-
1 πολυ-πάμων
πολυ-πάμων, ον, viel besitzend, sehr begütert; ὄϊες πολυπάμονος ἀνδρός, Il. 4, 433; λαός, Orph. Arg. 1061.
-
2 πολυπάμων
A exceeding wealthy, Il.4.433.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πολυπάμων
-
3 πολυπάμων
πολυ-πάμων, ονος ( πέπαμαι): much possessing, exceeding wealthy, Il. 4.433†.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > πολυπάμων
-
4 πολυπάμων
πολυ-πάμων, ον, viel besitzend, sehr begütert -
5 πολυπαμων
-
6 πέπᾱμαι
πέπᾱμαιGrammatical information: v.Meaning: `to acquire' (Argos Va).Other forms: Aor. πά̄σασθαι, fut. πά̄σομαι `to possess, to acquire' (Dor., Arc., poet. since Pi., Sol.). Pres. ἐμ-πιπάσκομαι.Derivatives: 1. πᾶμα n. (Arc., Arg., Cret.), ἔππαμα n. (\< ἐμ-π-; Boeot.) `possession' with several continuants: πολυ-πάμων `wealthy' (Δ 433), ἐχέ-πᾱμον ( γένος) `having possessions, inheritor' (Locr.), ἔκ-παμον ἀκλήρωτον H; with transition in the o-stems: ἐμ-πάμῳ (cod. ἐμπαγμῶ) πατρώχῳ; ἐπι-\<πα\> ματ-ίδα την ἐπίκληρον H.; παμῶχος ὁ κύριος H. with παμωχέω `to possess' (Tab. Heracl.). 2. ἔμπᾱσις (Corc., Meg.), ἴνπ. (Arc.), ἔππ. (Boeot.) f. `acquisition', πᾶσις κτῆσις H. 3. παμ-πη-σία f. `full possession' (A., E., Ar.); cf. παρ-ρη-σία (Schwyzer 469). 4. πάτορες κτήτορες Phot., πᾱτήρ `possessor' (Critias; Fraenkel Nom.ag. 1, 182). 5. With analog. - σ- (Solmsen KZ 29, 114; diff. Fraenkel l.c.): πάστας m. `possessor, lord' (Gort.); also PN: Εὔ-παστος (Argiv.), Γυνο-, Θιό-ππαστος (Boeot.), prob. also πέπασται (Thgn. 663).Origin: IE [Indo-European] [592] *ḱu̯eh₂- `swell'(?)Etymology: From τὰ ππάματα (Boeot.), Γυνό-ππαστος a.o. appears an orig. IE *ḱu̯, from where - ππ- (cf. ἵππος), anlaut. π- (from there πέ-παμαι etc.). So πέ-πᾱ-μαι, πά̄-σασθαι, πά̄-σομαι with monosyll. full grade (IE *ḱu̯ā-) as in μέ-μνη-μαι, (Dor. -μνᾱ-), μνή-σασθαι, μνή-σομαι. To the perfect of the situation reached and to the ingressive aorist came quite isolated the reduplicated pres. ἐμ-πι-πά-σκομαι like μιμνήσκομαι (cf. Kretschmer Glotta 4, 320). -- An exact non-Greek agreement is not known. As beside μέμνημαι there is the noun μένος, one might reconstruct beside πέπᾱμαι a noun *κέϜος, which is found in Skt. as śávas- n. `strength, power, superiority'. To the nouns πά̄-τωρ, πᾱ-τήρ OInd. has an agreement in the themat. śvā-tr-á- `thriving, powerful', n. `strength, strengthening'. The zero grade ḱū- which correponds with IE ḱu̯ā is found in ἄ-κῦ-ρ-ος, κύ̄-ρ-ιος `lord, possessor'; s. v. w. further references. The group πέπᾱμαι a. cognates has developed formally and semantically independently ('have power over' = `be lord, possess'); details in Brugmann Totalität 60ff., Persson Beitr. 1, 192ff. against J. Schmidt Pluralbild. 411f., who like Hoffmann Dial. 2, 503, Kretschmer KZ 31, 424 a. o. wanted to identify πέπᾱμαι with Ion. Att. ἔκτημαι, κέκτημαι (s. κτάομαι). -- (Not here πᾶς, s. v.).Page in Frisk: 2,507-508Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πέπᾱμαι
См. также в других словарях:
εστιοπάμων — ἑστιοπάμων, ὁ (Α) (στους Δωριείς και στους Αιολείς) ο δεσπότης τής οικίας. [ΕΤΥΜΟΛ. < εστία + πάμων (< πάμα «περιουσία») πρβλ. πολυ πάμων] … Dictionary of Greek
παμπάμων — παμπάμων, ον (Α) αυτός που κατέχει τα πάντα. [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + πάμων (< πᾶμα «κτήμα»), πρβλ. πολυ πάμων] … Dictionary of Greek
πολυπάμων — ον, Α πολυκτήμων*. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + πάμων (< πᾶμα «κτήμα»), πρβλ. παμ πάμων] … Dictionary of Greek
