-
1 λόχος
λόχος, ὁ (λέγω), 1) eigtl. ein Ort, wo man sich hinlegt, ein Hinterhalt, Versteck, d. i. ein Ort, in welchen eine Kriegerschaar gelegt wird, um auf den Feind zu lauern u. plötzlich auf ihn loszubrechen; εἰ γὰρ νῦν παρὰ νηυσὶ λεγοίμεϑα πάντες ἄριστοι ἐς λόχον Il. 13, 276 ff., ἐκ λόχου ἀμπήδησε, er brach aus dem Hinterhalt hervor, 11, 379, öfter; auch das hölzerne Pferd der Griechen vor Troja heißt κοῖλος u. πυκινὸς λόχος, Od. 4, 277. 8, 515. 11, 525, wie ξεστὸς λ. Eur. Tro. 534; so heißen die feindlichen Schiffe ξύλινος λόχος in einem Orakel bei Her. 3, 57; ἁ δεινοῖς κρυπτομένα λόχοις Ἐρινύς Soph. El. 481. Uebh. Hinterhalt, λόχονδε ἰέναι, zum Hinterhalt gehen, Il. 1, 227, λόχον ἀνδρῶν εἰςίζεσϑαι, im Hinterhalt liegen, 13, 285, λόχον εἷσαι, einen Hinterhalt legen, 4, 392. 6, 189 Od. 4, 531, u. λόχῳ εἷσαί τινα, Einen in Hinterhalt legen, Hes. Th. 174; auch λόχον ἀρτύνειν, Od. 14, 469; λόχονδε κρίνειν ἄνδρας ἀριστῆας, die Tapfersten zum Hinterhalt auslesen, ibd. 217; – μηδέ τι ϑυμῷ δείσητ' Ἀργείων πυκινὸν λόχον Il. 24, 779; auch das Auflauern, Nachstellen selbst, Od. 4, 441. 16, 463, wie λόχος ϑείοιο γέροντος, die Art u. Weise, dem göttlichen Alten aufzulauern, 4, 395; φύτευέ οἱ ϑάνατον ἐκ λόχου Pind. N. 4, 63; – u. die den Hinterhalt bildende Mannschaft, μὴ λόχος εἰςέλϑῃσι πόλιν Il. 8, 522, wie man auch manche andere Stelle auffassen kann. – Dah. jede gewaffnete Schaar Fußvolk, εἴπερ πεντήκοντα λόχοι ἀνϑρώπων νῶϊ περισταῖεν Od. 20, 49. So bei den Tragg., πύλαισι Νηΐτισι προςβαλεῖν λόχον Aesch. Spt. 442, vgl. 56; κινοῠνται λόχοι πρὸς ἄστυ Θήβης Soph. O. C. 1373; ξιφήρης λόχος Eur. Andr. 1115, λόχος ὀδόντων ὄφεος ἐξηνδρωμένος Suppl. 703, öfter. – Uebh. jede Schaar, ἴδετε παρϑένων ἱκέσιον λόχον Aesch. Spt. 106, ϑαυμαστὸς λόχος εὕδει γυναικῶν, von den Furien, Eum. 46. Auch λόχος ἐλάφων, Apollnds. 15 (IX, 244). – Bes. in Prosa von Her. 9, 53. 57 an eine Abtheilung von Kriegern zu Fuß, gewöhnlich von hundert Mann, wie bei Xen. An. 3, 4, 21 ausdrücklich erwähnt ist, u. öfter in der An. u. Cyr. sich zeigt; aber die hinzugesetzte Bestimmung ἀνὰ ἑκατὸν ἄνδρας zeigt, daß die Zahl keine feste war und sich nach der in den einzelnen griechischen Staaten u. Stämmen verschiedenen Eintheilung der Bürger u. des Heeres richtete. So gehen bei Thuc. 5, 68 vier πεντηκοστύες auf einen λόχος, u. bei den Spartanern heißt der vierte od. nach Anderen der fünfte Theil der μόρα ein λόχος. Auch von bürgelichen Vereinen, Xen. Hier. 9, 5; Arist. pol. 3, 8. Die Sp. nennen so die röm. centuria, 2) das sich ins Bett Legen, von den Kindbetterinnen, die Niederkunft, die Geburt, auch das Geborene, αὐτοτόκον πρὸ λόχου μογερὰν πτάκα ϑυομένοισιν Aesch. Ag. 135, Ἄρτεμιν γυναικῶν λόχους ἐφορεύειν Suppl. 662; ὠδί νων, Lycophr. 342. – 3) bei den Macedoniern ein Monat, dem attischen Maimakterion entsprechend, Hesych.
