-
1 πινακίδες
πινακίςcodicils: fem nom /voc pl -
2 πινακις
-
3 πινακιδᾶς
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πινακιδᾶς
-
4 πίναξ
πίναξ, - ακοςGrammatical information: m.Meaning: `wooden plank, dish, writing table, public statement, chart, painting' (Il.).Compounds: Some compp., e.g. πινακο-θήκη f. `collection of paintings' (Str.), λειχο-πίναξ m.. `dish-licker' as joking name (Batr.).Derivatives: Several diminut.: πινάκ-ιον (Att.), - ίς (com.), - ίδιον (Hp., Arist.), - ίσκος (com.), - ίσκιον (Antiph.). Other derivv.: πινακ-ι-κός `belonging to the board' (Vett. Val.), - ιαῖος `as thick (large) as a πίναξ' (Hippiatr.), - ωσις f. `timber-, tablework' (Plu.); - ιδ-ᾶς m. `πινακίδες salesman' (Hdn. Gr.); - ηδόν `like planks' (Ar.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Technical word like κάμαξ, κλῖμαξ, στύραξ, πύνδαξ a. o. (Chantraine Form. 377f., Schwyzer 497). Since Fick 1, 83 a. 482 identified with Skt. pínākam n. `staff, stick', Slav., e.g. CSl. pьnь, Russ. penь m. `tree-stump, bobbin, stem'; on the meaning cf. Lat. caudex (-o-) `tree-trunk, bobbin, wooden table, book'. The suffixal agreement between Greek and Skt. (except for the quantity) is hardly old. -- WP. 2, 71, Pok. 830, Vasmer s.v.; by Mayrhofer s.v. with reserve recommended. -- Without any doubt a Pre-Greek word; - ακ- is very frequent in Pre-Greek (but not in Furnée!).Page in Frisk: 2,539Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πίναξ
См. также в других словарях:
πινακίδες — πινακίς codicils fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κρήτη — I Νησί (8.331 τ. χλμ., 601.131 κάτ.) της νοτιοανατολικής Μεσογείου, σε απόσταση περίπου 100 χλμ. ΝΑ της Πελοποννήσου. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε έκταση νησί της Ελλάδας (δεύτερο είναι η Εύβοια με έκταση 3.658 τ. χλμ.), το πέμπτο της Μεσογείου … Dictionary of Greek
Μυκήνες — I Η σημαντικότερη προϊστορική πόλη της Ελλάδας. Βρίσκεται στον βορειοανατολικό μυχό της αργολικής πεδιάδας και υπήρξε κέντρο ενός από τους μεγαλύτερους προϊστορικούς πολιτισμούς, ο οποίος διήρκεσε από το 1600 έως το 1100 π.Χ. Ιδρυμένη σε σπουδαίο … Dictionary of Greek
οδική κυκλοφορία — Η κίνηση οχημάτων και πεζών στους διάφορους δρόμους, η οποία διέπεται από ορισμένους κανόνες, για την ασφαλέστερη και ταχύτερη διακίνηση. Στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, η κίνηση αυτή ρυθμίζεται από τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, ο οποίος… … Dictionary of Greek
κώδικας — Χειρόγραφο βιβλίο το οποίο χρησιμοποιούσαν κυρίως πριν από την εφεύρεση της τυπογραφίας. Ο όρος προέρχεται από τη λατινική λέξη caudex (αργότερα codex), που αρχικά σήμαινε κορμό δέντρου και γενικότερα ξύλο, και κατέληξε να δηλώνει κατά τη ρωμαϊκή … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Θρησκεία — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ Το περιεχόμενο της θρησκείας που επικράτησε στον ελλαδικό χώρο κατά την Παλαιολιθική εποχή δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί επακριβώς. Τα λιγοστά και δυσεξιχνίαστης σημασίας ευρήματα δεν βοηθούν προς την κατεύθυνση αυτή … Dictionary of Greek
άναξ — (anax). Επιστημονική ονομασία γένους οδοντογνάθων εντόμων της οικογένειας των λιβελλιδών. Τα έντομα αυτά βρίσκονται σε όλους τους τόπους όπου υπάρχουν στάσιμα γλυκά νερά. Γνωστά είναι γύρω στα δώδεκα είδη, από τα οποία τα τρία ζουν στην Ευρώπη.… … Dictionary of Greek
δίπτυχος — η, ο (AM δίπτυχος, ον) Ι. αυτός που έχει δύο επάλληλες πτυχές, ο διπλωμένος στα δύο νεοελλ. το αρσ. ως ουσ. ο δίπτυχος 1. δεκάποδο καρκινοειδές 2. τελεόστεος ιχθύς τών γλυκών νερών αρχ. φρ. 1. «δίπτυχοι νεανίαι» οι δύο νέοι 2. «δίπτυχος γλῶσσα»… … Dictionary of Greek
πολύπτυχος — η, ο / πολύπτυχος, ον, ΝΑ 1. αυτός που έχει πολλές πτυχές 2. το ουδ. ως ουσ. το πολύπτυχο (παλαιογρ.) (στην αρχαία Ελλάδα και στη Ρώμη) μικρές ξύλινες πινακίδες με επίστρωση στις επιφάνειές τους φυτικής ρητίνης ή άλλης ύλης συνενωμένες σε βιβλίο … Dictionary of Greek
πύλος — Με το όνομα αυτό αναφέρονται τρεις πόλεις: μία της μυκηναϊκής εποχής, μία των κλασικών χρόνων και μία σύγχρονη. 1. Μυκηναϊκή Π. Είναι η πόλη του ομηρικού Νέστορα, του οποίου η δύναμη και η δόξα δεν είχαν σχεδόν τίποτα να ζηλέψουν από τη δόξα και… … Dictionary of Greek
σανίδα — η / σανίς, ίδος, ΝΜΑ μακρύ ορθογώνιο ξύλο αρκετού πλάτους και μικρού σχετικά πάχους, που προκύπτει από τον κατά μήκος πριονισμό κορμού δέντρου, κν. τάβλα νεοελλ. 1. μτφ. (για πρόσ., ιδίως για γυναίκα) πολύ λεπτός, πολύ αδύνατος 2. φρ. α) «σανίδα… … Dictionary of Greek