-
1 λευστήρ
λευστήρ, ῆρος, ὁ, der Steiniger; βαῖνε λευστήρων πέλας Eur. Tr. 1039; Her. 5, 67; adj., λευστὴρ μόρος, der Steinigungstod, Aesch. Spt. 181; auch πέτρον λευστῆρα ῥίψας Lycophr. 1187. Bei Her. 5, 67 im Orak. erkl. man auch = der werth ist, gesteinigt zu werden, vgl. Ael. H. A. 5, 15; richtiger ein Peiniger, Tyrann; anders erkl. Müller Dorier I, 8, 2.
-
2 λευστήρ
λευστήρ, ῆρος, ὁ, der Steiniger; adj., λευστὴρ μόρος, der Steinigungstod; im Orakel erkl. man auch = der wert ist, gesteinigt zu werden; richtiger ein Peiniger, Tyrann -
3 λευστηρ
-
4 λευστήρ
λευστήρone who stones: masc nom sg -
5 λευστήρ
A one who stones, E.Tr. 1039; τὸν Κασσανδρέων λευστῆρα their oppressor, Ael.NA5.15; so perh. in Hdt.5.67, where the oracle tells Cleisthenes Ἄδρηστον μὲν εἶναι Σικυωνίων βασιλέα, ἐκεῖνον δὲ λευστῆρα (or perh. a mere stone-thrower, i.e. ψιλός: Suid., quoting Ael.Fr. 115, makes it [voice] Pass., = ὁ καταλευσθῆναι ἄξιος).II as Adj., λ. μόρος death by stoning, A.Th. 199;λευστῆρα πρῶτον.. ῥίψας πέτρον Lyc.1187
, cf. Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λευστήρ
-
6 λευστήρων
λευστήρone who stones: masc gen pl -
7 μόρος
μόρος, ὁ (μείρομαι), wie μοῖρα, das den Menschen von dem Schicksal Zugetheilte, das Loos, Ge schi ck; οἶδα, ὅ μοι μόρος ἐνϑάδ' ὀλέσϑαι, Il. 19, 421, daß es mein Loos ist; ὑπὲρ μόρον, über das Geschick hinaus, wider das Geschick (vgl. ὑπέρμορον). So auch Tragg.; ϑνητοὺς ἔπαυσα μὴ προδέρκεσϑαι μόρον, Aesch. Prom. 248; τοῦδε τοῦ μόρου τυχεῖν, Soph. Ant. 461, vgl. 1311. Bes. unglückliches Geschick; vom gewaltsamen Tode, oft Hom.; ὅτε μιν μόρος αἰνὸς ἱκάνοι, Il. 18, 465; οἷσιν ἐπὶ Ζεὺς ϑῆκε κακὸν μόρον, 6, 357; ὀλέεσϑε κακὸν μόρον, 21, 133; neben ϑάνατος, Od. 9, 61 u. öfter, wie τίη δὲ σὺ Τηλεμάχῳ ϑάνατον τε μόρον τε ῥάπτεις; 16, 421; ἐνέσκιμψεν μόρον, Pind. P. 3, 58; ἐχϑρότατον δώσειν μόρον, N. 1, 66; der Tod, oft bei Tragg., ἀπροςδόκητος δ' αὐτὸν αἰφνίδιος μόρος τοῦ ζῆν ἀπεστέρησεν, Aesch. Prom. 680; λευστήρ, der Steinigungstod, Spt. 181; τεϑνᾶσιν αἰσχρῶς δυςκλεεστάτῳ μόρῳ, Pers. 438, u. sehr oft; μόρον κοινὸν κατειργάσαντο, Soph. Ant. 56, öfter; ἐπὶ μόρῳ ϑανατόεντι, Eur. I. A. 1288; Bacch. 337 u. öfter; gewaltsamer Tod ist es auch bei Her. 1, 117; τούτῳ τῷ μόρῳ διεφϑάρησαν, 5, 21, wie διαφϑαρῆναι αἰσχίστῳ μόρῳ, 9, 17; sonst nur in späterer Prosa einzeln u. in der Anth.; bei Diod. Zon. 9 (VII, 404), οὐ γάρ σευ μήτηρ – εἶδεν ἁλίξαντον σὸν μόρον εἰνάλιον, scheint es geradezu für νέκυς zu stehen. – Als mythische Person ist Μόρος Sohn der Nacht, Hes. Th. 211. – Nach Eust. soll bei den Cypriern μόρος auch = ὀξύς gewesen sein, wovon einige Alte ἰόμωρος ableiteten.
