-
1 παυσωλή
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παυσωλή
-
2 παύω
παύω, - ομαιGrammatical information: v.Meaning: `to withhold, to hold back, to arrest, to stop (transitive)', midd. `to cease, to stop, to run out' (Il.); on the meaning Porzig Satzinhalte 48 ff.Derivatives: 1. ἀνά-, κατά-, διά-παυμα n. `rest, ease, placation' (Il., Hes.), ἀνα-παυμα also `fallow land' with - ματικός (pap.). -- 2. ἀνά-, κατά-, διά-παυσις f. `rest, ease, relaxation' (Pi., IA.), rare παῦσις (Hp., LXX). -- 3. παυσ-ωλή, μετα- παύω f. `id.' (Β 386, Τ 201; cf. Leumann Hom. Wörter 93 n. 55), prob. from aor. παῦσαι (Frisk Indogerm. 15, Porzig 235; cf. Lat. pausa below), which is in Hom. more usu. than the pres. (Chantraine Gramm. hom. 1, 374). -- 4. παῦλα, ἀνά- παύω f. `id.' (Hp., Att.); on the formation Solmsen Wortforsch. 262f. -- 5. παυστήρ, - ῆρος m. (S.), παύστωρ, - ορος m. (Isyll.; Fraenkel Nom. ag. 1, 160) `stopper, terminator' with παυστήριος `ending' (S.), ἀνα- παύω `fit for resting' (Hdt., X.). -- 6. ἀνα-, κατα-παυστικός `giving rest, relaxing' (Phld., Ptol.). -- 7. παυσι- in governing compp., e.g. παυσί-πονος `ending pain' (E., Ar.), παυσ-άνεμος `stilling the wind' (A.). -- 8. Lat. pausa f. `pause, standstill, end' (since Enn.) with -s- as in παυσωλή, παῦσαι; hardly from the rare simplex παῦσις; details in W.-Hofmann s.v.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Unexplained. After Schwyzer IF 30, 443 ff. prop. "kick away smb. from smth.", first in aor. παῦ-σαι, to which the pres. παύω as innovation. Orig. pres. would be παίω (s.v.) for *παϜι̯ω = Lat. paviō. Semant. very little convincing; cf. Kretschmer Glotta 6, 308, Porzig Satzinhalte 50. Not better Solmsen IF 31,483: to OPr. pausto `wild', OCS pustъ `bare, waste' etc. WP. 2, 1ff., Pok. 790 a. 827, W. -Hofmann s. paviō and pausa, Vasmer s. pustítь and pustóĭ.Page in Frisk: 2,483Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > παύω
См. также в других словарях:
τερπωλή — ἡ, ΜΑ (ποιητ. τ. και μτγν. τ.) τέρψη. [ΕΤΥΜΟΛ. < τέρπω + κατάλ. ωλή (βλ. λ. παυσ ωλή)] … Dictionary of Greek
παυσωλή — ἡ, Α η ανάπαυση, η παύση («οὐ γὰρ παυσωλή γε μετέσσεται οὐδ ἡβαιόν», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. έχει σχηματιστεί από το θ. παυσ τού παύω (πρβλ. τον αόρ. ἔ παυσ α και τα σύνθ. με παυσ[ι] ) με την κατάλ. ωλή (η οποία πιθ. συνδέεται με χεττιτ. el, λατ … Dictionary of Greek
