-
121 μύων
μύωclose: pres part act masc nom sgμῦςmouse: masc gen plμυάωcompress the lips: imperf ind act 3rd pl (homeric ionic)μυάωcompress the lips: imperf ind act 1st sg (homeric ionic) -
122 mus
mūs, mūris, c. (μῦς), die Maus, I) eig.: rusticus od. agrestis, Feldmaus (Ggstz. urbanus), Hor.: aber mus agrestis auch wilde Maus, Pallad.: pusillus, Plaut.: exiguus, Verg.: araneus, viell. Spitzmaus, Colum. u. Plin.: incolae domuum mures, Plin.: murem capere, Val. Max.: mures edere (essen), Liv. epit.: non solum inquilini, sed etiam mures migrarunt, Cic.: quasi mures semper edimus alienum cibum, Plaut. – Zum Mäusegeschlecht rechneten die Alten auch Ratten, Marder, Zobel, Hermeline usw., mures Aegyptii, eine Art Ratten (mus cahirinus od. rat de Caire von Geoffroy), Plin.: m. Ponticus, viell. Hermelin, Plin.: indumenta ex pellibus silvestrium murium, Amm.: m. odoratus, das Bisamtier (Moschus moschifer), dessen Fell wegen des Wohlgeruchs als Pelz gesucht war, Hieron. – als Schimpfwort, du Maus, Petron. 58, 4. – als Liebkosungswort, Mäuschen, cum me murem dicis, Mart. 11, 29, 3. – II) übtr.: A) mus marinus, eine Art Seefisch od. Schaltier, Plin. 9, 71. – B) appell., Mus, als Beiname des decischen Geschlechts. Bekannt ist P. Decius Mus, Liv. 10, 14, 1. – ⇒ Genet. Plur., murium, wie Plin. 8, 98 u. ö.; murum, wie Cic. de nat. deor. 2, 157 (vgl. Charis. 137, 5). Arnob. 3, 3. Amm. 31, 2, 5; vgl. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 439. -
123 myobarbum
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > myobarbum
-
124 mys
1. mȳs, myos, Akk. Plur. myas, m. (μῦς), die Miesmuschel (Mytilus margaritifera, L.), Plin. 9, 115 u. 32, 149. -
125 Mys
2. Mȳs, Myos, m. (Μῦς), berühmter Toreute zu Athen, Zeitgenosse u. Gehilfe des Phidias, Plin. 33, 155. Prop. 4, 9, 14. Mart. 8, 34, 1 u. 51, 1. -
126 MÚS
* * *(pl. mýss), f.1) mouse (svá hræddr sem m. í skreppu);2) the biceps muscle in the arm (kom ein ör í handlegginn í músina).* * *f., pl. mýss, acc. mýs, mod. mýs; [A. S. mûs, pl. mýs; Engl. mouse, pl. mice; O. H. G. mûs; Germ. maus, pl. mäuser; Dan. muus; Lat. mus; Gr. μυς]:—a mouse, H. E. i. 482, Al. 169, Stj. 23; spilltu mýss kornum ok ökrum, var þar víða jörð hol ok full af músum, Bs. i. 293; mús hljóp áðan á kinn mér, Fs. 140; sér köttrinn músina? Ísl. ii. 309; svá hræddr sem mús í skreppu, Fms. vii. 21; hlaupa hingat ok þangat sem mýss í holur, viii. 39; veiða mýs, to catch mice; mýss svá stórar sem kettir, Ó. H. 109 ( rats?); þá sá hann mýs tvær aðra hvíta en aðra svarta, Barl. 56; mýss Valkar, Welsh mice, strange mice = rats, Fms. xi. 279; whence mod. Icel. valska, q. v.; flæðar-mús, skógar-mús, a wood-mouse, mus sylvaticus, Eggert Itin.: allit., maðr og mús, thus in Danish if a ship is lost, ‘med mand og muus,’ i. e. with all hands. In tales mice are said to pass over rivers on cakes of cow-dung (skán), steering with their tails, see Eggert Itin. ch. 329, and Ísl. Þjóðs., which