-
1 λίσσομαι
λίσσομαι, seltener λίτομαι (s. unten), λισσέσκετο, Il. 9, 451, fut. λίσομαι, λίσῃ, Od. 10, 526, aor. ἐλισάμην, ep. ἐλλισάμην, imperat. λίσσαι, Hom.; auch aor. II. ἐλιτόμην, inf. λιτέσϑαι, Il. 16, 47, λιτοίμ ην, Od. 14, 406; – bitten, flehen, λισσομένη προςέειπε Δία, Il. 1, 502, ὑπὲρ τεκέων, ὑπὲρ ψυχῆς καὶ γούνων, ὑπὲρ ϑυέων καὶ δαίμονος, bei den Eltern, bei dem Leben u. den Knieen, bei den Opfern u. dem Gotte flehen, beschwören, Il. 15, 660. 22, 338 Od. 15, 261, u. ohne die Präposition, Ζηνὸς ήδὲ Θέμιστος, beim Zeus u. der Themis flehen, 2, 68; – τινά, Einen anflehen, beschwören, ἐλίσσετο πάντας Ἀχαιούς, Il. 1, 15 u. öfter, u. wie oben λίσσεσϑαί τινα ὑπὲρ πατρὸς καὶ μητέρος, 24, 467, u. λίσσεσϑαί τινα γούνων, 9, 451, bei den Knieen, wofür häufiger λαβὸν ἐλλίσσετο γούνων gesagt wird, bei den Knieen fassend, bat er; mit dem dat. instrum., ἐπεὶ εὐχωλῇσι λιτῇσί τε ἔϑνεα νεκρῶν ἐλλισάμην, Od. 11, 35, wie 10, 526, auch mit einem inf., οὐδέ σ' ἔγωγε λίσσομαι εἵνεκ' ἐμεῖο μένειν, ich flehe dich nicht an, meinetwegen zu bleiben, Il. 1, 174. 283 Od. 21, 278 u. sonst; auch ohne accus., Il. 8, 372. 19, 304; selten folgt acc. c. inf., λίσσονται δ' ἄρα ταίγε Δία – τῷ Ἄτην ἅμ' ἕπεσϑαι, 9, 511, vgl. Od. 8, 30, u. ὅπως, λίσσεσϑαί μιν, ὅπως νημερτέα εἴπῃ, bitte ihn, daß er die Wahrheit sage, Od. 3, 19. 327. 8, 344. – Auch mit dem acc. der Sache u. dem dat. der Person, οἷ αὐτῷ ϑάνατον καὶ Κῆρα λιτέσϑαι, sich selbst Tod u. Verderben erflehen, Il. 16, 47, u. mit doppeltem accus., ταῦτα μὲν οὐχ ὑμέας ἔτι λίσσομαι, darum flehe ich euch nicht mehr an, Od. 2, 210, vgl. 4, 347. 17, 138. – Absolut braucht es Pind., λίσσομαι, νεῦσον, ἵκεο, P. 1, 74 N. 3, 18aber auch δεσπόταν λίσσοντο ἐκφυγεῖν, P. 4, 207), wie Aesch. μόνην δὲ μὴ πρόλειπε, λίσσομαι, πάτερ, Suppl. 729, u. Soph. El. 1372 O. R. 650, der auch ἱκέσιός σε λίσσομαι sagt, Ant. 1215, vgl. Ai. 361; c. inf., O. C. 1556; πρός νυν ϑεῶν σε λίσσομαι ἐμοὶ πιϑέσϑαι El. 420, wie Eur. λίσσου τοὺς κρατοῦντας οἰκτεῖραι ϑεούς, Alc. 252; auch πρὸ κείνων καὶ τέκνων σε λίσσομαι, Troad. 1045. Auch bei sp. D., ϑεοὺς λίσσεσϑαι, An. Rh. 2, 336. – Selten in Prosa, wie Her. 1, 24; Plat. Rep. II, 366 a u. Sp., wie Luc. D. Syr. 18. – Vgl. λίπτω, λιλαίομαι, λιταίνω, λιτανεύω. – Die Erkl. des Hesych. λίσσεται, μαίνεται geht wohl auf λύσσομαι, eine Nebenform zu λυσσάω.
