Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

πραΰς

  • 1 πραύς

    1 gentle

    βασιλεύς, πραὺς ἀστοῖς P. 3.71

    πραὺν ὄαρον P. 4.136

    φάρμακον πραὺ τείνων ἀμφὶ γένυι (i. e. πραῧνον: λέγει δὲ τὸν χαλινόν Σ.) O. 13.85

    Lexicon to Pindar > πραύς

  • 2 πραΰς

    πραΰς, πραεῖα, πραΰ (Hom.+; Crinagoras [I B.C. / I A.D.] in Anth. Pal. 10, 24, 4; 16, 273, 6; PGM 4, 1046; LXX; Jos., Ant. 19, 330; SibOr 4, 159 with v.l.) gen. πραέως (1 Pt 3:4; cp. W-S. §9, 5 p. 87; Kühner-Bl. I §126, 3 n. 9; B-D-F §46, 3; Mayser I/2 §68, 2, 1e p. 55f) and πραέος; pl. πραεῖς (on πραΰς and πρᾶος Kühner-Bl. I 532f; B-D-F §26 app.; Mlt-H. 160; Thackeray 180f; Crönert 290, 2.—But in our lit. πρᾶος [2 Macc 15:12; Philo; Jos., C. Ap. 1, 267] occurs only Mt 11:29 v.l.) pert. to not being overly impressed by a sense of one’s self-importance, gentle, humble, considerate, meek in the older favorable sense (cp. OED s.v. 1b; Pind., P. 3, 71 describes the ruler of Syracuse as one who is π. to his citizens, apparently the rank and file [Gildersleeve]), unassuming D 3:7a; Mt 21:5 (Zech 9:9). W. ταπεινός (Is 26:6) Mt 11:29 (THaering, Schlatter Festschr. 1922, 3–15; MRist, JR 15, ’35, 63–77). W. ἡσύχιος (and occasionally other characteristics) 1 Pt 3:4; 1 Cl 13:4 (cp. Is 66:2); B 19:4; Hm 5, 2, 3; 6, 2, 3; 11:8 (Leutzsch, Hermas 452, n. 122). Among the qualities required of church officials D 15:1. πρὸς τὰς ὀργὰς αὐτῶν ὑμεῖς πραεῖς gentle in the face of their wrath IEph 10:2 (cp. PLond 1912, 83f εἵνα Ἀλεξανδρεῖς πραέως καὶ φιλανθρόπως προσφέροντε [=προσφέρωνται] Ἰουδαίοις=therefore we affirm that the Alexandrines are to conduct themselves with kindness and goodwill toward the Judeans/Jews [41 A.D.]).—οἱ πραεῖς (Ps 36:11) Mt 5:5 (WClarke, Theology 47, ’44, 131–33; NLohfink, Die Besänftigung des Messias, Gedanken zu Ps. 37 [Mt]: FKamphous Festschr., ed. JHainz et al. ’97, 75–87; Betz, SM 124–27); D 3:7b.—LMarshall, Challenge of NT Ethics ’47, 80ff; 300ff.—DELG s.v. πρᾶος. M-M. EDNT. Spicq. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > πραΰς

  • 3 πραΰς

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πραΰς

  • 4 πραύς

    πρᾱύς, πρᾶος
    Gött. Nachr.
    masc nom sg
    ——————
    πρᾱͅύς, πρᾶος
    Gött. Nachr.
    masc nom sg

    Morphologia Graeca > πραύς

  • 5 πρᾳύς

    Βλ. λ. πραύς

    Morphologia Graeca > πρᾳύς

  • 6 πραΰς, πραεῖα, πραΰ

    + A 1-0-4-10-1=16 Nm 12,3; Is 26,6; Jl 4,11; Zph 3,12; Zech 9,9
    mild, gentle, humble, meek (of pers. mostly in relig. context) Nm 12,3; modest, unassuming (of eschatological king saviour) Zech 9,9; soft, gentle, quiet (of sound) DnLXX 4,19
    *Jl 4,11 πραΰς meek-⋄נוח for MT הנחת ⋄נחת bring down
    Cf. DORIVAL 1994 80.301; HATCH 1889, 73-77; HEATER 1982 118 (Jb 36,15); SPICQ 1982 570-582 (esp.576-578); →NIDNTT; TWNT

    Lust (λαγνεία) > πραΰς, πραεῖα, πραΰ

  • 7 πρᾶος

    πρᾶος, ον, also [full] πρᾱΰς, [dialect] Ion. [full] πρηΰς, εῖα, ΰ:—[full] πρᾶος supplies sg. in [dialect] Att., Trag., and Com., exc. that the fem. is always πραεια ( πρᾶος as fem. only in Plu.2.168d); but sg. [full] πραΰς, [dialect] Ion. [full] πρηΰς, is used in [dialect] Ep. and Lyr. (also in X. and usu. in LXX, Plb., etc.):—pl., nom.
    A

    πρηέες Hp.Epid.1.10

    ,

    πρηεῖς AP5.208

     (Posidipp. or Asclep.),

    πρᾶοι Pl.R. 562d

    , etc.; fem.

    πρηεῖαι AP6.244

     (Crin.); neut.

    πραέα X.Oec. 15.4

    , Eq.9.10, etc.,

    πρᾶα Arist.HA 488b22

    , f.l. in Ph.2.351; gen.

    πραέων X.An.1.4.9

    ; dat.

    πραέσι Pl.Lg. 888a

    , 930a, fem. πραίαις written for

    πραείαις IG7.3101

     (Lebad., iii A.D.); acc.

    πραεῖς Plb.18.37.7

    ,

    πράους Isoc.3.55

    : [comp] Comp.

    πραότερος Lys. 20.21

    ,

    πραΰτερος Epich.153

    , Pl.Ti. 85a, etc., [dialect] Ion.

    πρηΰτ- Hdt.2.181

    : [comp] Sup.

    πραότατος Pl.Phd. 116c

    , etc.,

    πραΰτατος Syria 5.337

     ([place name] Sidon); [dialect] Ep. and [dialect] Ion.

    πρηΰτατος A.R.2.937

    , AP6.349 (Phld.);

    πράϋστος MAMA1.237

     ([place name] Phrygia). (The ι subscr. is freq. written in codd., but Πρᾶος is written in IG22.1928.20 (pr. n., iv B.C.), IGRom.4.504 (Pergam.), cf. Phot., Et.Gud.478.31; πραύτερος is found once in codd., Pl.Ti.l.c. (proved wrong by πραΰς Com.Adesp. in Gött. Nachr.1922.31, πραέα (neut. pl.) in PCair.Zen.33.12 (iii B.C.),

    πραέως UPZ144.6

     (ii B.C.), and by the absence of iota in [dialect] Ion. πρηΰς)):—mild, soft, gentle (not in Il. or Od.):
    1 of things,

    πρηῢ σέλας H.Hom.8.10

    ;

    πραῢς ὄαρος Pi.P.4.136

    ; mild, πυρετοί Hp.l.c.;

    ἰητρείη πρηεῖα Id.Art.69

    ; of sound, soft, gentle,

    τὴν φωνὴν πραοτέραν ποιοῦνται X. Smp.1.10

    ;

    ἀνέμων πρηΰτατε Ζέφυρε AP6.349

     (Phld.); ὠδῖνες ib. 244 (Crin.); κέντρον ib. 229 (Id.).
    2 of persons, mild, gentle, meek,

    πραῢς ἀστοῖς Pi.P.3.71

    ;

    πᾶσιν ἵλεώς τε καὶ πρᾶος Pl.R. 566e

    ; πρὸς τοὺς οἰκείους π. ib. 375c;

    π. τὸ ἦθος Id.Phdr. 243c

    ;

    π. ἐν τοῖς λόγοις Id.Euthd. 303d

    ; esp. after having been angry, Hdt.2.181 ([comp] Comp.); ὁ θὴρ ὅδ' ἡμῖν π., of Dionysus, E.Ba. 436; of a horse, gentle,

    ἀλλήλοις πραότεροι X.Cyr.2.1.29

    ; of other animals, tame,

    ἰχθύων μεγάλων καὶ πραέων Id.An.1.4.9

    , cf. Arist.HA 488b22;

    ζῷα.. πραέα πρὸς τοὺς ἀνθρώπους X.Oec.15.4

    : prov.,

    πραΰτερος μολόχας Epich.153

    ; also,

    τόπος ἡμερώτερος καὶ πραότερος Isoc.9.67

    .
    3 of actions, feelings, etc., mild,

    τιμωρίαι πραότεραι Pl.Lg. 867b

    ; πραότεραι ἡδοναί ib. 815e; λόγοι, ἤθη, φύσις, ib. 888a, 930a, R. 375c;

    ὄσσοισι πρηέσιν δέρκευ BMus.Inscr.921b8

     (Branchidae, i/ii A.D.);

    τὰ πραέα

     caresses,

    X.Eq. 9.10

    ; πραότερα πάσχειν Pl Cri.49b.
    II making mild, taming, φάρμακον πραῢ τείνων ἀμφὶ γένυι, of a bridle, Pi.O.13.85;

    προκινεῖν αὐτὸν [τὸν ἵππον] ὡς πραοτάτοις σημείοις X.Eq.9.3

    .
    III Adv. [full] πράως, mildly, gently, πράως πείθειν τινά, φέρειν τι, Pl.R. 589c, Cri. 43b;

    πράως ἔχειν πρός τι Id.Ly. 211e

    ; πράως λέγειν τὸ πάθος to speak lightly of it, X.An.1.5.14; πράως διακεῖσθαι, opp. ὀργίζεσθαι, D.21.183;

    πράως, μὴ πικρῶς Id.18.265

    ; in physical sense, gently, Orib.Fr.134: [comp] Comp., πραότερον προδιδάσκειν, κολάζειν, Pl.Grg. 489d, Phd. 94d; πραοτέρως (v.l. -υτέρως)

    ἔχειν τινί J.AJ17.6.4

    : [comp] Sup.,

    φέρειν.. ὡς πραότωτα Pl.R. 387e

    : later form [full] πραέως (

    πράως [Ἀττικοί], οὐ πραέως Phot.

