-
1 πολισσούχοι
-
2 πολισσοῦχοι
-
3 ὦ
ὦ and [full] ὤ, an exclamation, expressing surprise, joy, or pain,A O! oh! with nom.,ὢ τάλας ἐγώ S.Aj. 981
, etc.;ὢ ἔβενος, ὢ χρυσός Theoc.15.123
: also c. gen.,ὢ τῆς ἀναισχυντίας Luc.Pisc.5
; with interrog.,ὤ, τί λέγεις; Pl.Prt. 309d
; in the middle of a sentence, E.Hipp. 362 (lyr.), al.II with voc., a mode of address, whether at the beginning of a sentence or in a parenthesis,ὦ Ἀχιλεῦ Il.1.74
, etc., esp. in dialogue and Oratt., ἐβουλόμην, ὦ ἄνδρες, τὴν δύναμιν κτλ. Antipho.5.1; in invocations of the gods, , etc.; with imper.,ὦ χαῖρε Id.Ag.22
, S.Aj. 91; ὦ πρὸς θεῶν ὕπεικε ib. 371, cf. D.21.98: sts. following the Verb, E.Tr. 335 (lyr.); in different number from the voc.,προσέλθετ', ὦ παῖ, πατρί S.OC 1104
, cf. 1112, Sch.Ar.Pl.66.2 with nom. instead of voc., ὦ δῐος αἰθήρ, ὦ φίλος, A.Pr.88, 545;ὦ γενναῖος Pl. Phdr. 227c
;ὦ οὗτος Αἴας S.Aj.89
;ὦ οὗτος οὗτος Οἰδίπους Id.OC 1627
; also οὗτος, ὦ σέ τοι (sc. καλῶ) Ar.Av. 274.3 with both together,φίλος ὦ Μενέλαε Il.4.189
;ὦ τλάμων πάτερ S.Aj. 641
(lyr., τλᾶμον codd. rec., edd.).4 with the latter of two nouns,Ἀγάμεμνον, ὦ Μενέλαε Id.Ph. 794
.—In the first sense usu. written ὤ, in the second ὦ :[τὸ ὢ] ἡνίκα θαυμαστικὸν λαμβάνεται βαρύνεται, καὶ χωρεῐ εἰς ἐπιρρηματικὴν σύνταξιν, οἷον ὢ Ἡρακλῆς EM79.13
: Thom.Mag. p.408R. prescribes ὢ with the gen., but ὦ with the voc., e.g. ὦ Ἡράκλεις, where the whole expression, and not merely the ὤ ([etym.] ὦ, ) expresses surprise (but A.D.Adv.127.24 seems to imply ὦ in both senses); ὤ as an exclam. is found in forms like ὤ μοι, ὤ μοι ἐγώ, ὢ πρὸς τῶν θεῶν D. l. c.: but ὦ πόποι δυσὶ τόνοις χρῆται Hdn.Gr.1.503, so that ὢ πόποι is improbable, cf. Theognost.Can. 158 (as emended by Lehrs Aristarch.3p.119); ᾤμοι and ὤμοι are both recognized by EM822.33, cf. Lex.Mess.p.413;ωιμ' Sapph.Supp.23.4
; in E., when it stands in the middle of a sentence, it shd. be written ὤ, Hipp. 362, al.: sts. doubled, ; (v.l. ὣ ὣ ὣ); written ὼ ώ in Pap. of S.Ichn.61; tripled, (lyr., prob.). To those who (like D.T.640.11, cf. Sch. D.T.p.257H. ) took ὦ for the voc. of the Art. ὁ, A.D.Synt.45.22-53 replies at length.
См. также в других словарях:
πολισσοῦχοι — πολισσοῦχος dwelling in the city masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πολισσούχος — ον, ΜΑ μσν. πολίτης αρχ. 1. πολιούχος («ὦ Ζεῦ τε καὶ Γῆ καὶ πολισσοῦχοι θεοί», Αισχύλ.) 2. αυτός που κατοικεί σε πόλη. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο δυσερμήνευτος τ. πολισσοῦχος είναι πιθ. ποιητ. αντί τού πολιοῦχος και έχει σχηματιστεί πιθ. αναλογικά προς το… … Dictionary of Greek
ω — ὦ, ΝΜΑ, και ὤ Α επιφώνημα που χρησιμοποιείται: 1. για να δηλώσει: α) χαρά, έκπληξη, θαυμασμό β) λύπη, πόνο (α. «ω δυστυχία μου!» β. «ὢ τάλας ἐγώ», Σοφ.) γ) παράπονο, αγανάκτηση, οργή (α. «ω κακό που μέ βρήκε!» β. «ὢ ὢ κακά», Αισχύλ.) 2. (στην αρχ … Dictionary of Greek
