-
1 ναύκληρος
Grammatical information: m.Meaning: `shipowner, (ship-)captain', who lets out his ship and places on board to other persons (IA.; on the meaning against ἔμπορος and κάπηλος Finkelstein ClassPhil. 30, 320 ff.); metaph. `owner of a rented house' (com.).Derivatives: ναυκληρ-ία f. `the position of a ναύκλη-ρος, ship-owners' society, navigation' (Att.; or from ναυκληρέω [s.below]); - ιον n. `freighter' (D., E.); ναυ-κλάρ-ιος surn. of Poseidon (Delos Ia), - κληρ-ικός `belonging to the ν.' (Pl. Lg.), ναυκληρώσιμοι στέγαι τὰ πανδοκεῖα H. (after μισθώσιμος; Arbenz 90). Denomin. ναυκληρ-έω 'be ναύκληρος' (Att.), metaph. `govern (a state)' (trag.), with ναυκληρήματα pl. `shipping' (Tz.). -- Besides ναύκραρος ( ναύκλαρος H.) m. name of the manager of a ναυκραρία (Lex Solonis ap. Arist. Ath. 8, 3, Hdt. u.a.) with ναυκραρ-ία f. part of a phyle in solonic Athens, for financial and administrative purposes (Arist. Ath. 8, 3), - ια n. pl. `registry of the ναύκραροι' (Ammon. Gramm.), - ικός `belonging to the ν-ρος or a ν-ρία' (Lex Solonis ap. Arist.).Origin: GR [a formation built with Greek elements]Etymology: Through dissimilation and at the same time connection with the better understandable κλῆρος arose from the older ναύκρα-ρος, which remained only in techical sense, the usual ναύκλαρος, ναύκληρος. Prop. "who stands at the head of a ship"; so ναύ-κρᾱρ-ος with the same zero grade as the 2. member as in ὀρθό-κραιρα (s. κραῖρα). Here κρᾱ-ρ- can stand beside κερα-σ- or (better) for *κρᾱσ-ρ- which belong to *κρᾱσ-ν- in κρᾱν-ίον (s.v. and κάρᾱ); zero- and full grade forms in κάρηνα (\< *καρασ-ν-α) and Lat. cere-brum (\< * ceras-r-om), s. κάρηνα and κέρας. The same final element in Boeot. (Λ)α-κρᾱρίδας \< *Λά-κρᾱρ-ος; cf. Λέ-αρχος a.o. Solmsen RhM 53, 151 ff. -- Lat. LW [loanword] nauclērus; cf. Friedmann Die jon. u. att. Wörter 26ff., with v. Blumenthal Gnomon 15, 166 n. 2.Page in Frisk: 2,Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ναύκληρος
-
2 ναύκληρος
ναύκληρος, ου, ὁ (ναῦς, κλῆρος; Soph., Hdt.+; Plut., Jos. [both w. κυβερνήτης, q.v. 1]; OGI 344, 4 [I B.C.]; pap [Preisigke, Fachwörter; for others New Docs, below; En 101:4, 9; Philo, Op. M. 147) freq. ‘ship-owner’ or ‘charterer’ of a vessel. But it can also mean captain, since the sailing-master of a ship engaged in state service (esp. for shipment of grain IG 14, 918) was called a ναύκληρος (MRostovtzeff, APF 5, 1913, 298; LCasson, Ships and Seamanship in the Ancient World, ’71, 314–16; but WKunkel, APF 8, ’27, 185 ‘freight contractor’, not necessarily as pilot or captain) Ac 27:11. (For sailing regulations POxy 3250, 22–24 [63 A.D.], s. New Docs 2, 74 no. 25.)—Nock, Essays 823; Hemer, Acts 138f; JVélissaropoulos, Les nauclères grecs, ’80; New Docs 4, 116f (pap, ins and lit.).—DELG. M-M. Spicq. -
3 ναυκληρος
-
4 ναύκληρος
ναύκληροςshipowner and merchant: masc nom sg -
5 ναύκληρος
{сущ., 1}судовладелец, собственник наемного корабля; возм. начальник корабля (Деян. 27:11).*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ναύκληρος
-
6 ναύκληρος
{сущ., 1}судовладелец, собственник наемного корабля; возм. начальник корабля (Деян. 27:11).*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ναύκληρος
-
7 ναύκληρος
ο боцман -
8 ναύκληρος
судовладелец, собственник наемного корабля; возм. начальник корабля.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ναύκληρος
-
9 ναύκληρος
ναύκληρ-ος, ὁ,A shipowner and merchant (opp. ἔμπορος, q. v.), IG12.127.34, 128.4, Hdt.1.5, 4.152, S.Ph. 128, 547, E.Fr. 417, Ar.Av. 595, Th.1.137, X.Mem.3.9.11.3 generally, captain, commander, A.Supp. 177: as Adj.,ν. πλάτη S.Fr. 430
