-
1 μάρμαρος
Grammatical information: m.Meaning: `stone, (piece of) rock' (M 380, ι 499, prob. also E. Ph. 663 [lyr.] and Ar. Ach. 1172 [lyr.]), also appositive (attributive) to πέτρος (Π 735, E. Ph. 1401); `white stone, marble' (Hp., Thphr., Theoc.); also μάρμαρον n. `id.' (Call., late inscr.); also `callosity on the foot of asses' ( Hippiatr.).Derivatives: μαρμάρ-ινος (Theoc., inscr.), - εος (inscr., pap., AP) `of marble'; - όεις `gleaming like marble' (S.), - ώδης `marble-like' (Et. Gud.); uncertain μαρμαρικός ( ἄσβεστος, PHolm. 25, 19); prob. rather to Μαρμαρική. Further μαρμαρῖτις ( πέτρα) `marble-like' (Ph. Byz.); also plantname, `peony, Fumaria' (Ps.-Dsc.; because of the blue-gray colour; Strömberg Pfl.namen 26), also `peony' (Plin., who explains the name from the standing-place; cf. Redard 57 a. 74). μαρμαρ-άριος `marbleworkerer' (inscr.; = Lat. marmorārius). Denom. verb μαρμαρόομαι, - όω `be changed into marble, cover with marble' (Lyc., Hero), with (formally) μαρμάρωσις `callosity' ( Hippiatr.); best direct from μάρμαρον, cf. on ἀέτωσις sub αἰετός. -- μαρμαρωσσός `with callosity' ( Hippiatr.) from Lat. marmorōsus `id.'.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: The original sense of `stone, rock' prob. with Prellwitz to μάρναμαι (?. Cf. Lat. rumpō: rūpēs); the meaning `marble' from the folketymological connection with μαρμαίρω, μαρμάρεος. How old the veterinary-medicinal meaning `callosity' is, cannot be established; it does not represent in any case an independent development from a supposed "basic meaning" (*hardening' v.t.), but comes rather from `stone' or `marble'. The same development is seen in the lat. LW [loanword] marmor. From Latin came the Westeurop. and Westslavic forms; Ukr. mrámor influenced also by μάρμαρος? Rich lit. in W.-Hofmann s. marmor. P. Mazon prefers a connection with μαρμαίρω; cf. LSJ `a crystalline rock which sparkles'. In any case the formation of the word (- μαρ-ος) remains unclear, which makes Pre-Greek origin probable, so that connection with μάρναμαι must be given up.See also: -- Weiteres s. μάρναμαι.Page in Frisk: 2,176-177Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μάρμαρος
См. также в других словарях:
ηεροφεγγής — ἠεροφεγγής, ές (Α) ήεροφαής*, αυτός που λάμπει στον αέρα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ηερο , ιων. τ. τού αερο (< αήρ, πρβλ. ιων. γεν. ηέρος) + φεγγής (< φέγγος), πρβλ. μαρμαρο φεγγής, χρυσο φεγγής] … Dictionary of Greek
χιονοφεγγής — ές, ΜΑ αυτός που λάμπει σαν χιόνι. [ΕΤΥΜΟΛ. < χιών, χιόνος + φεγγής (< φέγγος), πρβλ. μαρμαρο φεγγής, χρυσο φεγγής] … Dictionary of Greek
ουρανοφεγγής — οὐρανοφεγγής, ές (Μ) αυτός που φέγγει στον ουρανό ή από τον ουρανό. [ΕΤΥΜΟΛ. < ουρανο * + φεγγής (< φέγγος), πρβλ. μαρμαρο φεγγής] … Dictionary of Greek
χρυσοφεγγής — και χρυσεοφεγγής, ές, Α αυτός που λάμπει σαν χρυσάφι. [ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο) * / χρυσεο + φεγγής (< φέγγος), πρβλ. μαρμαρο φεγγής] … Dictionary of Greek
μαρμαροφεγγής — μαρμαροφεγγής, ές (Α) (ιδίως για τα δόντια) 1. αυτός που λάμπει, που αστράφτει σαν μάρμαρο 2. αυτός που είναι λευκός σαν το χιόνι, ο κάτασπρος («στόματος παῑδες μαρμαροφεγγεῑς», Τιμόθ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μάρμαρος + φεγγής (< φέγγω), πρβλ. αστρο… … Dictionary of Greek