    ), UPZ144.6 (ii B.C.), D.S.1.36, Dsc.1.13, dub. in Com.Adesp.336.5 (cf. πρατίας), etc.: [dialect] Ion. [full] πρηέως cj. in Democr. 46 ( πράως and πραέως codd.). (Cogn. with Skt. prīṇā´ti 'love, give pleasure to', Goth. frijon 'love', frijonds 'friend'.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πρᾶος

  • 8 πρᾶος

    πρᾶος, - ον
    Grammatical information: adj.
    Meaning: `soft, gentle, mild' (Pi.).
    Other forms: πραΰς, πρηΰς (ep. Ion., lyr., hell.) -- Compar. forms πραό-(πραΰ-, πρηΰ)τερος, - τατος (πράϋστος Phrygia); adv. πρά-ως, rarely - έως; also - όνως (Ar., Lys.; after εὑδαιμόν-ως a.o.).
    Dialectal forms: Att.; f. - εῖα, pl. - έων, - έσι.
    Compounds: Also as 1. member (mostly late), e.g. πραΰ-μητις `mild-tempered' (Pi.); to πρευμενής s. v.
    Derivatives: πρα-ότης (Att.), - ύτης (LXX) f. `mild temper'; πραΰνω, Ion. πρηΰνω, also w. κατα- (rarely ἀπο-, δια- a.o.) `to make mild, to soothe' (Hes., h. Merc. 417) with πρά-(πρή-)υνσις f., - υσμός m. `the soothing', - υντικός `soothing' (Arist., medic.), - υντής m. (EM).
    Origin: XX [etym. unknown]
    Etymology: Unexplained. Of old (Curtius 283 with Bopp and Pott; s. Bq) connected with a verb `like, love' in Goth. frijōn, which is neither formally nor as regards the meaning unobjectionable. The o-stem πρᾶος developed perh. from the older υ-stem πραΰς, prob. through the adv. πράως, which may orig. have been contracted from πραέως and which can belong to πραΰς; this may have lead to the adj. πρᾶος, - ον; s. Egli Heteroklisie 100 ff. w. extensive treatment. The not rare ι subscriptum in πρᾳ̃ος is secondary (from ῥᾳων?; s. Debrunner IF 40 Anz. 13f.; alternative explanation in Egli 105 f.). After Osthoff MU 6, 89ff. however to Skt. á-prāyu- `uncessant, careful', which however belongs to Skt. pra-yu- `hold far, be absentminded, careless'; s. Mayrhofer s.v.
    Page in Frisk: 2,588

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πρᾶος

  • 9 πραΰτης

    πραΰτης, ητος, ἡ (πραΰς; Appian, Bell. Civ. 4, 123 §518 διὰ πραΰτητα; Aesop, Fab. 168 P.=94b H./247 Ch./H-H. 178; CIG 2788; LXX [Thackeray p. 91; 181]; Sextus 545) and older Gk (since Thu., also Appian, Basil. 1 §5; PLond 1912, 101 [41 A.D.]; Philo; Jos., Bell. 6, 383, Ant. 19, 334; IPol 2:1; 6:2), πραότης, ητος, ἡ (so in Ign. and Hermas, while in the NT πραΰτης is the predom. form and πραότης appears as v.l.; for the lit. s. πραΰς) the quality of not being overly impressed by a sense of one’s self-importance, gentleness, humility, courtesy, considerateness, meekness in the older favorable sense (s. πραΰς) w. ἐπιείκεια (Plut., Caesar 734 [57], and, occasionally, other qualities, as Lucian, Somn. 10; s. also Plut., Pyrrh. 398[23, 3]) 2 Cor 10:1 (RLeivestad, NTS 12, ’66, 156–64); 1 Cl 30:8; Dg 7:4; cp. Tit 3:2; 1 Cl 21:7. W. other virtues (Ps 44:5) Gal 5:23; Col 3:12; Eph 4:2; B 20:2; D 5:2; Hm 12, 3, 1. ἐν π. with or in gentleness (Sir 3:17; 4:8) 2 Ti 2:25; IPol 2:1; 6:2; with humility Js 1:21; 3:13 (ἐν πραΰτητι σοφίας in wise gentleness; cp. Appian, Bell. Civ. 3, 79 §323 ἐπὶ σοφίᾳ τε καὶ πραότητι); ἐν εἰρήνῃ καὶ π. 1 Cl 61:2. Also μετὰ π. (so in PLond above) 1 Pt 3:16; Hm 5, 2, 6. As a characteristic of a bishop ITr 3:2 (as political virtue, s. LRobert, Hellenica 13, ’65, 223). The devil is thwarted by humility 4:2. πνεῦμα πραΰτητος 1 Cor 4:21; Gal 6:1.—AvHarnack, ‘Sanftmut, Huld und Demut’ in der alten Kirche: JKaftan Festschr. 1920, 113ff; JdeRomilly, La douceur dans la pensée grecque ’79; RAC III 206–31.—DELG s.v. πρᾶος. M-M. TW. Spicq. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > πραΰτης

  • 10 ἡσύχιος

    ἡσύχιος, ον (s. prec. two entries and ἡσύχως; Hom. et al.; ins, pap; Is 66:2; PsSol 12:5; Joseph.) quiet, well-ordered D 3:8. W. πραΰς 1 Cl 13:4; B 19:4 (both Is 66:2); Hm 5, 2, 3; 6, 2, 3; 11:8. Again w. πραΰς: πνεῦμα 1 Pt 3:4 (cp. PsSol 12, 5 ψυχὴ ἡς.). βίος (Pla., Demosth.; SIG 866, 15; POxy 129, 8 [VI A.D.]) εἰρηνικὸν καὶ ἡσύχιον βίον διάξαι lead a peaceable and quiet life (thus lightening the task of the heads of state; Jos., Ant. 13, 407 βίος ἡσύχιος, but in a difft. sense; cp. Thu. 1, 120, 3) 1 Ti 2:2. Here ἡς. prob.= without turmoil. ἡσύχιον εἶναι Hm 8:10.—B. (ἥσυχος) 840. DELG s.v. ἥσυχος. M-M. Spicq.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἡσύχιος

  • 11 ἀστός

    ἀστός (-ός, -όν; -οί, -ῶν, -οῖς)
    1 (fellow)citizen ἄγων ἐς φάος τόνδε δᾶμον ἀστῶν the people of Kamarina O. 5.14

    ἐπικύρσαις ἀφθόνων ἀστῶν ἐν ἱμερταῖς ἀοιδαῖς O. 6.7

    δίδοι τέ οἱ αἰδοίαν χάριν καὶ ποτ' ἀστῶν καὶ ποτὶ ξείνων O. 7.90

    οἶκον ἥμερον ἀστοῖς, ξένοισι δὲ θεράποντα O. 13.2

    ἀστοῖς καὶ βασιλεῦσιν P. 1.68

    ἀστῶν δ' ἀκοὰ κρύφιον θυμὸν βαρύνει P. 1.84

    ἀδύνατα δ' ἔπος ἐκβαλεῖν κραταιὸν ἐν ἀγαθοῖς δόλιον ἀστόν P. 2.82

    βασιλεύς, πραὺς ἀστοῖς P. 3.71

    ξεῖνος αἴτ' ὦν ἀστός P. 4.78

    ἀπαθὴς δ' αὐτὸς πρὸς ἀστῶν sc. Arkesilas P. 4.297 πάσαισι γὰρ πολίεσι λόγος ὁμιλεῖ Ἐρεχθέος ἀστῶν i. e. of the Athenians P. 7.10

    οὕνεκεν εἰ φίλος ἀστῶν, εἴ τις ἀντάεις, τό γ' ἐν ξυνῷ πεποναμένον εὖ μὴ κρυπτέτω P. 9.93

    πόλιός θ' ὑπὲρ φίλας ἀστῶν θ ὑπὲρ τῶνδ the Aiginetans N. 8.14 ἐγὼ δ' ἀστοῖς ἁδὼν καὶ χθονὶ γυῖα καλύψαι (sc. εὔχομαι) N. 8.38

    ἐν λόγοις δ' ἀστῶν ἀγαθοῖσιν ἐπαινεῖσθαι χρεών N. 11.17

    αἰδοῖος μὲν ἦν ἀστοῖς ὁμιλεῖν I. 2.37

    ἄξιος εὐλογίαις ἀστῶν μεμίχθαι I. 3.3

    δαῖτα πορσύνοντες ἀστοὶ καὶ νεόδματα στεφανώματα βωμῶν I. 4.61

    ἀστῶν γενεᾷ μέγιστον κλέος αὔξων (transp. Hartung: αὔξων ἀστῶν codd.) I. 7.29

    λ]αὸν ἀστῶν Pae. 2.48

    ]ἀστοῖσι τε[ Pae. 10.13

    τὸ κοινόν τις ἀστῶν ἐν εὐδίᾳ τιθεὶς fr. 109. 1.

    Lexicon to Pindar > ἀστός

  • 12 δέ

    δέ (the following combinations are to be found elsewhere: μέν δέ v. μέν. τε δέ v. τε δὲ δή v. δή. δ' ὦν v. ὦν. δέ τοι v. τοι. δὲ καί v. also καί. δαὖτε v. also αὖτε. δαὖ v. αὖ. δἄρα v. ἄρα. Since δέ is normallv used in a purely connective capacity, a decision between progressive and adversative δέ must often be arbitrary.)
    1 adversative.
    a opposing one sentence to what precedes (*, = following negative sentence)

    ἰδοῖσα δ O. 2.41

    λείφθη δὲ O. 2.43

    μαθόντες δὲ O. 2.87

    κρύψε δὲ O. 6.31

    μαντεύσατο δ O. 7.32

    ἔστι δὲ O. 8.77

    φέροις δὲ O. 9.41

    ἕπεται δ O. 13.47

    ἐξίει δ *P. 1.91

    χρὴ δὲ P. 2.34

    , P. 2.88

    φέρειν δ P. 2.93

    ἁδόντα δ P. 2.96

    “ πεύθομαι δ” P. 4.38

    κλέπτων δὲ P. 4.96

    ἐσσὶ δ P. 4.269

    φαντὶ δ P. 4.287

    λῦσε δὲ P. 4.291

    εἰμὶ δ P. 8.29

    ἔλπομαι δ P. 11.55

    πειρῶντι δὲ P. 10.67

    ἐλᾷ δὲ N. 3.74

    ἔστι δ N. 3.80

    διείργει δὲ N. 6.2

    εἴργει δὲ *N. 7.6

    τυχεῖν δ N. 7.55

    χρὴ δ' Pae. 2.56

    θνᾴσκει δὲ fr. 121. 4. πέφνε δὲ fr. 135.

    Χάρις δ O. 1.30

    ἁμέραι δ O. 1.33

    αἰὼν δ (v. l. τ) O. 2.10

    λάθα δὲ O. 2.18

    πένθος δὲ O. 2.23

    ῥοαὶ δ *O. 2.33 πολλοὶ δὲ *O. 6.11

    τεθμὸς δὲ O. 8.25

    Ἑρμᾶ δὲ O. 8.91

    νεῖκος δὲ O. 10.39

    ἀστῶν δ P. 1.84

    ἀμφοτέροισι δ P. 1.99

    ἑτέροισι δὲ P. 2.52

    στάθμας δὲ *P. 2.90

    αἰὼν δ P. 3.86

    παυροῖς δὲ P. 3.115

    Μοῖραι δ P. 4.145

    πόνων δ *P. 5.54 φάει δὲ *P. 6.14

    βία δὲ P. 8.15

    δαίμων δὲ P. 8.76

    βαιὰ δ P. 9.77

    πατὴρ δὲ P. 9.11

    ναυσὶ δ P. 10.29

    φθονεροὶ δ P. 11.54

    φθονερὰ δ N. 4.39

    ἄλλοισι δ N. 4.91

    τιμὰ δὲ N. 7.31

    ἐλπίδες δ N. 11.22

    κερδέων δὲ N. 11.47

    πάντα δ I. 1.60

    αἰὼν δὲ I. 3.17

    δαίμων δ I. 7.43

    ματρὸς δὲ Pae. 2.29

    κέντρον δὲ fr. 180. 3.

    ἴσαις δὲ O. 2.61

    ὑγίεντα δεἴ τις O. 5.23

    ἀκίνδυνοι δ O. 6.9

    ἄλλα δ O. 8.12

    τερπνὸν δ O. 8.53

    ἄγνωμον δὲ O. 8.60

    κεῖνα δὲ O. 8.62

    εὐανθέα δ P. 2.62

    ἀδύνατα δ P. 2.81

    “ σὸν δἄνθος” P. 4.158

    πότνια δ P. 4.213

    εὐδαίμων δὲ P. 10.22

    μυριᾶν δ *N. 3.42

    ἑκόντι δ N. 6.57

    πὰν δὲ N. 10.29

    ἀρχαῖαι δ N. 11.37

    Πανελλάνεσσι δ *I. 4.29

    ἰατὰ δ I. 8.15

    ματαίων δὲ Pae. 4.34

    ἐμπείρων δὲ fr. 110. σφετέραν δαἰνεῖ fr. 215. 3.