-
2 λόχος
λόχος, ὁ, (1) eigtl. ein Ort, wo man sich hinlegt, ein Hinterhalt, Versteck, d. i. ein Ort, in welchen eine Kriegerschar gelegt wird, um auf den Feind zu lauern u. plötzlich auf ihn loszubrechen; ἐκ λόχου ἀμπήδησε, er brach aus dem Hinterhalt hervor; auch das hölzerne Pferd der Griechen vor Troja heißt κοῖλος u. πυκινὸς λόχος; so heißen die feindlichen Schiffe ξύλινος λόχος in einem Orakel. Übh. Hinterhalt, λόχονδε ἰέναι, zum Hinterhalt gehen; λόχον ἀνδρῶν εἰςίζεσϑαι, im Hinterhalt liegen; λόχον εἷσαι, einen Hinterhalt legen; λόχῳ εἷσαί τινα, einen in Hinterhalt legen; λόχονδε κρίνειν ἄνδρας ἀριστῆας, die Tapfersten zum Hinterhalt auslesen; auch das Auflauern, Nachstellen selbst; wie λόχος ϑείοιο γέροντος, die Art u. Weise, dem göttlichen Alten aufzulauern; die den Hinterhalt bildende Mannschaft. Dah. jede gewaffnete Schar Fußvolk. Übh. jede Schar; ϑαυμαστὸς λόχος εὕδει γυναικῶν, von den Furien; eine Abteilung von Kriegern zu Fuß, gewöhnlich von hundert Mann; aber die hinzugesetzte Bestimmung ἀνὰ ἑκατὸν ἄνδρας zeigt, daß die Zahl keine feste war und sich nach der in den einzelnen griechischen Staaten u. Stämmen verschiedenen Einteilung der Bürger u. des Heeres richtete. So gehen vier πεντηκοστύες auf einen λόχος, u. bei den Spartanern heißt der vierte od. nach anderen der fünfte Teil der μόρα ein λόχος. Auch von bürgelichen Vereinen. Die Sp. nennen so die röm. centuria. (2) das sich ins Bett Legen, von den Kindbetterinnen, die Niederkunft, die Geburt, auch das Geborene. (3) bei den Macedoniern ein Monat, dem attischen Maimakterion entsprechend -
3 λοχός
-
4 λόχος
I ambush, i.e.1 place for lying in wait,εἰγὰρ νῦν παρὰ νηυσὶ λεγοίμεθα πάντες ἄριστοι ἐς λ. Il.13.277
;ἐκ λ. ἀμπήδησε 11.379
; κοῖλος λ., of the wooden horse, Od.4.277, 8.515;ξεστὸς λ. E. Tr. 534
(lyr.);ὠδίνων λ. Lyc.342
; ξύλινος λ., of the enemy's ships, Orac. ap.Hdt.3.57.2 ambuscade, ἐσίζεσθαι λόχον ἀνδρῶν take up one's post in ambush, Il.13.285; λόχον εἷσαι place an ambush, 4.392, Od.4.531;εἷσε δέ μιν κρύψασα λόχῳ Hes.Th. 174
;λόχον ἀρτύνειν Od.14.469
;λόχονδ' ἰέναι Il.1.227
;ὁπότε κρίνοιμι λόχονδε ἄνδρας ἀριστῆας Od.14.217
;φύτευέ οἱ θάνατον ἐκ λόχου Pi.N.4.60
; (lyr.);τὸν εὔαγρον τελειῶσαὶ λ. Id.OC 1089
(lyr.). b. c. gen. objecti, λόχος θείοιο γέροντος the way to ambush him, Od.4.395.b any armed band, body of troops (of foot, rarely of horse, Arr.Alan.20), Od.20.49; also in Trag., A.Th.56, 460, S.OC 1371, etc.: metaph.,παρθένων ἱκέσιος λ. A.Th. 111
(lyr.); θαυμαστὸς λ. γυναικῶν, of the Furies, Id.Eu.46, cf. 1026;ἐλάφων κεραὸς λ. AP9.244
(Apollonid.);ἐμῶν προγόνων λ. OGI383.48
(Nemrud Dagh, i B.C.).c in historical writers, mostly, a company, reckoned at 24 men in X.Cyr.6.3.21, but at 100 in Id.An.3.4.21, 4.8.15; in the Spartan army, the fourth or fifth part of a μόρα (q.v.), Hdt.9.53,57, cf. Th.5.68, Arist.Fr. 541, etc.;ὁ Πιτανάτης λ. Th.1.20
; ὁ ἱερὸς λ. the sacred company at Thebes, Din.1.73, Plu.Pel.18; also at Carthage, D.S.16.80, 20.10; later λ., = 16 men, Ascl.Tact.2.7, Ael.Tact.4.3, Arr.Tact.5.5; but of light-armed, 8 men, Ascl.l.c., Arr.Tact.14.2.d any body of people united for civil purposes, X.Hier.9.5, Arist. Pol. 1309a12; αἱ ἐν λόχοις συντέλειαι (where λόχοι seems to represent συμμορίαι) Catal. ap. D.18.106. -
5 λόχος
λόχος (root λεχ): place of ambush, act of lying in wait; said of the Trojan horse, Il. 18.513, Od. 4.277; also of the party forming the ambuscade, Il. 8.522; and of any armed company, Od. 20.49 ; λόχος γέροντος, ‘means of entrapping’ the old man of the sea, Od. 4.395 .— λόχονδε: upon an ambuscade, into the ambush, Il. 1.227, Od. 14.217.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > λόχος
-
6 λοχός
-
7 λοχος
ὅ1) засадаκοῖλος λ. Hom. — полая засада, т.е. деревянный конь ахейцев;
2) люди, устроившие засаду, отряд в засаде(λ. ξιφήρης Eur.)
