-
1 προβουλοπαις
- παιδος ἥ дитя (преступных) намеренийπειθώ, π. ἄτης (v. l. πρόβουλος παῖς) Aesch. — лесть, (это) злобное порождение преступности
-
2 προβουλόπαις
προβουλόπαιςmasc /fem nom sg -
3 προβουλόπαις
A f.l. for προβούλου παῖς, A.Ag. 386 (lyr.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προβουλόπαις
-
4 προβουλόπαις
προ-βουλό-παις, ἡ, vorgängiger Überlegung Tochter -
5 ἄτη
A bewilderment, infatuation, caused by blindness or delusion sent by the gods, mostly as the punishment of guilty rashness,τὸν δ' ἄτη φρένας εἷλε Il.16.805
;Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τιν' ἤδη.. βασιλήων τῇδ' ἄτῃ ἄασας 8.237
;Ζεὺς καὶ Μοῖρα καὶ.. Ἐρινὺς.. φρεσὶν ἔμβαλον ἄγριον ἄτην 19.88
(so ἀλλ' ἐπεὶ ἀασάμην καί μευ φρένας ἐξέλετο Ζεύς ib. 137); ἄτην δὲ μετέστενον ἣν Ἀφροδίτη δῶχ' ὅτε μ' ἤγαγε κεῖσε, says Helen, Od.4.261.2 Ἄτη personified, the goddess of mischief, author of rash actions,πρέσβα Διὸς θυγάτηρ, Ἄτη, ἣ πάντας ἀᾶται Il.19.91
, cf. 9.504, Hes. Th. 230, Pl.Smp. 195d;Ἄτης ἂν λειμῶνα Emp.121.4
; coupled with Ἐρινύς, A.Ag. 1433.II of the consequences of such visitations, either,1 [voice] Act., reckless guilt or sin,Ἀλεξάνδρου ἕνεκ' ἄτης Il.6.356
: in pl., deceptions, 10.391: or,2 [voice] Pass., bane, ruin, 24.480, Hdt.1.32; ἐγγύα, πάρα δ' ἄτα prov. in Thales ap.Stob.3.1.172: τὸ πῆμα τῆς ἄτης the anguish of the doom, S.Aj. 363 (lyr.); ;Πειθὼ προβουλόπαις.. ἄτης Id.Ag. 386
(lyr.): pl., Id.Pers. 653 (lyr.), 1037 (lyr.), S.Aj. 848, etc.; strokes of fate,ἀνδρείη τὰς ἄτας μικρὰς ἔρδει Democr.213
.3 Trag., of persons, bane, pest,δίκην ἄτης λαθραίου A.Ag. 1230
; .b ill-fated person, A.Ag. 1268 codd.—Not in Comedy (unless read for αὐτῆς, Ar. Pax 605 ) nor in [dialect] Att. Prose (exc. as pr.n.and in quotations ofἐγγύα, πάρα δ' ἄτα Cratin.
Jun.12, Pl.Chrm. 165a), but found in Arist.VV 1251b20;κῆρας καὶ ἄτας D.H.8.61
; τοιαύτας κακὰς ἄτας such abominations, of certain Epicurean expressions, Cleom.2.1.
См. также в других словарях:
προβουλόπαις — masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