    ὡς δ O. 1.46

    εἰ δὲ O. 1.64

    , O. 1.108

    ὅσοι δ O. 2.68

    εἰ δ O. 3.42

    ὅσσα δὲ P. 1.13

    εἰ δὲ P. 3.63

    , P. 3.80, P. 3.103, P. 9.50 ὅσαις δὲ *P. 10.28

    τῶν δ P. 10.61

    εἰ δὲ P. 12.28

    , N. 3.19

    ὃς δὲ N. 3.41

    εἰ δ N. 5.19

    , N. 5.50

    ὃς δ I. 1.50

    εἰ δέ τις I. 1.67

    ἐμοὶ δ O. 1.52

    τὶν δ O. 10.93

    ἐγὼ δὲ O. 10.97

    , O. 13.49

    ἐμὲ δ O. 13.93

    , P. 2.52

    τὶν δὲ P. 3.84

    τὺ δ P. 8.61

    ἐμοὶ δὲ P. 10.48

    ἐγὼ δ N. 1.33

    ἐμοὶ δ N. 4.41

    ἐγὼ δὲ N. 7.20

    ἐγὼ δ N. 8.38

    σεῦ δ *N. 8.46

    ἐγὼ δὲ I. 1.32

    ἄμμι δ I. 1.52

    τὶν δ I. 5.17

    ἐμοὶ δὲ I. 6.56

    ἄμμι δ I. 7.49

    ἐμοὶ δὲ Πα. 7B. 21.

    τοὶ δ O. 6.52

    τὸν δ O. 13.92

    “ τῶν δ” P. 4.41

    τὸν δ P. 4.101

    τὸ δ P. 7.18

    ὁ δὲ P. 8.48

    “ τὸ δὲ” P. 8.51

    τά δ P. 8.76

    P. 10.63 τὰν δ fr. 107a. 6 ὁ δ fr. 169. 26.

    τὸ δ O. 1.99

    τῶν δ O. 2.15

    τῶν δὲ *O. 12.9

    τὸν δὲ P. 1.95

    ὁ δὲ P. 2.73

    τὰν δ *P. 3.62

    τὸ δ P. 5.72

    , P. 8.32

    ὁ δὲ P. 8.88

    τὸ δὲ N. 6.55

    N. 7.102

    ὁ δ N. 9.24

    τὸ δ N. 11.43

    , I. 5.19

    ὁ δ I. 7.39

    ἐς δ O. 2.85

    σὺν δὲ. O. 6.98

    ἀμφὶ δὲ O. 7.24

    ἐν δὲ O. 7.94

    ποτὶ δ P. 2.84

    ἐν δαὖτε χρόνῳ P. 3.96

    ἐν δ P. 8.92

    σὺν δὲ N. 7.6

    ἐν δ I. 5.53

    ἐς δὲ fr. 133. 5. ἀνὰ δ' ἔλυσεν *N. 10.90

    αἰεὶ δ O. 5.15

    ὅμως δὲ O. 10.9

    νῦν δὲ O. 12.17

    ἄλλοτε δ P. 3.103

    εὐθὺς δ N. 1.54

    νῦν δ I. 1.39

    , I. 4.18 κρυφᾷ δὲ fr. 203. 2.
    b opposing one part of a sentence to the preceding negative part.

    μήτὦν τινι πῆμα πορών, ἀπαθὴς δαὐτὸς πρὸς ἀστῶν P. 4.297

    ἄδικον οὔθ' ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων, σοφίαν δ P. 6.49

    καί μιν οὔπω τεθναότ, ἄσθματι δὲ φρίσσοντα πνοὰς ἔκιχεν N. 10.74

    2 progressive, connective.
    a connecting sentences.

    λάμπει δὲ O. 1.23

    ἔστι δ O. 1.35

    ἔχει δ O. 1.59

    ἕλεν δ O. 1.88

    πέποιθα δὲ O. 1.103

    ἕπεται δὲ O. 2.22

    φιλεῖ δὲ O. 2.26

    φύονται δὲ O. 4.25

    ἵκων δὲ O. 5.9

    ἀρχομένου δ O. 6.3

    ἀντεφθέγξατο δ O. 6.61

    ἵκοντο δ O. 6.64

    τιμῶντες δ O. 6.72

    εἶπον δὲ O. 6.93

    τεῦξαν δ O. 7.48

    μνασθέντι δ O. 7.61

    ἐκέλευσεν δ O. 7.64

    τελεύταθεν δὲ O. 7.68

    κέκληνται δὲ O. 7.76

    ἄνεται δὲ O. 8.8

    ἦν δὲ O. 8.19

    κατακρύπτει δὲ O. 8.79

    θάλλει δ O. 9.16

    ἀείδετο δὲ O. 10.76

    χλιδῶσα δὲ O. 10.84

    τρέφοντι δ O. 10.95

    ἔστι δ O. 11.2

    ἐθέλοντι δ O. 13.9

    δέξαι δὲ (v. l. τε) O. 13.29

    νοῆσαι δὲ O. 13.48

    φώνασε δ O. 13.67

    εὕδει δ P. 1.6

    φαντὶ δὲ P. 1.52

    θέλοντι δὲ P. 1.62

    ἔσχον δ P. 1.65

    ἔμαθε δὲ P. 2.25

    καιομένα δ P. 3.44

    εἶπε δ P. 4.11

    ἔπταξαν δ P. 4.57

    ἧλθε δέ οἱ P. 4.73

    τάφε δ P. 4.95

    “ δύνασαι δ” P. 4.158 “ μεμάντευμαι δ” P. 4.163

    πέμψε δ P. 4.178

    ἔειπεν δ P. 4.229

    κτίσεν δ P. 5.89

    ἄγοντι δὲ P. 7.13

    αὔξων δὲ *P. 8.38

    ῥαίνων δὲ P. 8.57

    ὑπέδεκτο δ P. 9.9

    γεύεται δ P. 9.35

    ἔστι δ N. 2.10

    ἄρχε δ N. 3.10

    δάμασε δὲ N. 3.23

    ἕπεται δὲ N. 3.29

    λεγόμενον δὲ N. 3.52

    νύμφευσε δ N. 3.56

    φρονεῖν δ N. 3.75

    δέξαιτο δ N. 4.11

    χαίρω δ N. 5.46

    χρὴ δ N. 5.49

    πέταται δ N. 6.48

    ἀναπνέομεν δ N. 7.5

    πέσε δ N. 7.31

    ἐὼν δ N. 7.64

    μαθὼν δὲ N. 7.68

    δύνασαι δὲ N. 7.96

    ἔβλαστεν δ N. 8.7

    αὔξεται δ N. 8.40

    χαίρω δὲ N. 8.48

    ἔστι δ N. 9.6

    ἔστι δὲ N. 10.20

    ἐκράτησε δὲ N. 10.25

    ἕπεται δὲ N. 10.37

    μεταμειβόμενοι δ N. 10.55

    λάμπει δὲ I. 1.22

    ἔστιν δ I. 4.31

    κρίνεται δ I. 5.11

    κλέονται δ I. 5.27

    τετείχισται δὲ I. 5.44

    φέρε δεὔμαλλον μίτραν I. 5.62

    φλέγεται δὲ I. 7.23

    ἔτλαν δὲ I. 7.37

    παυσάμενοι δ *I. 8.7

    χρὴ δὲ I. 8.15

    εἶπε δ I. 8.31

    ἰόντων δ I. 8.41

    ἔραται δέ Pae. 6.58

    ἐπεύχομαι δ' Πα. 7B. 15. πεφόρητο δ' Πα. 7B. 49.

    ἐνέθηκε δὲ Pae. 8.82

    ἔειπε δὲ[ Πα. 8A. 23.

    κατακρίθης δὲ Pae. 16.5

    λέγοντι δὲ Δ. 1. 1. τρέχετο δὲ fr. 74. εὕδει δὲ fr. 131b. 3. μαντεύεο, Μοῖσα, προφατεύσω δἐγώ fr. 150. λαβὼν δ fr. 169. 20. λάμπει δὲ fr. 227. 2. κόρῳ δ *O. 1.56

    ἄνθεμα δὲ O. 2.72

    Μοῖσα δ O. 3.4

    ξείνων δ O. 4.4

    χεῖρες δὲ O. 4.25

    βασιλεὺς δ O. 6.47

    Οὐρανὸς δ O. 7.38

    Ὀρσοτρίαινα δ O. 8.48

    πατρὶ δὲ O. 8.70

    λαοὶ δ O. 9.46

    κείνων δ (δ del. Schr.) O. 9.53

    τόλμα δὲ O. 9.82

    φῶτας δ O. 9.91

    μία δ O. 9.106

    ἀρχαῖς δὲ O. 10.78

    πολλὰ δ O. 12.10

    πατρὸς δὲ O. 13.35

    κῆλα δὲ P. 1.12

    κίων δ P. 1.19

    στρωμνὰ δὲ P. 1.28

    ἄνδρα δ P. 1.42

    χάρμα δ P. 1.59

    ἄλλοις δέ P. 2.13

    θεῶν δ P. 2.21

    εὐναὶ δὲ P. 2.35

    βουλαὶ δὲ P. 2.65

    ψευδέων δ P. 3.29

    δαίμων δ P. 3.34

    βάματι δ P. 3.43

    Διὸς δ P. 3.95

    ἐσθὰς δ P. 4.79

    φὴρ δέ P. 4.119

    δράκοντος δὲ P. 4.244

    πολλοῖσι δ P. 4.248

    θεράπων δέ οἱ P. 4.287

    σοφοὶ δέ τοι P. 5.12

    νόῳ δὲ P. 6.47

    Μεγάροις δ P. 8.78

    “ φόβῳ δ” P. 9.32

    θαλάμῳ δὲ P. 9.68

    ἀρεταὶ δ P. 9.76

    πατρὸς δ P. 10.2

    ἅρμα δ N. 1.7

    ἀρχαὶ δὲ N. 1.8

    Ἀχάρναι δὲ N. 2.16

    διψῇ δὲ N. 3.6

    Λαομέδοντα δ N. 3.36

    σώματα δ N. 3.47

    βοὰ δὲ N. 3.67

    ῥῆμα δ N. 4.6

    ἴυγγι δ N. 4.35

    Θεανδρίδαισι δ N. 4.73

    ὕμνος δὲ N. 4.83

    πότμος δὲ N. 5.40

    ἔργοις δὲ N. 7.14

    σοφοὶ δὲ N. 7.20

    σοφία δὲ N. 7.23

    φυᾷ δ N. 7.54

    Διὸς δὲ N. 7.80

    βασιλῆα δὲ N. 7.82

    παίδων δὲ παῖδες N. 7.100

    χρεῖαι δ N. 8.42

    ἀρχοὶ δὲ N. 9.14

    Ἰσμηνοῦ δ N. 9.22

    παῦροι δὲ N. 9.37

    ἡσυχία δὲ N. 9.48

    Σικυωνόθε δ N. 10.43

    Κάστορος δ N. 10.49

    “ παῦροι δ” N. 10.78

    Ζεὺς δ N. 10.79

    λύρα δὲ N. 11.7

    ἄνδρα δ N. 11.11

    προμαθείας δ N. 11.46

    μελέταν δ I. 5.28

    Λάμπων δὲ I. 6.66

    γλῶσσα δ I. 6.72

    ἐπέων δὲ I. 8.46

    Αἰολίδαν δὲ fr. 5.

