-
1 νόθος
νόθος, att. auch 2 Endgn, unehel ich, mit einer Beischläferinn od. Sklavinn erzeugt, υἱός, Il. 2, 727 u. öfter, Ggstz γνήσιος, 11, 102; vgl. noch 5, 70; κασίγνητος, Pind. Ol. 7, 27; τὸν ἐκ δορὸς γεγῶτα πολεμίου νόϑον, Soph. Ai. 992; oft Eur., der auch νόϑον λέκτρον sagt, Ion 545 Andr. 929; u. in Prosa, νόϑοι παῖδες, Her. 8, 103. – Uebh. verfälscht, untergeschoben, unächt, falsch; λογισμός, Plat. Tim. 52 b; νόϑα καὶ φαῦλα, Rep. VI, 496 a; νόϑῃ παιδείᾳ πεπαιδευμένους Legg. V, 741 a; νόϑα σπέρματα, VIII, 841 d; u. so oft bei Sp., bes. von Schriftwerken.
-
2 νόθος
νόθος, unehelich, mit einer Beischläferin od. Sklavin erzeugt. Übh. verfälscht, untergeschoben, unecht, falsch; bes. von Schriftwerken -
3 μῑσό-νοθος
μῑσό-νοθος, den Bastard hassend, Ἥρη, in Beziehung auf Herakles, Archi. 27 ( Plan. 94).
-
4 nothus
nothus, a, um (νόθος), unecht, I) eig. = unehelich, mit einer Beischläferin od. Sklavin erzeugt, ein Bastard (aber von einem gewissen, bekannten Vater, Ggstz. legitimus; hingegen spurius von einem nicht gekannten Vater, s. Spalding Quint. 3, 6, 97), Verg. u. Colum. – von Tieren, die von Eltern verschiedener Art od. aus verschiedenen Ländern erzeugt sind, ein Bastard, Verg. – II) übtr., unecht, fremd, falsch, lumen (Ggstz. proprium lumen), Lucr. 5, 574. Catull. 34, 15: Attis notha mulier, Catull. 63, 27. – quoius genera (nominum) sunt tria, unum vernaculum ac domi natum, alterum adventicium, tertium nothum ex peregrino hic natum, Varro LL. 10, 69: u. so notha nomina, ibid. § 70: nothae atque adulterae lectiones (Ausdrücke), Arnob. 5, 36.
-
5 spurius
spurius, a, um, I) als n. appellat., von einem unbekannten Vater mit einer gemeinen Buhldirne erzeugt, unehelich, subst., das uneheliche Kind, das Hurenkind, griech. πορνογενής ( hingegen nothus von einem bekannten Vater mit einer Beischläferin gezeugt, Bastard, Kebskind, griech. νόθος), Gaius inst. 1, 64. Modest. dig. 1, 5, 23 u.a. ICt. Iustin. 20, 1, 15. Apul. met. 6, 9. – bildl., unecht, versus, Auson. epist. 18, 30. p. 179 Schenkl: vates, schlechter, Auson. lud. sept. sap. 13 zw. – II) als nom. propr., Spurius, ein röm. Vorname, abgek. Sp., wie Sp. Aelius.
-
6 παρα-σῡρίζω
παρα-σῡρίζω (s. συρίζω), daneben, dabei die Syrinx blasen, γίγαντι νόϑος παρεσύρισε ποιμήν, Nonn. D. 1, 521.
-
7 παρ-έγ-γραπτος
παρ-έγ-γραπτος, = Folgdm, VLL. erkl. νόϑος, vgl. Aesch. 2, 177, ἄνϑρωποι παρέγγραπτοι γεγενημένοι πολῖται. – Uebtr. vrbdt Plut. de educ. lib. 5 τὴν εὔνοιαν ὑποβολιμαίαν καὶ παρέγγραπτον ἔχουσιν.
-
8 νυθός
-
9 νωθής
νωθής, ές (mit νόϑος, νωϑρός zusammenhangend, nach den Alten von νη – ὠϑεῖν), langsam, trä ge, faul; Il. 11, 509 Beiwort des Esels; νωϑὲς κῶλον, Eur. Herc. F. 819; Sp., κυφὸς καὶ τὰ γόνατα νωϑής, von einem Greise, Luc. de luct. 16; Plat. ἵππῳ ὑπὸ μεγέϑους νωϑεστέρῳ, Apol. 30 e; Tim. 86 e; ὕδωρ, das nicht zum Vorschein kommt, Antp. Sid. 64 (IX, 417); – auch geistig, schwer begreifend, stumpfsinnig, dumm; ἵνα μάϑῃ σοφιστὴς ὢν Διὸς νωϑέστερος, Aesch. Prom. 62; ἀλλά οἱ εἶναι κατεφαίνετο νωϑέστερος, Her. 3, 53; νωϑεστέρα ψυχή, Plat. Polit. 310 e; einzeln bei Sp.; Gegensatz von συνετός, S. Emp. adv. math. 7, 325.