3) лох, отряд ( весьма различной численности)ἓξ λόχοι ἀνὰ ἑκατὸν ἄνδρας Xen., но — у персов - ὅ λ. ἦν ἕκαστος εἰκοσιτέτταρες Xen., у лакедемонян - ἐν ἑκάστῳ λόχῳ πέντη κοστύες ἦσαν τέσσαρες, καὴ ἐν τῇ πεντηκοστύϊ ἐνωμοτίαι τέσσαρες Thuc.
4) (у римлян, лат. centuria) центурия Plut.6) сборище, сонм(παρθένων, γυναικῶν Aesch.)
7) стая, стадо(ἐλάφων Anth.)
8) разрешение от бремени, роды(γυναικῶν λόχους ἐφορεύειν Aesch.)
-
8 λοχός
λοχόςmasc nom sg -
9 λόχος
λόχοςambush: masc nom sg -
10 λόχος
-
11 λοχός
-
12 λόχος
ο воен.1) рота; 2) ист. отряд;Ιερός λόχος — отряд добровольцев (сражавшийся в начале восстания греков в 1821 г.)
-
13 λόχος
ὁ λόχος отряд (ок. 100 воинов) -
14 λόχος
brigade -
15 ὀρνῑθο-λόχος
ὀρνῑθο-λόχος, den Vögeln auflauernd, ihnen nachstellend, dor. ὀρνιχο-λόχος, Pind. I. 1, 48.
-
16 ἄ-λοχος
ἄ-λοχος, ἡ, 1) (ἀ copulat. u. λέχος), Bett-, Ehegenossin, Gattin, bei Dichtern; auch Kebsweib, Il. 9, 336, vgl. Od. 4, 623. 9, 115 Iliad. 21, 499; Gegensatz δούλη Iliad. 3, 409; Od. 14, 202 ἄλλοι υἱέες γνήσιοι ἐξ ἀλόχου (Scholl. v. l. ἀλόχων)· ἐμὲ δ' ὠνητὴ τέκε μήτηρ παλλακίς, ἀλλά με ἶσον ἰϑαιγενέεσσιν ἐτίμα, Iliad. 1, 114 κουριδίη ἀ., μνηστή 9, 556, μνηστὴ κουριδίη 11, 242, πολύδωρος 6, 394. ἄλοχος δέσποινα Od. 3, 403, ἀ. ϑυμαρέα Iliad. 9, 336, κεδνὰ ἰδυῖα Od. 20, 57, ϑυμαρέα κεδνὰ ἰδυῖαν Od. 23, 232, φίλη Iliad. 6, 482, αἰδοίῃς Iliad. 6, 250. 21, 460 Od. 10, 11, ἰφϑίμη Od. 12, 452, ἀντιϑέη 11, 117, κεδνή 1, 432, ἀμφιδρυφής Iliad. 2, 700, οὐλομένη Od. 4, 92; ἄξομαι ἀμφοτέροις ἀλόχους Od. 21, 214; γήμαντι μνηστὴν ἄλοχον, εἰκυῖαν ἄκοιτιν Iliad. 9, 399; neben Ἕκτορος ἄλοχος, Τρώων ἄλοχοι Iliad. 6, 238, ἀριστήων Od. 11, 227, κουριδίη Μενελάου Il. 7, 392 u. s. w. Iliad. 14, 317 Ἰξιονίης ἀλόχοιο, Od. 3, 264 Ἀγαμεμνονέην ἄλοχον, wie z. B. σὴ ἄλοχος Iliad. 21, 512, ἡμέτεραι ἄλοχοι 2, 136; πρίν τινα πὰρ Τρ ώων ἀλόχῳ κατακοιμηϑῆναι 2, 355. – 2) (ἀ privat. - λόχος) bei Plat. Theaet. 149 b die noch nicht geboren hat, Jungfrau, Artemis.