    Παιὰν δὲ Πα. 2. 3,, 1. κείνοις δ' Pae. 2.68

    τέρας δ Pae. 4.39

    ἤτορι δὲ Pae. 6.12

    Ἰλίου δὲ Pae. 6.81

    ἀμφιπόλοις δὲ Pae. 6.117

    ὑδάτεσσι δ Pae. 6.134

    γνώμας δ Pae. 14.39

    Ὀλυμ]πόθεν δέ Δ.. 3. πέτραι δ Δ... ἁνδρὸς δ Παρθ. 2. 3. ἀσκὸς δ fr. 104b. 4. πολλὰ δ fr. 111. 2. ὀδμὰ δ' Θρ... πυρὶ δ fr. 168. 3.

    ἑπτὰ δ O. 6.15

    μελίφθογγοι δ O. 6.21

    κυρίῳ δ O. 6.32

    τερπνᾶς δέπεὶ O. 6.57

    ἁδύλογοι δὲ O. 6.96

    ἀγαθαὶ δὲ O. 6.100

    ἐμῶν δ O. 6.105

    τοῦτο δ O. 7.25

    πολλαὶ δ O. 8.13

    ἐσλὰ δ O. 8.84

    ὀξείας δὲ O. 8.85

    πτερόεντα δ O. 9.11

    ἀγαθοὶ δὲ O. 9.28

    ἄλλαι δὲ O. 9.86

    ταύτᾳ δὲ O. 10.51

    ἀφθόνητος δ O. 11.7

    ἄμαχον δὲ O. 13.13

    δύο δ O. 13.32

    κελαινῶπιν δ P. 1.7

    ναυσιφορήτοις δ P. 1.33

    ἀψευδεῖ δὲ P. 1.86

    εὐανθεῖ δ P. 1.89

    πολλὰν δ P. 3.36

    αἴθων δὲ P. 3.58

    εἴκοσι δ P. 4.104

    “ Κρονίδᾳ δὲ” P. 4.115 “ τρίταισιν δ” P. 4.143 ταχέες δ (δ del. Boeckh) P. 4.179

    χαλκέαις δ P. 4.226

    ὀρθὰς δ P. 4.227

    μεγάλαν δ P. 5.98

    γλυκεῖα δὲ P. 6.82

    νέᾳ δ P. 7.18

    τέτρασι δ P. 8.81

    ὠκεῖα δ P. 9.67

    χρυσοστεφάνου δὲ P. 9.109

    Ἰσμήνιον δ P. 11.6

    κακολόγοι δὲ P. 11.28

    ξυναῖσι δ (om. Tricl.) P. 11.54

    μεγάλων δ N. 1.11

    ἁδυμελεῖ δ N. 2.25

    χαρίεντα δ N. 3.12

    καματωδέων δὲ *N. 3.17

    ποτίφορον δὲ N. 3.31

    συγγενεῖ δέ N. 3.40

    ξανθὸς δ N. 3.43

    κραγέται δὲ N. 3.82

    τυφλὸν δ N. 7.23

    ποτίφορος δ N. 7.63

    ἀγαπατὰ δὲ N. 8.4

    μέγιστον δ N. 8.25

    χρυσέων δ N. 8.27

    κενεᾶν δ N. 8.45

    θεσπεσία δ *N. 9.7

    κρέσσων δὲ N. 9.15

    ἀργυρέαισι δὲ N. 9.51

    ὕπατον δ N. 10.32

    λαιψηροῖς δὲ N. 10.63

    “ τόνδε δ” N. 10.80

    ἀπροσίκτων δ N. 11.48

    μυρίαι δ I. 6.22

    ἁδεῖα δ I. 6.50

    ἀμνάμονες δὲ I. 7.17

    θνατᾶς δ fr. 61. 5. σειρῆνα δὲ Παρθ. 2. 13. πιοστὰ δ' Παρθ. 2. 3. ἀκλεὴς δ (om. codd.: supp. Boeckh) fr. 105b. 3.

    εἰ δὲ O. 2.56

    , O. 6.77, O. 8.54

    οἷον δ O. 9.89

    εἰ δὲ O. 11.2

    , O. 13.105, P. 3.110

    ὅσσα δὲ N. 2.17

    εἰ δ N. 4.13

    , N. 7.11, N. 7.86, N. 7.89, I. 1.41, I. 5.22

    τὰ δ N. 4.91

    οἷοι δ I. 9.6

    εἰ δέ τις Pae. 2.31

    οἷσι δὲ (Boeckh: γὰρ ἂν codd.) fr. 133. 1.

    ἐμὲ δὲ O. 1.100

    τὶν δὲ O. 5.7

    ὔμμιν δὲ O. 13.14

    τὺ δὲ P. 2.57

    τὶν δὲ P. 4.275

    σὲ δ P. 5.14

    σεῦ δ N. 1.26

    ἐγὼ δὲ N. 3.11

    τὺ δ N. 5.41

    ἐγὼ δ I. 6.16

    τὺ δέ I. 7.31

    τὶν δὲ Pae. 3.13

    ἐμοὶ δ' Pae. 4.52

    ὁ δ O. 7.10

    τὰ δ O. 13.101

    O. 13.106 ὁ

    δὲ P. 1.8

    οἱ δ P. 4.133

    τῶν δ P. 4.277

    τὸν δὲ P. 9.38

    ὁ δὲ P.9.107. “ ταὶδ” P. 9.62

    τὰ δ N. 9.42

    τοὶ δ N. 10.66

    , I. 8.45 ἁ δὲ fr. 130. 6.

    τὸ δὲ O. 1.93

    , O. 2.51

    αἱ δὲ O. 7.30

    τὸ δὲ O. 10.55

    ὁ δὲ P. 1.35

    τὸ δὲ P. 1.99

    τὸν δὲ P. 2.40

    P. 3.108

    ἁ δὲ P. 3.114

    τὸν δὲ P. 4.184

    ὁ δ P. 5.60

    τὸ δ P. 5.85

    ὁ δὲ P. 9.78

    τῶν δ P. 10.19

    αἱ δὲ N. 4.2

    ὁ δὲ N. 7.67

    τὸ δὲ I. 7.47

    τὰ]ν δὲ Pae. 1.9

    ὁ δὲ Pae. 2.66

    τὸ δὲ Pae. 4.32

    ἐν δὲ O. 7.5

    , O. 7.43

    ἄτερ δ O. 9.44

    ἐν δὲ O. 13.22

    , O. 13.40

    σὺν δ P. 1.51

    ἐν δ P. 2.41

    ἐκ δ P. 2.46

    “ ἐν δὲ” P. 4.88

    ἐς δ P. 4.188

    σὺν δ P. 4.221

    ἐν δὲ P. 4.291

    σὺν δ P. 9.115

    ἐν δ P. 10.71

    ἐκ δὲ N. 10.44

    ἂν δ fr. 33d. 7, fr. 119. 1. σὺν δ fr. 122. 9. πρὸς δ fr. 123. 6.

    οὕτω δὲ O. 2.35

    ἠυ δὲ O. 5.16

    ἄλλοτε δ O. 7.11

    ἀπάτερθε δ O. 7.74

    μάλα δὲ O. 10.87

    νῦν δ O. 13.104

    οὕτω δ P. 1.56

    εὖ δ P. 1.99

    ἁμᾶ δ P. 3.36

    τάχα δ P. 4.83

    αἶψα δ P. 4.133

    ἀκᾷ δ P. 4.156

    τάχα δὲ P. 4.171

    ἄτερθε δὲ P. 5.96

    οὕτω δὲ P. 8.93

    “ νῦν δ” P. 9.55

    οὕτω δ P. 9.117

    ταχὺ δ P. 10.51

    θαμὰ δ N. 1.22

    μάλα δ N. 7.10

    ἅμα δ fr. 74. ἔνθεν δὲ fr. 119. 2. ταχέως δ fr. 169. 24.
    b in enumeration, narration, simm. ὁ δ' ἐμὲ δ κράτει δὲ — O. 1.73—8. ἔργα δὲ ἦν δὲ δαέντι δὲ καὶ φαντὶ δ', ἁλμυροῖς δ, ἀπεόντος δ —. O. 7.52—8. γλαυκοὶ δὲ, οἱ δύο μὲν, αὖθι δ'. εἷς δ ἔννεπε δ — O. 8.37—41. ἔχεν δὲ, μάτρωος δὲ. πόλιν δ'. ἀφίκοντο δὲ. υἱὸν δὲ — O. 9.61—9. τὰ δὲ. σύνδικος δ'. τὸ δὲ. πολλοὶ δὲ. ἄνευ δὲ — O. 9.94—103. τράπε δὲ. πύκτας δ'. θάξαις δὲ. ἄπονον δ. ἀγῶνα δ, πέφνε δ. λόχμαισι δὲ — O. 10.15—30. ἀνὰ δ'. παρκείμενον δὲ. ἐνυπνίῳ δ. τελεῖ δὲ. ἀναβαὶς δ. σὺν δὲ — O. 13.72—87. “δώδεκα δὲ. τουτάκι δ'. φιλίων δ. φάτο δ. γίνωσκε δ. ἂν δ —” P. 4.25—34. ἐσσύμενοι δ'. τῶν δ. πραὺν δ — P. 4.135—6. ἐπεὶ δ'. ἐκ νεφέων δὲ. λαμπραὶ δ. ἀμπνοὰν δ. κάρυξε δ. εἰρεσία δ. σὺν Νότου δ. φοίνισσα δὲ. ἐς δὲ κίνδυνον — P. 4.191—207. πῦρ δὲ. σπασσάμενος δ'. ἴυξεν δ. πρὸς δ. αὐτίκα δ. ἔλπετο δ — P. 4.233—43. ὁ δ'. Μεσσανίου δὲ. χαμαιπετὲς δ. αὐτοῦ μένων δ — P. 6.33—8. κέρδος δὲ. βία δὲ. δμᾶθεν δὲ. ἔπεσε. τελέαν δ — P. 8.13—24. Μοῖσα δ'. παντᾷ δὲ. νόσοι δ. πόνων δὲ. θρασείᾳ δὲ. ἁγεῖτο δ — P. 10.37—45. ἔσταν δ'. λέλογχε δὲ. τέχναι δ. χρὴ δ — N. 1.19—25. ταχὺ δὲ. ἐν χερὶ δ'. ἔστα δὲ. παλίγγλωσσον δέ. γείτονα δ. ὁ δέ — N. 1.51—61. ἐν δ'. Θέτις δὲ. Νεοπτόλεμος δ. Παλίου δὲ. τὰ Δαιδάλου δὲ. ἄλαλκε δὲ. πῦρ δὲ. εἶδεν δ — N. 4.49—66. πρόφρων δὲ. ἐν δὲ. αἱ δὲ. ψεύσταν δὲ. τὸ δ'. τοῖο δ. εὐθὺς δ. ὁ δ — N. 5.22—34. ὁ δ' Μολοσσίᾳ δ. ᾤχετο δὲ. βάρυνθεν δὲ. ἐχρῆν δέ — N. 7.36—44. νεαρὰ δ'. ὄψον δὲ. ἅπτεται δ. χειρόνεσσι δ —. N. 8.20—2. πατρὶ δ — (Heyne: τ codd.) θρέψε δ'. ὁ δ — N. 10.12—3. Ζεὺς δ'. ἅμα δ. χαλεπὰ δ. ταχέως δ — N. 10.71—3. Ζεῦ, μεγάλαι δ'. ζώει δὲ. πλαγίαις δὲ. εὐκλέων δ. ἔστι δὲ. τὰ δὲ. ἀνδρῶν δ — I. 3.4—13. εἷλε δὲ. πέφνεν δὲ, σφετέρας δ — I. 6.31—3. ἐν δὲ, ἄγγελλε δὲ. νῦν δαὖ Πα. 2.. νέφεσσι δ'. περὶ δ. ἐπεὶ δ Πα... ἔλαμψαν δ. τελέσαι δ. ἐφθέγξαντο δ Πα. 12. 1. ῥίμφα δ. ὁ δὲ. ἐμὲ δ — N. 2.19—23. τιμαὶ δὲ. παντὶ δ'. ὁ δὲ. φιλέων δ Παρθ. 1.. πολλὰ δ. τέλος δ. αἰὼν δὲ — fr. 111. 2—5. ἐν δ', παρὰ ναῦν δὲ. κάπρῳ δὲ — fr. 234. 2. connecting imperatives. δίδοι φωνάν, ἀνὰ δἱστία τεῖνον, πύκταν τέ νιν καὶ παγκρατίου φθέγξαι ἑλεῖν — ἀρετάν, προθύροισιν δΑἰακοῦ ἀνθέων ποιάεντα φέρε στεφανώματα (Wil.: φέρειν codd.) N. 5.51—4.
    c connecting subordinate clauses.