-
10 κίβδηλος
κίβδηλος, eigtl. von unreinem, von den Schlacken nicht gehörig gesäubertem Metall, wodurch bes. das Gold an Gehalt u. Ansehen verliert, dah. verfälscht, unächt; χρυσός Theogn. 119; Eur. Med. 516; νόμισμα, falsche Münze, Xen. Hem. 3, 1, 9; bei Suid. u. Schol. Ar. Av. 158 wunderlich abgeleitet παρὰ τὸ ὑπὸ Χίων δεδηλῆσϑαι, also für χίβδηλος. – Uebertr. von Menschen, betrügerisch, falsch, bes. im Handel u. Wandel; Theogn. 117. 459; κίβδηλον κακόν nennt Eur. Hipp. 616 die Weiber; κίβδηλόν τι πωλεῖν Plat. Legg. XI, 916 d; κίβδηλα ἐπιτηδεύματα 918 a; τὴν πόλιν κίβδηλον καὶ ἄπιστον ποιεῖν, unzuverlässig, Dem. Lpt. 167; zweideutig, Theogn. 123; χρησμός, ein doppelsinniges Orakel, Her. 1, 66. 75. – Auch = unächt von Seiten der Geburt, = νόϑος, Theogn. 123; Ggstz von ἀληϑεῖς, τιμαί Plat. Legg. V, 728 d; νόϑα καὶ κίβδηλα ϑωπεύματα Plut. reip. ger. praec. 31; ὅσα κ. καὶ νόϑα καὶ παρακεκομμένα Luc. adv. ind. 2; μηδὲν κάβδηλον ἑαυτῇ συνειδυῖα Hermot. 51. – Adv. κιβδήλως, falsch, Phryn. 415.
-
11 γνήσιος
γνήσιος ( γένος, für γενέσιος), zum Geschlecht gehörig, ehelich erzeugt, vollbürtig; Hom. zweimal: Iliad. 11, 102 Ἶσόν τε καὶ Ἄντιφον, υἷε δύω Πριάμοιο, νόϑον καὶ γνήσιον, ἄμφω εἰν ἑνὶ δίφρῳ ἐόντας. ὁ μὲν νόϑος ἡνιόχευεν, Ἄντιφος αὖ παρέβασκε περικλυτός, vgl. Scholl. Nicanor.; Odyss. 14, 202 ἐκ μὲν Κρητάων γένος εὔχομαι εὐρειάων, ἀνέρος ἀφνειοῖο πάις· πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι υἱέες ἐν μεγάρῳ ἠμὲν τράφεν ἠδ' ἐγένοντο γνήσιοι ἐξ ἀλόχου (v. l. ἀλόχων Scholl.) ἐμὲ δ' ὠνητὴ τέκε μήτηρ παλλακίς, ἀλλά με ἶσον ἰϑαιγενέεσσιν ἐτίμα Κάστωρ Ὑλακίδης, τοῦ ἐγὼ γένος (v. l. πάϊς Scholl.) εὔχομαι εἶναι. – Folgende: Eur. Androm. 639; Ar. Av. 1664 u. oft in Prosa, wo Dem. 44, 49 noch die Bestimmung γόνῳ γεγονότες hinzufügt, zum Unterschied von den Adoptivkindern. Auch ἀδελφός, Ar. Av. 1664; übh. = verwandt; γνήσια Agath. 68 (XI, 352); – rechtmäßig; γυναῖκες, den παλλακίδες entgegengesetzt; Xen. Cyr. 4, 3, 1; νυμφεύματα Eur. Andr. 193; μήτηρ Luc. Amor. 19. – Uebertr., ächt, unverfälscht, was so ist, wie es seinem Wesen nach sein muß; ἀρεταί Pind. Ol. 2, 12; καὶ αὐτόχϑων ἀρετή Lys. 2, 43; καὶ ἄδολος φύσις Philem. Stob. flor. 9, 22; ἀετός Arist. H. A. 9, 32; ὕδωρ, Wasser im natürlichen Zustande, Ael. H. A. 14, 26; ῥεῖϑρον, der eigentliche Fluß, Dion. Hal. 1, 79. – Adv. γνησίως, rechtmäßig, ächt; γνησίως ἐφικέσϑαι ἀρετῆς Isocr. 1, 5; τὰ ἀπὸ τῆς τύχης φέρειν δεῖ γνησίως, edel, Men. Stob. flor. 108, 45.
-
12 ἀν-έγ-γυος
ἀν-έγ-γυος, unverbürgt; ἡ, die nicht feierlich Verlobte, Plut. Caes. 14; καὶ ἀνέκδοτος mul. virt. p. 306; vgl. D. Hal. 2, 24. Von Kindern: aus einer nicht feierlich geschlossenen Ehe ( ἀνέγγυος γάμος Poll.) gezeugt, unehelich, παῖς ἀν. καὶ νόϑος Plat. Rep. V, 461 b; ἀνέγγυος καὶ σκότιος Plut. Thes. 2.