-
2 λίσσομαι
Aλισσέσκετο Il.9.451
: [tense] aor. 1 ἐλῐσάμην, [dialect] Ep.ἐλλ. Od.11.35
; imper.λίσαι Il.1.394
; subj. [ per.] 2sg.λίσῃ Od.10.526
: [tense] aor. 2 inf.λῐτέσθαι Il.16.47
; opt.λῐτοίμην Od.14.406
. (For [tense] pres. [full] λίτομαι, v. sub voce):—beg, pray, either abs. or c. acc. pers.,λισσομένη προσέειπε Δία Il.1.502
; , etc.; the thing by which one prays is found with ὑπέρ, λ. ὑπὲρ τοκέων, ὑπὲρ ψυχῆς καὶ γούνων, Il.15.660, 22.338;λ. τινὰ ὑπὲρ πατρὸς καὶ μητέρος 24.467
: or simply in gen.,λ. Ζηνὸς ἠδὲ Θέμιστος Od.2.68
;λ. τινὰ γούνων Il.9.451
, Od.22.337 (for which in Il.6.45 we have λαβὼν ἐλλίσσετο γούνων, cf. Od.6.142;τῆ ἑτέρῃ μὲν ἑλὼν ἐλλίσσετο γούνων Il.21.71
; ); also in Trag.,πρὸ.. τέκνων σε λ. E. Tr. 1045
(v. infr.): an inf. is freq. added, as οὐδέ σ' ἔγωγε λίσσομαι εἵνεκ' ἐμεῖο μένειν I do not pray thee to remain, Il.1.174, cf. 283, B.10.69, Pi.P.4.207;πρός νυν θεῶν σε λ. ἐμοὶ πιθέσθαι S.El. 428
; καὶ μὴ προδοῦναι λ. prays her not to abandon him, E.Alc. 202: more rarely with an acc. and inf. added, λίσσονται Δία.. Ἄτην ἅμ' ἕπεσθαι they pray Zeus that Ate may follow, Il.9.511, cf. Od.8.30: sts. folld. by ὅπως, λίσσεσθαί μιν, ὅπως νημερτέα εἴπῃ entreat him to say the truth, 3.19; or by ἵνα, ib. 327: in Trag. parenth.,μὴ πρόλειπε, λ., πάτερ A. Supp. 748
;μή, λίσσομαί σ', αὔδα τάδε S.Aj. 368
, cf. OT 650 (lyr.), Ar. Pax 382.2 c. acc. rei, beg or pray for,οἷ αὐτῷ θάνατον καὶ κῆρα λιτέσθαι Il.16.47
: c. dupl. acc. pers. et rei, ταῦτα μὲν οὐχ ὑμέας ἔτι λίσσομαι this I beg of you no more, Od.2.210, cf. 4.347.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λίσσομαι
-
3 λίσσομαι
λίσσομαι, bitten, flehen; ὑπὲρ τεκέων, ὑπὲρ ψυχῆς καὶ γούνων, ὑπὲρ ϑυέων καὶ δαίμονος, bei den Eltern, bei dem Leben u. den Knieen, bei den Opfern u. dem Gotte flehen, beschwören; ohne die Präposition, Ζηνὸς ήδὲ Θέμιστος, beim Zeus u. der Themis flehen; τινά, einen anflehen, beschwören; λίσσεσϑαί τινα γούνων, bei den Knieen, wofür häufiger λαβὸν ἐλλίσσετο γούνων gesagt wird, bei den Knieen fassend, bat er; mit einem inf., οὐδέ σ' ἔγωγε λίσσομαι εἵνεκ' ἐμεῖο μένειν, ich flehe dich nicht an, meinetwegen zu bleiben; ὅπως, λίσσεσϑαί μιν, ὅπως νημερτέα εἴπῃ, bitte ihn, daß er die Wahrheit sage; mit dem acc. der Sache u. dem dat. der Person, οἷ αὐτῷ ϑάνατον καὶ Κῆρα λιτέσϑαι, sich selbst Tod u. Verderben erflehen; mit doppeltem accus., ταῦτα μὲν οὐχ ὑμέας ἔτι λίσσομαι, darum flehe ich euch nicht mehr an
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий