-
1 μείλια
μείλια, τά (der sing. μείλιον kommt nicht vor, hängt mit μειλίσσω zusammen), alles Erheiternde, Vergnügende, bes. erfreuliche Gaben, ἐγὼ δ' ἐπὶ μείλια δώσω, Il. 9, 147. 289, wo vom Brautschatz die Rede ist; auch Schmuck- u. Spielsachen, Ap. Rh. 3, 146, u. vgl. ; vgl. Jacobs Anth. Pal. p. 544. – Geschenke zur Buße od. Sühne, um den Beleidigten wieder zu versöhnen, ἐπὶ μείλια ϑέσϑαι, Ap. Rh. 4, 1549, Andere lesen ἐπιμείλια; νόσφι δέ οἱ αὐτῷ φάτ' ἐοικότα μείλια τίσειν, 3, 594, Schol. τιμωρία.
-
2 μείλια
μείλια, τά, alles Erheiternde, Vergnügende, bes. erfreuliche Gaben; ἐγὼ δ' ἐπὶ μείλια δώσω, wo vom Brautschatz die Rede ist; auch Schmuck- u. Spielsachen. Geschenke zur Buße od. Sühne, um den Beleidigten wieder zu versöhnen -
3 μειλια
-
4 μείλια
μείλιαsoothing things: neut nom /voc /acc plμείλιονneut nom /voc /acc pl -
5 μείλια
A soothing things, esp. of gifts, ἐγὼ δ' ἐπὶ μ. δώσω, of a bridal dowry, Il.9.147, cf. 289, Luc.Epigr.2; so of playthings, etc., A.R.3.146: sg., ib. 135.II propitiations,δαίμοσιν.. νόστῳ ἔπι μ. θέσθαι Id.4.1549
; of offerings to the dead, BCH36.230 (Rhodes, iii B. C.): rarely in sg., μείλιον ἀπλοΐης charm against storms, Call.Dian. 230; offering to a god, AP6.75 (Paul. Sil.).2 satisfaction, penalty,μ. τείσειν A.R.3.594
. -
6 μείλια
μείλια: soothing gifts, gifts of reconciliation, Il. 9.147 and 289.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > μείλια
-
7 μείλια
Grammatical information: n. pl. (rarely sg. - ιον)Meaning: `smoothing things, propitiations, penalty' (I 147 = 289, A. R., Call.).Etymology: Not certainly explained; s. μείλιχος.Page in Frisk: 2,194Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μείλια
-
8 ἐπι-μείλια
ἐπι-μείλια, Mitgift, aristarchische Lesart Iliad. 9, 147 ἐγὼ δ' ἐπιμείλια δώσω πολλὰ μάλα und 9, 289 ὁ δ' αὖτ' ἐπιμείλια δώσει πολλὰ μάλα; Apollodor und Alexion lasen getrennt ἐπὶ μείλια, s. Scholl. Herodian. 9, 147 und Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 110.