-
13 ἀν-ίερος
ἀν-ίερος, unheilig, Aesch. Ag. 213. 746; δαίμων Suppl. 738 u. sonst; τύχη, Unglück, B. A. 13; νόϑος καὶ ἀν. παῖς Plat. Rep. V, 461 b, nicht durch heilige Gebräuche geweiht.
-
14 ὑπο-βολιμαῖος
ὑπο-βολιμαῖος, untergeschoben, unächt, bes. von Kindern, = νόϑος, Plat. Rep. VII, 537 e; τὰ ὑποβολιμαῖα, sc. τέκνα, Her. 1, 137; Pol. 2, 55, 9; Luc. Mort. D. 16, 2 u. öfter, u. a. Sp.; übh. verfälscht, nachgemacht.
-
15 nothus
nothus, a, um (νόθος), unecht, I) eig. = unehelich, mit einer Beischläferin od. Sklavin erzeugt, ein Bastard (aber von einem gewissen, bekannten Vater, Ggstz. legitimus; hingegen spurius von einem nicht gekannten Vater, s. Spalding Quint. 3, 6, 97), Verg. u. Colum. – von Tieren, die von Eltern verschiedener Art od. aus verschiedenen Ländern erzeugt sind, ein Bastard, Verg. – II) übtr., unecht, fremd, falsch, lumen (Ggstz. proprium lumen), Lucr. 5, 574. Catull. 34, 15: Attis notha mulier, Catull. 63, 27. – quoius genera (nominum) sunt tria, unum vernaculum ac domi natum, alterum adventicium, tertium nothum ex peregrino hic natum, Varro LL. 10, 69: u. so notha nomina, ibid. § 70: nothae atque adulterae lectiones (Ausdrücke), Arnob. 5, 36. -
16 spurius
spurius, a, um, I) als n. appellat., von einem unbekannten Vater mit einer gemeinen Buhldirne erzeugt, unehelich, subst., das uneheliche Kind, das Hurenkind, griech. πορνογενής ( hingegen nothus von einem bekannten Vater mit einer Beischläferin gezeugt, Bastard, Kebskind, griech. νόθος), Gaius inst. 1, 64. Modest. dig. 1, 5, 23 u.a. ICt. Iustin. 20, 1, 15. Apul. met. 6, 9. – bildl., unecht, versus, Auson. epist. 18, 30. p. 179 Schenkl: vates, schlechter, Auson. lud. sept. sap. 13 zw. – II) als nom. propr., Spurius, ein röm. Vorname, abgek. Sp., wie Sp. Aelius. -
17 μῑσόνοθος
μῑσό-νοθος, den Bastard hassend, Ἥρη, in Beziehung auf Herakles
См. также в других словарях:
νόθος — bastard masc nom sg νόθος bastard masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νόθος, -α — και η, ο 1. αυτός που γεννιέται από γονείς που δεν είναι νόμιμο ζευγάρι, αλλ. εξώγαμος, μπάσταρδος: Νόθο παιδί. 2. πλαστός, ψεύτικος, κάλπικος: Νόθο σύγγραμμα. 3. μτφ., ασταθής, ανώμαλος, άστατος: Νόθα κατάσταση … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
νόθος — α, ο, θηλ. και η και ος (ΑΜ νόθος, η, ον, Α θηλ. και ος) 1. αυτός που γεννήθηκε από μη νόμιμο γάμο 2. κίβδηλος, πλαστός, παραποιημένος, μη γνήσιος (α. «νόθο βάρος» β. «οὐ δεῑ πολίτας παρεμβάλλειν νόθῃ παιδείᾳ πεπαιδευμένους», Πλάτ.) 3. (για… … Dictionary of Greek
νόθα — νόθος bastard neut nom/voc/acc pl νόθᾱ , νόθος bastard fem nom/voc/acc dual νόθᾱ , νόθος bastard fem nom/voc sg (doric aeolic) νόθος bastard neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νόθον — νόθος bastard masc acc sg νόθος bastard neut nom/voc/acc sg νόθος bastard masc/fem acc sg νόθος bastard neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νόθως — νόθος bastard adverbial νόθος bastard masc acc pl (doric) νόθος bastard adverbial νόθος bastard masc/fem acc pl (doric) νοθόω counterfeit imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νόθων — νόθος bastard fem gen pl νόθος bastard masc/neut gen pl νόθος bastard masc/fem/neut gen pl νοθόω counterfeit imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) νοθόω counterfeit imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νόθαι — νόθος bastard fem nom/voc pl νόθᾱͅ , νόθος bastard fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νόθοι — νόθος bastard masc nom/voc pl νόθος bastard masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νόθοις — νόθος bastard masc/neut dat pl νόθος bastard masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νόθοισι — νόθος bastard masc/neut dat pl (epic ionic aeolic) νόθος bastard masc/fem/neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)