-
1 οικτρόν
-
2 οἰκτρόν
-
3 οἰκτρός
οἰκτρός ( οἶκτος), mitleidswerth, beklagenswerth, elend; Hom. vrbdt οἴκτρ' ὀλοφύρεσϑαι, erbärmlich klagen, z. B. Od. 4, 719; τούτων καὶ οἰκτρότερ' ἄλλ' ἀγορεῦσαι, 11, 381; οἰκτροτάτην ἤκουσα ὄπα, 421; vgl. Soph. κατά μοι βόασον οἰκτρὰν ὄπα, τοῖς ἔνερϑ' Ἀτρείδαις, die klagende Stimme, El. 1067; οἰκτροὺς λόγους, Eur. I. A. 981, οἰκτρὸν δάκρυ, Suppl. 96, οἰκτρὸν ἀνεβόασεν, Hel. 184; συμφορᾶς οἰκτρᾶς, Pind. Ol. 7, 77; οἰκτροτάτῳ ϑανάτῳ, P. 3, 42; στένουσιν ἄλγος οἰκτρόν, Aesch. Prom. 433; ἄλοχος, Suppl. 59; ὡς οἰκτρῶς ἔχω, Soph. Tr. 1069; bei Eur. im superl., οἰκτρότατα ἄχεα, Med. 649; in Prosa, ἕτερα τούτου πεπόνϑαμεν οἰκτρότερα, Her. 7, 46; οἰκτρὸν ἂν εἴη τὸ πάϑος, Plat. Phaed. 90 c; Folgde; bei Agath. 4 (V, 216) οἰκτρότατος im Ggstz von ὑπερφίαλος. Den unregelmäßigen superl. οἴκτιστος s. oben.
-
4 δῆτα
δῆτα, nachdrücklicher als δή, eine Gewißheit ausdrückend, gewiß, in der That; bes. – a) in Antworten, mit Wiederholung eines Wortes bejahend; γιγνώσκεϑ' ὑμεῖς ἥτις ἔσϑ' ἥδ' ἡ γυνή; – γιγνώσκομεν δῆτα, Ar. Th. 606; Plat. Phaed. 90 d; οἰκτρὸν δῆτα, ja wohl, bejammernswerth; auch sonst, wenn ein Wort nachdrücklich wiederholt wird, vgl. Aesch. Spt. 817; Soph. El. 1164. ἀπώλεσας· ἀπώλεσας δῆτα, vgl. Phil. 760; O. R. 445; zuweilen ironisch, οὐ δῆτα, ganz u. gar nicht, Ar. Av. 1391; Pl. 1070 u. sonst. – b) in Fragen, τί οὖν δῆτ' άν εἴη ἐπιστήμη; was denn nun, Plat. Theaet. 164 b; ἆρα δῆτα, Ar. Vesp. 463; oft bei Tragg., vgl. Aesch. Prom. 627; Soph. Tr. 342; Eur. Phoen. 901; τί δῆτ' ἐπειδάν, was werdet ihr erst sagen, wenn, Ar. Ach. 1101 u. öfter, wie a. com. – c) bei Wünschen u. Befehlen, nachdrücklich, u. Unwillen ausdrückend, ἀπόλοιο δῆτ' ὦ πόλεμε Ar. Nubb. 6; σκόπει δῆτα, betrachte doch nur, Plat. Gorg. 452 c; μὴ δῆτα πρὸς ϑεῶν τοῦτο μ' ἐργάσῃ, ja nicht, nimmermehr, Soph. El. 1206; vgl. Ar. Pl. 937; Th. 540; – ἦ δῆτα, traun ja, Aesch. Spt. 670; καὶ δῆτα, Thuc. 6, 38.