-
9 ἕδνον
ἕδνον und ἔεδνον, τό, die Brautgabe; Ableitung ungewiß; entstanden zunächst aus · ἔFεδνον Fέδνον oder ἔσεδνον σέδνον; vgl. Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 2 S. 154. Über den Spiritus vgl. Herodian. Scholl. Iliad. 13, 543. 5, 158. 13, 382. Bei Homer erscheint das Wort vierzehnmal, stets im plural., in folgenden Formen: ἔεδνα Odyss. 1, 277. 2, 196. 8, 318. 15, 18; ἐέδνοισι(ν) Odyss. 6, 159. 16, 391. 21, 161; ἕδνα Odyss. 11, 117. 282. 13, 378. 19, 529 Iliad. 16, 178. 190. 22, 472. An den meisten Stellen bezeichnet das Wort unzweifelhaft Geschenke, welche der Freier dem Weibe oder ihren Ältern giebt (Beides läßt sich nicht scharf unterscheiden) und für welche er eben die Braut von ihrer Familie erkauft; an zwei Stellen aber, Odyss. 1, 277. 2, 196 scheint das Wort Geschenke zu bezeichnen, welche die Familie oder der Vater der Braut dieser giebt, also eine Mitgift, eine Ausstattung, wie sie Iliad. 9, 147. 289 durch ἐπιμείλια oder μείλια bezeichnet wird. Doch kann man allenfalls auch die beiden Stellen Odyss. 1, 277. 2, 196 so verstehen, daß ἔεδνα vom Freier oder von den Freiern gegebene Geschenke sind. Vgl. die Homerischen Wörter ἀνάεδνος, ἐεδνόω (s. v. ἑδνόω), ἐεδνωτής (s. v. ἑδνωτής) und Scholl. Aristonic. Iliad. 16, 178. 9, 146. 147. 13, 366. 382. 22, 51. 11, 244. 18, 593. 22, 88. 6, 394, aus welchen Scholl. jedoch Aristarchs Ansicht nicht vollständig erhellt. Sie würde vollständig erkannt werden, wenn es unzweifelhaft wäre, daß dem Aristonicus folgendes Schol. zu Odyss. 2, 53 angehöre: ἑεδνώσαιτο: ἕδνα ἐπιδώσει, ἀποπροικίσει, χρήματα δώσει. καὶ κυρίως μὲν ἕδνα ἐστὶ τὰ διδόμενα ὑπὸ τοῦ γαμοῠντος τῇ γαμουμένῃ· νῦν δὲ καταχρηστικῶς κεῖται ἡ λάξις ἀντὶ τοῦ χρήματα ἐπιδοίη. – Die Folgenden bezeichnen durch das Wort theils Geschenke, welche der Freier dem Weibe oder ihrer Familie giebt, theils eine Mitgift, Aussteuer, Ausstattung, theils Geschenke, welche die Hochzeitgäste darbringen. Singular. ἕδνον Pind. Ol. 9, 10 Theocrit. 27, 31 Callimach. frgm. 193 Anthol. App. 298 Orph. Arg. 875; plural. ἕδνοις Aesch. Prom. 560 Euripid. Andromach. 153, ἕδνοισι Eurip. Andromach. 873, ἕδνων Paus. 3, 12 Eurip. Andromach. 2, ἕδνα Pind. P. 3, 94 Dio Cass. 79, 12.
-
10 επιδιδωμι
(fut. ἐπιδώσω)1) (также или сверх того) давать, отдавать, передавать(τινί τι Hom. etc.)
ἐπιδοῦναι ἑαυτὸν σφαγιάσασθαι Plut. — отдать себя на заклание2) (тж. προῖκα ἐ. Dem., προῖκα ἐν τοῖς γάμοις ἐ. Plat., φερνέν ἐ. Xen. и εἰς φερνέν ἐ. Plut.) давать в приданое(μείλια θυγατρί Hom.; τριάκοντα μνᾶς ἑκατέρᾳ, sc. ἀδελφῇ Lys.)
3) ( в отличие от εἰσφέρω) добровольно вносить, жертвовать(τριακοσίας δραχμάς Isae.; μεγάλας ἐπιδόσεις Dem.)
4) даровать, придавать(εὐμάρειαν χεροῖν Eur.)
5) передавать, вручать(ἐπιστολήν τινι Diod., Plut.)
ψῆφον ἐ. τοῖς πολίταις Plut. — призвать граждан к голосованию6) med. брать в свидетели(θεούς Hom.)
7) med. чтить подношениями(θεάν Hom. - v. l. ἐπιβοάομαι)
8) (тж. ἐ. ἐπὴ τὸ μεῖζον Thuc. и εἰς αὔξησιν Arst.) увеличиваться, расти, разрастаться, возрастать(ἐς ὕψος Her.; εἰς ἰσχύν Plut.)
