-
1 κυνόγλωσσον
κυνόγλωσσονdog-tongued: neut nom /voc /acc sgκυνόγλωσσοςdog-tongued: masc /fem acc sgκυνόγλωσσοςdog-tongued: neut nom /voc /acc sg -
2 κυνόγλωσσον
κυνό-γλωσσον, τό, ein Kraut, Hundszunge -
3 κυνογλώσσου
κυνόγλωσσονdog-tongued: neut gen sgκυνόγλωσσοςdog-tongued: masc /fem /neut gen sg -
4 καβαλλάτιον
καβαλλάτιον, τό, eine Pflanze, = κυνόγλωσσον, Diosc.
-
5 καβάλλης
A nag, Lat. caballus, Plu.2.828e;= ἐργάτης ἵππος, Hsch.:—hence [full] καβαλλαρικός, ή, όν, of or for a horse,μύλος Edict.Diocl.15.52
;τάπης 19.22
: [full] καβαλλάτιον, τό,= κυνόγλωσσον, Ps.Dsc. 4.127.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καβάλλης
-
6 σκόλυμος
A golden thistle, Scolymus hispanicus, Hes.Op. 582, Alc.39, Com.Adesp. in PTeb.693.21, Thphr.HP6.4.3, Arist.Pr. 879a28.2 = κυνόγλωσσον, Ps.-Dsc.4.127.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σκόλυμος
-
7 σπληνίον
σπλην-ίον, τό,II = ἄσπληνος (v.ἄσπληνον 1
), Dsc.3.134;= ἡμιονῖτις, ib.135; = περικλύμενον, Id.4.14; = κυνόγλωσσον, Ps.-Dsc.4.127.—On the accent, v. Hdn.Gr.1.360.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σπληνίον
-
8 φυτόν
A plant (opp. ζῷον, Diog.Apoll.2, Pl.Phd. 70d, R. 532b, Lg. 889c), esp. garden plant or tree,φυτῶν ὄρχατοι Il.14.123
; , cf. Hes.Op. 571, Pi.P. 9.58 (pl.), A.Eu. 940 (lyr., pl.), E.Heracl. 281(pl.), etc.;φυτὰ ἀκροδρύων D.53.15
;ἀμπέλων Thphr.CP1.12.9
;φ. ἔγγεια Pl.R. 546a
;τὰ ἐκ γῆς φ. Id.Ti. 60a
: prov.,αὐτίκα καὶ φυτὰ δῆλα ἃ μέλλει κάρπιμ' ἔσεσθαι Lib.Ep.32.3
.3 = κυνόγλωσσον, Ps.-Dsc.4.127.II generally, creature, A.Supp. 281, etc.; γυναῖκες.. ἀθλιώτατον φ. (collective) most miserable creatures, E.Med. 231;εἶτ' οὐ περίεργόν ἐστιν ἄνθρωπος φ.; Alex.141.1
;κακὸν φ. πέφυκεν.. γυνή Men.Mon. 304
; also in Pl.,ἐμὲ καὶ σὲ καὶ τἆλλα φ. Sph. 233e
;σωμάτων καὶ τῶν ἄλλων φ. Id.R. 401a
.2 offspring,Χαρίτων φυτόν Theoc.28.7
; φυτὸν οὐράνιον plant rooted in the sky, i.e. man, Pl.Ti. 90a, cf. AP10.45 (Pall.(?)).3 exceptionally, of iron,κακὸν φ. Call.
in PSI9.1092.49. -
9 καβάλλης
καβάλλης, - ουGrammatical information: m.Meaning: `working-horse, ἐργάτης ἵππος' (Plu., AP, H.).Derivatives: - καβάλλ(ε)ιον n. `id.' (inscr. Callatis, H.), also metaph. = ἡ πρώτη τοῦ τρικλίνου κλίνη διὰ τὸ ἀνάκλιτον H. Further καβαλλάτιον (\< Lat. * caballatium) plant name, = κυνόγλωσσον (Ps.-Dsc.; cf. the plant names in ἱππο-, Strömberg 30); καβαλλάριος (Teukros Astrol.) = Lat. caballārius `groom' (Gloss.), with καβαλλαρικός ( μύλος, τάπης Edict. Diocl.).Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Anat.Etymology: The PN Καβαλλᾶς (IVth cent., Rev. Arch. 1925, I 259) shows that the word is old in Greek. Like Lat. caballus, Welsh EN Caballos καβάλλης (- ης techical and popular, Chantraine Formation 30f.) is an Asiatic loan (Wanderwort), perh. like Wallach a. o. orig. an ethnic); cf. Turc. käväl adjunct of at `horse', Pers. kaval `second class horse of mixed blood'. Further OCS. Russ. kobýla `mare' and acc. to Nehring (s. u.) Skt. kapala- as adjunt of a camel(?). Connection with the Anat. peoples name Καβαλεῖς ( Καβηλέες Hdt.) is uncertain, as is κάβηλος, κάληβος ἀπεσκολυμμένος τὸ αἰδοῖον H. (cf. on βάκηλος). For Lat. cabō, caballus one has suggested Etruscan origin. - Nehring Sprache 1, 164ff.; also W.-Hofmann s. caballus (with Nachtr. 853) and Vasmer Russ. et. Wb. s. kobýla; also Belardi Doxa 3, 208.Page in Frisk: 1,749-750Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καβάλλης
См. также в других словарях:
κυνόγλωσσον — dog tongued neut nom/voc/acc sg κυνόγλωσσος dog tongued masc/fem acc sg κυνόγλωσσος dog tongued neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κυνογλώσσου — κυνόγλωσσον dog tongued neut gen sg κυνόγλωσσος dog tongued masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
