-
1 παρ-ηγορέω
παρ-ηγορέω, zureden, ermuntern, ermahnen; παρηγόρουν λείοισι μύϑοις, Aesch. Prom. 649; Soph. frg. 186; Eur. Hec. 788, wo es der Schol. παραινέω erkl.; Her. 9, 54; τινὰ μὴ κινδυνεύειν, 55; häufiger im med., 5, 104. 7, 13; παραγορεῖτο μήποτε σφετέρας – ταξιοῠσϑαι, Pind. Ol. 9, 77; – trösten, τινά, Aesch. Eum. 483; auch τινί, Ap. Rh. 2, 622; παρηγοροῦντα τὴν λύπην, D. Hal. 1, 77; vgl. Plut. Popl. 16; – besänftigen, beschwichtigen, πόλιν ϑυμουμένην παρηγορεῖτον, Eur. Phoen. 1458; στὰς δέ σφε παρηγορέεσκε λιτῇσι, Ap. Rh. 4, 1410; καὶ πραΰνειν, Plut. Pomp. 13; auch physisch heilen, Hippocr.; παρηγορῆσαι τὰς ὀδύνας, τοὺς νοσοῠντας, Ath. II, 41 b 51 c; auch ϑυμὸν καύματος, Opp. Cyn. 2, 429.
-
2 ἀντι-παρ-ηγορέω
ἀντι-παρ-ηγορέω, dagegen zureden, trösten, Plut. Consol. ad Apoll. p. 358.
-
3 παρηγορέω
παρ-ηγορέω, zureden, ermuntern, ermahnen; trösten; besänftigen, beschwichtigen; physisch heilen -
4 παρηγορεω
1) тж. med. уговаривать, увещевать(λείοισι μύθοις Aesch.; π. τινὰ μέ κινδυνεύειν τινά Her.)
2) утешать(τινα Eur.)
τὰ παρηγοροῦντα Dem. — утешения3) успокаивать, унимать(πόλιν θυμουμένην Eur.; τὰ πάθη Plut.)
-
5 ἀντιπαρηγορέω
ἀντι-παρ-ηγορέω, dagegen zureden, trösten