ἐ. ἐπὴ τὸ βέλτιον Plat. и εἰς τὸ βελτίων εἶναι Arst. — становиться лучше;ἐ. ἐς τὸ ἀγριώτερον Thuc. — все более раздражаться;ἐς τὸ μισεῖσθαι ἐπιδεδωκέναι Thuc. — навлечь на себя еще большую ненависть9) предаваться, отдаваться(εἰς τὸ οἰκεῖον ἔργον Arst.)
10) делать успехи, преуспевать(πρὸς ἀρετήν Plat., Isocr.; πρὸς εὐδαιμονίαν Isocr.)
-
11 μείλιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μείλιον
-
12 ἐπιμείλια
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιμείλια
-
13 ἕδνον
ἕδνον u. ἔεδνον, τό, die Brautgabe. Geschenke, welche der Freier dem Weibe oder ihren Eltern gibt (beides läßt sich nicht scharf unterscheiden) und für welche er eben die Braut von ihrer Familie erkauft; Geschenke, welche die Familie oder der Vater der Braut dieser gibt, also eine Mitgift, eine Ausstattung, wie sie durch ἐπιμείλια oder μείλια bezeichnet wird. Doch auch vom Freier oder von den Freiern gegebene Geschenke. Geschenke, welche der Freier dem Weibe oder ihrer Familie gibt, teils eine Mitgift, Aussteuer, Ausstattung, teils Geschenke, welche die Hochzeitgäste darbringen -
14 ἔεδνον
ἕδνον u. ἔεδνον, τό, die Brautgabe. Geschenke, welche der Freier dem Weibe oder ihren Eltern gibt (beides läßt sich nicht scharf unterscheiden) und für welche er eben die Braut von ihrer Familie erkauft; Geschenke, welche die Familie oder der Vater der Braut dieser gibt, also eine Mitgift, eine Ausstattung, wie sie durch ἐπιμείλια oder μείλια bezeichnet wird. Doch auch vom Freier oder von den Freiern gegebene Geschenke. Geschenke, welche der Freier dem Weibe oder ihrer Familie gibt, teils eine Mitgift, Aussteuer, Ausstattung, teils Geschenke, welche die Hochzeitgäste darbringen -
15 ἐπιμείλια
-
16 μείλιχος
Grammatical information: adj.Meaning: `oft, mild, friendly' (Il.); also μειλίχιος `id.' (Il.); Μειλίχιος surn., esp. of Zeus (IA.), Att. also Μιλίχιος (early itacism, Schwyzer 193), Dor. Μηλ-, Arc. Μελ-, with Μειλιχιεῖον `temple of Zeus M.' (Halaesa); details in Nilsson Gr. Rel. 1, 411ff.Other forms: Aeol. μέλλιχος.Compounds: Compp., e.g. μελλιχό-φωνος (Sapph.), ἀ-μείλιχος `unfriendly, irreconcilable' = ἀμείλικτος (Il.; cf. Frisk Adj.priv. 7f.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: From μείλιχος: 1. μειλιχίη f. `softness, mildness' (O741, Hes., A. R.); 2. μειλιχώδης `soft' (Cerc.); μειλίχη f. `boxing-glove' (Paus. 8, 40, 3; cf. πυρρίχη); 4. μειλίσσω, aor. - ίξαι `calm' (Il.), also with ἐκ-; μείλιγμα ( μέλιχμα Miletos VIa ; Schulze Kl. Schr. 411) n. `means to calm, expiational offer' (κ 217), ( ἐκ-)μείλιξις `expiation' (Anon. ap. Suid., Eust.), μειλικ-τήριος `expiating' (A. Pers. 610), - τικῶς adv. `id.' (sch.); μείλικτρα pl. = μειλίγματα (A. R.). Popular formation with χ-suffix as in νηπίαχος, ὁσσίχος (Dor.) a. o. (Chantraine Form. 403f., Schwyzer 498, Locker Glotta 22, 58f.), firt to μείλια (s. v.), but without certain further connection. The diff. dialectforms μειλ-: μελλ-: μηλ- can be explained from μελ-ν-, whereby one thought partly of Lat. mel `honey', gen. mellis (if really from *mel-n-és), partly of Lith. malóne `mercy'; see the lit. in W.