    ὅτε σύτο, κράτει δὲ προσέμειξε O. 1.22

    φιάλαν ὡς εἴ τις δωρήσεται, ἐν δὲ θῆκε O. 7.5

    ἁνίκ' ἤρειδε Ποσειδάν, ἤρειδε δέ μιν (Hermann: τε codd.) O. 9.31 ἔλπομαι μὴ βαλεῖν ἔξω, μακρὰ δὲ ῥίψαις ἀμεύσασθ' ἀντίους *P. 1.45

    ἀλλ' ἐπεὶ τείχει θέσαν, σέλας δ ἀμφέδραμεν P. 3.39

    ὁπόθ' Ἁρμονίαν γᾶμεν βοῶπιν, ὁ δὲ Νηρέος εὐβούλου Θέτιν παῖδα P. 3.92

    ὄφρα ἀφέλοιτ' αἰδῶ, ποθεινὰ δ Ἑλλὰς δονέοι P. 4.218

    εἰ γάρ τις ἐξερείψειεν αἰσχύνοι δὲ P. 4.264

    διαγγέλοισ, ὅτι νίκη ἐκ δὲ Κρόνου Αἰακίδας ἐγέραιρεν N. 5.7

    εἰ δὲ μάρνασαι, πάντων δὲ νοεῖς ἀποδάσσασθαι ἴσον N. 10.86

    εἰ δέ τις ἔνδον νέμει πλοῦτον ἄλλοισι δἐμπίπτων γελᾷ I. 1.68

    ἢ Δωρίδ' ἀποικίαν οὕνεκεν ὀρθῷ ἔστασας ἐπὶ σφυρῷ Λακεδαιμονίων, ἕλον δ Ἀμύκλας I. 7.14

    τέρας, ἅν τε βροτοὶ Δᾶλον κικλῄσκοισιν, μάκαρες δἐν Ὀλύμπῳ χθονὸς ἄστρον fr. 33c. 5. ἁνίκ' οἴχονται μέριμναι πελάγει δ ἐν πολυχρύσοιο πλούτου πάντες ἴσᾳ νέομεν fr. 124. 6.
    d connecting parts of sentences.

    ἴσαις δὲ νύκτεσσιν αἰεί, ἴσαις δ' ἁμέραις O. 2.62

    μαιομένων μεγάλαν ἀρετὰν θυμῷ λαβεῖν, τῶν δὲ μόχθων ἀμπνοὰν O. 8.7

    ἐρέω ταύταν χάριν, τὰν δ' ἔπειτ O. 8.58

    Ἄργει τ' ἔσχεθε κῦδος ἀνδρῶν παῖς δ ἐν Ἀθάναις O. 9.88

    πόλλἄνω, τὰ δαὖ κάτω O. 12.6

    οἶκον ἥμερον ἀστοῖς ξένοισι δὲ θεράποντα (v. 1. τε) O. 13.3

    ἐν Ἀθάναισι τρία ἔργα ποδαρκὴς ἁμέρα θῆκε κάλλιστ' ἀμφὶ κόμαις, Ἑλλώτια δ ἑπτάκις O. 13.40

    Ζηνὸς υἱοὶ τρεῖς δοιοὶ δ' ὑψιχαῖται ἀνέρες P. 4.172

    κεῖνος γὰρ ἐν παισὶν νέος, ἐν δὲ βουλαῖς πρέσβυς P. 4.282

    βουσὶν εἰρήναν παρέχοισα πατρῴαις, τὸν δὲ σύγκοιτον γλυκὺν ὕπνον ἀναλίσκοισα P. 9.23

    “θήσονταί τέ νιν ἀθάνατον, Ζῆνα καὶ ἁγνὸν Ἀπόλλων' Ἀγρέα καὶ Νόμιον, τοῖς δ Ἀρισταῖον καλεῖν” P. 9.65

    ἑξέτης τὸ πρῶτον, ὅλον δ' ἔπειτ ἂν χρόνον N. 3.49

    πεντάκις Ἰσθμοῖ στεφανωσάμενος Νεμέᾳ δὲ τρεῖς N. 6.20

    χρυσὸν εὔχονται, πεδίον δ' ἕτεροι ἀπέραντον N. 8.37

    αἰνέων αἰνητά, μομφὰν δ' ἐπισπείρων ἀλιτροῖς N. 8.39

    μορφὰν βραχύς, ψυχὰν δ' ἄκαμπτος, προσπαλαίσων ἦλθ ἀνὴρ I. 4.53

    τὶν δ' ἐν Ἰσθμῷ διπλόα θάλλοισ ἀρετά, Φυλακίδα, κεῖται, Νεμέᾳ δὲ καὶ ἀμφοῖν Πυθέᾳ τε, παγκρατίου I. 5.18

    ἄραντο γὰρ νίκας τρεῖς ἀπ' Ἰσθμοῦ τὰς δ ἀπ εὐφύλλου Νεμέας I. 6.61

    εἴπερ τριῶν Ἰσθμ（οῖ), Νεμλτ;έγτ;αλτ;ι δγτ;ὲ δυ[οῖν (supp. Lobel e Σ.) fr. 6a. h. ὃς ἀνα[ίνετο] αὐταρχεῖν, πολίων δ' ἑκατὸν πεδεχεῖν Πα. 4. 37, similarly, connecting subordinate infinitives, O. 13.80, N. 7.46, N. 9.31 νίκαις, αἷς ἐν ἀιόνεσσιν Ὀγχη[στοῦ κλυ]τᾶς, ταῖς δὲ ναὸν Ἰτωνίας [] ἐκόσμηθεν Παρθ. 2.. θεῷ δὲ δύνατον ὄρσαι φάος, κελαινεφέι δὲ σκότει καλύψαι fr. 108b. 3. irregularly coordinating:

    τόλμᾳ γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ, μῆτιν δ' ἀλώπηξ I. 4.65

    e in anaphora.

    ἴσαις δὲ, ἴσαις δ O. 2.62

    ἤρειδε Ποσειδάν, ἤρειδεν δὲ (Hermann: τε codd.) O. 9.32

    πέφνε Κτέατον ἀμύμονα, πέφνε δ' Εὔρυτον O. 10.28

    ἔστιν. ἔστιν δ O. 11.2

    ἐν δὲ Μοῖσ' ἁδύπνοος, ἐν δ Ἄρης ἀνθεῖ O. 13.22

    τίς γὰρ ἀρχὰ, τίς δὲ κίνδυνος P. 4.71

    τὺ γὰρ. τὺ δ P. 8.8

    τὰν μάλα πολλοὶ ἀριστῆες ἀνδρῶν αἴτεον σύγγονοι, πολλοὶ δὲ καὶ ξένων P. 9.108

    cf.

    πολλὰ μὲν πολλὰ δὲ P. 9.123

    —5.

    Ζεῦ, τεὸν γὰρ αἶμα, σέο δ' ἀγών N. 3.65

    —

    μαχατὰν αἰνέων Μελέαγρον, αἰνέων δὲ καὶ Ἕκτορα I. 7.32

    χρὴ δ'. χρὴ δ I. 8.15

    κλεινὸς Αἰακοῦ λόγος, κλεινὰ δὲ καὶ ναυσικλυτὸς Αἴγινα I. 9.1

    “

    ἔα, φρήν, κυπάρισσον, ἔα δὲ νομὸν Περιδάιον Pae. 4.51

    cf. Πα.. 23. ἐν δὲ. ἐν δὲ. ἐν δ' Δ. 2. 10—15.
    f introducing parenthesis.

    ὁ δ' ἐπαντέλλων χρόνος τοῦτο πράσσων μὴ κάμοι O. 8.28

    ἷκεν δὲ Μιδέαθεν

    στρατὸν ἐλαύνων O. 10.66

    ἄγει δὲ χάρις P. 2.17

    χόλος δ' οὐκ ἀλίθιος γίνεται παίδων Διός P. 3.11

    “ αἰσίαν δ” P. 4.23

    μόλεν Δανάας ποτὲ παῖς, ἁγεῖτο δ' Ἀθάνα, ἐς ἀνδρῶν μακάρων ὅμιλον P. 10.45

    ἐκ δὲ τελευτάσει νιν ἤτοι σάμερον δαίμων, τὸ δὲ μόρσιμον οὐ παρφυκτόν, ἀλλ' ἔσται (Tricl.: γε codd.) P. 12.30

    ὀκτὼ στεφάνοις ἔμιχθεν ἤδη, ἑπτὰ δ' ἐν Νεμέᾳ, τὰ δ οἴκοι μάσσον ἀριθμοῦ, Διὸς ἀγῶνι N. 2.23

    κιρναμένα δ' ἔερσ ἀμφέπει N. 3.78

    ἐν Πυθίοισι δὲ δαπέδοις κεῖται N. 7.34

    γαστρὶ δὲ πᾶς τις ἀμύνων λιμὸν αἰανῆ τέταται I. 1.49

    χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ' ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν I. 4.48

    g
    a introducing question. θανεῖν δ' οἶσιν ἀνάγκα, τά κέ τις ἀνώνυμον γῆρας ἕψοι μάταν; O. 1.82 εἰ δ' εἴη μὲν Ὀλυμπιονίκας, τίνα κεν φύγοι ὕμνον; O. 6.4 κέρδει δὲ τί μάλα τοῦτο κερδάλεον τελέθει; P. 2.78 τίς δὲ κίνδυνος; P. 4.71 τί δέ τις; τί δ' οὔ τις; P. 8.95 “τίς νιν ἀνθρώπων τέκεν; ποίας δ' ἀποσπασθεῖσα φύτλας” P. 9.33 “ κούρας δ' ὁπόθεν γενεὰν ἐξερωτᾷς;” P. 9.43

    πολέμοιο δὲ σᾶμα φέρεις τινός; Pae. 9.13

    II following questions.

