-
1 παρά-νοια
παρά-νοια, ἡ, Unverstand, Thorheit, Wahnsinn; Aesch. Spt. 738; Ar. Nubb. 1459; παρανοίας αἱρεῖν τινα, Einen wegen Wahnsinns anklagen, 835, wie παρανοίας γράφεσϑαι, Plat. Legg. XI, 928 e 929 d, u. παρανοίας ἑαλωκώς, überführt, als Wahnsinniger verurtheilt, Aesch. 3, 251; τὸ τῆς παρανοίας εἶδος, Plat. Phaedr. 266 a; Sp., wie Luc. Macrob. 24; Plut.
-
2 εὔ-νοια
εὔ-νοια, ἡ, ion. εὐνοίη, p. εὐνοΐη, Anth. App. 318, Wohlwollen, Zuneigung, Gunst; κατ' εὔνοιαν φρενῶν Aesch. Suppl. 918; ἐπ' εὐνοίᾳ χϑονός Spt. 998; auch im plur., τοῖς ἥσσοσιν γὰρ πᾶς τις εὐνοίας φέρει, beweis't sein Wohlwollen, wo an die einzelnen Aeußerungen desselben (s. unten) zu denken ist, Suppl. 484, wie Ἀρτέμιδος εὐνοίαισι Spt. 432; εὐνοίᾳ λέγω, αὐδῶ, mit Wohlwollen, Soph. Phil. 1306 El. 226; εὔνοιαν ἔχειν τινί, gegen Einen Wohlwollen hegen, Eur. Or. 866, wie Plat. Legg. XI, 931 a; εἴτε εὐνοίᾳ ταῠτα ἐποίησε εἴτε καὶ καταχαίρων Her. 7, 239; εἴς τινα, Eur. Hel. 1425; Thuc. 2, 8, wie Xen. Cyr. 1, 5, 13; εὔνοιαν ἔχων διατελεῖ εἰς τοὺς Ἕλληνας Dem. 18, 54; ἡ πρὸς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας εὔνοια Plat. Rep. V, 470 a (wie Dem. 18, 277); εὐνοίᾳ ἐρῶ τῇ σῇ, aus Zuneigung zu dir, Gorg. 486 a; wie oben Aesch. öfter mit gen., gegen Einen, Thuc. 3, 37, ἑκατέρων 1, 22; οὐ τῆς τῶν Ἑλλήνων εὐνοίας Xen. An. 4, 7, 20; Ggstz φϑόνος, Plat. Legg. I, 635 b 642 c; εὔνοιαν παρέχεσϑαι, zeigen, Andoc. 1, 6, wie παρέχειν τινί Soph. Tr. 705; – ἡ παρὰ τῶν ϑεῶν εὔνοια, die Gunst der Götter, Dem. 2, 1; ἡ παρὰ τοῦ δήμου εὔν. Luc. Scyth. 10; εὔνοιαν ἐξ ἀνϑρώπων κτᾶσϑαι Xen. Cyr. 8, 2, 22; – κατ' εὔνοιαν, Ggstz βίᾳ, Thuc. 6, 92; δι' εὐνοίας 2, 40. Auch in Prosa findet sich der plur., ταῖς εὐνοίαις μεϑ' ὑμῶν ἦσαν Isocr. 14, 15; Sp., wie D. Sic. 15, 9. – Bei Dem. 8, 25, φασὶ δ' εὐνοίας (v. l. mehrerer mss. εὐνοίᾳ) διδόναι, καὶ τοῠτο τοὔνομα ἔχει τὰ λήμματα, ist es = freiwillige Geschenke, wie man es auch 19, 282 erkl.: τίς λειτουργία, τίς εἰςφορά, τίς εὔνοια, Beweis des Wohlwollens.