-
17 ταξί-λοχος
ταξί-λοχος, eine Heerschaar ordnend, λαῶν, Arist. ep. (App. 9, 5).
-
18 φρῡνο-λόχος
φρῡνο-λόχος, den Kröten nachstellend, Beiw. eines Raubvogels, Arist. H. A. 9, 36, Bekker φρυνολόγος, Kröten sammelnd.
-
19 νυκτι-λόχος
νυκτι-λόχος, bei Nacht auflauernd, Sp.; VLL. erkl. λῃστής.
-
20 βωμο-λόχος
βωμο-λόχος, ὁ, nach VLL. ὁ λοχῶν καὶ κρυφίως ὑποκαϑήμενος περὶ τοὺς βωμοὺς ἐπὶ τῷ ἁρπάζειν τὰ ἐπιτιϑέμενα ϑύματα, = οἱ ἐπὶ τοῖς βωμοῖς λοχῶντες, ὅ ἐστι καϑεζόμενοι, καὶ μετὰ κολακείας προςαιτοῦντες, also an den Altären lauernd, um vom Opfer od. von den Opfernden etwas zu erlangen, zu betteln, Lumpengesindel, Bettlerpack; καὶ ἀγοραῖοι Luc. merc. cond. 24. Bes. von denen, die durch Schmeichelei od. Possenreißen eine Mahlzeit zu erhaschen suchen, Possenreißer, Arist. Eth. 2, 7. 4, 14; Speichellecker, Ar. Equ. 1355 Ran. 1083; so auch ἔπη 358; vgl. βωμολόχον τι ἔξευρε, ersinne einen Kniff, Equ. 1190; übh. von ränkevollen Menschen, neben ἀναίσχυντος καὶ πατραλοίας Nubb. 900; πανοῦργος καὶ ψευδολόγος Ran. 1517; so bei Sp.
См. также в других словарях:
λοχός — λοχός, ἡ (Α) λεχώνα («Ἀριστολοχία, ὠνόμασται μὲν ἀπὸ τοῡ δοκεῑν ἄριστα βοηθεῑν ταῑς λοχοῑς», Διοσκ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. λόχος με αλλαγή γένους και καταβιβασμό τού τόνου στη λήγουσα] … Dictionary of Greek
λοχός — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λόχος — ambush masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λόχος — ο (AM λόχος, Μ και λόγχος) νεοελλ. 1. στρατ. τμήμα πεζικού τού στρατού ξηράς, υποδιαίρεση τού τάγματος, το οποίο διοικείται από λοχαγό 2. πολλά άτομα μαζί 3. φρ. «ιερός λόχος» α) στρατιωτικό σώμα που καταρτίστηκε το 1821 στη Μολδαβία από τον Αλ.… … Dictionary of Greek
λόχος — ο στρατιωτική μονάδα του πεζικού, τμήμα του τάγματος που το διοικεί λοχαγός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Ιερός Λόχος — I Λόχος 300 Θηβαίων οπλιτών, που χαρακτηρίζονταν για την πειθαρχία τους. Ιδρυτές του ήταν ο Επαμεινώνδας και ο Γοργίας. Το 371 π.Χ. ο Ι.Λ. υπό την ηγεσία του Θηβαίου στρατηγού Πελοπίδα πολέμησε και νίκησε τους Λακεδαιμονίους και τους συμμάχους… … Dictionary of Greek
Αιδώλιος λόχος — Ένας από τους λόχους που αποτελούσαν τον στρατό της αρχαίας Σπάρτης … Dictionary of Greek
Лох войсковая единица — (λόχος) так называлась у лакедемонян войсковая единица, составлявшая ¼ моры. Мора заключала в себе от 400 до 800 человек, следовательно, Л. имел от 100 до 200 человек. Дальнейшее подразделение Л. следующее: λόχος = 2 πέντηκοστύες = 4 ένωμοτίαι.… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Лох, войсковая единица — (λόχος) так называлась у лакедемонян войсковая единица, составлявшая 1/4 моры. Мора заключала в себе от 400 до 800 чел., след., Л. имел от 100 до 200 чел. Дальнейшее подразделение Л. следующее: λόχος = 2 πέντηκοστύες = 4 ένωμοτίαι. Начальником Л … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
λόχω — λόχος ambush masc nom/voc/acc dual λόχος ambush masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λοχέ — λοχός masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)