-
5 οἶκτος
οἶκτος, ὁ, Mitleid, Mitleidsäußerung; οἶκτος δ' ἕλε λαὸν ἅπαντα, Od. 2, 81. 24, 438; οἶκτος δ' οὔτις ἦν διὰ στόμα, Aesch. Spt. 51; Seufzen, Ch. 405; οἶκτον οἰκτρὸν ἀΐων, Suppl. 57; ἐμοὶ μὲν οἶκτος δεινὸς ἐμπέπτωκε, mich hat Mitleid ergriffen, Soph. Phil. 953; auch ἐμοὶ γὰρ οἶκτος δεινὸς εἰςέβη, Trach. 297; öfter οἶκτον ἔχειν, z. B. Ai. 521; oft bei Eur., auch im plur., οἴκτων λήγετε, Phoen. 1578, οὓς οἰκτίζῃ ἄϊον οἴκτους, Troad. 156; u. in Prosa, καὶ ἀντιβόλησις Plat. Apol. 37 a, dem ὀδυρμός entsprechend Rep. III, 387 d, im plur.; Sp.; bei Agath. 4 (V, 216) der ἀγηνορίη entgeggstzt; ὁ πρὸς τοὺς δεομένους οἶκτος Luc. Tim. 8.
-
6 ἐξ-αντλέω
ἐξ-αντλέω, 1) heraus-, ausschöpfen, ὕδατα Plat. Legg. V, 736 b; verbrauchen, durch Verschwendung erschöpfen, Luc. Tim. 18, vgl. 17; Alciphr. 1, 21. – 2) aushalten, ausdulden, mit Mühe vollenden; πόνον Eur. Cycl. 10. 282; δαίμονα, das Geschick, 110; γόους Suppl. 861; βίον οἰκτρόν Men. Stob. fl. 49, 8.
-
7 θηλυ
-
8 οικτος
ὅ1) скорбный вопль, сетование, жалоба(οἰκτρὸν οἶκτον ἀΐων Aesch.; οἶκτοι καὴ ὀλοφυρμοί Plut.)
2) сочувствие, сострадание(οἶ. δ΄ ἕλε λαὸν ἅπαντα Hom.)
οἶ. τις ἴσχει κατακτείνειν Her. — какое-то чувство жалости удержало (его) от убийства -
9 θελεμός
θελεμός, όν, epith. of πῶμα, A.Supp. 1027 (lyr.): glossed by οἰκτρόν, ἥσυχον, Hsch.; but,= θελημός, acc. to Hdn.Gr.1.171, cf. EM103.48. Adv.A- μῶς Hsch.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θελεμός
-
10 οἰκτρός
A pitiable,κοιμήσατο χάλκεον ὕπνον οἰκτρός Il.11.242
, cf. A.Supp.61(lyr.), S.OT58, etc.: c. gen., to be pitied for..,Plu.
Flam.13.2 of things, pitiable, lamentable,ἕτερα πεπόνθαμεν -ότερα Hdt.7.46
;οἰκτρὰ λογοποιοῦντες X.Cyr.2.2.13
;συμφορὰ οἰ. Pi.O.7.77
;- ότατος θάνατος Id.P.3.42
; πημοναί, ἄλγος, A.Pr. 240, 435 (lyr.), etc.;οἰκτρὰ γὰρ βόσκειν [ἡ κήρ] S.Ph. 1167
(lyr.) ; οἰκτρόν [ ἐστι] c. inf., A.Th. 321 (lyr.).3 in contemptuous sense, οἰ. τέκνα sorry fellows, Aus.Epigr.57 ;παιδίσκη Porph.Chr.23
;οἰ. τραγῳδία
miserable,Eust.
1691.34.II in act. sense, wailing piteously, piteous,- οτάτην δ' ἤκουσα ὄπα Od.11.421
, cf. S.El. 1067 (lyr.) ; οἰκτρᾶς γόον ὄρνιθος, of the nightingale, Id.Aj. 629(lyr.): neut. pl. as Adv.,οἴκτρ' ὀλοφυρομένη Od.4.719
, cf. 10.409, al.: regul. Adv. , S.El. 102 (anap.), al., And.4.39, Lys.32.10 : [comp] Comp.- ότερα AP10.65
(Pall.): [comp] Sup. .—Besides οἰκτρότερος, οἰκτρότατος, we find [comp] Sup. οἴκτιστος (q. v.) ; οἰκτότερον is f.l. in Hdt.7.46.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οἰκτρός
-
11 οἶκτος
A pity, compassion,οἶ. δ' ἕλε λαὸν ἅπαντα Od.2.81
, cf. 24.438 ; οἶ. τις ἴσχει ἀποκτεῖναι a feeling of pity prevents him from.., Hdt.5.92.γ, cf. Th.3.40 ;οἴκτου πλέως S.Ph. 1074
;ἔχειν οἶκτον φρενί Id.Aj. 525
;ἐμοὶ γὰρ οἶ. δεινὸς εἰσέβη Id.Tr. 298
;ἐμοὶ μὲν οἶ. δεινὸς ἐμπέπτωκέ τις Id.Ph. 965
;θνητοὺς.. ἐν οἴκτῳ προθέμενος A. Pr. 241
;δι' οἴκτου ἔχειν τινά E.Hec. 851
;εἰσῆλθέ μ' οἶ. εἰ.. Id.Med. 931
: c. gen. objecti, compassion for..,πόθος καὶ οἶ. τῆς πόλιος Hdt.
