (твоего) удовольствия?;ὑφ΄ ἡδονῆς Soph. — от (избытка) радости;ἡδοναῖς ἐξαίρειν βίον Soph. — жить среди наслаждений, радостно;ἐν ἡδονῇ ἄρχειν Thuc. — управлять, не вызывая неудовольствия;κρὸς ἡδονήν Her., Soph., Thuc. — из-за (ради) удовольствия;οὐ πρὸς ἡδονέν λέγω τάδε ; Soph. — разве не радуют (тебя) мои слова?;οὐ πρὸς ἡδονέν οἱ ἦν τὰ ἀγγελλόμενα Her. — эти вести пришлись ему (Орету) не по душе;но τἄλλ΄ ἐγώ καπνοῦ σκιᾶς οὐκ ἂν πριαίμην πρὸς τέν ἡδονήν Soph. — остальное, если сравнить его с радостью, я не купил бы за тень дыма, т.е. богатство без радости есть ничто по сравнению с радостью;καθ΄ ἡδονέν κλύειν Soph. — наслушаться вволю;καθ΄ ἡδονέν ποιεῖν Thuc. — предаться удовольствиям;θᾶσσον ἢ καθ΄ ἡδονέν ποδός Soph. — быстрее, чем это удобно ногам, т.е. как можно скорее2) редко филос. чувственное свойство -
2 διαλεγομαι
[λέγω III] (fut. διαλέξομαι и διαλεχθήσομαι, aor. διελεξάμην и διελέχθην, aor. 2 διαλεγῆναι, pf. διείλεγμαι)1) разговаривать, беседовать(τινι Her., Arph., Arst. и πρός τινα Plat., Arst.)
δ. τινι μέ ποιεῖν μάχην Thuc. — договариваться с кем-л. о том, чтобы не вступать в бой2) обсуждать(τί τινι и τι πρός τινα Xen.)
3) высказывать мнение, рассуждать(περί τινος Isocr.; οὐκ ἐρίζειν, ἀλλὰ δ. Plat.)
4) перен. иметь дело, вступать в сношения(τινι Arph. и τινα Plut.)
5) говорить, изъясняться(φοινικιστί Polyb.)
κατὰ τωὐτὸ δ. Her. — говорить на одном и том же языке;δ. ἐκ τῶν μυκτήρων Arst. — говорить в нос;εὔτροχος ἐν τῷ δ. Plut. — плавно (гладко) говорящий -
3 νοος
стяж. νοῦς ὅ1) мысль, ум, разумἐν νῷ ἔχειν τινά Plat. — мысленно представлять себе (т.е. помнить) кого-л.;
νοῦν ἔχειν πρός τι Arph. — направить свою мысль (обратить внимание) на что-л.2) ум, благоразумие, рассудительность, здравый смыслνόῳ Hom. и σὺν νόῳ Her. — разумно, рассудительно, с толком;
νοῦν ἴσχειν περί τι Plat. — смыслить (разбираться) в чем-л.;ὅσοι καὴ σμικρὸν νοῦ κέκτηνται Plat. — у кого есть хоть немного ума;περισσὰ πράσσειν οὐκ ἔχει νοῦν οὐδένα Soph. — делать невыполнимое бессмысленно;νοῦν σχές Soph. — образумься;ἐν τῷ ἰδίῳ νοΐ NT. — по собственному разумению3) замысел, намерение, думаνόον νοεῖν или βουλεύειν Hom. — возыметь мысль, вознамериться;
λέξατε πρός με τί ἐν νῷ ἔχετε Xen. — скажите мне, что вы имеете в виду4) перен. душа, сердце, грудьμέ κεῦθε νόῳ Hom. — не таи в душе5) мнение, образ мыслейτῷ νῷ λέγειν Soph. — говорить по убеждению;ἀγαθῷ νόῳ Her. — благосклонно, радушно6) желание, воляταύτῃ ὅ νόος ἔφερε Her., — таково же было (и его) желание;
εἰ τεθήσεται κατὰ νοῦν τὰ πράγματα Thuc. — если обстоятельства сложатся как желательно7) смысл, значение(τοῦ ῥήματος Her.)