; ν. χείρ the master's hand, of a charioteer, E.Hipp. 1224;ν. πόλις Philostr.VS2.26.2
.II at Athens, one who rented and sub-let tenement-houses, Sannyr.6, Hyp.Fr.37, Diph.37, cf. Hsch., Poll.1.75.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ναύκληρος
-
10 ναύκληρος
ναύ-κληρος, ὁ, (1) der Besitzer eines Schiffes, Schiffspatron; κυβερνήτης καὶ πρωρεύς als die genannt, welche auf dem Schiffe das Gericht bilden. Übrtr., der Lenker, Regierer, Führer. (2) In Athen auch ein Mietsunternehmer, der ganze Häuser pachtete, um sie an andere im einzelnen wieder zu vermieten -
11 ναυκλήροις
ναύκληροςshipowner and merchant: masc dat pl -
12 ναυκλήρου
ναύκληροςshipowner and merchant: masc gen sg -
13 ναυκλήρους
ναύκληροςshipowner and merchant: masc acc pl -
14 ναυκλήρων
ναύκληροςshipowner and merchant: masc gen pl -
15 ναύκληρε
ναύκληροςshipowner and merchant: masc voc sg -
16 ναύκληροι
ναύκληροςshipowner and merchant: masc nom /voc pl -
17 ναύκληρον
ναύκληροςshipowner and merchant: masc acc sg -
18 ναυ-κληρία
ναυ-κληρία, ἡ, das Amt, Geschäft des ναύκληρος, Rhederei, εἴς τε καπηλείας καὶ ναυκληρίας, Plat. Legg. I, 643 e; ναυκληρίᾳ ἐπιϑέμενοι, Lys. 6, 19. – Uebh. Schifffahrt, Soph. frg. 151; Eur. Alc. 258 u. öfter; das Schiff des ναύκληρος, Alc. 110.
-
19 ναυκρατωρ
1) господствующий на море, имеющий перевес во флоте Her., Thuc. -
20 κυβερνήτης
κυβερνήτης, ου, ὁ (s. two prec. entries; Hom. et al.; ins, pap, LXX, Philo; Jos., Vi. 163; TestNapht 6:2; loanw. in rabb.; variously, ‘shipmaster, steersman’).① one who is responsible for the management of a ship, shipmaster, lit. Rv 18:17; IPol 2:3; AcPl Ha 7, 19; 38. W. ναύκληρος, the ‘shipowner’ (Plut., Mor. 807b ναύτας μὲν ἐκλέγεται κυβερνήτης καὶ κυβερνήτην ναύκληρος=a shipmaster selects a crew, and a shipowner a shipmaster; Jos., Ant. 9, 209) Ac 27:11 (LCasson, Ships and Seamanship in the Ancient World ’71, 316–18).② one who directs the destiny of humans, pilot, fig. extension of 1 (Pla., Polit. 272e of God; Vett. Val. 340 κυβερνήτης βίου. Oft. Philo, somet. of God, and Migr. Abr. 67 of the λόγος θεῖος; Herm. Wr. 12, 4 of the νοῦς) of Christ κ. τῶν σωμάτων ἡμῶν the Pilot of our bodies MPol 19:2 (the figure of the κυβερνήτης is also used in the martyr-narrative in 4 Macc 7:1).—DELG s.v. κυβερνάω. M-M. TW.
См. также в других словарях:
ναύκληρος — shipowner and merchant masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ναύκληρος — και ναύκλερος, ο (ΑΜ ναύκληρος, Α θηλ. ισσα, Μ και ναύκλερος και νάφλερος) 1. αυτός που μεταφέρει επιβάτες ή εμπορεύματα με το πλοίο του αντί χρηματικού ποσού, ο ιδιοκτήτης πλοίου, ο πλοιοκτήτης («κι οι ξένοι ναύκληροι μακριά πικραίνονται και… … Dictionary of Greek
ναύκληρος — ο 1. στους αρχαίους Έλληνες, ο ιδιοκτήτης πλοίου. 2. σήμερα, ο πρώτος ναύτης από το πλήρωμα εμπορικού πλοίου, αλλ. λοστρόμος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ναυκλήροις — ναύκληρος shipowner and merchant masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ναυκλήρου — ναύκληρος shipowner and merchant masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ναυκλήρους — ναύκληρος shipowner and merchant masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ναυκλήρων — ναύκληρος shipowner and merchant masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ναυκλήρῳ — ναύκληρος shipowner and merchant masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ναύκληρε — ναύκληρος shipowner and merchant masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ναύκληροι — ναύκληρος shipowner and merchant masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ναύκληρον — ναύκληρος shipowner and merchant masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
