-
1 πέραιν'
πέραινε, περαίνωbring to an end: pres imperat act 2nd sgπέραινε, περαίνωbring to an end: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
2 συν-δια-περαίν ω
συν-δια-περαίν ω, mit oder zugleich vollenden, συνδιαπερᾶναι τὸν λόγον Plat. Gorg. 506 b.
-
3 περαίνω
περαίνω (vgl. πειραίνω), aor. ἐπέρανα, – 1) beendigen, vollenden, vollbringen; μῠϑον, Aesch. Spt. 1042; auch ohne diesen Zusatz, εἰπὲ καὶ πέραινε πάντα, Pers. 685; περαίνων ἐπίμομφον ἄταν, Ch. 817; περαίνεται δὴ τοὖργον κοὐ ματᾷ τόδε, Prom. 57; πρᾶγος ἄσκοπὁν ἔχει περάνας, Soph. Ai. 22; περαίνει οὐδὲν ἡ προϑυμία, Eur. Phoen. 592; πέραιν' ὅπως λέγεις, Or. 1118 (vgl. Plat. πέραινε ὥςπερ ἤρξω, fahre fort und führe die Rede zu Ende, wie du anfingst, Prot. 353 a, wie τὸν λόγον, Tim. 29 d); πέραινε, ὧν σ' ἀνιστορῶ πέρι, Ion 362; u. pass., χρησμὸς Λοξίου περαίνεται, Phoen. 1697, wie περαίνεται τὰ λόγια Ar. Vesp. 799; u. in Prosa: οὐδὲν ἔτι περανεῖ, Thuc. 6, 86; u. im pass., 6, 70; τὰ δέοντα, Xen. Cyr. 4, 5, 38; τὸ προςταχϑέν, 5, 3, 50; Plat. περαίνουσι τὸ σφέτερον αὐτῶν ἕκαστοι, Soph. 243 a, u. öfter; auch absolut, οὐκ ἂν φϑάνοις περαίνων, führe es nur aus, Phaed. 100 c; αὐτὸς πέρανον, Prot. 360 d; πεπεράνϑαι, Gorg. 472 b; καὶ τετελευτηκέναι, Men 75 e; καὶ πεπερασμένον καὶ ἄπειρον πλήϑει, Parm. 145 a; vgl. Pol. 4, 40, 6; – οὐδὲν περαίνουσιν, sie bringen Nichts zu Stande, Plat. Rep. IV, 426 a, u. öfter; vor sich bringen, erreichen, οὐδὲν τῶν προὔργου περαίνων, Pol. 5, 19, 5. Bei Posidipp. Ath. III, 87 e herbeischaffen. – 2) durchbohren; auch im obscönen Sinne, sowohl γυναῖκα, κόρην, beschlafen, als von männlicher Unzucht, Sp., wie Clem. Al.; τὸν αἰτίαν ἔχοντα περαίνεσϑαι, D. L. 4, 34, vgl. 2, 127; Suid. erkl. συνουσιάζειν; vgl. Anth. XI, 339. – 3) intrans., sich wohin erstrecken, wohin reichen; περαίνει πρὸς ἔσχατον πλόον, Pind. P. 10, 28; Sp., wie εἴς τι, Arist. u. öfter Plut. Aehnlich περαῖνον δι' ὤτων, was tief in die Ohren eingedrungen ist, Aesch. Ch. 55. – Bei S. Emp. adv. log. 2, 428 ff. stehen τὰ περαίνοντα den ἀπέραντα gegenüber.
-
4 περαινω
(fut. περᾰνῶ - ион. περανέω, aor. ἐπέρᾱνα; pass.: fut. περανθήσομαι, aor. ἐπεράνθην, pf. πεπέρασμαι; inf. pf. pass. πεπεράνθαι и πεπεράσθαι; adj. verb. περαντός)1) осуществлять, совершать, выполнять(ἐπίμομφον ἄταν Aesch.; πρᾶγμα καὴ χρησμοὺς θεοῦ Eur.; τὰ δέοντα Xen.; πολλέν ὁδὸν π. Arph.)
ἵνα ἔργῳ περαίνηται Xen. — чтобы (это) претворилось в дело;ταῦτα πάντα πεπείρανται Hom. — все это выполнено2) доводить, приводить(τινὰ πρὸς ἔσχατον πλόον Pind.; περαίνουσα ἐπὴ τὸ στρατόπεδον ὁδός Plut.)
