-
1 λιτοτης
- ητος ἥ1) простота, скромность(περὴ τέν δίαιταν Diod.; τῶν στεφάνων Plut.)
2) рит. литотес (фигура сдержанного утверждения, но часто с усиленным смыслом, преимущ. в форме отрицания отрицания, напр. οὐ μικρός вм. μέγας: τὸ πρᾶγμ΄ ἄγειν οὐχ ὡς παρ΄ οὐδέν Soph. придавать делу немаловажное - или весьма большое - значение) -
2 λῑτότης
λῑτότης, ητος, ἡ, Einfachheit, Schlichtheit; τῶν στεφάνων Plut. Ages. 36, oft; τῆς διαίτης, einfache, frugale Lebensweise, D. Sic. 2, 59; bei den Rhetoren eine Figur, wo weniger gesagt als gemeint ist, Rhett.
-
3 λιτότης
A plainness, simplicity,κόσμου Democr.274
;τῶν στεφάνων Thphr.Fr. 142
;τὴν λ. διώκουσι D.S.2.59
;λ. διαίτης Cic.Fam.7.26.2
; cj. for λεπτότης in Epicur.Sent.Vat.63.II Gramm., a figure of speech, assertion by means of understatement (cf. μείωσις ) or negation, Serv. ad Verg.G.2.125, Donat.ad Ter.Hec.775.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λιτότης
-
4 λῑτότης
λῑτότης, ητος, ἡ, Einfachheit, Schlichtheit; τῆς διαίτης, einfache, frugale Lebensweise; bei den Rhetoren eine Figur, wo weniger gesagt als gemeint ist -
5 λιτότης
λῑτότης, λιτότηςplainness: fem nom sg -
6 imminutio
imminūtio, ōnis, f. (imminuo), I) die Verminderung, corporis, Verkrüppelung, Cic. de fin. 5, 47. – II) übtr., 1) die Verminderung, die Schmälerung, Beeinträchtigung, rerum, Quint.: malorum, Quint.: dignitatis, Cic.: criminis, Entkräftung, Quint.: Plur., imminutiones malorum, Lampr. Comm. 14, 5 P. – 2) als rhet. Figur = λιτότης, die scheinbare Verkleinerung des Ausdrucks (zB. non minime für maxime), Cic. de or. 3, 207. Quint. 9, 3, 90.
-
7 λιτότητα
λῑτότητα, λιτότηςplainness: fem acc sg -
8 λιτότητι
λῑτότητι, λιτότηςplainness: fem dat sg -
9 λιτότητος
λῑτότητος, λιτότηςplainness: fem gen sg -
10 imminutio
imminūtio, ōnis, f. (imminuo), I) die Verminderung, corporis, Verkrüppelung, Cic. de fin. 5, 47. – II) übtr., 1) die Verminderung, die Schmälerung, Beeinträchtigung, rerum, Quint.: malorum, Quint.: dignitatis, Cic.: criminis, Entkräftung, Quint.: Plur., imminutiones malorum, Lampr. Comm. 14, 5 P. – 2) als rhet. Figur = λιτότης, die scheinbare Verkleinerung des Ausdrucks (zB. non minime für maxime), Cic. de or. 3, 207. Quint. 9, 3, 90.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > imminutio
-
11 καθάρειος
A cleanly, neat, tidy,τοὺς καθαρείους περὶ ὄψιν, περὶ ἀμπεχόνην, περὶ ὅλον τὸν βίον Arist.Rh. 1381b1
: - ιώτατόν (v.l. -ειότατόν) ἐστιτὸ ζῷον (i.e. the bee) Id.HA 626a24;καθάρειοι ταῖς διαίταις D.S.5.33
( καθάριοι codd.); οἱ καθαρειότεροι decent, respectable men, Phld.Rh.2.150S., Hierocl. p.63A. (-ριώτ-, -ρώτ- codd., em. Meineke); of things,ἐὰν ἡ σκευασία καθάρ<ε>ιος ᾖ Men.Phasm.Fr.2
; καθαριώτερα (or - ειότερα)ὅπλα Plb. 11.9.5
; τὸ κ., daintiness, of food, Plu.2.663c; κ. ἄρτος white bread, Sammelb. 5730 (iv/v A.D., sg.), PMag.Lond.46.230 (pl.); βίος, δίαιτα καθάρειος, refined, Ath.3.74d, Carm.Aur.35; ( καθαρά codd.). Adv. - είως cleanly, tidily,ἐγχέουσιν X.Cyr.1.3.8
, cf. Posidon.15J., Dsc.1.44; neatly,κ. εἰργασμένος Ph.Bel.76.27
; clearly,ὑποδεῖξαι Plb.15.5.5
; also, frugally,μὴ πολυτελῶς, ἀλλὰ καθαρείως Eub.110.1
, Ephipp.15.3, Nicostr.6.2;ἔχειν καθαρ<ε>ίως ἐγχελύδιον Amphis35
;μονοτροφοῦντες καθαρίως καὶ λιτῶς Str.3.3.6
; irreproachably, ἀναστραφεὶς ἀνδρήως καὶ καθαρήως (sic) AJA17.31 (Sardes, i B.C.).II Gramm. of language, pure, correct, ὄνομα Sch.Ar.Ach. 244; οἱ κ. purists, Archig. ap. Gal.8.578. [- ειος is written in Phld.Rh. l.c. ([comp] Comp.), PSI3.158.50 ([comp] Comp., iii A.D.), Phld.D.3.8, PMag.Lond. l.c., and required by metre in Eub., Nicostr., Carm.Aur., Il.cc.: - ιος never.] - ειότης, later [full] καθᾰριότης, ητος, ἡ, cleanliness, neatness, Hdt.2.37, X.Mem.2.1.22; purity,διαφέρει ἡ ὄψις ἁφῆς καθαρειότητι Arist.EN 1176a1
, cf. 1177a26;τοῦ ἀέρος Thphr.Sens.48
; purity of language, Plu.Lyc.21, S.E. M.1.176.3 elegance, refinement, τῇ κ. Κυπρίους.. [ὑπερέβαλε] Duris 10J.; opp. περιεργία, Plu.2.693b, cf. 142a, Crass.3; opp. λιτότης, Hierocl. in CA17p.457M.; also, simplicity, frugality,τῆς διαίτης Plu.2.644c
