-
1 παιδαγωγός
παιδ-αγωγός, Knaben führend, geleitend; ὁ παιδ., eigtl. der Sklave, der die Kinder aus dem Hause der Eltern in die Schule oder in das Gymnasium u. wieder nach Hause zurückführte. Übh. Aufseher, Erzieher der Knaben; so heißt Phönix, ὁ τοῦ Ἀχιλλέως παιδαγωγός. Übh. Leiter, Lehrer -
2 παιδ-αγωγός
παιδ-αγωγός, Knaben führend, geleitend; ὁ παιδ., eigtl. der Sklave, der die Kinder aus dem Hause der Eltern in die Schule oder in das Gymnasium u. wieder nach Hause zurückführte, Her. 8, 75; Plat. Lys. 208 c 223 a Conv. 183 c; so auch Eur. Ion 725 El. 287. Uebh. Aufseher, Erzieher der Knaben; so heißt Phönix, ὁ τοῦ Ἀχιλλέως παιδαγωγός, Plat. Rep. III, 390 e; neben διδάσκαλος, Legg. VII, 808 e, u. neben ἡγεμών, Rep. V, 467 d; Plut. Alex. 5 vrbdt τροφεῖς καὶ παιδαγωγοὶ καὶ διδάσκαλοι. – Uebh. Leiter, Lehrer, βασιλείας, Plut. Arat. 5, der auch den Fabius Max. den παιδαγωγός des Hannibal nennt, Fab. Max. 5.
-
3 paedagogus
paedagōgus, ī, m. (παιδαγωγός), I) der Kinderführer, Knabenführer, ein Sklave, der den Knaben in die Schule begleitete und von dort zurückholte, auch zu Hause beaufsichtigte, der Hofmeister, Mentor (s. Quint. 1, 1, 8 sqq.), Plaut. Bacch. 441. Cic. de amic. 74. Sen. ep. 60, 1 u. 94, 9. Spart. Hadr. 2, 7. Edict. Diocl. 7, 65: sub lege tamquam sub paedagogo parvulos custoditos, Augustin. retract. 1, 26. – paedagogi vultus, die Miene eines alles tadelnden Hofmeisters, Mentormiene, Schulmeistermiene, Suet. Ner. 37, 1. – scherzh. von einem Liebhaber, der seine Geliebte in die Schule hin und zurück begleitet, Ter. Phorm. 144. – adi., lex paedagoga, Paul. Nol. carm. 21, 681. – II) übtr.: a) ein Mentor = ein Führer, Leiter, Erzieher, Plaut. Pseud. 447. Sen. ep. 11, 9. Suet. Galb. 14, 2: unicuique nostrûm paedagogum dari deum, Sen. ep. 110, 1. – im üblen Sinne = Zuchtmeister, paed. senatorum, Vopisc. Aurel. 37, 3: paedagogi publici, Z. für jedermann, Sen. ep. 123, 11. – b) der Unterweiser, Lehrer, agricolationis quasi paedagogus, Colum. 1, 1, 13: paedagogus litterarius, Vospic. Bonos. 14, 1.
-
4 παιδ-αγωγικός
παιδ-αγωγικός, ή, όν, den παιδαγωγός betreffend, zur Erziehung gehörig, geschickt, Plut. u. a. Sp., ἡ παιδαγωγική, die Erziehungskunst. – Uebh. pflegend, τῇ παιδαγωγικῇ τῶν νοσημάτων, Plat. Rep. III, 406 a. – Auch adv., Plut. ad. et am. discr. 49 im Ggstz von φιλικῶς.
-
5 παιδ-αγωγεῖον
παιδ-αγωγεῖον, τό, der Aufenthalt eines παιδαγωγός, Schule; τὸ παιδ. κορῶν, Dem. 18, 258; Plut. Pomp. 6; vgl. Poll. 4, 41.