-
8 λιθαστικός
λιθαστικός, ὁ, steinigend, Schol. Aesch. Spt. 182, Erkl. von λευστήρ.
-
9 λευστήρα
-
10 λευστῆρα
-
11 μόρος
μόρος, ὁ, wie μοῖρα, das den Menschen von dem Schicksal Zugeteilte, das Los, Geschick; οἶδα, ὅ μοι μόρος ἐνϑάδ' ὀλέσϑαι, daß es mein Los ist; ὑπὲρ μόρον, über das Geschick hinaus, wider das Geschick. Bes. unglückliches Geschick; vom gewaltsamen Tode; λευστήρ, der Steinigungstod; gewaltsamer Tod. Als mythische Person ist Μόρος Sohn der Nacht -
12 λεύω
Grammatical information: v.Meaning: `stone' (IA.).Compounds: also with κατα-.Derivatives: λευστήρ m. `stoner, lapidator' (Orac. ap. Hdt. 5, 67, trag.; cf. Fraenkel Nom. ag. 1, 212, Benveniste Noms d'agent 40), λευσμός m. `lapidation' (A., E.), ( κατα-)λεύσιμος `connected with lapidation' (after θανάσιμος; Arbenz Adj. auf - ιμος 79), λευστά... λιθοβόλητα H.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Of old considered as denominative of λᾶας `stone', but it has appeared that λᾶας had no u. Diff. Pedersen Cinq. décl. lat. 45 f. (with Jessen): to OWNo. ljósta, pret. laust `slay', IE * leus-t-ō.Page in Frisk: 2,110Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λεύω
См. также в других словарях:
λευστήρ — λευστήρ, ῆρος, ὁ (Α) 1. ο άξιος λιθοβολισμού 2. τύραννος, δυνάστης 3. (και ως επίθ.) αυτός που φονεύει με λιθοβολισμό («λευστῆρα δήμου δ οὔ τι μὴ φύγη μόρον», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. λευσ (πρβλ. λεύσ ω, μέλλ. τού λεύω) + επίθημα τήρ (πρβλ.… … Dictionary of Greek
λευστήρ — one who stones masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λευστῆρα — λευστήρ one who stones masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λευστήρων — λευστήρ one who stones masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θυμολευστώ — θυμολευστῶ (Μ) λιθοβολώ οργισμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < θυμο * + λευστώ (< λευστήρ «αυτός που λιθοβολεί» < λεύω «λιθοβολώ»), τ. που απαντά μόνο στο παρόν σύνθ. ρ.] … Dictionary of Greek
λεύω — (Α) λιθοβολώ ή φονεύω με λιθοβολισμό (α. «πέτροις τε λεύει μνῆμα λάϊνον πατρός», Ευρ. β. «ἥδιστον δέ μοι τὸ κατθανεῑν ἦν καὶ τὸ λευσθῆναι πέτροις», Σοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Έχει θεωρηθεί ως παρ. τού τ. λᾶας «λίθος» (λεύω < * λεύσ yω,… … Dictionary of Greek
lēu-2 : lǝu- — lēu 2 : lǝu English meaning: stone Deutsche Übersetzung: ‘stein” Material: Gk. Hom. λᾶας, gen. λᾶος ‘stone” (Ausgleichung from originally *λῆFας; λά̆Fα[σ]ος n.), Att. λᾶας and λᾶς m., gen. λᾱου etc.; Hom. λᾶιγξ, pl. λά̄ιγγες f. “ … Proto-Indo-European etymological dictionary