-
1 μαζός
μαζός, ὁ (vgl. μάομαι, μασάομαι u. μάσσω), die Brustwarze (nach Suid. eigtl. vom Manne), βάλε στῆϑος παρὰ μαζόν, Il. 8, 121 u. öfter, er traf die Brust an der Warze, wie στέρνον ὑπὲρ μαζοῖο, 4, 528, δεξιτερὸν κατὰ μαζόν, 5, 393, öfter vom Manne. – Von der Frau, die Brustwarze, an der das Kind saugt, die Mutterbrust, μαζὸν ἀνέσχεν, ἐπέσχον, die Brust geben, Il. 22, 80. 83, γυναῖκα δὲ ϑήσατο μαζόν, 24, 58, u. so in der Od., πάϊς δέ οἱ ἦν ἐπὶ μαζῷ, sie hatte einen Knaben an der Brust, Od. 11, 448. 19, 483; αὐτὴ προςέσχε μαζόν, Aesch. Ch. 524; μαζὸς σπαργῶν ἔτι, Eur. Bacch. 700, σῶν ἀπὸ μαζῶν Hec. 144; sp. D., wie in der Anth., γλαγόεντες, ἐΰζυγες, ἱμερόεντες, Sosip. 3 (VI, 56). – Auch bei Her., ἐπεζωσμέναι καὶ φαίνουσαι τοὺς μαζούς, 2, 85, mit der v. l. μαστός, 4, 202. 9, 112. – Auch von Thieren, das Euter, die Zitze. – Uebertr., die Amme, Callim. – Auch = μάζινος 2. – Vgl. μαστός, μασδός, μασϑός.
-
2 μαζός
μαζός, ὁ, die Brustwarze; βάλε στῆϑος παρὰ μαζόν, er traf die Brust an der Warze. Von der Frau: die Brustwarze, an der das Kind saugt, die Mutterbrust, μαζὸν ἀνέσχεν, ἐπέσχον, die Brust geben; πάϊς δέ οἱ ἦν ἐπὶ μαζῷ, sie hatte einen Knaben an der Brust. Auch von Tieren, das Euter, die Zitze. Übertr., die Amme -
3 μεγαλό-μαζος
μεγαλό-μαζος, mit großen Gerstenbroten, Polemo bei Ath. III, 109 a.
-
4 μονό-μαζος
μονό-μαζος, mit einer Brust, von den Amazonen, Eust. 402, 37.
-
5 ὑπό-μαζος
-
6 Amazon
Amāzōn, onis, Akk. onem u. ona, f. (Ἀμαζών), die Amazone, gew. Plur. Amāzones, um, Akk. onas, f. (Ἀμαζόνες), die Amazonen, I) ein mythisches kriegerisches Frauenvolk, das, von einer Königin regiert, keine Männer unter sich duldete und der Sage nach vom Kaukasus her in das westliche Asien, bes. in die Gegend des heutigen Trebisonde, an dem Flusse Thermodon (j. Termeh, Verg. Aen. 11, 659 sq.), in die Gefilde von Themiskyra (Sall. hist. fr. 3, 46 ed. Kritz od. 49 ed. Dietsch), aber auch auf die Inseln Lesbos, Samothrake, ja bis nach Griechenland (Böotien, Athen) zog, Iustin. 2, 4. Curt. 6, 5 (19), 24 sqq. – Sie werden geschildert u. in der Kunst dargestellt als kräftige kriegerische Jungfrauen, mit Speer (hasta), Streitaxt (securis), mondförmigem Schild (lunata od. Amazonia pelta), den Kriegergurt (zona) um die Hüften, mit Bogen u. Köcher (pharetra) u. mit dem Schwert an einem Wehrgehenk, das über die Brust läuft; vgl. Sen. Phaedr. 395 sqq. Claud. rapt. Pros. 2, 62 sqq. Ov. her. 21, 119; auf allen Darstellungen der Kunst immer mit zwei Brüsten, obgleich man sich bei den Griechen (nach der Ableitung von α u. μαζός = »brustlos« od. »einbrüstig«) die Amazonen mit verstümmelter od. vernichteter rechter Brust (als Sinnbild vernichteter Weiblichkeit u. Mütterlichkeit) dachte; vgl. Iustin. 2, 4, 11. – Dunkle Sagen von bewaffneten szythischen Frauen, die am Kriege teilgenommen, u. alte Überlieferungen von Hierodulen streitbarer Göttinnen, bes. der Artemis, mögen den Mythus von den Amazonen geschaffen haben, die die neuere Symbolik als Mondpriesterinnen u. Dienerinnen der Artemis deutet; vgl. W. Stricker, Die Amazonen in Sage u. Schrift. Berl. 1874. – / Sing. Amazon, Verg. Aen. 11, 648. Sen. Agam. 219. Ampel. 