-
1 πρίω
πρίω [(A)] (later πρίζω, πριόω, qq. v.), imper.A , Ar.Ra. 927: [tense] impf. ἔπῑον ([etym.] ἐξ-) Th.7.25 : [tense] aor.ἔπῑσα Hp.VC14
, Th.4.100: [tense] pf. πέπρῑκα ([etym.] ἐμ-) D.S.17.92:—[voice] Med., Babr.28.8, Luc.DMeretr.12.2:— [voice] Pass., [tense] fut.πρισθήσομαι Aen.Tact.19
: [tense] aor.ἐπρίσθην Hp.Epid.5.16
, 27: [tense] pf.πέπρισμαι Id.VC15
, Dsc.4.65, ([etym.] δια-) Pl.Smp. 193a, ([etym.] ἐκ-) Ar. Pax 1135 (dub.):—saw, π. δίχα saw asunder, Th.4.100;π. τὸν ἐλέφαντα Luc.Hist.Conscr.51
: abs., prob. in Ar.V. 694:—[voice] Pass.,κέρατα ὅταν πρισθῇ Plu.2.953b
;χειρὸς.. πριομένης
cut, abraded,Opp.
H. 3.315.2 in surgery, trephine, Hp.VC12, al., Epid.II.cc.II π. ὀδόντας grind or gnash the teeth, in disease, Hp.Prog.3; esp. with rage,μὴ πρῖε τοὺς ὀδ. Ar.Ra. 927
;τὰς σιαγόνας πρίων Babr.96.3
:—[voice] Med., Luc.DMeretr.12.2.2 generally, bite,ὀδόντι πρῖε τὸ στόμα S. Fr. 897
; [ἀμίαι] πρίουσι Opp.H.2.575
: metaph.,θυμὸν ὀδὰξ πρίοντες Id.C.4.139
; ἐπί οἱ πρῖεν χόλον gnashed fury against him, A.R.4.1671:—[voice] Pass., to be irritated, provoked, τινι by or at a thing,πριομένα κάλλει Γανυμήδεος AP9.77
(Antip. Thess.);ἔνδοθεν δὲ πρίεται Men.902
; but μὴ πρίου is prob. f.l. for μὴ πρήθου (cj. Bgk.) in Babr. 28.8.III seize as with the teeth, grip, bind fast, , cf.ἐκ 1.6
. [[pron. full] ῑ: [pron. full] ῐ only in later Poets,ἀπέπρῐσε AP11.14
(Ammian.).]------------------------------------πρίω [(B)], imper. of ἐπριάμην,A v. Πρίαμαι.
См. также в других словарях:
πρίω — Α 1. κόβω με πριόνι, πριονίζω («κεραίαν μεγάλην δίχα πρίσαντες ἐκοίλαναν ἅπασαν», Θουκ.) 2. δαγκώνω («ὀδόντι πρῑε τὸ στόμα», Σοφ.) 3. κόβω συλλαβές 4. παθ. πρίομαι α) κόβω σε κομμάτια β) (ιδίως στη χειρουργική) τρυπώ με πριονοειδές τρυπάνι γ)… … Dictionary of Greek