; economy of movement in a surgeon's hand, ib.67e.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καθάρειος
-
12 λίς 2
λίς 2Grammatical information: adj.Derivatives: Beside it 1. acc. sg. (also taken as pl.) λῖτ--α, dat. λιτ-ί `smooth (simple(?) linen' (Hom.). 2. λῑτός `simple' (IVa), λίτως (Alc. F 7, 2; connection unknown) with λιτότης f. `simpleness' (Democr. 274, Thphr.). - 3. λισσός (Crete IIIa, also GN), f. λισσή (Od.), λισσάς, Boeot. λιττάς (Corinn., A., E., Theoc., A. R.) `smooth, callow', also metaph. `naked, insolvent' (Crete); from here λισσόομαι in [λισ]σωθέντων ptc. `becoming insolvent' (Crete IIIa) and in λίσσωμα `bald spot on the skull', λίσσωσις `becoming bald, baldheadedness' (Arist.); cf. λισσούς δεομένους. καὶ τοὺς ἡσυχῆ φαλακρούς H.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: On λισσάνιος s. v. These words must be explained as follows acc. to Fraenkel Nom. ag. 1, 88ff.. The basis was the τ-stem λι-τ- in λί-ς and in the substantives λῖτ-α, λιτ-ί. Thematic enlargement gave λιτ-ό-ς; beside it a ια-deriv. in fem. *λῖσσα (from *λῖτ-ι̯α), with (through the orig. ablauting gen. λισσῆς) a new nom. λισσή with masc. λισσός. With λίς: λῖσσα cf. e.g. θής: θῆσσα, Κρής: Κρῆσσα. - From λίς the form λεῖος can hardly be separated; so λῑ-τ- zero grade to a lengthened grade lēi- (Fraenkel l.c.) or because of its monosyllabicity from *λῐ-τ- lengthned to lei- (cf. Schwyzer 350)? - There is no reason to postulate a separate word λῖτ-α, λιτ-ί `linnen' (s. Bq s. λίνον); s. also Bechtel Lex. s. λίς, λισσός. Uncertain suppositions.Page in Frisk: 2,128-129Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λίς 2
См. также в других словарях:
λιτότης — λῑτότης , λιτότης plainness fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Litotes — Die Litotes (griechisch λιτότης, litótēs, ‚Sparsamkeit‚ Zurückhaltung‘) ist eine Stilfigur, bei welcher ein Sachverhalt durch die Negation (Verneinung) seines Gegenteils behandelt wird, um durch Untertreibung oder Abschwächung die… … Deutsch Wikipedia
Litote — Fragonard Les hasards heureux de l escarpolette La litote est une figure de rhétorique qui consiste à déguiser sa pensée de façon à la faire deviner dans toute sa force. Autrement dit, caractériser une expression de façon à susciter chez le… … Wikipédia en Français
Understatement — Litote Fragonard Les hasards heureux de l escarpolette La litote est une figure de rhétorique qui consiste à déguiser sa pensée de façon à la faire deviner dans toute sa force. Autrement dit, caractériser une expression de façon à susciter chez… … Wikipédia en Français
Литота — Литота, литотес (от др. греч. λιτότης простота, малость, умеренность[1]) троп, имеющий значение преуменьшения или нарочитого смягчения … Википедия
литота — ЛИТО´ТА (от греч. λιτότης простота) 1) стилистическая фигура, определение какого либо понятия или предмета путем отрицания противоположного. Таковы, например, бытовые Л.: «он неглупый», вместо «он умный», «это неплохо написано» вместо «это хорошо … Поэтический словарь
Atenuación (retórica) — La atenuación (del latín attenuatio),[1] también denominada litotes, lítotes (del bajo latín litŏtes, y este del griego λιτότης)[2] o litote (del francés litote),[3] es una figura retórica, relacionada con la ironía y el eufemismo, mediante la … Wikipedia Español
lítotes — o litotes. (Del b. lat. litŏtes, y este del gr. λιτότης). f. Ret. atenuación (ǁ figura retórica) … Enciclopedia Universal
litotes — lítotes o litotes. (Del b. lat. litŏtes, y este del gr. λιτότης). f. Ret. atenuación (ǁ figura retórica) … Enciclopedia Universal
λιτότητα — η (Α λιτότης, ητος) [λιτός (I)] 1. η ιδιότητα τού λιτού, η απλότητα, το απέριττο, η ολιγάρκεια 2. ρητορικό σχήμα κατά το οποίο εκφράζεται αρνητικά μια έννοια ως στενότερη αυτής που υπονοείται, λ.χ.: α) «δεν είναι κακός» β) «μὴ ἀξύνετος εἶναι»… … Dictionary of Greek
λιτότητα — λῑτότητα , λιτότης plainness fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