1.165, cf. E.Hec. 519 : in A.Supp. 486, οἰκτίσας ἰδών (Herm.) shd. be read for οἶκτος εἰσιδών.2 lamentation, piteous wailing, Simon.4.3 ;οἶ. οὔτις ἦν διὰ στόμα A.Th.51
;τόνδε κλύουσαν οἶ. Id.Ch. 411
(lyr.) ;οἶκτον [οἰκτρὸν] ἀΐων Id.Supp.59
(lyr.) ;κλύω τινὸς οἴκτου S.Tr. 864
;οὐκ οἴκτου μέτα Id.OC 1636
: pl., παθόντος οἴκτοις by the wailings of the sufferer, A.Supp. 386 (lyr.) ;ἄϊον οἴκτους οὓς οἰκτίζῃ E.Tr. 155
(anap.) ;τοὺς ὀδυρμοὺς ἐξαιρήσομεν καὶ τοὺς οἴ. Pl.R. 387d
;οἴκτων λήγετε E.Ph. 1584
, cf.And.1.48, Pl.Ap. 37a,Lg. 949b. -
12 στενάζω
A- άξω Aeschin.3.259
, Lyc.973, ([etym.] ἀνα-) E.IT 656 (lyr.): [tense] aor.ἐστέναξα Diph.33.6
, etc.:—[voice] Pass., [tense] pf.ἐστέναγμαι Lyc.412
:—prop. Frequentat. of στένω, sigh deeply: generally, sigh, groan, A. l.c., Pers. 1046 (lyr.), Eu. 788 (lyr.), S.Ph. 917; ;σ. κακοῖς E.Alc. 199
; οἴκοις in the house, Id.Ph. 1035 (lyr.); freq. with a neut. Adj., οἰκτρόν, δεινὸν ς., Id.Supp. 104, Med. 1184; μέγα ς. Id.IT 957, D.27.69; τί ἐστέναξας τοῦτο; why utteredst thou this moan? E.IT 550: c. acc. cogn., παιᾶνα ς. Id.Tr. 578 (lyr.), cf. HF 753 (lyr.);ἀρὰς τέκνοις Id.Ph. 334
(lyr.); πηλίκον τί ποτ' ἂν στενάξειαν; D.23.210.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στενάζω
-
13 φρούριον
A fort, citadel, A.Eu. 919 (lyr.), IG12.93.17, etc.; : esp. hill-fort, as distd. from a fortified town, Id.2.18, 3.18,51, Lys.12.40, X.Cyr.1.4.16, etc.;βίον ὡς οἰκτρὸν ἐξαντλοῦσιν οἱ τὰ φ. τηροῦντες Men.74
;τὰ φ. καὶ τὰ ὅρια τῆς Ἀττικῆς IG22.1028.22
.II garrison, of a place, A.Pr. 801 (where Sch. also expl. by thing to be guarded against);φυλασσόμεσθα φρουρίοισι E.Or. 760
(troch.); πόλεως φ., of the Areopagites, A.Eu. 949 (anap.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φρούριον
-
14 ἀδίστονον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀδίστονον
-
15 ἀναβοάω
A , [dialect] Dor. : [tense] aor.ἀνεβόησα Th.1.53
, [dialect] Ion.ἀνέβωσα Hdt.1.10
, al., part.ἀμβώσας 1.8
, 3.38:—cry, shout aloud, esp. in sign of grief or astonishment,ἀμβώσας μέγα Hdt.
ll.cc., cf. Antipho 5.69, E.Ba. 1079;οἰκτρὸν ἀνεβόασεν Hel. 184
; of the war-cry, X.Cyr.7.1.38; ἀ. παρεῖναι τοὺς πρώτους" call out 'let the front rank pass', HG4.2.22.2 c. acc.,τάδ' ἀναβοάσας E.Ba. 525
;ἄχη ἀ.
bewail, lament,A.