-
6 παιδ-αγωγέω
παιδ-αγωγέω, ein παιδαγωγός sein, Knaben leiten, erziehen u. übh. unterrichten, unterweisen; γέρων γέροντα παιδαγωγήσω σ' ἐγώ, Eur. Bacch. 193; Heracl. 729; Plat. Theaet. 167 c; παιδὸς ἑνὸς ἢ καὶ χοροῦ παιδαγωγηϑέντος, Legg. I, 641 b; leiten, συμποσίου ὀρϑῶς παιδαγωγηϑέντος, ibd.; vgl. Plut. Cleomen. 14, der es, wie Luc., oft übtr. braucht, πεπαιδαγωγημένος ἀκροᾶσϑαι γυναικῶν, Anton. 10; kom. αὐτὸν ἡ δίκελλα πεπαιδαγώγηκεν, Luc. Tim. 13; – geleiten, auf dem Fuße folgen, ἐπαιδαγώγουν ὅπῃ ᾔεσαν, Plat. Rep. X, 600 e, vgl. Alc. I, 135 d, wo auch παιδαγωγήσομαι für fut. pass. steht.
-
7 παιδ-αγωγία
παιδ-αγωγία, ἡ, das Führen eines Knaben, das Amt des παιδαγωγός, Erziehen, Unterrichten, auch Pflege, Eur. Or. 883; Plat. Tim. 89 d Rep. VI, 491 e u. öfter bei Sp., wie Plut., z. B. Alex. 5, φεύγων τὸ παιδαγωγίας ὄνομα τροφεὺς 'Αλεξάνδρου καὶ καϑηγητὴς καλούμενος; auch von Pflanzen, Pflege, Zucht, de educ. puer. i. A.
-
8 τροφός
τροφός, ὁ u. ἡ, Nährer, Pfleger, Erzieher; bei Hom. nur in der Od., als fem., Nährerinn, Wärterinn, Amme, Erzieherinn, φίλη τροφὸς Εὐρύκλεια, 2, 361 u. öfter; u. so Pind. P. 11, 18, der 2, 2 Syrakus nennt ἀνδρῶν ἵππων τε δαιμόνιαι τροφοί; so auch Her. 2, 156. 6, 61; u. bei den Att., wie Aesch. Spt. 16 Ch. 64. 720; Soph. u. A.; καὶ τροφὸς καὶ μήτηρ καὶ παιδαγωγός vrbdt Plat. Prot. 325 c; Rep. V, 470 d; auch neben τιϑήνη, Tim. 88 d; als masc. wurde τροφεύς gebraucht, vgl. Lob. Phryn. 316; doch steht ὁ τροφός Eur. Herc. fur. 44 El. 409; u. in Prosa, αὐτὸς τῆς ἀγέλης τροφὸς ὁ βουφορβός, Plat. Polit. 268 a; – τὸ τροφόν, das Nährende, Plat. Polit. 289 a u. Folgde. – Nach Hesych. auch paff., der Zögling.
