-
1 πλάνος
πλάνος, 1) als adj., auch 2 Endgn, umherschweifend, Landstreicher, Taschenspieler, Gaukler u. dergl.; πλάνοι ἀστέρες, die Irr-, Wandelsterne, Ggstz ἄπλανοι, Fixsterne. – 2) als subst., ὁ πλ., das Umherirren, Umherschweifen, Soph. O. C. 1116; auch übertr. von der Krankheit, Phil. 748; u. von Gedanken, πολλὰς δ' ὁδοὺς ἐλϑόντα φροντίδος πλάνοις, O. R. 67; Eur. Hel. 540; κερκίδος, Ion 1491; Ar. Vesp. 873; πέπαυται τοῦ πλάνου, Plat. Phaed. 79 d.
-
2 πλάνος
-
3 ἀπό-πλανος
ἀπό-πλανος, = πλάνος, ὁ, Cratin. iun. bei D. L. 8, 37.
-
4 ποντο-πλάνος
ποντο-πλάνος, = Vorigem, Orph. H. 23, 8. 74, 6.
-
5 πολύ-πλανος
πολύ-πλανος, = πολυπλανής; πλάναι, Aesch. Prom. 587; κόραι, Augen, Eur. Phoen. 665.
-
6 σύμ-πλανος
σύμ-πλανος, zusammen, mit Andern umherirrend, -schweifend; κώμων, Mel. 102 (V, 165); von der Flasche, M. Arg. 21 (VI, 248); vgl. Mel. 64 (V, 191).
-
7 νυκτί-πλανος
νυκτί-πλανος, = νυκτίπλαγκτος, Luc. Alex. 54, νυκτιπλάνοις ὀάροις χαίρει.
-
8 δύς-πλανος
δύς-πλανος, unglücklich umherirrend, Aesch. Prom. 611. 902.
-
9 λᾱο-πλάνος
λᾱο-πλάνος, ὁ, Volksverführer, Ios., K. S.
-
10 ἀρχί-πλανος
ἀρχί-πλανος, ὁ, Anführer der Nomaden, Luc. Tox. 39.
-
11 ὀρεί-πλανος
ὀρεί-πλανος, = Vorigem, Nonn. D. 16, 184.
-
12 ἁλί-πλανος
ἁλί-πλανος, meerdurchirrend, Opp. C. 4, 258.
-
13 ἐρωτο-πλάνος
ἐρωτο-πλάνος, von der Liebe ableitend, die Liebe täuschend, φϑόγγος, Mel. 112 (VII, 195).
-
14 ἐρημο-πλάνος
ἐρημο-πλάνος, einsam, in der Einöde umherirrend, Demetr. Phal. 116.
-
15 ὠκύ-πλανος
ὠκύ-πλανος, schnell umherirrend, Eur. frg. Pirith. 3.
-
16 erroneus
errōneus, a, um (2. erro) = ἀλήτης, πλάνος (Gloss.), umherirrend, -schweifend, sich umhertreibend, v. Pers., Sen. de ben. 6, 11, 2 H. (neben vagus) u. (Ggstz. assiduus) Col. 7, 12, 5: err. et morbida ovis, Hieron. in Mich. 4. v. 1 sqq. p. 1246 Migne. – v. Lebl., ceterae stellae, quas non recte erroneas et vagas dicimus, Apul. de dogm. Plat. 1, 10.
-
17 planus [2]
-
18 πλάνιος
πλάνιος, poet. statt πλάνος, πλανίων ἄβιος βίος, Leon. Tar. 100 (VII, 715).
-
19 γόης
γόης, ητος, ὁ (γοάω), 1) ein Weinender, Wehklagender, Aesch. Ch. 809. – 2) nach Eust. ὁ μετὰ γόου ἐπᾴδων, Zauberer, die ihre Zaubersprüche mit dumpfem, heulendem Ton vortrugen, ursprünglich in gutem Sinne, aber gew. in üblem; καὶ ἐπῳδός Eur. Hipp. 1038; vgl. Bacch. 234; ebenso Her. 4, 105; auch 7, 191 ist γόησι καταείδοντες τῷ ἀνέμῳ richtige Lesart für γόῃσι; nach B. A. 31 ἀττικώτερον τοῦ μάγος: allgemein, Gaukler, Betrüger, VLL. πλανός, ἀπατεών; nach Möris attisch für das hellenistische κόλαξ; Plat. vrbdt Couv. 203 d γ. καὶ φαρμακεύς ( Dem. 18, 276, vgl. 29, 32) καὶ σοφιστής; vgl. Soph. 235 a; καὶ μιαρός Din. 1, 92. 95. Vgl. über das Wort u. die abgeleiteten Sturz Empedocl. I p. 36 ff c
-
20 βίος
βίος, ὁ, das Leben; eigentlich Nebenform von βία, die Lebenskraft, die Stärke; vgl. ζάλος ζάλη, κύμβος κύμβη, πέτρος πέτρα, πλάνος πλάνη, πύλος πύλη, ὕδρος ὕδρα, χλόος χλόα, χνόος χνόη, χρόος χρόα, χύτρος χύτρα; αἶϑρος αἴϑρα, κοῖτος κοίτη, οἶμος οἴμη; χῶρος χώρα; σφαῖρος σφαῖρα; δραγμός δραγμή, δεσμός δεσμή oder δέσμη; ἄνδραχνος ἀνδράχνη, ἕσπερος ἑσπέρα, ϑάλαμος ϑαλάμη, κάλαμος καλάμη, στέφανος στεφάνη, χάραδρος χαράδρα. Bei Hom. βίος dreimal: Odyss. 15, 491 ἀνδρὸς δώματ' ἀφίκεο ἠπίου, ὃς δή τοι παρέχει βρῶσίν τε πόσιν τε ἐνδυκέως, ζώεις δ' ἀγαϑὸν βίον; 18, 254. 