3) доводить до конца, заканчивать(μῦθον Aesch.)
εἰπὲ καὴ πέραινε πάντα Aesch. — говори все и заканчивай, т.е. говори поскорее;πέραιν΄ ὥσπερ ἤρξω Plat. — кончай как начал4) продолжатьπέραινε δ΄ ὧν σ΄ ἀνιστορῶ πέρι Eur. — продолжай (о том), о чем я спрашиваю тебя
5) прийти (к какому-л. результату), добиться, достичь(οὐδὲν ἐπέραινε Plut.)
οὐδὲν περανεῖ ὑμῖν Thuc. — (это) не принесет вам никакой пользы;ἰατρευόμενοι οὐδὲν περαίνουσι Plat. — своим лечением они ничего не достигают;οὐδὲν ἂν περαίνοιτε πυνθανόμενοι Lys. — (об этом) вам ничего не удастся узнать6) делать вывод, приходить к заключению, (умо)заключатьπ. διὰ τοῦ ἀδυνάτου Arst. — умозаключать через приведение к невозможному;
τὸ περαινόμενον Arst. — умозаключение, вывод7) ограничивать, определятьκαὴ πεπερασμένον καὴ ἄπειρον Plat. — как ограниченное, так и беспредельное;
τὰ πεπερασμένα πεπερασμενάκις πεπεράνθαι πάντα Arst. — (ясно, что) конечное, будучи взято конечное число раз, даст в итоге (также) конечное8) пробивать, пронзать(τι и τινά Anth.)
9) проникать(διά τινος Aesch.; εἰς и πρός τι Arst.). - см. тж. πειραίνω 2
-
5 περαίνω
Aἐπείραινε Pi.I.8(7).25
: [tense] fut. , Pl.Lg. 672e; [dialect] Ion. - ανέω, [ per.] 3sg.-εῖ, Hp.Hat.Puer.15, Meliss.5: [tense] aor.ἐπέρᾱνα S.Aj.22
, Pl. Tht. 207c; [dialect] Ion. [tense] aor. part.πειρήνας h.Merc.48
:—[voice] Med., [tense] pres., Th.7.43 : [tense] fut. περᾰνοῦμαι ( δια-) Pl.Phlb. 53c : [tense] aor. ἐπερᾱνάμην (δι-) E.Hel.26, Pl.Lg. 900b:—[voice] Pass., [tense] fut.περανθήσομαι Gal.UP4.12
( περασθήσομαι is corrupt in Crito ap.Stob.3.3.63): [tense] aor.ἐπεράνθην X.HG3.2.19
, Pl. Grg. 501c, etc.: [tense] pf. [ per.] 3sg.πεπέρανται Id.R. 502e
, Arist.Cael. 273a4 ; poet.πεπείρανται Od.12.37
, S.Tr. 581 ; imper. ; inf. - άνθαι Id.Grg. 472b, Arist.Sens. 445b23, - άσθαι Id.Xen. 977b3 (s. v.l.) ; part.πεπερασμένος Zeno Eleat.3
, Pl.Prm. 145a, Arist.APo. 82b32, al.: ([etym.] πέρας):—bring to an end, finish, accomplish, Hom. only in [voice] Pass. (v. infr.);π. ἄταν A.Ch. 830
(lyr.); πρᾶγος π. rem transigere, S. Aj.22; ; ἐλπίδα, δόκησιν, Id.Andr. 1062, Or. 636 ; π. τινὰ πρὸς ἔς χατον πλόον bring him to the end of his voyage, Pi.P.10.28 ;π. δίκας τινί Id.I.8(7).25
; without δίκην, finish the business, D.38.24 ;π. τὰ δέοντα X.Cyr.4.5.38
; τὸ προσταχθέν ib.5.3.50 ;ἐπέραινεν ἐφ' οἷς ἐμισθώθη D.18.149
;π. ὁδόν Ar.Ra. 403
; πολλήν (sc. θάλασσαν) Arat.289:—[voice] Pass., to be brought to an end, finished,πάντα πεπείρανται Od.12.37
, cf. S.Tr. 581 ;περαίνεται δὴ τοὔργον A.Pr.57
, etc.; to be fulfilled, accomplished, χρησμός, τὰ λόγια περαίνεται, E.Ph. 1703, Ar.V. 799;ἡ συμμαχία ἐπεραίνετο X.HG 7.4.3