-Hofmann s. mel, melior and mītis; old lit. also in WP. 2, 244 and in Bq. -- Folketymologically μείλιχος was no doubt connected with μέλι (Chantraine Mél. Boisacq 1, 169ff.), but μειλισσέμεν H410 not with Schmid BphW 36, 1414ff. for *μελισσέμεν from μέλι, cf. Kretschmer Glotta 10, 242. On the coexistence of μειλιχίη and μειλίσσω Scheller Oxytonierung 40; observations on μείλιχος: μειλίχιος in Porzig Satzinhalte 207 f..Page in Frisk: 2,194-195Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μείλιχος
-
17 μειλίσσω
μειλίσσω (in various senses: Hom., Trag., Aristoph. et al.; Jos., Bell. 1, 161; Just., D. 90, 5) treat kindly, be appealing/winning in manner/words, speak winsomely τὴν παρα[θαλασσίαν γὴν ἀ]νῆλθε[ν δια]|κονῶν καὶ με̣ιλει[σσόμενος] (Jesus) traveled through the land along the sea, rendering service and being winsome in his words AcPl BMM verso 14 (restoration as suggested by HSanders, HTR 31, ’38, 89).—DELG s.v. μείλια.
См. также в других словарях:
μείλια — μείλια, τὰ (Α) 1. (για δώρα ή παιχνίδια) αυτά που προξενούν ευχαρίστηση στους ανθρώπους 2. προίκα («ἐγὼ δ ἐπὶ μείλια δώσω πολλὰ μάλ , ὅσο οὔ πώ τις ἐῇ ἐπέδωκε θυγατρί», Ομ. Ιλ.) 3. πολύτιμα αντικείμενα, κειμήλια 4. αφιερώματα που προσφέρονται από … Dictionary of Greek
μείλια — soothing things neut nom/voc/acc pl μείλιον neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
смило — приданое , только русск. цслав. смило, наряду со смѣино, смѣина – то же (Срезн. III, 443, 450). Сравнивают с греч. μείλιον, обычно мн. μείλια отрадные дары, приданое, украшения ; см. Прельвиц 286. Миклошич (Мi. ЕW 311) считает неясным … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
NUPTIAE — a nubendo, quod nova Nupta seu Sponsa flammeô obnupta seu obvelata ad Sponsum olim deducebatur, Alias Matrimonium, Coniugium etc. erat viri et mulieris coniunctio legitima, vitae societatem continens, Ioh. Rosin. Antiqq. Rom. l. 9. c. 3. Quod… … Hofmann J. Lexicon universale
επιμειλίσσω — ἐπιμειλίσσω (Α) 1. δίνω, προσφέρω δώρα 2. μέσ. ἐπιμειλίσσομαι καταπραΰνω. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + μειλίσσω «καταπραΰνω» (< μείλια «δώρα προς εξευμενισμό»)] … Dictionary of Greek
μείλιον — μείλιον, τὸ (Α) βλ. μείλια … Dictionary of Greek
μείλιχος — και αιολ. τ. μέλλιχος, ον (Α) 1. πράος, ήπιος, γλυκός, μειλίχιος (α. «πᾱσιν γὰρ ἐπίστατο μείλιχος εἶναι ζωὸς ἐών», Ομ. Ιλ. β. «ἔκ δ ἄρα δεσποίνης οὐ μείλιχον ἔστιν ἀκοῡσαι οὔτ ἔπος οὔτε τι ἔργον», Ομ. Οδ.) 2. επίθετο τής Λητούς, τού Ύπνου και τής … Dictionary of Greek