-
1 περι-στενάχω
περι-στενάχω, = περιστενάζω, Qu. Sm. 9, 49.
-
2 περιστενάχουσι
περί-στενάχωgroan: pres part act masc /neut dat pl (attic epic doric ionic)περί-στενάχωgroan: pres ind act 3rd pl (attic epic doric ionic) -
3 περιστενάχοντες
περί-στενάχωgroan: pres part act masc nom /voc pl -
4 περιστενάχοντο
περί-στενάχωgroan: imperf ind mp 3rd pl (homeric ionic) -
5 περιστενάχων
περί-στενάχωgroan: pres part act masc nom sg -
6 στένω
Grammatical information: v.Meaning: `to moan, to drone, to groan, to lament', also trans. `to mourn, to bewail' (ep. poet. Il., also late prose).Other forms: rare - ομαι, only pres. a. ipf.Compounds: Also w. prefix, e.g. ἀνα-, ἐπι-, μετα-, ὑπο-. Compp. e.g. ἀγά-στονος `moaning loudly, roaring' (Od. a.o.)Derivatives: Expressive enlargements, partly metr. condit. (Schwyzer 105 w. lit., 736; Chantraine Gramm. hom. 1, 112): 1. στεν-άζω, aor. - άξαι, fut. - άξω, also w. ἀνα-, ἐπι- a.o. (poet., also Hdt., D., LXX, Plu. a.o.). 2. στεν-άχω, - άχομαι, - αχέω, - αχῆσαι, - αχίζω, - αχίζομαι, also w. ἀνα-, ἐπι-, περι- a.o. (mostly ep. Il.); on the formation Schwyzer 702; nearest example ἰάχω (Risch 243) ?, not old disyll rootform (Chantraine Gramm. hom. 1,330). -- From στένω: 1. Στέν-τωρ m. PN (Ε 785; Fraenkel Nom. ag. 1, 14 w. n. 1, Benveniste Noms d'agent 54). 2. στόνος m. `the moaning etc.' (ep. poet. Il.); στονό-εις ( στονόϜεσαν f. sg. Corc. VIa) `full of moaning, causing moaning, woeful' (ep. poet. Il.; untenable on Ω 721 Szemerényi Sprache 11, 13 ff.). From στενάζω: στεναγ-μός m. `the moaning, sighing (Pi., trag., Pl.) with - μώδης (Paul. Aeg.); - μα n. `id.' (S., E., Ar.) with - ματώδης (Gal.). From στενάχω: στοναχή f. `id.' (ep. poet. Il.) with - αχέω, - αχῆσαι, - αχίζω, also w. ἐπι-, παρα- a.o. (ep. poet. Il.; besides, often as v.l., στεναχέω, - αχίζω); the o-vowel after στόνος (*στονή?), cf. also φορέω etc. (diff. Porzig Satzinhalte 231); with στοναχή cf. also καναχή, ταραχή a.o. (Schwyzer 498).Etymology: The fullgrade thematic στένω agrees in form and sense exactly with Skt. stanati `drone, thunder', Lith. stenù, Germ., e.g. OE stenan `moan, groan', IE *sténō. Thus στόνος = Russ. stón `groan, moan', Skt. abhiṣṭaná- `roaring thunder'; perh old parallel formations. Besides yotpresents: with full grade OCS. stenjǫ `στένω', with zero grade OE stunian, OWNo. stynja `id.' Athemat. ipf. Skt. stan (IE * sten-t); to this ipv. stanihi after anihi, rudihi a.o. A riming word or an old s-less byform is Aeol. τέννει στένει, βρύχεται H., (may be from *sten(h₂)ye\/o- with Pinault 1981, 267) which may agree with Skt. tanyati `sound loudly, thunder'; tanyati cann however also contain a zero grade and is then to be identified with OE Þunian `sound, recound'. Whether the velar in στενάχω is genetically connected to the similar formation in OE stenecian `cough', OWNo. stan-ka `moan', is very doubtful; in any case στενάζω is to be sonsidered as a Greek innovation. -- Further forms, for Greek without interest, in WP. 2, 626 f., Pok. 1021, W.-Hofmann and Ernout-Meillet s. tonō, Fraenkel s. stenė́ti, Vasmer s. stenátь and stón; there also further lit.Page in Frisk: 2,789-790Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στένω
См. также в других словарях:
περιστενάχουσι — περί στενάχω groan pres part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) περί στενάχω groan pres ind act 3rd pl (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
περιστενάχοντες — περί στενάχω groan pres part act masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
περιστενάχοντο — περί στενάχω groan imperf ind mp 3rd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
περιστενάχων — περί στενάχω groan pres part act masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
περιστενάχω — και περιστενάχομαι Α περιστενάζω*. [ΕΤΥΜΟΛ. < περι * + στενάχω «αναστενάζω»] … Dictionary of Greek
περιστεναχώ — έω, Α αντηχώ ολόγυρα, αντιλαλώ. [ΕΤΥΜΟΛ. < περι * + στεναχῶ, άλλος τ. τού στοναχῶ «αναστενάζω, βουίζω»] … Dictionary of Greek
περιστοναχώ — έω, Α 1. αναστενάζω γύρω από κάποιον, θρηνώ 2. αντηχώ ολόγυρα, βουίζω. [ΕΤΥΜΟΛ. < περι * + στοναχῶ, επικ. τ. τού στενάχω] … Dictionary of Greek
