περι-κῠλινδέω

περι-κυλίνδω, auch περι-κυλινδέω, umwälzen; περικυλίσας, Ar. Pax 7; περικυλινδεῖσϑαι, Plat. Legg. X, 893 e.

κυλινδέω, in att. Prosa gew. Form für κυλίνδω, nur im praes. u. impf.; ἐκυλίνδουν οἱ βάρβαροι ὁλοιτρόχους Xen. An. 4, 2, 3, sie wälzten Steine herab, wie 7, 4. – Häufiger im pass. od. med., ἐκυλινδούμην, ich wälzte mich im Staube, vor Trauer, Ar. Av. 502 (vgl. κυλίνδω); κυλινδούμενον ἐπὶ γῆς Plat. Tim. 44 d; κατὰ τὰς νάπας κυλινδούμενοι ἐσώϑησαν Xen. An. 5, 2, 32; sich herumtreiben, οἱ ἐν δικαστηρίοις ἐκ νέων κυλινδούμενοι Plat. Theaet. 172 c; τὰ ἀγάλματα ἐν λιϑουργείοις κυλινδεῖται Is. 5, 44; übh. = versari, περὶ τὰ μνήματα Plat. Phaed. 81 c, ἐν πάσῃ ἀμαϑίᾳ ib. 82 c, vgl. Polit. 309 a; Sp., κυλινδούμενος ἐν ἀγορᾷ Plut. Pomp. 46. – Bei Plat. ist mehrmals v. l. καλινδέομαι.

καλινδέω, = κυλινδέω, wälzen, wohl nur im med. mit aor. pass., sich wälzen, sich herumdrehen, herumtreiben, versari; ἐν στοῇσι Her. 3, 52; νεκροὶ ἀποϑνήσκοντες ἐν ταῖς ὁδοῖς ἐκαλινδοῠντο Thuc. 2, 52; οἱ περὶ τὰ δικαστήρια καλ., dem διατρίβω entsprechend, Isocr. 15, 30; παῖδα ὄντα ἐν ϑιάσοις καὶ μεϑύουσιν ἀνϑρώποις καλινδούμενον Dem. 19, 199; ἐν ἀγοραῖς καλινδεῖσϑαι S. Emp. adv. rhet. 27; ῥεύμασι, darin waten, Plut. Tim. 28; sich womit beschäftigen, ἐν τῷ πειρᾶσϑαι βέλτιον ποιεῖν Xen. Cyr. 1, 4, 5; περὶ τὰς ἔριδας Isocr. 13, 20.