    τίς βασιλέα δίδυμον ἐπέθηκ; ἐν δὲ Μοῖσ' ἁδύπνοος O. 13.22

    “ποίας δ' ἀποσπασθεῖσα φύτλας ; γεύεται δ ἀλκᾶς” P. 9.35

    ἔννυχοι πάραγον κοῖται; τὸ δὲ νέαις ἀλόχοις ἔχθιστον ἀμπλάκιον P. 11.25

    III in questions, varied with asyndeton. τίνα θεόν, τίν' ἥρωα, τίνα δ ἄνδρα κελαδήσομεν; O. 2.2 cf.

    βασιλεύς, πραὺς ἀστοῖς, οὐ φθονέων ἀγαθοῖς, ξείνοις δὲ θαυμαστὸς πατήρ P. 3.71

    h where δέ replaces an expected γάρ. χαλκέοισι δἐν ἔντεσι (ἀντὶ τοῦ γάρ. Σ.) O. 4.22 ἐκ Λυκίας δὲ (ἀντὶ τοῦ γάρ. Σ.) O. 13.60

    Πυθιάδος δ P. 1.32

    ἔστι δὲ P. 3.21

    βαρὺ δέ σφιν νεῖκος N. 6.50

    φλέγεται δ N. 10.2

    ἐκ δὲ N. 11.19

    The Σ also comment ἀντὶτοῦ γάρ: O. 2.58, O. 6.3, P. 3.12, but δέ often contains a notion of explanation.
    i introducing an appositive phrase. ἀφίκοντο δέ οἱ ξένοι

    ἕκ τ' Ἄργεος, ἔκ τε Θηβᾶν, οἱ δ Ἀρκάδες οἱ δὲ καὶ Πισᾶται O. 9.68

    3 apodotic. εἰ δ' ἀριστεύει μὲν ὕδωρ, κτεάνων δὲ χρυσὸς αἰδοιέστατος, νῦν δὲ Θήρων ἅπτεται Ἡρακλέος σταλᾶν (v. 1. γε) O. 3.43 [δ codd.: del. Er. Schmid sec.

    Σ. P. 11.56

    ]
    4 where δέ does not occupy second position in the sentence.
    I following a vocative.

    υἱὲ Ταντάλου, σὲ δ O. 1.36

    Ἁγησία, τὶν δ O. 6.12

    δέσποτα ποντόμεδον, εὐθὺν δὲ πλόον O. 6.103

    Τιμόσθενες, ὔμμε δὲ O. 8.15

    Ζεῦ τέλεἰ, αἰεὶ δὲ P. 1.67

    ὦ μάκαρ υἱὲ Πολυμνάστου, σὲ δ P. 4.59

    Ἀλεξιβιάδα, σὲ δ P. 5.45

    ὦναξ, ἑκόντι δ' εὔχομαι νόῳ P. 8.67

    Ἄπολλον, γλυκὺ δ P. 10.10

    Μοῖσα, τὸ δὲ τεὸν P. 11.41

    Ἁγησιδάμου παῖ, σέο δ N. 1.29

    ὦ Τιμόδημε, σὲ δ N. 2.14

    Θεαρίων, τὶν δ N. 7.58

    ὦ μάκαρ, τὶν δ N. 7.95

    ὦ Μέγα, τὸ δ N. 8.44

    Ζεῦ, μεγάλαι δ I. 3.4

    II following a prep.

    πρὸς εὐάνθεμον δ' ὅτε φυὰν O. 1.67

    ἐπ' ἄλλοισι δ ἄλλοι (ἐπ om. codd.: supp. byz.: alia alii) O. 1.113

    πρὸς Πιτάναν δὲ O. 6.28

    περὶ θνατῶν δ O. 6.50

    ἀν' ἵπποισι δὲ O. 10.69

    ἐκ θεοῦ δ O. 11.10

    ἐξ ὀνείρου δ O. 13.66

    ἀντὶ δελφίνων δ P. 4.17

    ἐν δαιτὸς δὲ μοίρᾳ P. 4.127

    ἐξ Ἀπόλλωνος δὲ P. 4.17

    b.

    ἐκ νεφέων δὲ P. 4.197

    σὺν Νότου δ' αὔραις P. 4.303

    ἐς φᾶσιν δ P. 4.211

    ἀνὰ βωλακίας δ P. 4.228

    κατὰ λαύρας δ P. 8.86

    ἐν χερὶ δ N. 1.52

    ἐκ μιᾶς δὲ N. 6.1

    σὺν θεοῦ δὲ τύχᾳ N. 6.24

    ἐκ πόνων δ N. 9.44

    ἐν λόγοις δ N. 11.17

    ἐν σχερῷ δ N. 11.39

    ἐν Κρίσᾳ δ I. 2.18

    σὺν Ὀρσέᾳ δέ I. 4.72

    σὺν Χάρισιν δ I. 5.21

    ἐκ μεγάλων δὲ πενθέων I. 8.6

    “ ἐν διχομηνίδεσσιν δὲ ἑσπέραις” *I. 8.44

    σὺν θεῶν δέ νιν αἴσᾳ I. 9.1

    ἐν χρόνῳ δ fr. 33b. ἐν ἔργμασιν δὲ fr. 38.

    πρὸ πόνων δὲ Pae. 6.90

    III following article with adj., part., prep., simm.

    ὁ μέγας δὲ κίνδυνος O. 1.81

    ὁ νικῶν δ O. 1.97

    τὸ πόρσω δ O. 3.44

    τὸ διδάξασθαι δέ τοι O. 8.59

    αἱ δύο δ

    ἀμπλακίαι P. 2.30

    τὸ πλουτεῖν δὲ P. 2.56

    ἐν πάντα δὲ νόμον P. 2.86

    ὁ Βάττου δ P. 5.55

    τὰ μακρὰ δ N. 4.33

    τᾷ Δαιδάλου δὲ (τε coni. Schr.) N. 4.59 ταὐτὰ δὲ *N. 7.104

    ὁ πονήσαις δὲ I. 1.40

    Πρωτεσίλα, τὸ τεὸν δὲ I. 1.58

    ὁ κινητὴρ δὲ γᾶς I. 4.19

    τὰν Ψαλυχιαδᾶν δὲ πάτραν I. 6.63

    τὰ μακρὰ δ' εἴ τις I. 7.43

    τῷ παρέοντι δ fr. 43. 4. ὁ ζαμενὴς δ' ὁ χοροιτύπος fr. 156. ἁ Μειδύλου δ fr. 190.
    IV following two emphatically connected words. φιλεῖ δὲ, μάλα φιλεῖ δὲ (post μάλα distinxerunt codd.: corr. Bergk) O. 2.27 αὐτοῦ μένων δ' ὁ θεῖος ἀνὴρ (post αὐτοῦ distinxerunt codd.: corr. Heyne: δ del. Bergk) P. 6.38 τῶν νῦν δὲ (byz.: τῶν δὲ νῦν codd.) P. 6.43 < οὐ πενθέων δ> (supp. Blass e Plutarcho) Πα... νηλεεῖ νοῷ δ fr. 177e.
    V for metrical convenience? παῖδ' ἐρατὸν δ Ἀρχεστράτου (δ supp. Mosch.: om. codd.) O. 10.99
    5 beginning fragments, where its value is obscure. fr. 2. 1, fr. 6. a. d, fr. 33a. 3, fr. 44, Πα. 2. 3,, Πα. 7B. 14, Πα. 12., Πα. 13a. 18, Πα. 13c. 5, Πα. 1. 31, 3, Πα. 1., Πα. 2. 1, Πα. 21. 1, Πα. 21. 21, fr. 60a. 3, fr. 81, Δ.. 1, Δ. 4. 46, fr. 74, fr. 108a. 1, b. 1, fr. 110, fr. 121, fr. 124c, fr. 177f, fr. 179, fr. 185, fr. 215. 2, fr. 215b. 4, fr. 219, 227, 233, 236, 237, 260. 2, 5, Θρ.. 2, Θρ. 6. 7, fr. 131a, fr. 135, fr. 153, fr. 166. 1, fr. 169. 49, fr. 177c.

    Lexicon to Pindar > δέ

  • 13 ξένος

    ξένος, ξεῑνος (ξεῖνος, -ον, -ε, -ων, -οις; ξείνας, -αν: ξένος, -ου, -ον, -οι, -ων, -οισι, -οις.) anyone who seeks, gives, or receives hospitality
    a foreigner, stranger, one from abroad παντοδαποῖσιν ὑπέστασε ξένοις κίονα δαιμονίαν (= Αἴγιναν) O. 8.26

    ἀφίκοντο δέ οἱ ξένοι O. 9.67

    ἐλθόντος γὰρ εὐνάσθη ξένου λέκτροισιν ἀπ' Ἀρκαδίας P. 3.25

    “φιλίων δ' ἐπέων ἄρχετο ξείνοις ἅ τ ἐλθόντεσσιν εὐεργέται δεῖπν ἐπαγγέλλοντι πρῶτον” (cf. v. 128.) P. 4.30 “ ὦ ξεῖν” Jason, having just arrived in Iolkos P. 4.97 ἔχοντι τὰν (sc. Κυράναν)

    χαλκοχάρμαι ξένοι Τρῶες Ἀντανορίδαι P. 5.83

    τὰν μάλα πολλοὶ ἀριστῆες ἀνδρῶν αἴτεον σύγγονοι, πολλοὶ δὲ καὶ ξείνων P. 9.108 ματρόπολίν τε, φίλαν ξένων ἄρουραν Aigina N. 5.8

    κρανίοις ὄφρα ξένων ναὸν Ποσειδάωνος ἐρέφοντα σχέθοι I. 4.54

    οὐ θέμιν οὐδὲ δίκαν ξείνων ὑπερβαίνοντες the Aiginetans I. 9.6 ὅτι ξένοι ἔφθινον ἄτερθεν τεκέων visitors to the third Delphic temple of Apollo Pae. 8.76 esp. opp. to ἀστοί, simm.,

    καὶ ποτ' ἀστῶν καὶ ποτὶ ξείνων O. 7.90

    οἶκον ἥμερον ἀστοῖς ξένοισι δὲ θεράποντα O. 13.3

    πραὺς ἀστοῖς ξείνοις δὲ θαυμαστὸς πατήρ P. 3.71

    ξεῖνος αἴτ' ὦν ἀστός P. 4.78

    πύργος ἄστεος ὄμμα τε φαεννότατον ξένοισι P. 5.57

    πολιατᾶν καὶ ξένων γλώσσας ἄωτον I. 1.51

    ξυνὸν ἄστει κόσμον ἑῷ προσάγων· καὶ ξένων εὐεργεσίαις ἀγαπᾶται (sc. Λάμπων) I. 6.70 met., c. gen., οὔτοι με ξένον οὐδ' ἀδαήμονα Μοισᾶν ἐπαίδευσαν κλυταὶ Θῆβαι fr. 198a. f. pro adj., “ ἐπιχώριος οὐ ξείναν ἱκάνω γαῖαν ἄλλων” Jason speaks P. 4.118
    b guest friend Θήρωνα ὄπῖ δίκαιον ξένων (Hermann: ξένον codd., Π, def. van Leeuwen) O. 2.6 ὑπέδεκτο δ' ἀργυρόπεζ Ἀφροδίτα Δάλιον ξεῖνον Apollo P. 9.10 πατροπάτωρ ἔνθα οἱ Σπαρτῶν ξένος κεῖτο Amphitryon P. 9.82 ξεῖνός εἰμι (sc. τῶν Αἰγινητῶν) N. 7.61