Pers. 572;Πανὸς ἀναβοᾷ γάμους E. Hel. 190
.4 cry up, extol, Alex.98.12.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀναβοάω
-
16 ἀναμέλπω
A raise a strain, c. acc. cogn.,ἀοιδάν Theoc. 17.113
;ἁρμονίαν Ph.1.312
;οἰκτρὸν μέλος Ps.-Callisth.1.46
:—[voice] Med., raise a strain, Pae.Delph.13:—[voice] Pass., Phld.Mus.p.85K., Plu.Daed.6.II trans., praise in song, Anacreont.36.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀναμέλπω
-
17 ἀντεισαγωγή
ἀντεισ-ᾰγωγή, ἡ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀντεισαγωγή
-
18 ἐξαντλέω
2 metaph., endure to the end, see out,ἐκείνων μείζον' ἐ. πόνον E.Cyc.10
; τὸν αὐτὸν δαίμον' ἐ. ἐμοί ib. 110;τὸν αὐτὸν ἐ. βίον Id.Fr. 454
;βίον οἰκτρὸν ἐ. Men.74
;στρατῷ γόους E.Supp. 838
.3 empty out, Hld.1.3; squander, [ πλοῦτον] Luc.Tim.18, cf. 17 ([voice] Pass.);δύναμιν πόνοις Id.Anach.35
, cf. Alciphr.1.21.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐξαντλέω
-
19 δῆτα
δῆτα, nachdrücklicher als δή, eine Gewißheit ausdrückend, gewiß, in der Tat; bes. (a) in Antworten, mit Wiederholung eines Wortes bejahend;; οἰκτρὸν δῆτα, ja wohl, bejammernswert; auch sonst, wenn ein Wort nachdrücklich wiederholt wird; zuweilen ironisch. (b) in Fragen, τί οὖν δῆτ' άν εἴη ἐπιστήμη; was denn nun; τί δῆτ' ἐπειδάν, was werdet ihr erst sagen, wenn. (c) bei Wünschen u. Befehlen: nachdrücklich, u. Unwillen ausdrückend; σκόπει δῆτα, betrachte doch nur; μὴ δῆτα πρὸς ϑεῶν τοῦτο μ' ἐργάσῃ, ja nicht, nimmermehr; ἦ δῆτα, traun ja -
20 θελεμόν
Grammatical information: adj.Meaning: adjunct of πῶμα `drink' (A. Supp. 1027 [lyr.]) of unkown meaning, glossed by H. as οἰκτρόν, ἥσυχον, by Hdn. Gr. 1, 171 connected with θέλω.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Unexplained; cf. θελημ(ν)ά ( τε καὶ στερεωπά) Emp. 21, 6; taken as "what is basic", Solmsen Wortforsch. 63 w. n. 2; cf. on - θελυμνος. Fur. 317 thinks the word is Pre-Greek (suffix - εμος).Page in Frisk: 1,659Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θελεμόν
- 1
- 2
См. также в других словарях:
οἰκτρόν — οἰκτρός pitiable masc acc sg οἰκτρός pitiable neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
CENOTAPHIUM — Graece κενοτάφιον, Papinio Statio vacuum sepulchrum est, Theb. l. 12. v. 160. Quin fugitis, dum tuta via est, Lernamque reversae Nomina (quod superest) vacuis datus orba sepulchris, Absentesque animas ad inania busta vocatis. Ubi Vetus… … Hofmann J. Lexicon universale
όμαδος — ὅμαδος, ὁ (Α) 1. θόρυβος, βοή που προκαλείται από μεγάλο πλήθος ανθρώπων οι οποίοι έχουν συγκεντρωθεί σε έναν χώρο και μιλούν όλοι μαζί, σε αντιδιαστολή με τον ήχο που παράγεται από το βάδισμα ατόμων, οχλαγωγία 2. εύθυμο άσμα που ψάλλεται από… … Dictionary of Greek