8) филос. (в идеалистич. системах древности) мировой разум(πάντα ὅ ν. διεκόσμησε Diog.L.) или мыслительное начало, принцип мышления
λέγω δὲ νοῦν ᾧ διανοεῖται καὴ ὑπολαμβάνει ἥ ψυχή Arst. — я называю умом то, чем душа мыслит и воспринимает -
4 τυγχανω
(fut. τεύξομαι, aor. 1 ἐτύχησα, aor. 2 ἔτῠχον - эп. τύχον, pf. τετύχηκα - поздн. τέτευχα; ион. 3 л. sing. ppf. ἐτετεύχεε)1) попадать (в цель), поражать(τινά, τι и κατά τι Hom., чаще τινός Hom., Pind., Xen.)
ὀρθότατα τοῦ σκοποῦ τ. Plat. — точно попадать в цель;ἤμβροτες, οὐδ΄ ἔτυχες Hom. — ты промахнулся, не попал;εἰ μή τι καιροῦ τυγχάνω Soph. — если я ошибаюсь;οὐ πάνυ ἔτυχες οὗ λέγω Plat. — ты не вполне угадал смысл моих слов2) попадать, оказываться; очутитьсяτύχε ἀμάθοιο Hom. — (падая), он угодил в песок
3) (случайно) встречать(ся), попадатьсяτ. φιλότητος παρά τινος Hom. — встречать любезный прием у кого-л.;πάντων τῶν χαλεπωτάτων τ. Xen. — наталкиваться на всевозможные трудности;εἰ τῆς τύχης εὐδαίμονος τύχοιτε Eur. — если вы встретитесь со счастливой судьбой, т.е. если счастье будет вам благоприятствовать4) находить, заставатьὁποίων τινῶν ἡμῶν ἔτυχον Xen. — (спросите их), что нашли они у нас, т.е. как мы обошлись с ними
5) получать, достигатьτυχεῖν τινος οἰκητοῦ Soph. — дать приют кому-л.;
θεῶν τυχεῖν Eur. — заручиться поддержкой богов;τ. τί τινος Xen. — получать что-л. у кого-л.;νόστοιο τυχεῖν παρά τινος Hom. — дождаться благодаря кому-л. возвращения;τεύξει τάχα Soph. — ты вскоре добьешься (своего);ἐπαίνου ἔκ τινος τυχεῖν Soph. — заслужить чью-л. похвалу;τραυμάτων εἰ τόσων ἐτύγχανεν Aesch. — если он получил столько ран;ἀληθείας τυχεῖν Plat. — постичь истину;τῆς τελευτῆς τυχεῖν Xen. — найти свою гибель;τ. δίκης τε καὴ τιμωρίας Plat. — подвергаться судебному преследованию и наказанию6) иметь удачу, преуспеватьοὐκ ἐτύχησεν ἑλίξας Hom. — он неудачно повернул (колесницу);
καὴ ἄγαν εἰ τύχοιμεν Thuc. — даже если нам очень повезет;ὅ μέ τυχὼν γνώμης Thuc. — тот, чье мнение отвергнуто;τῆς ἑκάστου βουλήσεως τυχεῖν Thuc. — угодить желанию каждого;τὸ τυχεῖν Pind. — удача, успех7) выпадать на долю8) случаться, приключатьсяὅς κε τύχη Hom. — как у кого выйдет (получится);