    τὰν νεοκτίσταν ἐς Αἴτναν, ἔνθ' ἀναπεπταμέναι ξείνων νενίκανται θύραι N. 9.2

    c host and friend πέποιθα δὲ ξένον μή τιν' δύναμιν κυριώτερον τῶν γε νῦν κλυταῖσι δαιδαλωσέμεν ὕμνων πτυχαῖς Theron O. 1.103 καί κεν ἐν ναυσὶν μόλον παρ' Αἰτναῖον ξένον Hieron P. 3.69 ὁ δ' ἄρα (sc. Ὀρέστας) γέροντα ξένον Στροφίον ἐξίκετο (byz.: ξένον γέροντα codd.) P. 11.34 ὅταν ξεῖνον ἐμὸν ἠθαῖον ἔλθῃς Thrasyboulos I. 2.48
    d generally, friend

    ξείνων δ' εὖ πρασσόντων, ἔσαναν ἐσλοί O. 4.4

    ἐν ἀφνεαῖς ἀρούραισι Πυλάδα νικῶν ξένου Λάκωνος Ὀρέστα P. 11.16

    Ἡράκλεες, σέο δὲ προπράον' ἔμμεν ξεῖνον ἀδελφεόν τ Aiakos N. 7.86 “ νῦν σε (= Ζῆνα) — λίσσομαι παῖδα θρασὺν ἐξ Ἐριβοίας ἀνδρὶ τῷδε ξεῖνον ἁμὸν μοιρίδιον τελέσαι” ( κεῖνον v. l.: Herakles is speaking of the birth of Aias) I. 6.46 παμφαρμάκου ξείνας ἐφετμαῖς Medea, as having shown friendship to Jason P. 4.233

    Lexicon to Pindar > ξένος

  • 14 ξεινος

    ξένος, ξεῑνος (ξεῖνος, -ον, -ε, -ων, -οις; ξείνας, -αν: ξένος, -ου, -ον, -οι, -ων, -οισι, -οις.) anyone who seeks, gives, or receives hospitality
    a foreigner, stranger, one from abroad παντοδαποῖσιν ὑπέστασε ξένοις κίονα δαιμονίαν (= Αἴγιναν) O. 8.26

    ἀφίκοντο δέ οἱ ξένοι O. 9.67

    ἐλθόντος γὰρ εὐνάσθη ξένου λέκτροισιν ἀπ' Ἀρκαδίας P. 3.25

    “φιλίων δ' ἐπέων ἄρχετο ξείνοις ἅ τ ἐλθόντεσσιν εὐεργέται δεῖπν ἐπαγγέλλοντι πρῶτον” (cf. v. 128.) P. 4.30 “ ὦ ξεῖν” Jason, having just arrived in Iolkos P. 4.97 ἔχοντι τὰν (sc. Κυράναν)

    χαλκοχάρμαι ξένοι Τρῶες Ἀντανορίδαι P. 5.83

    τὰν μάλα πολλοὶ ἀριστῆες ἀνδρῶν αἴτεον σύγγονοι, πολλοὶ δὲ καὶ ξείνων P. 9.108 ματρόπολίν τε, φίλαν ξένων ἄρουραν Aigina N. 5.8

    κρανίοις ὄφρα ξένων ναὸν Ποσειδάωνος ἐρέφοντα σχέθοι I. 4.54

    οὐ θέμιν οὐδὲ δίκαν ξείνων ὑπερβαίνοντες the Aiginetans I. 9.6 ὅτι ξένοι ἔφθινον ἄτερθεν τεκέων visitors to the third Delphic temple of Apollo Pae. 8.76 esp. opp. to ἀστοί, simm.,

    καὶ ποτ' ἀστῶν καὶ ποτὶ ξείνων O. 7.90

    οἶκον ἥμερον ἀστοῖς ξένοισι δὲ θεράποντα O. 13.3

    πραὺς ἀστοῖς ξείνοις δὲ θαυμαστὸς πατήρ P. 3.71

    ξεῖνος αἴτ' ὦν ἀστός P. 4.78

    πύργος ἄστεος ὄμμα τε φαεννότατον ξένοισι P. 5.57

    πολιατᾶν καὶ ξένων γλώσσας ἄωτον I. 1.51

    ξυνὸν ἄστει κόσμον ἑῷ προσάγων· καὶ ξένων εὐεργεσίαις ἀγαπᾶται (sc. Λάμπων) I. 6.70 met., c. gen., οὔτοι με ξένον οὐδ' ἀδαήμονα Μοισᾶν ἐπαίδευσαν κλυταὶ Θῆβαι fr. 198a. f. pro adj., “ ἐπιχώριος οὐ ξείναν ἱκάνω γαῖαν ἄλλων” Jason speaks P. 4.118
    b guest friend Θήρωνα ὄπῖ δίκαιον ξένων (Hermann: ξένον codd., Π, def. van Leeuwen) O. 2.6 ὑπέδεκτο δ' ἀργυρόπεζ Ἀφροδίτα Δάλιον ξεῖνον Apollo P. 9.10 πατροπάτωρ ἔνθα οἱ Σπαρτῶν ξένος κεῖτο Amphitryon P. 9.82 ξεῖνός εἰμι (sc. τῶν Αἰγινητῶν) N. 7.61

    τὰν νεοκτίσταν ἐς Αἴτναν, ἔνθ' ἀναπεπταμέναι ξείνων νενίκανται θύραι N. 9.2

    c host and friend πέποιθα δὲ ξένον μή τιν' δύναμιν κυριώτερον τῶν γε νῦν κλυταῖσι δαιδαλωσέμεν ὕμνων πτυχαῖς Theron O. 1.103 καί κεν ἐν ναυσὶν μόλον παρ' Αἰτναῖον ξένον Hieron P. 3.69 ὁ δ' ἄρα (sc. Ὀρέστας) γέροντα ξένον Στροφίον ἐξίκετο (byz.: ξένον γέροντα codd.) P. 11.34 ὅταν ξεῖνον ἐμὸν ἠθαῖον ἔλθῃς Thrasyboulos I. 2.48
    d generally, friend

    ξείνων δ' εὖ πρασσόντων, ἔσαναν ἐσλοί O. 4.4

    ἐν ἀφνεαῖς ἀρούραισι Πυλάδα νικῶν ξένου Λάκωνος Ὀρέστα P. 11.16

    Ἡράκλεες, σέο δὲ προπράον' ἔμμεν ξεῖνον ἀδελφεόν τ Aiakos N. 7.86 “ νῦν σε (= Ζῆνα) — λίσσομαι παῖδα θρασὺν ἐξ Ἐριβοίας ἀνδρὶ τῷδε ξεῖνον ἁμὸν μοιρίδιον τελέσαι” ( κεῖνον v. l.: Herakles is speaking of the birth of Aias) I. 6.46 παμφαρμάκου ξείνας ἐφετμαῖς Medea, as having shown friendship to Jason P. 4.233

    Lexicon to Pindar > ξεινος

  • 15 πένης

    -ητος + ὁ N 3 5-4-11-51-8=79 Ex 23,3.6; Dt 15,11; 24,14.15
    poor man Ex 23,3; poor (as adj.) Dt 15,11, cpr. πενιχρός, πραΰς, πτωχός, ταπεινός
    Cf. HATCH 1889, 73-77; SHIPP 1979, 446-447; TRENCH 1890, 128-130; →NIDNTT; TWNT

    Lust (λαγνεία) > πένης

  • 16 ταπεινός

    -ή,-όν +
    A 8-5-20-19-18=70 Lv 13,3.4.20.21.25
    qualification of men and women, without connotation of moral inferiority: lowly, of no account 1 Sm 18,23 often in a good sense of men and women favoured by the Lord: lowly, humble Jb 5,11; oppressed, afflicted Jdt 9,11
    qualification of place: deep below Lv 13,3; lower, low-lying (geogr.) Jgs 1,15
    τὰ ταπεινά the low country Jos 11,16; the places below, underneath Ps 112(113),6
    *Is 58,4 ταπεινόν the poor-שׁר for MT עשׁר wicked
    see also πραΰς, πένης, πτωχός
    Cf. HARL 1960=1992a 205; HATCH 1889, 73-77; LEIVESTAD 1966, 36-47; REHRL 1961, 228; SPICQ 1978a, 878-880; →NIDNTT; TWNT

    Lust (λαγνεία) > ταπεινός

  • 17 θυμοειδής

    A high-spirited, τὸ θ. Hp.Aër.12; opp. ἄθυμος, Pl. R. 456a; opp. ὀργίλος, ib. 411c.
    2 passionate, hot-tempered, opp. πραΰς, ib. 375c.
    b of horses, mettled, X.Mem.4.1.3; opp. εὐπειθέστατος, Id.Smp.2.10: [comp] Comp., opp. βλακωδέστερος, Id.Eq.9.1.
    3 Philos., τὸ θ. spirit, passion, opp. τὸ λογιστικόν, τὸ ἐπιθυμητικόν, Pl. R. 440e, al., cf. D.L.3.67. Adv.

    - δῶς Hdn.4.3.3

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θυμοειδής

  • 18 πραΰνω

    πρᾱΰνω, [dialect] Ion. [full] πρηΰνω [ῡ], [tense] fut. ῠνῶ: [tense] aor. ἐπράῡνα:—[voice] Med., [dialect] Ep. [tense] aor.
    A

    πρηϋνατο Nonn.D.29.276

    :—[voice] Pass., [tense] fut.

    πραϋνθήσομαι Ph.1.135

    , Gal. 13.478: [tense] aor.

    ἐπραΰνθην Pl.R. 440d

    : [tense] pf. πεπράϋσμαι (v. infr.): ([etym.] πραΰς):— make soft, mild, or gentle, soothe, calm,

    πνοιὰς.. πρηΰνει Hes.Th. 254

    ;

    π. τινά h.Merc. 417

    ; π. ἕλκος soothe a raging sore, S.Ph. 650;

    π. τινὰ λόγοις A.Pers. 837

    ;

    π. τινὰς πρὸς ἀλλήλους Isoc.4.47

    ;

    π. ὑπερήφανα ἔργα Sol.4.38

    ;

    ὀργήν E.Fr. 822

    ; τὸν θυμόν, τὸ θυμοειδές, Pl.Lg. 731d, R. 572a, cf. X.Eq.9.5:—[voice] Pass., become milder, abate,

    πρηϋνομένου τοῦ χειμῶνος Hdt.2.25

    ; of persons, grow milder, be appeased, ib. 121. δ', Pl.R. 440d, Arist.Rh. 1380a5.
    2 tame wild animals, οὐρῆας, κύνα, Hes.Op. 797, X.Mem.2.3.9; [

    ἐλέφαντα] π. καὶ ἡμερῶσαι Ael.NA10.10

    :—[voice] Pass., πεπραϋσμένος πέρδιξ ib.4.16; opp. ἐγείρεσθαι, of horses, X.Eq.9.10;

    θῆρες ἀνὰ δρυμὰ πρηΰνονται Euph.177

     ( = Call.Fr.anon.74).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πραΰνω

  • 19 ἀγαθός

    ἀγᾰθός [pron. full] [ᾰγ], ή, όν, [dialect] Lacon. [full] ἀγασός Ar.Lys. 1301, Cypr. [full] ἀζαθός GDI57:—
    A good:
    I of persons,
    1 well-born, gentle, opp.