19, 127 εἰ κεῖνός γ' ἐλϑὼν τὸν ἐμὸν βίον ἀμφιπολεύοι, μεῖζόν κε κλέος εἴη ἐμὸν καὶ κάλλιον οὕτως. Bei den Folgenden: 1) das Leben, von Pind. an, bei Tragg., u. in Prosa überall. Nach den Gramm. von ζωή, dem bloßen Existiren eines Geschöpfes, so unterschieden, daß es nur das Leben vernünftiger Wesen bezeichnet; doch sagt Xen. Mem. 3, 11, 6 βίος φαλάγγων; Nicarch. 17 (XI, 397) ἡμιόνων; – Lebenszeit, Lebensdauer, im Ggstz von ϑάνατος; sehr gew. βίον ζῆν, διάγειν, διατελεῖν, διατρίβειν, διεξάγειν, διέρχεσϑαι; Ggstz τελευτᾶν; s. auch ἀποῤῥηγνύναι, ἀποψύχειν, ἐκλείπειν, ἐκπλῆσαι, καταστρέφειν, μεταλλάττειν; – ἐπὶ τοῠ σοῠ βίου, bei deinen Lebzeiten, Plat. Phaedr. 242 a; pleon. ζωῆς βίος Epinom. 982 a; Plut. Consol. Apoll. p. 350. – 2) das Leben u. Wirken, Lebensart, Lebenswandel, VLL. ἐπιτήδευμα; vgl. B. A. 30, der β. ϑαλάττιος, ῥητορικός aufführt; Arist Eth. Nic. 1, 5 βίος ἀπολαυστικός, πολιτικός, ϑεωρητικός; vgl. Plat. Legg. V, 733 d u. sonst; Gewerbe, D. Hal. 2, 28. – 3) Lebensunterhalt, ἐπηετανός Hes. O. 31; βίον ἔχειν 42; βίον καὶ πλοῠτον κτᾶσϑαι Eur. Suppl. 450; ἀπ' ἔργων ἀνοσίων Her. 8, 106; ἑτέρωϑεν Aeschin. 1, 195; βίον πορίζειν τινί Ar. Vesp. 706; ὁπόϑεν βίον ἕξει Plut. 534; βίον ποιεῖσϑαι ἐντεῦϑεν Thuc. 1, 5, davon leben; ἀπὸ γεωργίας Xen. Oec. 6, 11; ἀπὸ ϑαλάσσης ἔχειν Plut. Symp. 8, 8, 2; βίον συλλέγεσϑαι ἀπό τινος Plat. Legg. XI, 936 b; ἀγείρειν Theocr. 14, 40; ὁ βίος αὐτοῖς ἀπὸ τῆς ϑαλάττης Xen. Hell. 7, 1, 2; von Thieren, Mem. 3, 11, 6. – 4) bei Arist. u. bes. Sp., wie Luc. Tim. 4, 25 Hel. 1, 6, die Lebenden, die Welt; Gramm. ἐν u. παρὰ τῷ βίῳ, im gewöhnlichen Leben, vgl. B. A. 113, 25 καϑ' οὗ ὁ βίος τάσσει, der gew. Sprachgebrauch. – 5) Wohnort, βίους ἱδρύσαντο Dion. Hal. 1, 68. – 6) Lebensbeschreibung, Plut.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
πλάνος — leading astray masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλάνος — Παράλιος οικισμός (υψόμ. 30 μ.), στην πρώην επαρχία Ζακύνθου του ομώνυμου νομού. * * * (I) α, ο / πλάνος, α, ον, ΝΜΑ 1. (για πράγματα) αυτός που παραπλανά, που παραπείθει (α. «πλάνες υποσχέσεις» β. «μὴ τὸ θίγῃς πλάνα δῶρα», Μοσχ.) 2. (για πρόσ.)… … Dictionary of Greek
πλάνος — α, ο 1. αυτός που εξαπατά, που ξεγελά, ο απατεώνας, ψεύτης: Κι εκείνη την ξεγέλασαν οι Φοίνικες οι πλάνοι (Οδύσεια, μτφρ. Σίδερη). 2. γοητευτικός, ελκυστικός: Τα μάτια της τα πλάνα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
πλάνον — πλάνος leading astray masc/fem acc sg πλάνος leading astray neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλάνω — πλάνος leading astray masc/fem/neut nom/voc/acc dual πλάνος leading astray masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλάνε — πλάνος leading astray masc/fem voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλάνοι — πλάνος leading astray masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλάνοις — πλάνος leading astray masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλάνου — πλάνος leading astray masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλάνους — πλάνος leading astray masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλάνων — πλάνος leading astray masc/fem/neut gen pl πλανάω cause to wander imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) πλανάω cause to wander imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