8, 18. Val. Flacc. 5, 89: Akk. Amazonem, Plin. 7, 201; Amazona, Ov. art. am. 2, 743: Spät. Nbf. Amāzona, ae, f., Tert. adv. Marc. 1, 1. Hyg. fab. 30 u. 241. Iordan. Get. 5. § 44 M. – II) übtr., eine Liebesheldin, die gleichsam unter Amors Fahnen dient, Ov. art. am. 2, 743; vg. 3, 1. – Dav.: 1) Amāzonicus, a, um (Ἀμαζονικός), amazonisch, amazonenartig, parma, pelta, Plin.: secures, Suet. – dah. montes Amaconici = ( unten no. 3) Amazonius mons, ein Teil des Taurus im Amazonengebiet (am Thermodon), Mela 1, 19, 13 (1. § 109) dass. A. Taurus, Plin. 5, 99. – 2) Amāzonis, idis, f. (Ἀμαζονίς), gew. Plur. Amāzonides, dum, Akk. das, poet. Nbf. v. Amazones, die Amazonen, Verg. u.a. Dichter. – Sing. als Titel eines Gedichts, Mart. 4, 29. – 3) Amāzonius, a, um (Ἀμαζόνιος), amazonisch, pharetra, Verg.: securis, Hor. u. Ov.: pelta, Stat.: balteus, Hyg.: cultus, Sen. poët. – dah. vir, d.i. Hippolytus, Sohn des Theseus von einer Amazone, Ov. her. 4, 2. – mons (s. ob. Amazonicus), Plin. 6, 10. – in dessen Nähe, Amazonium, ī, n., Lagerplatz u. nachher Stadt der Amazonen bei Themiskyra, Plin. 6, 10. Mela 1, 19, 9 (1. § 105).
-
7 πρωτόῤ-ῥυτος
πρωτόῤ-ῥυτος, zuerst fließend, μαζός, Opp. Cyn. 4, 236.
-
8 σπαργάω
σπαργάω, wie ὀργάω, poet. auch σπαργέω, schwellen, strotzen, voll sein; μαζὸς σπαργῶν, Eur. Bacch. 700; τῷ κυοῠντί τι καὶ ἤδη σπαργῶντι, Plat. Conv. 206 d, u. öfter; κύων νέον σπαργεῠσα γάλακτι, Qu. Sm. 14, 283; bes. von üppiger Fülle und Fruchtbarkeit der Erde. – Uebertr., voll Begierde und Wollust, geil, auch ausgelassen, muthwillig sein, von jeder Leidenschaft, die sich nicht mehr in ihren Schranken halten kann; Sp., wie Plut.: σπαργῶν καὶ μεϑύων de mul. virfut. p. 281; σπαργᾷ περὶ τῆς ἀδικίας de genio Socrat. 15; τὴν ὀλιγαρχίαν ὁρῶντες σπαργῶσαν καὶ ϑυμουμένην Lyc. 7; δι' ὀργὴν σπαργῶντα μᾶλλον ἢ πρότερον ἐπὶ τὴν βασιλείαν, darnach strebend, Artax. 3. – Es scheint mit ὀργάω, wie mit σφριγάω und σφαραγέω verwandt.
-
9 μαστός
μαστός, ὁ (vgl. μαζός, μασϑός), die Brust, Mutterbrust, Aesch. Ch. 884, Soph. Tr. 921, Her. 3, 133. 5, 18; abweichend auch von der Männerbrust, Xen. An. 4, 3, 6u. 1, 4, 17, wo die v. l. μασϑός; – μαστὸν παρέχειν, ὑπέχειν, die Brust geben, Plut.; auch von Thieren, Zitze, Enter, Arist. part. an. 4, 10 H. A. 6, 12 u. Sp. –. Uebertr., alles rund Erhabene, busenförmig Gewölbte, bes. der Hügel, Pind. P. 4, 8; Xen. An. 4, 2, 6; Pol. 1, 58, 6. Auch ein Theil der Netze, Xen. Cyn. 2, 7; Poll. 5, 29. – Bei den Paphiern ein Trinkbecher, Ath. XI, 487 c.
-
10 μασθός
μασθός, ὁ, dor. = μαστός, μαζός; μασϑὸν ἀμφέχασκ' ἐμὸν ϑρεπτήριον Aesch. Ch. 538. Auch Plut. Cat. mai. 20; auch Xen. An. 1, 7, 17, v. l.
-
11 νεο-θηλής
νεο-θηλής, ές, 1) frisch, neu keimend, sprossend, grünend; ποίη, Il. 14, 347; Hes. Th. 576; ὕλη, H. h. Merc. 82; νεοϑᾱλὴς νικαφορία, Pind. N. 9, 43; frisch, freudig gedeihend, εὐφροσύνη, H. h. 30, 13; κοῦραι, Anacr. 40, 14. – 2) (ϑηλή) frisch milchenb, μαζός, Opp. Cyn. 1, 437. – Auch = νεογλαγής; μόσχος, Philp. 59 (IX, 274); ἀμνός, Opp. Cyn. 2, 357.