reminds one of the witch who sails ‘like a rat without a tail’ in Shakespeare’s Macbeth. For the fabulous tales of wizards keeping a flæðar-mús that it may always provide them with money see Maurer’s Volks.; when the wizard dies, the mouse breaks loose into the sea and a tempest arises, called Músar-bylr, mouse-tempest; that a similar superstition existed in olden times may be inferred from the name Músa-Bölverkr, Landn.2. the name of a mouse-gray young cow, Ísl. ii. 401.COMPDS: músarbragð, músarbróðir, músarrindill, músareyra, músagangr, músagildra.B. Metaph. the biceps muscle in the arm; þá flaug ör ein ok kom í hönd Hákoni konungi upp í músina fyrir neðan öxl, Hkr. i. 159; kom ein ör í handlegginn í músina, Bs. i. 781: mûs in A. S. and O. H. G. is used in a similar sense; cp. also Lat. musculus = a little mouse, whence muscle: the chief muscles of the body were named from lively animals, thus fiskr of the cheek (kinn-fiskr), mús of the arm, kálfi ( calf) of the leg. -
127 मूष्
-
128 biceps
(the large muscles in the front of the upper arm: The boxer has enormous biceps.) δικέφαλος μυς, `ποντίκια`
См. также в других словарях:
μῦς — mouse masc/fem nom sg μῦς mouse masc acc pl μῦς mouse masc nom/voc pl μῦς mouse masc voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μῦς — mouse masc acc pl Μῦς mouse masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μυς — Βλ. λ. μύες. * * * (I) ο (ΑΜ μῡς, υός, Α σπαν. και ως θηλ.) 1. ονομασία τρωκτικών θηλαστικών, ποντίκι, ποντικός (α. «μῡς ἀρουραῑος» ο ποντικός τών αγρών, ο αρουραίος β. «οἱ δὲ τῶν Περσών μάγοι τοὺς μῡς ἀπεκτίννυσαν», Πλούτ.) 2. ανατ. ο μυς τού… … Dictionary of Greek
Μύς — Μύ̱ς , Μῦς mouse masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μύς — μύ̱ς , μῦς mouse masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μυς — ο μυός, πληθ. μύες 1. καθένα από τα όργανα του σώματος που έχουν την ιδιότητα να συστέλλονται και να κινούν άλλα όργανα, πάνω στα οποία προσφύονται. 2. ο ποντικός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ακτινωτός μυς — Μυς που βρίσκεται στην έξω επιφάνεια του ακτινωτού σώματος και αποτελείται από επιμήκεις και κυκλικές μυϊκές ίνες. Με τη σύσπαση του α.μ. (λέγεται και προσαρμοστήρας μυς του ματιού), χαλαρώνει η ακτινωτή ζώνη με αποτέλεσμα να κυρτώνεται ο… … Dictionary of Greek
δικέφαλος μυς — Μυς στο επάνω μέρος του βραχίονα ή στο πίσω μέρος του μηρού, ο οποίος ελέγχει ορισμένες κινήσεις του βραχίονα ή του ποδιού αντίστοιχα … Dictionary of Greek
ζυγωματικός μυς — Μυς του προσώπου που διακρίνεται στον μείζονα ζ.μ. που εκφύεται από το ζυγωματικό τόξο και καταφύεται στη γωνία του στόματος, της οποίας επιτυγχάνεται η έλξη με τη σύσπαση του μυός αυτού, και στον ελάσσονα ζ.μ. που εκφύεται από την παρειακή… … Dictionary of Greek
γλωσσοϋπερώιος — (μυς), ο μικρός διπλός μυς τής γλώσσας … Dictionary of Greek
μυσί — μῦς mouse masc/fem dat pl μῦς mouse masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