-
3 ὑπό-νοια
ὑπό-νοια, ἡ, versteckte Meinung, Verdacht, Argwohn, Vermuthung, Sinn einer Rede; ὑπόνοιαν, οἷα πείσεται ἡ πόλις Eur. Phoen. 1146; Thuc. 5, 87; ὑπόνοιαι πλασταὶ καὶ προφάσεις ἄδικοι Dem. 48, 39; öfter bei Folgdn; ἐν ὑπονοίᾳ ἦσαν χαίροντες Pol. 5, 15, 1; παρὰ ὑπόνοιαν, wider Erwarten, 1, 60, 1; εἰς ὑπόνοιαν ἔρχονται Luc. Asin. 47; ἐν ὑπονοίᾳ und καϑ' ὑπόνοιαν, allegorisch, sinnbildlich, vgl. Ruhnk. Tim. p. 200; Ggstz ἐπ' ὀνόματος, Pol. 28, 4,5; eben so δι' ὑπ ονοιῶν, Thuc. 2, 41, l. d.; so δι' ὑπονοιῶν τωϑάζειν Alciphr. 2, 4; vgl. noch ϑρασυνόμενον ἀβεβαίοις ὑπονοίαις ὑβρίζειν Plut. Sol. 28.
-
4 παράνοια
παρά-νοια, ἡ, Unverstand, Torheit, Wahnsinn; παρανοίας αἱρεῖν τινα, einen wegen Wahnsinns anklagen; παρανοίας ἑαλωκώς, überführt, als Wahnsinniger verurteilt -
5 παρανοια
ἥ умопомешательство, душевная болезнь Aesch., Eur., Arst.παρανοίας αἱρεῖν τινα Arph. или παρανοίας γράφεσθαι Plat. — делать заявление (перед судом) о чьей-л. невменяемости
-
6 εννοια
ἥ1) мышление, тж. размышлениеἔννοιαν λαβεῖν Eur., Dem. — размышлять, обдумывать (ср. 4)
2) внимательное обсуждение, внимание(ἀληθές τι καὴ ἄξιον ἐννοίας Plat.)
3) мысль, понятие, представление4) общее представление(ἔννοιαν μὲν λαβεῖν δυνατόν, ἐπιστήμην δὲ ἀδύνατον Polyb.)
ἐννοίας χάριν Arst. — чтобы дать общее представление5) понимание6) мысль, мнение7) здравый смысл(παρὰ τέν ἔννοιαν Plut.)
-
7 εὔνοια
εὔ-νοια, ἡ, Wohlwollen, Zuneigung; τοῖς ἥσσοσιν γὰρ πᾶς τις εὐνοίας φέρει, beweist sein Wohlwollen; εὐνοίᾳ λέγω, αὐδῶ, mit Wohlwollen; εὔνοιαν ἔχειν τινί, gegen einen Wohlwollen hegen; εὐνοίᾳ ἐρῶ τῇ σῇ, aus Zuneigung zu dir; ἡ παρὰ τῶν ϑεῶν εὔνοια, die Gunst der Götter; τίς λειτουργία, τίς εἰςφορά, τίς εὔνοια, Beweis des Wohlwollens -
8 ὑπόνοια
ὑπό-νοια, ἡ, versteckte Meinung, Verdacht, Argwohn, Vermutung, Sinn einer Rede; παρὰ ὑπόνοιαν, wider Erwarten; ἐν ὑπονοίᾳ und καϑ' ὑπόνοιαν, allegorisch, sinnbildlich
См. также в других словарях:
εύνοια — η (ΑΜ εὔνοια, Α ιων. τ. εὐνοίη, ποιητ. τ. εὐνοΐη) ευνοϊκή διάθεση, ευμένεια, ευμενές ενδιαφέρον για κάποιον, υψηλή προστασία κάποιου από ευμενή διάθεση (α. «βεβαιότερος δ ὁ δράσας τὴν χάριν ὥστε ὀφειλομένην δι᾿ εὐνοιας ᾦ δέδωκε σῴζειν»… … Dictionary of Greek
парано́йя — и, ж. мед. Хроническое душевное расстройство, характеризующееся устойчивыми бредовыми идеями при сохранении в остальном логичности мышления. Паранойя, как известно, характеризуется тем, что человек, умственно здоровый, считающийся и с логикой и с … Малый академический словарь
Paranoia — Para|noia [...ne̲u̲a; aus gr. παρανοια = Torheit, Wahnsinn] w; : „Verrücktheit“, Bezeichnung für die aus inneren Ursachen erfolgende, schleichende Entwicklung eines dauernden Systems von Wahnvorstellungen … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