-
12 δι-οιδής
-
13 μαζίον
-
14 μάσδα
-
15 μάγγανον
μάγγανον, τό (wahrscheinlich von μάζος ausgehend, vielleicht verwandt mit μῆχος, μηχανή), jedes Mittel, Andere zu bezaubern, zu betrügen, φάρμακα, γοητεύματα, VLL., künstliche Vorrichtungen zu Taschenspielerstreichen u. Gaukeleien, vgl. das lat. mango, mangonium, mangonizare. – Schol. Ar. Vesp. 155 erkl. βάλανον τὸν μοχλόν, κυρίως δὲ τὸ εἰς τὸν μοχλὸν σιδήριον, ὃ καλοῠμεν μάγγανον, καὶ βάλανοι τὰ μάγγανα τῆς κλειδώσεως; vgl. μάνδαλος. – Die Achse, der Kloben im Flaschenzuge. Hero Mathem. (man vergleicht das deutsche Mangel = Rolle). – Auch Kriegsmaschine zum Schleudern von Steinen u. Pfeilen, Sp., μάγγ. πολεμικόν. – Nach Casaub. zu Strab. VII, 472 a ein Jagdnetz, = γάγγαμον, durch Versetzung aus diesem Worte entstanden.
-
16 μάζινος
-
17 οὐθατόεις
-
18 ἀρτί-χυτος
ἀρτί-χυτος, eben ausgegossen, μαζός Nonn.; φόνος Opp. H. 2, 617.
-
19 ἀ-θηλής
-
20 ὑπο-κλίνω
ὑπο-κλίνω, niederbeugen, unterwerfen. – Pass. darunter liegen, σχοίνῳ ὑπεκλίνϑη Od. 5, 463, u. sp. D., ὑποκλινϑεὶς δένδροις Antiphil. 12 (IX, 71), μαζὸς ὑπεκλίνϑη Agath. 13 (V, 273); – übertr. sich unterwerfen, nachgeben, ὑποκλινϑῆτε φάλαγγι Orph. Arg. 851, u. a. Sp.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
μαζός — (I) μαζός, ὁ (Α) βλ. μαστός. (II) μαζός, ο (Α) το ψάρι μάξεινος* … Dictionary of Greek
μαζός — μαστός b masc nom sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μαστός — Αδενικό όργανο, το οποίο στον άντρα είναι υπολειμματικό και μη λειτουργικό, στη γυναίκα όμως αναπτύσσεται πλήρως και αποτελεί το όργανο του θηλασμού. Οι μ. υπάγονται στα όργανα της αναπαραγωγής· το αδενικό τους στοιχείο είναι ορμονοεξαρτώμενο και … Dictionary of Greek
μεγαλόμαζος — μεγαλόμαζος, ον (Α) (για τη Δήμητρα στη Βοιωτία) μεγάλαρτος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < μεγαλ(ο) * + μαζος (< μάζα), πρβλ. ολό μαζος] … Dictionary of Greek
μονόμαζος — μονόμαζος, ον (Μ) (για αμαζόνα) αυτή που έχει έναν μόνο μαστό, μονοβύζα. [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) * + μαζός «μαστός» (πρβλ. δεκά μαζος)] … Dictionary of Greek
ολόμαζος — ὁλόμαζος, ον (Α) ολόκληρος, πλήρης. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὁλ(ο) * + μαζος (< μᾶζα), πρβλ. μεγαλό μαζος] … Dictionary of Greek
υπέρμαζος — ον, Μ αυτός που βρίσκεται πάνω από το στήθος, πάνω από τους μαστούς. [ΕΤΥΜΟΛ. < υπερ * + μαζός, ιων. τ. τού μαστός (πρβλ. μονό μαζος)] … Dictionary of Greek
Сарматы — Савроматы (Σαρμάται, Σαυρομάται) имя частью этническое, обозначающее отдельную народность, частью географическое, под которым в разное время и у различных писателей разумелись разные народы, не находившиеся в родстве между собою и населявшие… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
амазонка — (иноск.) наездница, а также самое платье, носимое ею для верховой езды Слово это получило начало от амазонок (греч.), баснословных женщин, живших на берегах Черного моря, в Африке, Америке, составлявших отдельный воинственный народ без мужчин.… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Амазонка — (иноск.) наѣздница, а также самое платье, носимое ею для верховой ѣзды. Поясн. Слово это получило начало отъ Амазонокъ (греч.), баснословныхъ женщинъ, жившихъ на берегахъ Чернаго моря, въ Африкѣ, Америкѣ, составлявшихъ отдѣльный воинственный… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Amazones — Pour les articles homonymes, voir Amazone. Amazone, fragment de mosaïque de pavement de Daphné (actuelle Turquie), 2e moitié du IVe … Wikipédia en Français