    κακός, δειλός, οἷά τε τοῖς ἀγαθοῖσι παραδρώωσι χέρηες Od.15.324

    , cf. Il.1.275;

    ἀφνειός τ' ἀ. τε Il.13.664

    , cf. Od.18.276;

    πατρὸς δ' εἴμ' ἀγαθοῖο, θεὰ δέ με γείνατο μήτηρ Il.21.109

    , cf. Od.4.611;

    κακὸς ἐξ ἀ. Thgn.190

    , cf. 57 sq.;

    πραῢς ἀστοῖς, οὐ φθονέων ἀγαθοῖς Pi.P. 3.71

    , cf. 2.96, 4.285;

    τίς ἂν εὔπατρις ὧδε βλάστοι; οὐδεὶς τῶν ἀ. κτλ. S.El. 1082

    ;

    οἵ τ' ἀ. πρὸς τῶν ἀγενῶν κατανικῶνται Id.Fr.84

    ; τοὺς εὐγενεῖς γὰρ κἀγαθοὺς.. φιλεῖ Ἄρης ἐναίρειν ib. 649, cf. E.Alc. 600, al.:

    ἀγαθοὶ καὶ ἐξ ἀγαθῶν Pl.Phdr. 274a

    :—in political sense, aristocrats, esp. in the phrase καλοὶ κἀγαθοί (v. sub καλοκἀγαθός).
    2 brave, valiant, since courage was attributed to Chiefs and Nobles, Il.1.131, al.;

    τῷ κ' ἀγαθὸς μὲν ἔπεφν', ἀγαθὸν δέ κεν ἐξενάριξεν 21.280

    ; cf. Hdt.5.109, etc.
    3 good, capable, in reference to ability,

    ἀ. βασιλεύς Il.3.179

    ;

    ἰητήρ 2.732

    ;

    θεράπων 16.165

    , 17.388;

    πύκτης Xenoph.2.15

    ;

    ἰητρός Hp.Prog.1

    ;

    προβατογνώμων A.Ag. 795

    ;

    ἄρχοντες Democr.266

    : freq. with qualifying words,

    ἀ. ἐν ὑσμίνῃ Il.13.314

    ;

    βοὴν ἀ. 2.408

    , 563, al.;

    πύξ Od.11.300

    ;

    βίην Il.6.478

    ;

    γνώμην S.OT 687

    ;

    πᾶσαν ἀρετήν Pl.Lg. 899b

    , cf. Alc.1.124e;

    τέχνην Id.Prt.323b

    ; τὰ πολέμια, τὰ πολιτικά, Hdt.9.122, Pl.Grg. 516b, etc.: more rarely c. dat.,

    ἀ. πολέμῳ X.Oec.4.15

    : with Preps.,

    ἄνδρες ἀ. περὶ τὸ πλῆθος Lys.13.2

    ;

    εἴς τι Pl.Alc.1.125a

    ;

    πρός τι Id.R. 407e

    : c. inf.,

    ἀ. μάχεσθαι Hdt.1.136

    ;

    ἱππεύεσθαι 1.79

    ; ἀ. ἱστάναι good at weighing, Pl.Prt. 356b.
    4 good, in moral sense, first in Thgn.438, cf. Heraclit.104, S.El. 1082, X.Mem.1.7.1, Pl.Ap. 41d, etc.;

    ψυχῆς ἀγαθῆς πατρὶς ὁ ξύμπας κόσμος Democr.247

    : freq. with other Adjs.,

    ὁ πιστὸς κἀ. S.Tr. 541

    ; δικαίων κἀ. ib. 1050:—ironical,

    τὸν ἀ. Κρέοντα Id.Ant.31

    .
    5 ὦ ἀγαθέ, my good friend, as a term of gentle remonstrance, Pl.Prt. 311a, etc.
    6 ἀ. δαίμων, v. sub δαίμων; ἀ. τύχη, v. sub τύχη; ἀ. θεός = Lat. bona dea, Plu.Caes.9, Cic.19.
    II of things,
    1 good, serviceable,

    Ἰθάκη.. ἀ. κουροτρόφος Od.9.27

    , etc.;

    ἀ. τοῖς τοκεῦσι, τῇ πόλει X.Cyn.13.17

    : c. gen., εἴ τι οἶδα πυρετοῦ ἀ. good for it, Id.Mem.3.8.3;

    ἑλκῶν Thphr.HP9.11.1

    .
    2 of outward circumstances,

    αἰδὼς οὐκ ἀ. κεχρημένῳ ἀνδρὶ παρεῖναι Od.17.347

    ;

    εἰπεῖν εἰς ἀγαθόν

     to good purpose,

    Il.9.102

    ;

    ὁ δὲ πείσεται εἰς ἀ. περ

     for his own good end,

    11.789

    ;

    οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη 2.204

    :—ἀγαθόν [ἐστι], c. inf., it is good to do so and so, Il.7.282, 24.130, Od.3.196, etc.
    3 morally good,

    πρῆξις Democr.177

    ;

    ἔργα Emp.112.2

    , cf. Ep.Rom.2.7, etc.
    4 ἀγαθόν, τό, good, blessing, benefit, of persons or things,

    ὦ μέγα ἀ. σὺ τοῖς φίλοις X.Cyr.5.3.20

    ;

    φίλον, ὃ μέγιστον ἀ. εἶναί φασι Id.Mem.2.4.2

    , cf. Ar.Ra.74, etc; as term of endearment for a baby, blessing!, treasure!, Men.Sam.28:— ἀγαθόν τινα δεδρακέναι, πεποιηκέναι confer a benefit on.., Th.3.68, Lys.13.92; ἐπ' ἀγαθῷ τινος for one's good, Th.5.27, X.Cyr.7.4.3;

    ἐπ' ἀ. τοῖς πολίταις Ar.Ra. 1487

    ;

    οὐκ ἐπ' ἀ.

     for no good end,

    Th.1.131

    ;

    ἐπ' οὐδενὶ ἀ. τῆς Ἑλλάδος X.HG5.2.35

    :—in pl., ἡ ἐπ' ἀγαθοῖς γεναμένη (sic)

    κατασπορά PFlor.21.10

     (iii A.D.):—τὸ ἀ. or τἀ., the good, Epich.171.5, cf. Pl.R. 506b, 508e, Arist.Metaph. 1091a31, etc.:—in pl., ἀγαθά, τά, goods of fortune, treasures, wealth, Hdt.2.172, Lys.13.91, X.Mem.1.2.63, etc.;

    ἀγαθὰ πράττειν

     fare well,

    Ar.Av. 1706

    ; also, good things, dainties, Thgn.1000, Ar.Ach. 873, etc.: good qualities,

    τοῖς ἀ., οἷς ἔχομεν ἐν τῇ ψυχῇ Isoc.8.32

    , cf. Democr.37; good points, of a horse,

    εἰ τἄλλα πάντα ἀ. ἔχοι, κακόπους δ' εἴη X.Eq. 1.2

    .
    III [comp] Comp. and [comp] Sup. are usu. supplied from other stems, viz. [comp] Comp. ἀμείνων, ἀρείων, βελτίων, κρείσσων (κάρρων), λωΐων ([etym.] λὥων), [dialect] Ep. βέλτερος, λωΐτερος, φέρτερος:—[comp] Sup. ἄριστος, βέλτιστος, κράτιστος, λώϊστος ([etym.] λῷστος), [dialect] Ep.βέλτατος, κάρτιστος, φέρτατος, φέριστος:— later, reg. [comp] Comp.

    ἀγαθώτερος LXX Jd.11.25

    , 15.2, D.S.8Fr.12, Plot. 5.5.9, Diod.Rh.p.53.9H.: [comp] Sup.

    ἀγαθώτατος D.S.16.85

    , Hld.5.15, etc. (

    - ότατος POxy.1757.26

     (ii A.D.)).
    IV Adv. usually εὖ, q.v.:

    ἀγαθῶς Hp.Off.9

    , Arist.Rh. 1388b6, LXX 1 Ki.20.7. (Etym. dub. (

    ὅτι ἄγει ἡμᾶς ἐπὶ τὸν ὀρθὸν βίον Stoic. 3.49

    ); perh. cognate with ἄγαμαι, hence admirable.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀγαθός

  • 20 αἰσχυντηρός

    αἰσχυντηρός, ά, όν (Pla. et al.; Sir 26:15; 32:10; 41:27) pert. to having regard for decency, modest (w. τρυφερός, πραΰς, ἡσύχιος) of the righteous angel Hm 6, 2, 3.—DELG s.v. αἶσχος.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > αἰσχυντηρός

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • πραΰς — εῑα, ύ, Α (δωρ. τ.) βλ. πράος …   Dictionary of Greek

  • πραύς — πρᾱύς , πρᾶος Gött. Nachr. masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • πρᾳύς — πρᾱͅύς , πρᾶος Gött. Nachr. masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • πράος — α, ο / πρᾱος, ον, ΝΜΑ, και πραΰς και ιων. τ. πρηΰς, εῑα, ΰ, Α 1. (για πρόσ. και μόνο στην αρχαία και για πράγματα, αισθήματα, πράξεις και λόγους) ήπιος, ήμερος, γλυκύς, μαλακός 2. αυτός που έχει ευγενείς τρόπους (α. «πρᾱος τὸ ἦθος», Πίνδ. β.… …   Dictionary of Greek

  • Sanftmut — Allegorische neoklassische Statue in der San Carlo al Corso Kirche in Mailand. Das Lamm an ihrer Seite ist das traditionelle Symbol der Sanftmut. Sanftmut ist ein menschliches Temperament. Sie galt als Tugend der Herrscher: So trug Friedrich II.… …   Deutsch Wikipedia

  • Anawim — Les Anawim sont les pauvres de Dieu . En hébreu, le singulier Anawah est utilisé par les prophètes (Sophonie, Amos), dans les Psaumes et par Marie dans le Magnificat : les pauvres de Dieu, c est à dire les « courbés », les petits,… …   Wikipédia en Français

  • θυμοειδής — ές (Α θυμοειδής, ές) 1. ορμητικός, ζωηρός 2. οξύθυμος 3. (στην πλατ. φιλοσ.) το ουδ. ως ουσ. το θυμοειδές το ένα από τα τρία επίπεδα τής ψυχής, σε αντιδιαστολή προς το επιθυμητικό και το λογιστικό αρχ. 1. (αντίθ. τού άθυμος) αναπτερωμένος,… …   Dictionary of Greek

  • πραΰγελως — ιων. τ. πρηΰγελως, ὁ, ἡ, Α αυτός που γελά με πραότητα. [ΕΤΥΜΟΛ. < πραΰς / πρηΰς, αθέματη μορφή τού επιθ. πρᾶος* + γέλως «γέλιο» (πρβλ. κλαυσί γελως)] …   Dictionary of Greek

  • πραΰθυμος — ον, Α πράος, ήμερος στην καρδιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < πραΰς, αθέματη μορφή τού επιθ. πρᾶος + θυμός (πρβλ. βαρύ θυμος)] …   Dictionary of Greek

  • πραΰμητις — ήτιος, ὁ, ἡ, Α 1. πράος, ήσυχος 2. (ως προσωνυμία τής Ειλειθυίας) αυτή η οποία σκέφτεται με πραότητα. [ΕΤΥΜΟΛ. < πραΰς, αθέματη μορφή τού επιθ. πρᾶος + μῆτις «σοφία, φρόνηση» (πρβλ. αισχρό μητις)] …   Dictionary of Greek

  • πραΰνους — και ιων. τ. πρηΰνους, ουν, και οος, οον, Α αυτός που έχει πράο νου, ήπια διάθεση. [ΕΤΥΜΟΛ. < πραΰς / πρηΰς, αθέματη μορφή τού επιθ. πρᾶος + νοῦς] …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»