-
1 κάννα
κάννα, κάννηGrammatical information: f., often plur.Meaning: `reed, Arundo donax, reed-fence, -mat' (Com., inscr., Plb.).Other forms: s. below!Dialectal forms: Myc. kononi-phi \/kanōni-phi\/Compounds: as 1. member in κανη-φόρος f. `Korbträgerin' (Ar.; on the comp.-vowel Schwyzer 438f.) with κανηφορ-έω, - ία, - ικός.Derivatives: 1. κάνης, - ητος m. `reed mat' (Solon. Law in Plu. Sol. 21, Crates Com., D. H.) with καννητο-ποιός (Hippon. 116). 2. κάννηκες πλέγματα ταρσῶν H. - 3. κανοῦν, Ion. κάνεον, ep. also - ειον n. `reed basket, dish' (Il.; substant. adj.). Diminut. κανίσκος, - ίσκιον (Ar.), κανίδιον (pap.); further κάναστρον (Hom. Epigr., Nicophon, Attica, Kreta; cf. on ζύγαστρον), also - αυστρον (like θερμα(ύ)στρα; s. θερμός), - ιστρον, - υστρον (inscr., pap., Poll.; Kretschmer Glotta 11, 283) = Lat. canistrum; from there καναστραῖα κοῖλά τινα ἀγγεῖα Suid.; κάνασθον (Naukratis). - Zu κάν(ν)αβος, κάν(ν)αθρον, κανών s. bes.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: From Babyl.-Assyr. qanū `reed', which may come from Sumer.-Accad. gin `id.', Ugar. qn, Punic qn'. S. E. Masson, Emprunts sémit. 47.From κάννα Lat. canna `reed etc.'; s. W.-Hofmann s. v. - Fur. 303 points out that κάναθρον etc. are clearly Pre-Greek formations, so that the word may have been of Anatolian origin; note further Myc. kononipi \/konōni-phi\/ which shows α\/ο, which is also Pre-Greek.Page in Frisk: 1,779Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάννα
-
2 κάννη
κάννα, κάννηGrammatical information: f., often plur.Meaning: `reed, Arundo donax, reed-fence, -mat' (Com., inscr., Plb.).Other forms: s. below!Dialectal forms: Myc. kononi-phi \/kanōni-phi\/Compounds: as 1. member in κανη-φόρος f. `Korbträgerin' (Ar.; on the comp.-vowel Schwyzer 438f.) with κανηφορ-έω, - ία, - ικός.Derivatives: 1. κάνης, - ητος m. `reed mat' (Solon. Law in Plu. Sol. 21, Crates Com., D. H.) with καννητο-ποιός (Hippon. 116). 2. κάννηκες πλέγματα ταρσῶν H. - 3. κανοῦν, Ion. κάνεον, ep. also - ειον n. `reed basket, dish' (Il.; substant. adj.). Diminut. κανίσκος, - ίσκιον (Ar.), κανίδιον (pap.); further κάναστρον (Hom. Epigr., Nicophon, Attica, Kreta; cf. on ζύγαστρον), also - αυστρον (like θερμα(ύ)στρα; s. θερμός), - ιστρον, - υστρον (inscr., pap., Poll.; Kretschmer Glotta 11, 283) = Lat. canistrum; from there καναστραῖα κοῖλά τινα ἀγγεῖα Suid.; κάνασθον (Naukratis). - Zu κάν(ν)αβος, κάν(ν)αθρον, κανών s. bes.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: From Babyl.-Assyr. qanū `reed', which may come from Sumer.-Accad. gin `id.', Ugar. qn, Punic qn'. S. E. Masson, Emprunts sémit. 47.From κάννα Lat. canna `reed etc.'; s. W.-Hofmann s. v. - Fur. 303 points out that κάναθρον etc. are clearly Pre-Greek formations, so that the word may have been of Anatolian origin; note further Myc. kononipi \/konōni-phi\/ which shows α\/ο, which is also Pre-Greek.Page in Frisk: 1,779Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάννη
См. также в других словарях:
κανάβινος — και καννάβινος, η, ο(ν) (Α κανάβινος και καννάβινος, ίνη, ον) καν(ν)αβένιος, κατασκευασμένος απὸ κάνναβη αρχ. 1. όμοιος με κάν(ν)αβη, με καν(ν)άβι («κράμβη κανναβίνη», Ανθ. Παλ.) 2. ο σχετικὸς με τον κάν(ν)αβον* («κανάβινος κηρὸς ᾧ χρῶνται οἱ… … Dictionary of Greek
καναβιουργός — ὁ (Α) επιγρ. αυτός που κατασκευάζει ξύλινους σκελετούς, καν(ν)άβους. [ΕΤΥΜΟΛ. < κάν(ν)αβος + ουργός (< ἔργον), αντί καν(ν)αβουργός (πρβλ. ξυλουργός, οπλ ουργός), πιθ. από επίδραση τού κάν(ν)αβις] … Dictionary of Greek
κάννα — και κάννη, η (AM κάννα και κάννη) νεοελλ. 1. (συνηθέστ. στον τ. κάννη) ο χαλύβδινος σωλήνας τουφεκιού, πιστολιού κ.λπ. μέσα από τον οποίο περνά και εξακοντίζεται το βλήμα 2. βοτ. γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια καννίδες μσν. μέτρο ύψους… … Dictionary of Greek
καναχή — καναχή, δωρ. τ. καναχά, ἡ (Α) 1. ισχυρός κρότος, θόρυβος, οξύς ήχος αντήχηση 2. (για τα δόντια) τριγμός, τρίξιμο 3. (για τον αυλό και τη φόρμιγγα) ήχος. [ΕΤΥΜΟΛ. Ανάγεται σε ΙΕ ρίζα *kan «ηχώ, τραγουδώ» από όπου και τα λατ. canō «τραγουδώ», αρχ.… … Dictionary of Greek