τ. καλῶς Aesch. — удачно складываться;ἄλγη ἐν Ἀτρέως δόμοις τυχόντα Aesch. — несчастья, случившиеся в доме Атрея;εἴ τι τυγχάνει τινί Eur. — если что-л. (дурное) приключится с кем-л.;πρὸς τὸ τυγχάνον и πρὸς τὰ τυγχάνοντα νῦν Eur. — при данных обстоятельствах;ὅπως (ὡς) ἔτυχε Thuc., Xen., Polyb. — как пришлось, как-нибудь;ὅταν τύχῃ Thuc., Xen. — если придется, при случае;τὰ τυχόντα Polyb., Luc. — случайные, т.е. незначительные обстоятельства;οἱ τυχόντες (ἄνθρωποι) Xen., Dem. — первые встречные, т.е. рядовые люди;ὅπου ἂν τύχῃ τῶν λεγομένων Plat. — в любом месте речи;οὐχ ὧν ἔτυχεν ἦν Dem. — (это дело) было не из обычных;τυχόν Xen. etc. — возможно, пожалуй;τυχὸν καὴ ἕτερόν τι προσαπολαύσῃς Plat. — а может быть тебе и еще кое-что попадет;τυχὸν ἴσως εἴποι τις ἄν Polyb. — кто-нибудь, пожалуй, скажет9) (в качестве вспомогательного глагола с причастием другого глагола, - причастие ὤν часто опускается, - действие второго глагола приобретает оттенок случайности, совпадения и т.п.)τὰ νοέων τυγχάνω Her. — то, что я как раз теперь думаю;
τυγχάνει καθεύδων Arph. — в данный момент он спит;τύγχανε εὖ βουλευόμενος Her. — постарайся хорошо обдумать (положение);ἔτυχον καθήμενος ἐνταῦθα Plat. — случилось (вышло) так, что я там сидел;παρὼν ἐτύγχανε Xen. — он как раз присутствовал;ἐτύγχανον λέγων Xen. — тогда (по этому поводу) я сказал10) иногда быть, пребывать, находитьсяὃν πέρι πέτρη τετύχηκε Hom. — (порт), вокруг которого протянулась скала;
ἔνδον ἁνέρ ἄρτι τυγχάνει Soph. — теперь он как раз у себя;ἀνεπαύοντο ὅπου ἐτύγχανεν ἕκαστος Xen. — они расположились на отдых вповалку ( точнее где кто находился);ἡμᾶς δὲ ποῦ χρέ τηνικαῦτα τ. ; Eur. — где же нам тем временем быть?;διασαφῆσαι τί ποτε τυγχάνει τὸ δηλούμενον ὑπὸ τοῦ λόγου Arst. — разъяснить, что же такое есть выражаемое определением -
5 κατατεινω
1) натягивать(ἡνία ὀπίσσω Hom.; τὰ ὅπλα, χαλινούς Her.; τὰ νεῦρα Plat.)
2) растягивать на дыбе, пытать3) протягивать, простирать4) вытягивать в длину, выпрямлять(τέν κέρκον Arst.)
5) растягивать, делать длиннымδολιχὸν κ. τοῦ λόγου Plat. — произносить длинную речь;pass. — распространяться, разливаться, растекаться (ἐπὴ γῆν Plat.)6) повергать, валить(τοὺς φοίνικας ἐπὴ τῆς γῆς Arst.; τινὰ ἐπὴ τοὔδαφος Plut.)
7) стягивать, связывать(δεσμῷ Plut.)
8) протягивать, проводить по прямой линии(διώρυχας Her.)
9) протягиваться, простираться, тянуться(ἐκ τῶν Ταυρικῶν οὐρέων εἰς τέν Μαιῆτιν λίμνην Her.; διὰ τοῦ μεσεντερίου παράπαν Arst.)
10) вытягиваться(ὅ λέων τρέχει κατατείνας Arst.)
11) напрягать(τέν ῥώμην ὅλην εἴς τι Polyb.)
