-
1 νησίτης
νησί̱της, νησίτηςof: masc nom sg -
2 νησίτης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > νησίτης
-
3 χερσο-νησίτης
χερσο-νησίτης, ὁ, att. χεῤῥον., der Bewohner einer Halbinsel, Xen. Hell. 1, 3,10. S. nom pr.
-
4 νησῖτις
νησῖτις, ιδος, ἡ, zur Insel gehörig (tom. von einem nicht vorkommenden νησίτης), νασῖτις Ἴου σπιλάς, Antip. Sid. 69 (VII, 2).
-
5 νασίτις
-
6 νασῖτις
-
7 χερσονησίτης
χερσο-νησίτης, ὁ, der Bewohner einer Halbinsel -
8 νῆσος
νῆσος MeierBruggerGrammatical information: f.Meaning: `island' (Il.); also `(flooded) land near a river, alluvial land' ( Tab. Herakl., pap.; NGr. [underit.] nasída; Schwyzer Festschr. Kretschmer 245 ff.. Rohlfs Wb. No. 1457).Other forms: Dor. νᾱ̃σος (Rhod. νᾶσσος SGDI4123,4; Ia).Compounds: Some compp., e.g. νησο-φύλαξ `island-guardian' (D. S.), νησί-αρχος, - άρχης `island-governor' (Antiph. Com., hell. inscr. a.o.), after ταξί-, πολί-αρχος a.o.; not from νησίς or νησίον; χερσό-νησος, Att. χερρό-, Dor. - νασος f. `peninsula'; on περί-νησον s. v.Derivatives: 1. Diminutives: νησίς f. (Hdt., Th., Plb.), νησίδιον (Th., Arist., Str.), νησίον (Str.), νησύδριον (X., Isoc.). -- 2. Other nouns: νησιώτης, Dor. νασιώτας, f. - τις `inhabitant of an island, living on an island' (Pi., Hdt., A.), after ἰδιώτης, στρατιώτης a.o. (Schwyzer 500, Chantraine Form. 311; cf. also Redard 9 w. n. 33); from it νησιωτικός `typical of an island-inhabitant' (Hdt., Th., Ar., E.), also connected with νῆσος (cf. Chantraine Études 118, 123 a. 125); νησίτης m. `id.' (St. Byz.), f. νασῖτις `forming an island' (AP); cf. Redard 23 a. 108f.; νησαῖος `islandish' (E., Arat.; after λιμναῖος etc.); Νησιάδεια n. pl. `island-feast', - ειον sg. name of a fund (Delos IIIa), with - ι- as in νησί-αρχος a.o. -- 3. Verbs: νησίζω (Plb.), - ιάζω (Str., Ph.) `form an island'; νησεύομαι `form alluvial deposits' (EM25, 48).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Unexplained. Since Curtius 319 mostly taken as "the swimmer" to νή-χ-ω, Lat. nā-re etc. with diff. interpretation of the formation: from *νη-κιο-ς (Curtius); thematic transformation of an s-stem * snā-t(e)s- or * snā-dh(e)s- (Brugmann, e.g. Grundr.2 II: 1, 541); σο-suffix as in καῦσος a.o. (Solmsen Wortforsch. 244), which stand however beside living aorists ( καῦσαι etc.). -- Not with Pisani Glotta 26, 276f. (as before Bopp and Weber Ind. Streifen 3,39) as `promotory' = Lat. nāsus `nose'; s. Curtius l.c. and W. Hofmann s. nāsum. As the IE words for `island' vary from language to language, we have probably an Aegean loanword (Ernout-Meillet, who want to connect the also unclear Lat. insula; thus Skok Glotta 25, 217ff; against this W. Hofmann s.v.) - For a Pre-Greek loan also Fur. 387, who points to the variation between single σ and geminate. Meier-Brügger follows Rix on νῆσσα in assuming *snākh-i̯o-.Page in Frisk: 2,Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > νῆσος
См. также в других словарях:
νησίτης — νησίτης, ό, θηλ. νησῑτις και δωρ. τ. νασῑτις (Α) αυτός που ανήκει ή κατοικεί σε νησί ή προέρχεται από νησί, νησιώτης. [ΕΤΥΜΟΛ. < νῆσος + κατάλ. ίτης / ῖτις (πρβλ. πολ ίτης, πυργ ίτις)] … Dictionary of Greek
νησίτης — νησί̱της , νησίτης of masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νήσος — η (ΑΜ νῆσος, Α δωρ. τ. νᾱσος και ροδ. τ. νᾱσσος) έκταση ξηράς, μικρότερη από ήπειρο, η οποία περιβάλλεται από ύδατα, νησί νεοελλ. φρ. «νήσος τού Ράιλ» ανατ. τμήμα τού φλοιού τών εγκεφαλικών ημισφαιρίων που βρίσκεται κάτω από την καλύπτρα, την… … Dictionary of Greek
νησίτις — νησῑτις, ἡ (Α) βλ. νησίτης … Dictionary of Greek
νασῖτις — of fem nom sg νᾱσῖτις , νησίτης of fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