; ἔργῳ π. Id.An.3.2.32.2 limit, Iamb.Comm.Math.3 :— elsewh. [voice] Pass., to be limited or finite,τὸ ὅλον πεπεράνθαι Arist.Ph. 207a16
; πεπέρανται [ὁ οὐρανός] Id.Cael. 273a4; esp. in part. πεπερασμένος, opp. ἄπειρος, π. μέγεθος, χρόνος, Id.Ph. 266b22, Cael. 272a15.3 in speaking, π. μῦθον, λόγον, proceed with a discourse, A.Th. 1056, E.Med. 701 ;εἰπὲ καὶ π. πάντα A.Pers. 699
;π. ὅ τι λέγεις Ar.Pl. 648
: abs., περὶ σωφροσύνης ἤδη.. περανῶ ib. 563, cf. Ra. 1283 ;πέραιν' ὥσπερ ἤρξω Pl.Prt. 353b
; πέραινε· σωθείης δὲ .. Men.65.5.4 recite from beginning to end, , cf. D.19.245 ;τραγῳδίαν Antiph.1.6
, cf. 85.4; ; recount, relate, E. Ion 362, IT 781.5 abs., effect one's purpose, esp. with a neg., οὐδὲν π. come to no issue, make no progress,περαίνει δ' οὐδὲν ἡ προθυμία Id.Ph. 589
, cf. Th.6.86, Lys.8.8 ;ἰατρευόμενοι.. οὐδὲν περαίνουσι Pl.R. 426a
; ἵνα τι περαίνωμεν ib. 346a ;περαίνειν ἤδη ὥρα X.An.3.2.32
.6 draw a conclusion, infer, διὰ τοῦ ἀδυνάτου π. by a reductio ad impossibile, Arist.APr. 41a23 ; ὁ περαίνων [λόγος], a kind of syllogism, D.L.7.44 ; περὶ τῶν π. λ., title of work by Chrysippus:—freq. in [voice] Pass., τὸ ἐν πλείοσι σχήμασι.. περαινόμενον the conclusion which is drawn, Arist.APr. 42b30, etc.; περαίνεται c. acc. et inf., it is inferred that.., Muson.Fr.1p.2H., cf. Phld.Rh.1.137 S.II sens. obsc., Artem.1.80, D.L.2.127:—[voice] Pass., Com.Adesp.14, AP11.339, D.L.l.c.III intr., reach, penetrate,δι' ὤτων A.Ch.57
(lyr.);εἰς τὸν ἐγκέφαλον Arist.HA 492a21
;πρὸς [τὴν καρδίαν] Id.PA 666a13
;εἰς τὸ ἔξω Id.GA 716b28
: abs., penetrate, Id.HA 497a10.2 come to an end, τὸ πεπερασμένον ἀεὶ πρός τι περαίνει the finite always comes to some limit, Id.Ph. 203b21, cf. Xen. 977b6 ; end in.., , cf. Pl.Men. 76a, Plu. Arat.52, etc.;ἡ ὁδὸς π. ἐπὶ τὸ στρατόπεδον Id.Cat.Ma.13
.IV pierce, h.Merc.48.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περαίνω
-
6 περαίνω
περαίνω, (1) beendigen, vollenden, vollbringen; πέραιν' ὅπως λέγεις, (vgl. πέραινε ὥςπερ ἤρξω, fahre fort und führe die Rede zu Ende, wie du anfingst); οὐδὲν περαίνουσιν, sie bringen nichts zu Stande; vor sich bringen, erreichen, herbeischaffen; (2) durchbohren; auch im obszönen Sinne, sowohl γυναῖκα, κόρην, beschlafen, als von männlicher Unzucht; (3) intrans., sich wohin erstrecken, wohin reichen; περαῖνον δι' ὤτων, was tief in die Ohren eingedrungen ist -
7 συνδιαπεραίν ω
См. также в других словарях:
πέραιν' — πέραινε , περαίνω bring to an end pres imperat act 2nd sg πέραινε , περαίνω bring to an end imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