λόγοι κατατεινόμενοι Eur. — речи спорящих, т.е. противоположные мнения;δρόμημα κατατεταμένον Arst. — бег во всю прыть;κατατείνεσθαι ταῖς βελτίοσι (sc. κινήσεσιν) Plut. — устремиться к лучшему12) напрягать все силыὁ Κλέαρχος ἰσχυρῶς κατέτεινεν Xen. — Клеарх решительно настаивал;
λέγω κατατείνας Plat. — я решительно утверждаю
См. также в других словарях:
προς — πρός ΝΜΑ, επικ. τ. προτί, κρητ. τ. πορτί, αργείος τ. προτ(ί), παμφυλιακός τ. περτ(ί), αιολ. τ. πρές Α (πρόθεση, κύρια, μονοσύλλαβη, η οποία, γενικά, συντάσσεται με γενική, δοτική και αιτιατική και δηλώνει την από τόπου κίνηση, τη στάση σε τόπο… … Dictionary of Greek
λέγω — και λέω (AM λέγω, Μ και λέω) 1. εκφράζομαι με τον προφορικό λόγο, ομιλώ, λαλώ (α. «ο καθένας είπε τις απόψεις του» β. «λεγέτω μὲν οὖν περὶ αὐτοῡ ὡς ἕκαστος γιγνώσκει», Θουκ. γ. «ἔλεξαν ὑπὲρ τῶν στρατηγῶν τάδε», Ξεν.) 2. φρονώ, νομίζω (α. «τί λες… … Dictionary of Greek
προσκατελέχθησαν — πρός , κατά λέγω 2 pick up aor ind pass 3rd pl πρός , κατά λέγω 3 lay aor ind pass 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
προσκατειλεγμένοι — πρός , κατά λέγω 2 pick up perf part mp masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συντακτικό — Μελέτη των συντακτικών αξιών των γλωσσικών τύπων. Από τους διάφορους τομείς έρευνας, που κληρονόμησε η σύγχρονη γλωσσολογία από την παραδοσιακή κανονιστική γραμματική, το σ. είναι εκείνο που θέτει τα περισσότερα προβλήματα. Κατά την αρχαία και τη … Dictionary of Greek
λόγος — I Η ομιλία, η λαλιά του ανθρώπου ως μέσο έκφρασης και επικοινωνίας. Βλ. λ. γλώσσα. Λ. επίσης ονομάζεται η λογική. Βλ. λ. λογική. II (Μαθημ.). Ας είναι Α και Β δύο ομοειδή γεωμετρικά μεγέθη, για παράδειγμα, δύο ευθύγραμμα τμήματα· ενδέχεται φυσικά … Dictionary of Greek
Επτάνησα ή Επτάνησος — Ιστορική και γεωγραφική νησιωτική περιοχή (2.307 τ. χλμ., 212.984 κάτ.) που εκτείνεται κατά μήκος των δυτικών παραλίων της Ελλάδας μέχρι τη νότια Πελοπόννησο. Περιλαμβάνει από τα Β προς τα Ν τα νησιά Κέρκυρα, Παξοί, Λευκάδα, Ιθάκη, Κεφαλονιά,… … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Θέατρο — ΑΡΧΑΙΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑ Ένας λαός που έχει έξι πτώσεις και κλίνει τα ρήματά του με χίλιους τρόπους, έχει μια πλήρη, συλλογική και υπερχειλίζουσα ψυχή. Αυτός ο λαός, που δημιούργησε μια τέτοια γλώσσα, χάρισε τον πλούτο της ψυχής του σε όλο το… … Dictionary of Greek
δίκη — Με τον όρο δ. υποδηλώνεται το σύνολο των πράξεων οι οποίες αποτελούν την ιδιαίτερη εκείνη νομική σχέση που ονομάζεται δικονομική σχέση και αναπτύσσεται μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών και των δικαστικών οργάνων του κράτους προς τον σκοπό της… … Dictionary of Greek
αρχαιολογία — Η επιστήμη που μελετά την αρχαιότητα μέσα από όλα τα μνημεία και τα υλικά κατάλοιπά της. Η α. επιδιώκει να αποκαταστήσει τις διάφορες εκδηλώσεις του αρχαίου κόσμου, αφήνοντας κατά μέρος όμως τις μαρτυρίες, που ανήκουν στη σφαίρα αρμοδιότητας της… … Dictionary of Greek
στόμα — (Ανατ.). Το πρώτο τμήμα του πεπτικού συστήματος. Είναι μια κοιλότητα που ορίζεται μπροστά από τα χείλη και πίσω από τον ισθμό του φάρυγγα, δια του οποίου συνεχίζεται στον φάρυγγα. Το σ. διαιρείται από τις οδοντοστοιχίες σ’ ένα εξωτερικό μέρος, το … Dictionary of Greek