-
9 paedagogus
paedagōgus, ī, m. (παιδαγωγός), I) der Kinderführer, Knabenführer, ein Sklave, der den Knaben in die Schule begleitete und von dort zurückholte, auch zu Hause beaufsichtigte, der Hofmeister, Mentor (s. Quint. 1, 1, 8 sqq.), Plaut. Bacch. 441. Cic. de amic. 74. Sen. ep. 60, 1 u. 94, 9. Spart. Hadr. 2, 7. Edict. Diocl. 7, 65: sub lege tamquam sub paedagogo parvulos custoditos, Augustin. retract. 1, 26. – paedagogi vultus, die Miene eines alles tadelnden Hofmeisters, Mentormiene, Schulmeistermiene, Suet. Ner. 37, 1. – scherzh. von einem Liebhaber, der seine Geliebte in die Schule hin und zurück begleitet, Ter. Phorm. 144. – adi., lex paedagoga, Paul. Nol. carm. 21, 681. – II) übtr.: a) ein Mentor = ein Führer, Leiter, Erzieher, Plaut. Pseud. 447. Sen. ep. 11, 9. Suet. Galb. 14, 2: unicuique nostrûm paedagogum dari deum, Sen. ep. 110, 1. – im üblen Sinne = Zuchtmeister, paed. senatorum, Vopisc. Aurel. 37, 3: paedagogi publici, Z. für jedermann, Sen. ep. 123, 11. – b) der Unterweiser, Lehrer, agricolationis quasi paedagogus, Colum. 1, 1, 13: paedagogus litterarius, Vospic. Bonos. 14, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > paedagogus
-
10 παιδαγωγεῖον
παιδ-αγωγεῖον, τό, der Aufenthalt eines παιδαγωγός, Schule -
11 παιδαγωγέω
παιδ-αγωγέω, ein παιδαγωγός sein, Knaben leiten, erziehen u. übh. unterrichten, unterweisen; leiten; geleiten, auf dem Fuße folgen -
12 παιδαγωγία
παιδ-αγωγία, ἡ, das Führen eines Knaben, das Amt des παιδαγωγός, Erziehen, Unterrichten, auch Pflege; auch von Pflanzen: Pflege, Zucht -
13 παιδαγωγικός
παιδ-αγωγικός, ή, όν, den παιδαγωγός betreffend, zur Erziehung gehörig, geschickt; ἡ παιδαγωγική, die Erziehungskunst. Übh. pflegend
См. также в других словарях:
παιδαγωγός — slave who went with a boy from home to school and back again masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιδαγωγός — Τίτλος διαφόρων ελληνικών περιοδικών. 1. Εκπαιδευτικό περιοδικό με έδρα την Αθήνα. Ιδρύθηκε το 1839 από τον Ηλία Χριστοφορίδη. 2. Μηνιαίο και μετά δεκαπενθήμερο περιοδικό με έδρα την Αθήνα. Ιδρύθηκε το 1921 με διευθυντή τον X. Κυριακάτο. Αποτελεί … Dictionary of Greek
παιδαγωγός, ο — η 1. αυτός που φροντίζει για την ανατροφή των παιδιών: Οι πρώτοι παιδαγωγοί στη Ρώμη ήταν ελληνικής καταγωγής. 2. ο ειδικός στην παιδαγωγική επιστήμονας: Αξιόλογος Έλληνας παιδαγωγός ήταν ο Δελμούζος. 3. μτφ., γενικά αυτός που δίνει τα φώτα, που… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Педагог — (Παιδαγωγός) раб, уходу которого в афинских семействах поручались мальчики с шестилетнего возраста. На обязанности П. лежала охрана воспитанника от физических и нравственных опасностей, а до поступления мальчика в школу и элементарное обучение… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
ПЕДАГОГИЯ — • Παιδαγωγός, см. Educatio, Воспитание, 5 … Реальный словарь классических древностей
Σωτηρίου, Κώστας — Παιδαγωγός. (Μαρκόπουλο Αττικής 1889 Αθήνα 1965). Σπούδασε αρχικά στο Διδασκαλείο στην Αθήνα και έπειτα παιδαγωγικά στην Ευρώπη. Από το 1923 ως το 1926 υπηρέτησε ως διευθυντής δημοτικής εκπαίδευσης στο υπουργείο Παιδείας, έπειτα ως διευθυντής στο … Dictionary of Greek
παιδαγωγοί — παιδαγωγός slave who went with a boy from home to school and back again masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιδαγωγούς — παιδαγωγός slave who went with a boy from home to school and back again masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιδαγωγέ — παιδαγωγός slave who went with a boy from home to school and back again masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιδαγωγῷ — παιδαγωγός slave who went with a boy from home to school and back again masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιδαγωγόν — παιδαγωγός slave who went with a boy from home to school and back again masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)